celluloze gum

KARBOKSYMETYLOCELULOZA (CMC) jest eterem celulozy, produktem jego interakcji z kwasem monochlorooctowym. Jeden z najczęściej spotykanych hydrokoloidów. Biała sproszkowana substancja bez zapachu i smaku. Otrzymywany jako produkt uboczny przetwarzania bawełny. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów karboksymetylocelulozy (CMC), różniących się między sobą stopniem oczyszczenia i lepkością. Dobrze rozpuszczalny w wodzie, bezwonny, nietoksyczny, odporny na oleje zwierzęce/roślinne i jasne światło. Główną właściwością K. jest zdolność do tworzenia bardzo lepkiego roztworu koloidalnego po zmieszaniu z zimną wodą, który nie traci swojej lepkości przez długi czas, a po zmieszaniu z gorącą wodą - żelu. KMC jest termostabilny, nie rozkłada się podczas gotowania, jest odporny na działanie zasad, ale może depolimeryzować w obecności kwasów (pH 3). Hydroliza kwasowa zachodzi szczególnie szybko podczas ogrzewania. KMC jest kompatybilny z gliceryną, glikolem propylenowym, skrobią, eterami celulozy, pektyną, alkoholem poliwinylowym, trietanoloaminą i krzemianem sodu, ale jest tylko częściowo kompatybilny z karagenem, tragakantą, żelatyną i kazeiną. CMC rozpuszcza się w gorącej glicerolu iw rozcieńczonych roztworach etanolu (nie więcej niż 50%). Posiada właściwości emulgujące, zagęszczające, pianotwórcze, stabilizujące, zmiękczające, żelujące, błonotwórcze. Może być dobrym zamiennikiem żelatyny, gliceryny, skrobi. CMC dodaje się do każdego rodzaju mydła jako stabilizator pienienia. Sól sodowa KMC ma największe znaczenie w produkcji kosmetyków. Szeroko stosowany w pastach do zębów, kremach i maskach kosmetycznych, szamponach, kremach do golenia, odżywkach do włosów, produktach do kąpieli itp. Wykorzystywane są również w przemyśle spożywczym. Nietoksyczny.