glechoma hederacea

Bluszcz mielony (Glechoma Hederacea) był jedną z roślin używanych przez wczesnych Sasów do klarowania piwa przed wprowadzeniem chmielu. Glechoma Hederacea uznawana była także za doskonały napój chłodzący, znany w Anglii pod nazwą Gill Tea i stosowano ją do oczyszczania krwi.

Bluszcz mielony był stosowany w leczeniu kaszlu, nerwowych bólów głowy, dolegliwości nerek i niestrawności. Glechoma Hederacea, bogata w witaminę C, była również stosowana w leczeniu szkorbutu i uważa się, że ma właściwości moczopędne, ściągające, tonizujące i delikatnie stymulujące.

Tabakę sporządzoną z suszonych liści stosowano w celu łagodzenia zatkanego bólu głowy. Jako okład stosowano go na siniaki i „podbite oczy”.

Ekstrakt z Glechoma Hederacea to ciecz o barwie od jasno do średnio bursztynowej o charakterystycznym zapachu. Ekstrakt z mielonego bluszczu stosuje się w kremach do skóry, balsamach, tonikach, środkach ściągających, żelach, maseczkach do twarzy i produktach do kąpieli.