peg-150

PEG-150 jest polimerem tlenku etylenu.

PEG 150 jest stosowany w produktach kosmetycznych jako środek powierzchniowo czynny i oczyszczający, a czasami jest również postrzegany jako środek zagęszczający. PEG 150 występuje również w różnych związkach w produktach kosmetycznych, często jako PEG 150 Jojoba, etoksylowana wersja całkowicie uwodornionego wosku jojoba lub PEG 150 Distearate, diester kwasu stearynowego na glikolu polietylenowym.

Liczba 150 oznacza masę cząsteczkową tego konkretnego PEG, czyli glikolu polietylenowego. PEG są kontrowersyjnymi składnikami kosmetyków i produktów kosmetycznych, częściowo ze względu na ich zdolność do przenikania przez skórę i wchłaniania przez organizm lub wspomagania wchłaniania innych substancji chemicznych i składników. Według badań składniki PEG o niższej masie cząsteczkowej były wchłaniane w minimalnym stopniu, a PEG o wyższej masie cząsteczkowej (PEG-75 i większe) nie były wchłaniane przez nieuszkodzoną skórę; PEG 150 jest PEG-iem o dużej masie i nie jest łatwo wchłaniany przez skórę.

Pomimo wielu obaw związanych z PEG-ami, ze względu na ich różnorodne właściwości są one postrzegane jako składnik wielu produktów. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Toxicology w 2005 roku, zatytułowanym „Ocena bezpieczeństwa glikoli polietylenowych (PEG) i ich pochodnych stosowanych w produktach kosmetycznych”, stwierdzono, że: „Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne informacje na temat związków pokrewnych, a także ze względu na sposób i mechanizm działania nie można zidentyfikować żadnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem w odniesieniu do tych punktów końcowych.Na podstawie dostępnych danych stwierdza się zatem, że PEG o szerokim zakresie mas cząsteczkowych (200 do ponad 10 000), ich etery (laureths. ceteths, ceteareths, steareths i oleths) oraz estry kwasów tłuszczowych (lauryniany, dilauryniany, stearyniany, distearyniany) są bezpieczne do stosowania w kosmetykach.

PEG 150 nie jest uważany za substancję drażniącą ani uczulającą i posiada dopuszczenie CIR i FDA do stosowania, ale nie na uszkodzoną skórę. Chociaż EWG nadal uważa go za składnik niebezpieczny (patrz poniżej), jego wysoka masa cząsteczkowa czyni go jednym z mniej niebezpiecznych PEG.

Środki bezpieczeństwa/skutki uboczne:

Baza danych kosmetyków przegląda PEG oddzielnie na podstawie masy cząsteczkowej. Nie recenzował PEG 150, tylko PEG 150 Distearate. Uznaje, że PEG 150 Distearate stwarza umiarkowane zagrożenie w zależności od zastosowania i zwraca uwagę na obawy związane z zanieczyszczeniem i toksycznością.

Według badań opublikowanych w International Journal of Toxicology, PEG 150 może zawierać szkodliwe zanieczyszczenia, w tym: Tlenek etylenu, o którym wiadomo, że zwiększa częstość występowania raka macicy i piersi, a także białaczki i raka mózgu, zgodnie z wynikami eksperymentów zgłoszonymi przez National Toxicology Program; 1,4-dioksan, znany czynnik rakotwórczy; WWA, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko raka piersi; Ołów; żelazo; i arszenik.

Produktów i preparatów zawierających PEG nie należy stosować na popękaną lub podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrową skórę, badania wykazały, że pacjentów cierpiących na poważne oparzenia leczono kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG; leczenie to spowodowało toksyczność dla nerek. „Zawartość PEG w kremie antybakteryjnym została uznana za czynnik sprawczy. Jednakże w badaniach na nieuszkodzonej skórze nie stwierdzono żadnych dowodów na toksyczność ogólnoustrojową. Ze względu na obserwację wpływu na nerki u pacjentów z oparzeniami, Panel Ekspertów CIR zastrzegł swoje wnioski dotyczące bezpieczeństwa składników PEG, stwierdzając, że preparatów kosmetycznych zawierających te składniki nie należy stosować na uszkodzoną skórę”.