zinc phosphate

Fosforan cynku jest związkiem nieorganicznym o wzorze Zn3(PO4)2.

Naturalne formy fosforanu cynku obejmują minerały Hopeit i Parahopeit. Nieco podobnym minerałem jest naturalny uwodniony fosforan cynku zwany tarbuttytem, Zn2(PO4)(OH). Obydwa są znane ze stref utleniania złóż rud Zn i powstały w wyniku utleniania sfalerytu w obecności roztworów bogatych w fosforany. Postać bezwodna nie została jeszcze znaleziona w naturze.

Cement cynkowo-fosforanowy to klasyczny cement dentystyczny w pełnym tego słowa znaczeniu. Jest powszechnie stosowany do cementowania stałych uzupełnień metalowych i z dwutlenku cyrkonu oraz jako podkład pod uzupełnienia dentystyczne. Cement cynkowo-fosforanowy stosowany jest do cementowania wkładów, koron, mostów i aparatów ortodontycznych, a czasami jako uzupełnienie tymczasowe.

Otrzymuje się go przez zmieszanie proszków tlenku cynku (ZnO) i tlenku magnezu (MgO2) z cieczą składającą się głównie z kwasu fosforowego, wody i buforów. Jest to standardowy cement, względem którego należy dokonać pomiaru. Ma najdłuższą historię stosowania w stomatologii.

Cement fosforanowo-cynkowy ma wysoką przyczepność do zęba, metalu, a nawet tlenku cyrkonu.

Pomimo swojej silnej kwasowości, cement fosforanowo-cynkowy nie uszkadza miazgi (ani nerwu zęba) w fazie wiązania. Dlatego też stosuje się go jako wyściółkę chroniącą miazgę pod wypełnieniami kompozytowymi.