Wyprysk dyshydrotyczny — zapalenie skóry dłoni i stóp

Egzema dyshydrotyczna (dyshydroza) to częsta forma egzemy, która lokalizuje się na dłoniach, podeszwach stóp, bocznych powierzchniach palców rąk i nóg. Jest to zapalna choroba skóry. Poniżej wszystko, co musisz wiedzieć o egzemie dyshydrotycznej.

Czym jest egzema dyshydrotyczna?

Egzema dyshydrotyczna, znana również jako dyshydroza lub egzema pęcherzykowa, to choroba skóry, która dotyka dłoni i stóp. Jest to forma egzemy, która objawia się pojawieniem się małych pęcherzyków, umieszczonych na bocznych powierzchniach palców rąk lub nóg, na dłoniach lub podeszwach stóp.

Egzema dyshydrotyczna często jest związana z sezonowymi alergiami i zazwyczaj ma bardziej nasilony przebieg wiosną. Najczęściej dotyka dorosłych w wieku od 20 do 40 lat. W przeciwieństwie do klasycznych form egzemy, u dzieci choroba ta występuje rzadko. Warto również zauważyć, że dyshydroza jest łagodnym i niezaraźliwym stanem, który przebiega z okresowymi zaostrzeniami.

Jak rozpoznać egzemę dyshydrotyczną?

Podobnie jak inne formy egzemy, dyshydroza powoduje zaczerwienienie skóry i intensywne swędzenie. Oprócz tego pojawiają się pęcherzyki, przypominające małe bąbelki, dlatego choroba jest również nazywana egzemą pęcherzykową. Skóra ma skłonność do łuszczenia się i znacznego pogrubienia (lichenifikacji). Dla egzemy dyshydrotycznej charakterystyczne jest również pojawienie się pęcherzyków wypełnionych przezroczystym płynem. Po ich pęknięciu tworzą się sączące się zmiany, a następnie – gęste strupy.

Chociaż egzema dyshydrotyczna dotyka wyłącznie dłoni i stóp, rozpoznanie jej nie zawsze jest proste. Pęcherzyki mogą być mało zauważalne ze względu na swój niewielki rozmiar lub w wyniku pogrubienia skóry. Ponadto egzema dyshydrotyczna może współistnieć z innymi formami egzemy, na przykład kontaktową.

Jakie są przyczyny egzemy dyshydrotycznej?

Dokładna przyczyna egzemy dyshydrotycznej nadal pozostaje nieznana. Jednak obserwuje się, że osoby skłonne do innych form egzemy, w szczególności atopowej lub kontaktowej, mają wyższe ryzyko rozwoju tego stanu. Uważa się również, że pewną rolę odgrywa predyspozycja genetyczna, gdyż u osób z dyshydrozą często występują bliscy krewni cierpiący na jedną z form egzemy.

Oprócz tego, zidentyfikowano szereg czynników, które mogą prowokować zaostrzenia egzemy dyshydrotycznej:

• Substancje alergenne: pyłki, kurz, sierść zwierząt itp.
• Pewne metale: nikiel, który znajduje się w biżuterii, zamkach błyskawicznych, metalowych guzikach; kobalt, który może być obecny w naczyniach, biżuterii, zapięciach na guziki itp.
• Stres.
• Wilgotność: wilgotny klimat lub nadmierne pocenie się rąk i stóp.
• Infekcje mikrobiologiczne.

Egzema dyshydrotyczna: jakie są rozwiązania?

W przypadku nasilonego przebiegu egzemy dyshydrotycznej zaleca się skonsultowanie się z dermatologiem. Lekarz przepisze leczenie miejscowe oparte na kortykosteroidach, a w razie potrzeby – antybiotyki, jeśli występuje infekcja bakteryjna. Mogą być również zalecane sesje fototerapii, ponieważ promienie ultrafioletowe są zdolne zmniejszać częstość zaostrzeń egzemy dyshydrotycznej.

Dla złagodzenia objawów egzemy dyshydrotycznej leczenie można uzupełnić kąpielami w zimnej wodzie. Zaleca się moczenie rąk i stóp w zimnej wodzie lub przykładanie wilgotnych kompresów na około 15 minut. Zimno skutecznie zmniejsza swędzenie. Procedurę należy powtarzać 3–4 razy dziennie. Następnie koniecznie należy zastosować nawilżającą i odżywczą pielęgnację, ponieważ woda może przesuszać skórę.