beeswax (cera alba)

Wosk pszczeli jest stałą drobnoziarnistą dość kruchą masą o drobnoziarnistym pęknięciu o barwie od żółtawobiałej do ciemnożółtej o lekkim zapachu miodu, bez smaku. Materiał do budowy plastra miodu. Skład ilościowy V.P. zależy od źródła. Jest nietoksyczny, stabilny chemicznie, nierozpuszczalny w wodzie, aktywny biologicznie. Gęstość masowa w temperaturze 15°C wynosi od 0,956 do 0,970. V.P. jest rozpuszczalny w benzynie, eterze, chloroformie, częściowo w gorącym etanolu. Temperatura topnienia wynosi 65-67°C, liczba kwasowa 18,5-22,5. Jest to mieszanina różnych estrów alkoholi C26-C32 z kwasem palmitynowym i innymi wyższymi kwasami tłuszczowymi (mirystycznym, cerotinowym). Są tam węglowodory nasycone (gentriakontan, nonakosan), wolne kwasy tłuszczowe (melisinowy, montanowy, neocerotynowy itd.), wyższe alkohole, laktony, karotenoidy, witamina A, antybiotyki, barwniki i substancje bakteriobójcze oraz wiele innych drobnych składników. Wosk żółty uzyskuje się przez wytopienie plastrów uwolnionych z miodu z jego dalszym oczyszczeniem. Wosk biały, stosowany głównie w produkcji farmaceutycznej i kosmetycznej, otrzymuje się przez wybielanie wosku żółtego w świetle słonecznym lub za pomocą środków chemicznych. Jest to składnik strukturotwórczy, odporny na wysokie temperatury i emolientowy w kremach emulsyjnych różnego typu, zwłaszcza "olej/woda", pomadkach, cieniach do powiek, tuszach do rzęs, różach, depilatorach, brylantynach, kosmetykach dla dzieci itp. Nadaje emulsjom matowe wykończenie. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".