HAIRWAVE Shampoo Total Repair

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

SODIUM, AMONIUM, MAGNESIUM ALKYL POLYOXYETYLENE SULPHATES - anionowe środki powierzchniowo czynne. Otrzymywany przez siarczanowanie oksyetylowanych (n = 2-4) alkoholi alifatycznych i zobojętnianie otrzymanego produktu wodorotlenkiem sodu (amonowym, magnezowym). W przeciwieństwie do analogów nieetoksylowanych charakteryzują się większą rozpuszczalnością w wodzie, co bezpośrednio zależy od stopnia oksyetylowania. Zawartość głównej substancji produktów rynkowych wynosi 25-70% maja. Dobrze rozpuszczają się w wodzie. Roztwory wodne są trwałe w obecności soli wapnia i magnezu. Dominujący rodzaj anionowych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w produkcji środków pianotwórczych. Kompozycje na ich bazie są dobrze zagęszczane mono- i dietanoloamidami kwasów karboksylowych, tlenkami amin i innymi kosurfaktantami. Wysoka zdolność pieniąca i myjąca. Łączą się ze związkami polimerowymi, kondycjonującymi i biologicznie aktywnymi składnikami produktów higienicznych i są dobrze zmywane z włosów i skóry. A. typowym przedstawicielem jest sód, jednym z najczęściej spotykanych środków powierzchniowo czynnych jest etoksylowany laurylosiarczan sodu (sodium laureth sulfate).

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.

AMODIMETIKON jest polimerem krzemoorganicznym. W roztworach staje się polimerem kationowym (polimerem o ładunku dodatnim). Łatwo osiada na powierzchni włosów, ma ładunek ujemny. Odkładanie A. jest selektywne: bardziej osadza się na obszarach uszkodzonych, a mniej na zdrowych. Dlatego można go nazwać kondycjonerem wyborczym. A. głęboko kondycjonuje, odbudowuje strukturę zniszczonych włosów, zabezpiecza termicznie, utrwala kolor, nadaje włosom blask i blask.

CETYLTRIMETYLOAMMONIUM CHLOREK – czwartorzędowa sól amoniowa, biały proszek, klarowny roztwór lub pasta. Wodne roztwory w niskich temperaturach są podatne na rozwarstwienie. Jest stosowany jako kationowy środek powierzchniowo czynny, emulgator, środek konserwujący, dodatek przeciwdrobnoustrojowy, środek antystatyczny. Wchodzi w skład szamponów kondycjonujących, płukanek, farb do włosów. Służy do produkcji środków dezynfekujących i antyseptycznych do skóry. Panel ekspertów dokonał przeglądu dostępnych dowodów naukowych i doszedł do wniosku, że chlorek centrimonium jest bezpieczny w produktach spłukiwanych i niespłukiwanych w stężeniu do 0,25%.

Trideceth-10 to ester glikolu polietylenowego (PEG) alkoholu tridecylowego z 10 jednostkami tlenku etylenu na cząsteczkę. Stosowany jest w różnych kosmetykach i środkach higieny osobistej jako środek powierzchniowo czynny i emulgator. PEGi są kontrowersyjnymi składnikami kosmetyków i produktów kosmetycznych, częściowo ze względu na ich zdolność do przenikania przez skórę i bycia wchłanianym przez organizm lub wspomagania innych substancji chemicznych i składników w absorpcji. Tridecet-10 może być wchłaniany przez skórę ze względu na małą masę cząsteczkową wynoszącą 10. Pomimo licznych obaw związanych z PEG-ami, ze względu na swoje różnorodne właściwości są one uznawane za składnik wielu produktów. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Toxicology w 2005 roku, zatytułowanym "Safety assessment of polyethylene glycols (PEGs) and their derivatives used in cosmetic products", sformułowano następujący wniosek: "Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne informacje na temat powiązanych związków oraz sposobu i mechanizmu działania, nie można było określić żadnych obaw dotyczących bezpieczeństwa w odniesieniu do tych punktów końcowych. Na podstawie dostępnych danych stwierdza się, że PEG-i o szerokim zakresie mas cząsteczkowych (od 200 do ponad 10 000), ich estry (lauryty, cetyry, cetearyniany, stearyniany i oleiniany) oraz estry kwasów tłuszczowych (lauryniany, dilaurany, stearyniany, distearyniany) są bezpieczne do stosowania w kosmetykach". PEGi nie są uważane za substancje drażniące lub uczulające, ale nie powinny być stosowane na uszkodzoną skórę. Trideceth-10 jest zatwierdzony przez FDA jako pośredni dodatek do żywności. Cosmetics Database uznaje Trideceth-10 za składnik o niskim stopniu zagrożenia, odnotowując jedynie obawy dotyczące toksyczności i podrażnienia układu narządów. Według badań opublikowanych w International Journal of Toxicology, PEG-i (w tym Trideceth-10) mogą zawierać szkodliwe zanieczyszczenia, m.in. tlenek etylenu, o którym wiadomo, że zwiększa częstość występowania raka macicy i piersi, a także białaczki i raka mózgu, zgodnie z wynikami eksperymentów zgłoszonymi przez National Toxicology Program; 1,4-dioxane, znany czynnik rakotwórczy; PAHs, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko wystąpienia raka piersi; ołów; żelazo; i arsen. Produkty i preparaty zawierające PEG nie powinny być stosowane na uszkodzoną lub podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrową skórę, badania wykazały, że pacjenci cierpiący na ciężkie oparzenia leczeni kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG; leczenie to spowodowało toksyczność nerek.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

Cocamide DEA - dietanolamidy kwasów tłuszczowych oleju kokosowego, przezroczysta, żółta lepka ciecz. Niejonowy środek powierzchniowo czynny. Stosowany jest jako zagęszczacz i środek powierzchniowo czynny w detergentach pianowych. Środek pieniący i stabilizator piany, zmiękczacz włókien, antystatyk, regulator lepkości wraz z solami nieorganicznymi, utrwalacz i rozpuszczalnik zapachowy, dyspergator. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym". Alergiczny i prawdopodobnie toksyczny

Kokonian glicerolu PEG-7 to ester glikolu polietylenowego (PEG) kakaonianu glicerolu. Glyceryl Cocoate to monoestry glicerolu i kokosowych kwasów tłuszczowych, które są bardzo korzystne dla skóry. Gliceryna jest naturalnym alkoholem i środkiem utrzymującym wilgoć, który pomaga skórze zatrzymać wilgoć. Kokosowe kwasy tłuszczowe przywracają barierę lipidową skóry, co również pomaga zatrzymać wilgoć w skórze. W kosmetykach i środkach higieny osobistej kokonian glicerolu PEG-7 pełni rolę emolientu, środka powierzchniowo czynnego i emulgatora emulsji typu olej w wodzie. Kokonian glicerolu PEG-7 działa również jako środek powierzchniowo czynny, ponieważ zawiera jeden koniec, który jest hydrofilowy (przyciągany do wody) i jeden koniec, który jest lipofilowy (przyciągany do oleju). Substancje powierzchniowo czynne pozwalają przyciągnąć i zatrzymać oleje, brud i inne zanieczyszczenia, które nagromadziły się na skórze oraz zmyć je. Ze względu na te właściwości PEG-7 Glyceryl Cocoate można znaleźć w wielu różnych środkach czyszczących, szamponach i płynach do mycia ciała. Jako emulgator PEG-7 kokosian glicerolu jest często stosowany w preparatach zawierających zarówno składniki wodne, jak i olejowe. Mieszanie wody i oleju tworzy dyspersję kropelek oleju w wodzie (i odwrotnie). Aby rozwiązać ten problem, do systemu można dodać emulgator, taki jak kokonian glicerolu PEG-7, który utrzymuje rozproszenie kropelek.Ten syntetyczny polimer jest oparty na PEG (glikolu polietylenowym) i kwasach tłuszczowych pochodzących z oleju kokosowego. Ze względu na obecność PEG składnik ten może zawierać potencjalnie toksyczne zanieczyszczenia produkcyjne, takie jak 1,4-dioksan.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Podobnie jak stearynian glikolu i stearynian glikolu SE, distearynian glikolu jest woskowatą substancją stałą o barwie białej do kremowej, stosowaną do kondycjonowania skóry, zagęszczania niektórych produktów kosmetycznych (takich jak kremy i balsamy) oraz zmniejszania przezroczystego lub przezroczystego wyglądu. kosmetyki, na przykład w kosmetykach. W szczególności distearynian glikolu jest często stosowany jako środek „perłujący” w płynach do mycia ciała, aby nadać formule perłowy wygląd, który wydaje się tak pociągający. Substancja chemiczna może pochodzić ze źródeł zwierzęcych (bydlęcych lub świńskich) lub ze źródeł roślinnych, takich jak olej sojowy i olej rzepakowy. Można go również otrzymać syntetycznie przez traktowanie kwasem stearynowym.

Laureth-4 jest formą alkoholu laurylowego (nieuczulającego alkoholu tłuszczowego pochodzącego z oleju kokosowego), który może funkcjonować jako środek czyszczący, emulgator/stabilizator i wzmacniacz tekstury w formułach. Składnik ten można znaleźć we wszystkich rodzajach produktów do pielęgnacji skóry, w tym w produktach oczyszczających, tonikach, serum i innych produktach typu leave-in. Liczba 4 odpowiada lepkości tego składnika. Im wyższa wartość liczbowa lauru, tym wyższa lepkość, co ostatecznie prowadzi do powstania białych woskowych ciał stałych. Laureth-4 jest opisany jako klarowna bezbarwna ciecz. Może być pochodzenia roślinnego lub wytwarzany syntetycznie, przy czym obie formy dają równoważne rezultaty. Laureth-4 ma potwierdzoną historię bezpieczeństwa w kosmetykach. W 2012 roku Cosmetic Ingredient Review Panel potwierdził jego status bezpieczeństwa. Pomimo błędnych informacji znalezionych w sieci, nie ma potwierdzonych dowodów na to, że ten składnik jest problematyczny dla skóry tłustej. Ze względu na obecność PEG, składnik ten może zawierać potencjalnie toksyczne zanieczyszczenia produkcyjne, takie jak 1,4-dioksan.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

ETHYLHEXYLGLYCERIN to monoalkilowy eter glicerolu, bezbarwna ciecz. Jeden z najsilniejszych „zielonych” konserwantów, porównywalny siłą do analogów parabenu. Kolejną zaletą jest nieformalny odwodorniacz. Może być stosowany w szerokim zakresie pH. Pozyskuje się go z różnych zbóż. Jego budowa chemiczna jest podobna do eterów alkilowo-gliceryny, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe. W kosmetyce polecany jako składnik wielofunkcyjny, który jest: dodatkiem zmiękczającym w produktach do pielęgnacji skóry; poprawia właściwości dotykowe emulsji dodatku; dezodorant, dodatek szczególnie aktywny przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, dodatek wzmacniający działanie innych środków przeciwdrobnoustrojowych, takich jak glikole i alkohole kosmetyczne. Emostretch, który pomaga nawilżyć skórę. Jest stosowany jako utrwalacz smaku. Syntetyczna substancja podobna do naturalnych estrów alkilogliceroli, które występują w tkankach ludzkich i zwierzęcych. Wielofunkcyjny składnik kosmetyków. Substancja czynna do dezodorantów.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

KWAS MLEKOWY - kwas a-oksypropionowy, bezbarwne, higroskopijne kryształy. Rozpuszczalny w wodzie, acetonie. Otrzymywany z serwatki lub syntetycznie. Najważniejszy produkt metaboliczny organizmów żywych. W praktyce kosmetycznej jego rola jest podobna do innych α-hydroksykwasów – wpływa na procesy regeneracji i odnowy skóry, złuszczanie martwych komórek, nawilża skórę, normalizuje spowalniający z wiekiem proces regeneracji komórek naskórka; wzmaga syntezę glikozaminoglikanów i kolagenu w skórze właściwej. Mk. ma zdolność wzmacniania bariery lipidowej skóry poprzez zwiększanie syntezy linoleinianów-ceramidów. Zewnętrznie - poprawa cery, zwiększenie nawilżenia, elastyczności i jędrności skóry, spłycenie głębokości zmarszczek. MK normalizuje proces epitelializacji w przewodach wydalniczych gruczołów łojowych i ujściach mieszków włosowych, zmniejsza gęstość zaskórników i wielkość porów. Znajduje zastosowanie w pielęgnacji cery problematycznej i tłustej, w produktach oczyszczających i regenerujących, a także jako składnik nawilżający i wybielający. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E270.

SORBIT to sześcioatomowy alkohol alifatyczny, biała krystaliczna substancja o słodkim smaku. Występuje w wodorostach, soku z jarzębiny i owocach bogatych w skrobię. Higroskopijny. W kosmetyce stosowany jest jako składnik nawilżający, który znacząco wpływa na konsystencję produktu, nadając mu szczególną miękkość, plastyczność i aksamitność w dotyku. W recepturach zastępuje glicerynę, glikole. Wprowadzane są kremy nawilżające, maski, pudry w płynie, bazy pod makijaż, pasty do zębów, płyny po goleniu, dezodoranty, antyperspiranty, róże, szampony. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E420.

HYDROLIZAT KERATYNY - produkt kwaśnej, zasadowej lub enzymatycznej hydrolizy keratyny włosów z następczą neutralizacją, dodatkowo rozszczepieniem enzymatycznym. Mieszanina aminokwasów, z których niektóre zawierają siarkę, kwas krzemowy itp. Surowiec do otrzymywania G.k. są rogi, kopyta, wełna bydlęca. Ze względu na niską masę cząsteczkową H.k. dobrze wchłania się we włosy i skórę głowy. Stosowany jest w produktach do włosów, przyczyniając się do ich wzmocnienia, zapobiegając wypadaniu włosów, poprawiając ich wzrost i wygląd; leki wzmacniające paznokcie.

Ekstrakt z kiełków pszenicy to proszek otrzymywany z nasion Triticum vulgaris (pszenicy). W kosmetyce ma działanie nawilżające, regenerujące i jest szczególnie wykorzystywany w produktach do pielęgnacji skóry suchej, podrażnionej i poparzonej słońcem. Ekstrakt z kiełków pszenicy, będąc doskonałym źródłem witamin - B6, kwasu foliowego i E, działa przeciwstarzeniowo na skórę. Witamina E jest silnym antyoksydantem, sprzyja zdrowiu skóry, ponieważ zapobiega wielu problemom skórnym, takim jak łuszczyca, egzema i sucha skóra. Posiada wybitne właściwości antyoksydacyjne, ma dużą zdolność do regeneracji i uzdrawiania komórek. Poprawia krążenie krwi i nadaje skórze zdrowszy wygląd. Jego właściwości antyoksydacyjne spowalniają starzenie się skóry, zapobiegają zmarszczkom i zwiększają elastyczność skóry. Ekstrakt z kiełków pszenicy jest stosowany w szerokiej gamie kosmetyków i produktów do pielęgnacji ciała. Zawiera gluten, alergen.

BENZOESAN SODU – sól sodowa kwasu benzoesowego, produkt w postaci białego krystalicznego proszku, bezwonny, o słodkawym smaku. Stosowany jest jako środek antyseptyczny i konserwujący w przemyśle spożywczym, medycznym i kosmetycznym, m.in. w pastach do zębów, kremach do twarzy itp. Nietoksyczny. BM zamienia się w niezdysocjowany kwas w roztworze wraz ze spadkiem pH. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E211.