
Dezodorant
Antyperspiranty / Dezodoranty
Najważniejsza różnica między tymi dwiema podkategoriami polega na tym, że antyperspirant (A/P) jest produktem leczniczym dostępnym bez recepty (OTC), natomiast dezodorant to produkt czysto kosmetyczny.
Chociaż ich formuły mogą być do siebie podobne, wymagania dotyczące produktów OTC są znacznie bardziej rygorystyczne.
Pocenie się to naturalny mechanizm chłodzenia organizmu.
Pot, zwłaszcza w okolicy pach, gromadzi się w ciepłym i wilgotnym środowisku, co sprzyja rozwojowi bakterii. To właśnie bakterie, a nie sam pot, powodują charakterystyczny nieprzyjemny zapach.
Jak działają dezodoranty
Dezodoranty pozwalają ciału się pocić, ale maskują lub eliminują nieprzyjemny zapach.
Niektóre formuły zawierają substancje antybakteryjne, które niszczą bakterie odpowiedzialne za powstawanie zapachu.
Jak działają antyperspiranty
Antyperspiranty zawierają substancje aktywne, które zmniejszają lub blokują wydzielanie potu, tworząc mikrożelowe czopy w ujściach gruczołów potowych.
Mogą również maskować resztkowe zapachy związane z minimalną ilością potu.
Ponieważ antyperspirant wpływa na procesy fizjologiczne organizmu, klasyfikowany jest jako produkt leczniczy OTC i podlega specjalnej monografii, która określa wymagania dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności.
Substancje aktywne w antyperspirantach (OTC)
Najczęściej stosowane składniki aktywne:
Aluminum Zirconium Tetrachlorohydrex Gly – zwykle w formie sztyftów
Aluminum Chlorohydrate – w sprayach i kulkach
Typowe składniki pomocnicze
1. Dla sztyftów:
Cyclopentasiloxane
Stearyl Alcohol
Dimethicone
Talc
Hydrogenated Castor Oil
2. Dla sprayów:
Cyclopentasiloxane
Isopropyl Myristate
Dimethicone
Gazy pędne: Propane / Butane / Isobutane
Hydrofluorocarbon HFC-152a (dla zgodności z wymogami VOC)
3. Dla lotionów i kremów:
Emulsje typu olej w wodzie (O/W)
Substancje lipidowe: Stearyl Alcohol
Eteryfikowane alkohole tłuszczowe (jako emulgatory)
Składniki według funkcji
Popularny składniki w tej kategorii (funkcja)
# Numer CAS: 70445-33-9
# Numer CAS: 1117-86-8
# Numer CAS: 78-70-6
# Numer CAS: 4468-02-4
Alergen
# Numer CAS: 91722-69-9 / 8022-15-9 / 93455-96-0 / 93455-97-1 / 92623-76-2 / 84776-65-8 / 8000-28-0 / 90063-37-9
# Numer CAS: 4602-84-0
# Numer CAS: 91722-69-9 / 8022-15-9 / 93455-96-0 / 93455-97-1 / 92623-76-2 / 84776-65-8 / 8000-28-0 / 90063-37-9
ETHYLHEXYLGLYCERIN – eter monoalkilowy glicerolu, bezbarwna ciecz. Jeden z najsilniejszych „zielonych” konserwantów, porównywalny siłą do analogów parabenów. Kolejną zaletą jest nieformalny odwodorniacz. Może być stosowany w szerokim zakresie pH. Pozyskuje się go z różnych zbóż. Jego budowa chemiczna jest podobna do eterów alkiloglicerylowych, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe. W kosmetyce polecany jest jako składnik wielofunkcyjny, który jest: dodatkiem zmiękczającym w produktach do pielęgnacji skóry; poprawia właściwości dotykowe emulsji dodatku; dezodorant, dodatek szczególnie aktywny przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, dodatek wzmacniający działanie innych środków przeciwdrobnoustrojowych, takich jak glikole i alkohole kosmetyczne. Emostretch, który pomaga nawilżyć skórę. Jest stosowany jako utrwalacz smaku. Syntetyczna substancja podobna do naturalnych estrów alkiloglicerolu, które występują w tkankach ludzkich i zwierzęcych. Wielofunkcyjny składnik kosmetyków. Substancja czynna do dezodorantów.
# Numer CAS: 12042-91-0
# Numer CAS: 91722-69-9 / 8022-15-9 / 93455-96-0 / 93455-97-1 / 92623-76-2 / 84776-65-8 / 8000-28-0 / 90063-37-9
Kwas szikimowy pozyskiwany jest z anyżu gwiaździstego i to od niego, a dokładniej od jego pierwotnej japońskiej nazwy – „shikimi”, pochodzi nazwa kwasu. Nie podrażnia skóry, nie czerwieni się i nie podrażnia, więc z powodzeniem może być stosowany latem.
Należy do kwasów AHA (alfa-hydroksykwasów), ale nie działa drażniąco, dzięki czemu może być stosowany przez osoby o wrażliwej skórze. Został wyizolowany w 1885 roku przez holenderskiego botanika Johanna Frederika Eijkmana. Zanim znalazł zastosowanie w kosmetyce, znany był w farmacji ze swoich właściwości przeciwzapalnych, przeciwwirusowych i przeciwbólowych. Udowodniono również jego wpływ na biosyntezę witamin A i K.
Już 5% kwasu szikimowego wykazuje taką samą aktywność biologiczną jak 50% kwasu glikolowego, pozwalając na rozluźnienie połączeń komórek naskórka (korneocytów), co powoduje złuszczanie naskórka i wspomaga regenerację tkanek. Powtarzalne zabiegi pozwalają na skuteczne zahamowanie problemów związanych ze zmianami pigmentacyjnymi, a także wygładzają naskórek i działają przeciwtrądzikowo.
Temat kwasu szikimowego poruszany jest najczęściej w kontekście cery trądzikowej, zanieczyszczonej z rozszerzonymi gruczołami łojowymi (porami). Szczególnie latem, kiedy stan skóry wyraźnie się poprawia, zaleca się stosowanie zabiegów z kwasem szikimowym. Słońce i okres letni zwykle powodują krótkotrwałą poprawę stanu skóry, dzięki obkurczeniu się gruczołów łojowych. Niestety po wakacjach problem zmian trądzikowych może się nasilić. Kwas szikimowy reguluje skład sebum i jego nieprzyjemny zapach spowodowany obecnością dużej ilości nasyconych kwasów tłuszczowych oraz działaniem bakterii na skórze. Skutecznie hamuje rozwój Cutibacterium acnes, czyli bakterii odpowiedzialnych za zmiany trądzikowe oraz drożdżaków Malassezia furfur, które w odpowiednich warunkach powodują choroby grzybowe m.in. grzybica versicolor. Dodatkowo pomaga odblokować zatkane ujścia gruczołów łojowych, co skutkuje widocznym zmniejszeniem ilości grudek zapalnych i zapobiega ich dalszemu powstawaniu. Dodatkowo kwas szikimowy wykazuje właściwości antyoksydacyjne, przez co opóźnia procesy starzenia oraz chroni przed szkodliwym działaniem środowiska (np. promieniowaniem UV, smogiem).