Sulsena Stimulin Hair Cream

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

ALKOHOL CETYLOWY - alkohol heksadecylowy, bezbarwne kryształy, nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze, chloroformie. W postaci palmitynianu cetylu jest głównym składnikiem spermacetu. s. str. a jego estry z kwasami tłuszczowymi stosowane są w kosmetyce jako substancje budulcowe i emolienty; etoksylowany C.s. - jako niejonowy środek powierzchniowo czynny. Wchodzi w skład kremów kosmetycznych, dezodorantów, depilatorów, olejków do rzęs, lakierów do włosów, szamponów.

STEARY ALCOHOL - alkohol oktadecylowy, masa przypominająca łuski, temperatura topnienia 59°C. Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze. Otrzymuje się go w procesie katalitycznego uwodornienia kwasu stearynowego. Kwas stearynowy i jego estry z kwasami tłuszczowymi są stosowane w kosmetyce jako środki kształtujące strukturę i znane emolienty w kremach, defoamery w detergentach.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

POTASSIUM CETYLPHOSPHATE jest mieszaniną estrów kwasu fosforowego i alkoholu cetylowego. Produkt sproszkowany, rozpuszczalny w wodzie. Ma działanie zagęszczające i emulgujące, zwiększa stabilność emulsji. W recepturach kosmetycznych może zastąpić stearynian trietanoloaminy, poliakrylany i inne składniki strukturalne.

LECYTYNA – fosfatydylocholina, higroskopijna substancja woskowa, koloid hydrofilowy, mieszanina związków zawierających różne reszty nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Glicerol polarny. Główny składnik strukturalny błon komórkowych organizmów żywych. W przypadku L. błony komórkowe są w dużej mierze uformowane. Wpływa na przywrócenie funkcji barierowych skóry, procesy odżywiania komórek, pozbycie się zanieczyszczeń. Bez L. proces powstawania nowych komórek i odbudowy uszkodzonych jest niemożliwy; ma bezpośrednie działanie membranotropowe poprzez bezpośrednie wbudowywanie się w strukturę fosfolipidową uszkodzonych błon komórkowych. L. jako składnik produktów kosmetycznych jest szybko wchłaniany przez skórę i działa zmiękczająco i tonizująco. Dzięki wyraźnym właściwościom powierzchniowo czynnym przyczynia się do głębszej penetracji substancji tłuszczowych, czyli naskórka. Istnieją dane na temat właściwości przeciwutleniających L. Fosfolipidy zawarte w L. przyciągają wodę z powietrza, dzięki czemu pomagają nawilżyć skórę. Posiada właściwości emulgujące, stabilizujące i zagęszczające. Stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry jako aktywny dodatek i emulgator, do produkcji szamponów, odżywek, balsamów do ust i wielu innych produktów, w kremach regenerujących i produktach do skóry dojrzałej i suchej.

HYDROLIZAT KERATYNY - produkt kwaśnej, zasadowej lub enzymatycznej hydrolizy keratyny włosów z następczą neutralizacją, dodatkowo rozszczepieniem enzymatycznym. Mieszanina aminokwasów, z których niektóre zawierają siarkę, kwas krzemowy itp. Surowiec do otrzymywania G.k. są rogi, kopyta, wełna bydlęca. Ze względu na niską masę cząsteczkową H.k. dobrze wchłania się we włosy i skórę głowy. Stosowany jest w produktach do włosów, przyczyniając się do ich wzmocnienia, zapobiegając wypadaniu włosów, poprawiając ich wzrost i wygląd; leki wzmacniające paznokcie.

CYKLOMETHYCONES - polimerowe związki krzemoorganiczne, lotne ciecze o niskiej lepkości. Różne C. mogą zawierać w cyklu cztery, pięć lub sześć atomów krzemu. Przezroczyste płyny bez koloru i zapachu, syntetyczne oleje mineralne. Mają niezwykle niskie ciepło parowania, dlatego odparowując nie chłodzą skóry, w przeciwieństwie do innych lotnych nośników, pozostawiają na skórze przyjemne uczucie jedwabistości. Niekomedogenny. Tworzą one fizjologiczny film ochronny na powierzchni skóry. C. zapewniają efekt kondycjonowania, skracają czas suszenia włosów, są wygodnym środkiem do transportu związków wysokocząsteczkowych. Są dobrze kompatybilne z większością rozpuszczalników organicznych, wosków, gliceryny, alkoholi i węglowodorów aromatycznych, tworzą dobre układy dyspersyjne z pigmentami. Nie dają uczucia osadu i lepkości, łatwo emulgują, dobrze rozprowadzają się na skórze, poprawiają właściwości rozpylania w aerozolach. Stosowane są w mleczkach i tonikach, w preparatach do demakijażu, w balsamach przed i po goleniu, w antyperspirantach, dezodorantach, preparatach do włosów w opakowaniach aerozolowych, olejkach do kąpieli i produktach do opalania. Wprowadzenie C. do produktów kosmetycznych może znacząco poprawić jakość i właściwości konsumpcyjne gotowych produktów. Cyklometikon jest cyklicznym związkiem na bazie krzemu; może być związany z toksycznością środowiskową. Chociaż silikony takie jak cyklometikon nie wydają się mieć negatywnego wpływu na organizm ludzki, istnieje wiele obaw dotyczących szkodliwego wpływu, jaki może mieć na środowisko (tj. życie morskie). Z tego powodu wiele krajów, takich jak Kanada, zwróciło się do przemysłu silikonowego o dostarczenie większej ilości informacji i danych naukowych na temat jego bezpieczeństwa. Warto również zauważyć, że silikony mogą zatrzymywać sebum, zanieczyszczenia i bakterie w warstwie na wierzchu skóry, przez co potencjalnie mogą wywoływać ogniska alergiczne i wysypki.

PANTHENOL to higroskopijny amorficzny proszek o barwie od białej do kremowej o charakterystycznym zapachu. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, alkoholach, gorzej w eterach. Należy do alkoholi amidowych, wykazuje aktywność kwasu pantotenowego. O- i O,L-pantenole stosowane w kosmetyce jako prowitamina B5 mają działanie gojące, nawilżające i wygładzające. Stosowany jest we wszystkich formulacjach kosmetycznych: w filtrach przeciwsłonecznych, produktach do pielęgnacji skóry i włosów, kosmetykach dla dzieci oraz produktach do golenia.

SODIUM, AMONIUM, MAGNESIUM ALKYL POLYOXYETYLENE SULPHATES - anionowe środki powierzchniowo czynne. Otrzymywany przez siarczanowanie oksyetylowanych (n = 2-4) alkoholi alifatycznych i zobojętnianie otrzymanego produktu wodorotlenkiem sodu (amonowym, magnezowym). W przeciwieństwie do analogów nieetoksylowanych charakteryzują się większą rozpuszczalnością w wodzie, co bezpośrednio zależy od stopnia oksyetylowania. Zawartość głównej substancji produktów rynkowych wynosi 25-70% maja. Dobrze rozpuszczają się w wodzie. Roztwory wodne są trwałe w obecności soli wapnia i magnezu. Dominujący rodzaj anionowych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w produkcji środków pianotwórczych. Kompozycje na ich bazie są dobrze zagęszczane mono- i dietanoloamidami kwasów karboksylowych, tlenkami amin i innymi kosurfaktantami. Wysoka zdolność pieniąca i myjąca. Łączą się ze związkami polimerowymi, kondycjonującymi i biologicznie aktywnymi składnikami produktów higienicznych i są dobrze zmywane z włosów i skóry. A. typowym przedstawicielem jest sód, jednym z najczęściej spotykanych środków powierzchniowo czynnych jest etoksylowany laurylosiarczan sodu (sodium laureth sulfate).

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

Metyloparaben to ester metylowy kwasu paraoksybenzoesowego. Biały krystaliczny proszek o charakterystycznym zapachu. Środek konserwujący i antyseptyczny, aktywny wobec bakterii gram-dodatnich, w mniejszym stopniu - wobec pleśni i bakterii gram-ujemnych. W przeciwieństwie do innych estrów kwasu paraoksybenzoesowego lepiej rozpuszcza się w wodzie pitnej, ale charakteryzuje się mniejszą skutecznością przeciwbakteryjną.

Ethyl paraben - ester etylowy kwasu para-oksybenzoesowego. Biała substancja krystaliczna o ograniczonej rozpuszczalności w wodzie, dobrze rozpuszczalna w etanolu, acetonie. W kosmetyce stosowany jest jako środek konserwujący o wysokiej skuteczności wobec grzybów. Ograniczeniem stosowania parabenów jest ilość, którą można rozpuścić w wodzie. Działają one wyłącznie w fazie wodnej. Stosowane w mieszankach, w różnych proporcjach.

BUTYLPARABEN - eter butylowy kwasu para-oksybenzoesowego. Biała substancja krystaliczna o ograniczonej rozpuszczalności w wodzie, dobrze rozpuszczalna w etanolu, acetonie. W kosmetyce stosowany jest jako środek konserwujący, najskuteczniejszy wobec grzybów. Posiada aktywność wobec bakterii gram-dodatnich, uważany jest za słabszy wobec bakterii gram-ujemnych. Ograniczeniem stosowania parabenów jest ilość, którą można rozpuścić w wodzie. Działa tylko w fazie wodnej. Stosuje się go w mieszankach, w różnych proporcjach. Rozporządzenie UE dopuszcza maksymalną zawartość butyloparabenu - 0,4% oraz maksymalną łączną zawartość wszystkich parabenów - 0,8%. W Japonii maksymalna całkowita zawartość parabenów w produktach kosmetycznych wynosi 1%. Zgodnie z TR CU 009/2011 jako środek konserwujący dopuszcza się stosowanie w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,4%, a maksymalna łączna zawartość wszystkich parabenów - 0,8%. Parabeny naśladują estrogen i mogą działać jako potencjalne czynniki zakłócające pracę układu hormonalnego (endokrynologicznego).

Propylparaben jest białą krystaliczną substancją o ograniczonej rozpuszczalności w wodzie, dobrej rozpuszczalności w etanolu, acetonie. W kosmetykach stosowany jest jako konserwant, często w mieszaninie z innymi parabenami, w różnych proporcjach. Najskuteczniej działa na grzyby. Jest aktywny wobec bakterii gram-dodatnich i słabszy wobec bakterii gram-ujemnych. Aktywny tylko w fazie wodnej. Ograniczenia dotyczące stosowania - patrz parabeny. W Japonii dopuszczalna jest maksymalna łączna zawartość parabenów w produktach kosmetycznych - 1%. Parabeny naśladują estrogen i mogą działać jako potencjalne czynniki zakłócające pracę układu hormonalnego (endokrynologicznego).

PARABENY - estry kwasu para-oksybenzoesowego (metyloparaben, etyloparaben, propyloparaben, butyloparaben, izopropyloparaben, izobutyloparaben, benzyloparaben). Białe substancje krystaliczne o ograniczonej rozpuszczalności w wodzie, dobrze rozpuszczalne w etanolu, acetonie. W kosmetykach stosowane są jako środki konserwujące. P. są najbardziej skuteczne wobec grzybów. Isobutylparaben jest członkiem rodziny parabenów - konserwantów stosowanych w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i higieny osobistej. Parabeny naśladują estrogen, są potencjalnymi czynnikami zaburzającymi gospodarkę hormonalną i zostały wykryte w guzach nowotworowych piersi u 19 z 20 badanych kobiet (Darbre 2004). Centers for Disease Control and Prevention (CDC) przebadało mocz grupy 2548 Amerykanów w wieku 6 lat i starszych i znalazło parabeny w ponad 99% próbek (Calafat 2010). Izobutylparaben jest blisko spokrewniony z butylparabenem, związkiem, który Europejska Komisja ds. Zaburzeń Endokrynologicznych (EC 2007) uznaje za potencjalny czynnik zakłócający pracę układu endokrynologicznego człowieka. Isobutylparaben wydaje się być silniejszym estrogenem niż butylparaben (Darbre 2002, Vo 2010), ale otrzymuje niższą ocenę ryzyka w Skin Deep ze względu na ograniczoną liczbę badań toksykologicznych dotyczących tej substancji chemicznej. Dalsze badania i oceny agencji mogą ujawnić, że izobutylo-paraben jest równie lub bardziej niebezpieczny dla układu endokrynnego niż butyloparaben.