SkinCeuticals Hydrating B5 Serum For Blemish-Prone Skin

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

Sodium Hyaluronate - sól sodowa kwasu hialuronowego, tworzy w wodzie lepkie, bezbarwne, lekko opalizujące żele. Wspomaga regenerację tkanek bez powstawania blizn, zmiękcza i wygładza skórę, stymuluje migrację i proliferację komórek, wykazuje wysokie właściwości nawilżające. Stosowany jest jako składnik nawilżający, ochronny i żelujący w kosmetykach nawilżających, regenerujących i tonizujących do twarzy, powiek, ust, ciała i dłoni. W kosmetykach do utrzymania kolorytu skóry i zapobiegania powstawaniu zmarszczek. Główna różnica między kwasem hialuronowym a hialuronianem sodu polega na tym, że hialuronian sodu jest bardziej biodostępny, co oznacza, że ​​skóra wchłania go łatwiej niż kwas hialuronowy. Nie musi to oznaczać, że jest lepszy niż kwas hialuronowy, po prostu wiele produktów do pielęgnacji skóry zawiera obie formy, dzięki czemu Twoja skóra czerpie największe korzyści. Zarówno kwas hialuronowy, jak i hialuronian sodu są dostępne w różnych masach cząsteczkowych, co pozwala uzyskać wielowarstwowe rezultaty (niższe masy cząsteczkowe mogą wnikać głębiej w warstwy skóry, gdzie wyższe masy zapewniają natychmiastowe rezultaty na powierzchni). Według badania z 2012 roku najbardziej dramatyczną zmianą, jaką naukowcy zaobserwowali w starzejącej się skórze, jest utrata hialuronianu sodu, zwłaszcza w górnej warstwie skóry. Dlaczego więc możesz zauważyć, że Twoja skóra staje się sucha i traci młodzieńczą pulchność wraz z wiekiem?

Pantotenian wapnia wpływa pozytywnie na migrację i proliferację fibroblastów skóry. Stymuluje aktywność fibroblastów, hamuje wolne rodniki, poprawia produkcję kolagenu i elastyny. Ważny składnik, który leczy, wzmacnia i odnawia skórę. WITAMINA B 5 kwas pantotenowy, jasnożółta lepka oleista ciecz. Niestabilny, higroskopijny. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, metanolu, etanolu, słabo - w eterze dietylowym, wyższych alkoholach. Jest syntetyzowana przez rośliny zielone i mikroorganizmy, w tym mikroflorę jelitową człowieka. B5 występuje w wątrobie, orzeszkach ziemnych, grzybach, soczewicy, jajach kurzych, grochu, cebuli, kapuście, drożdżach, płatkach owsianych. W przyrodzie kwas pantotenowy występuje tylko w formie O i tylko w tej formie wykazuje aktywność biologiczną: udział w biosyntezie koenzymu A, metabolizmie lipidów, węglowodanów i białek, stymulacja przemiany materii. Dzienne zapotrzebowanie waha się, według różnych źródeł, od 5 do 12 mg. Często nazywany jest "witaminą piękna", brak kwasu pantotenowego w organizmie jest bardzo rzadki, ale wraz z nim skóra blednie, pojawiają się zmarszczki, pęknięcia w kącikach ust. Włosy tracą blask, stają się łamliwe, cienkie, szybko siwieją, występuje obfite wypadanie włosów. Brak kwasu pantotenowego może prowadzić do osłabienia wzroku i pamięci, człowiek staje się nadmiernie drażliwy. Brak B5 prowadzi do zahamowania wzrostu, upośledzenia koordynacji nerwowo-mięśniowej, zmęczenia i skurczów mięśni. B5 jest ważna w procesie regeneracji skóry i wzrostu włosów. Znajduje szerokie zastosowanie w produktach kosmetycznych: szamponach, balsamach, kosmetykach dekoracyjnych, produktach do pielęgnacji skóry. W postaci soli wapniowej kwasu pantotenowego wchodzi w skład past do zębów i produktów do pielęgnacji włosów. Wraz z B5 stosowane są jej pochodne: pantotenian wapnia, pantenol, ester aminobenzylowy pantenolu, jego tioestry i prekursory (prowitamina BJ Najczęściej stosowaną zredukowaną formą kwasu pantotenowego jest pantenol.

BENZOESAN SODU – sól sodowa kwasu benzoesowego, produkt w postaci białego krystalicznego proszku, bezwonny, o słodkawym smaku. Stosowany jest jako środek antyseptyczny i konserwujący w przemyśle spożywczym, medycznym i kosmetycznym, m.in. w pastach do zębów, kremach do twarzy itp. Nietoksyczny. BM zamienia się w niezdysocjowany kwas w roztworze wraz ze spadkiem pH. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E211.

Sól sodowa kwasu pirolidonokarboksylowego - Składnik naturalnego czynnika nawilżającego skórę, składnik wydzieliny gruczołów potowych. Zmiękcza i nawilża skórę, chroni przed promieniami UV. Stosowany jest jako wysoce skuteczna substancja nawilżająca, antystatyczna. Sodium PCA działa przede wszystkim jako środek utrzymujący wilgoć w produktach do pielęgnacji skóry i włosów, w tym żelach, kremach, płynach, szamponach, odżywkach, pomadach i podkładach. Zwykle stosuje się go w zakresie stężeń od 0,2 do 4%. PCA jest naturalnym składnikiem skóry NMF. Przywracanie NMF skóry jest ważne, ponieważ z wiekiem i wskutek normalnego działania uczulających składników, takich jak detergenty i denaturowany alkohol, jest on wyczerpywany. Powoduje to zauważalnie suchą i wrażliwą skórę. Tak więc, stosując składniki, które pomagają uzupełnić NMF, oznaki starzenia, takie jak zmarszczki, suchość skóry, zostaną zmniejszone. W efekcie skóra wygląda na gładszą, nawilżoną i elastyczną. Sodium PCA nie jest komedogenne, co oznacza, że ​​nie powoduje ani nie pogarsza trądziku.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

Mocznik, mocznik - bezbarwne, bezwonne kryształy. Rozpuszczalny w wodzie, ciekłym amoniaku, metanolu, etanolu, nierozpuszczalny w chloroformie. Nietoksyczny. Produkt metabolizmu białek u większości zwierząt i ludzi. W przemyśle mocznik jest syntetyzowany z amoniaku i dwutlenku węgla. Jako składnik antyseptyczny i dezodoryzujący stosowany jest w kremach, balsamach, antyperspirantach, pastach do zębów itp. Jako składnik nawilżający jest zawarty w kremach do skóry suchej, wrażliwej, zwiędłej, szamponach, farbach do włosów. Pochodne M. mają właściwości konserwujące (np. mocznik diazolidynylowy), powierzchniowo czynne (mocznik imidazolidynowy), nawilżające i są szeroko stosowane w produkcji kosmetycznej. Różne alkilowe i alkoksylowe pochodne M. mają działanie fotoochronne.

TREGALOSA - disacharyd utworzony przez dwie reszty glukozowe. T. występuje u drożdży i innych grzybów, roślin wyższych, ma zdolność do ochrony i utrzymania aktywności życiowej komórek w skrajnym odwodnieniu. Rośliny pustynne zawierają T., która w czasie suszy tworzy rodzaj szklistej matrycy, która zachowuje komórki roślinne do czasu pojawienia się wody, chroniąc w ten sposób komórki przed zamarznięciem. W kosmetyce stosowany jest jako składnik emolientowy i nawilżający.

Polyquaternium-51 jest syntetycznym polimerem częściowo pochodzącym z fosforu. Stosowany jest w kosmetyce ze względu na swoje właściwości wiązania wody w skórze. Właściwości te wynikają z jego zdolności do tworzenia na skórze przezroczystego filmu uplastyczniającego. Stosuje się go również ze względu na jego funkcję emolientową. Według producenta długotrwale nawilża i pomaga chronić barierę ochronną skóry. Najwyższe stężenie polyquaternium-51 stosowane w kosmetykach nieusuwalnych wynosi 0,14%. Podczas badań in vivo na zwierzętach stwierdzono, że polyquaternium-51 nie jest drażniący nawet w stężeniu 1,4%. Polyquaternium 51 to składnik kondycjonujący skórę, pierwotnie opracowany dla przemysłu soczewek kontaktowych w celu utrzymania nawilżenia i przeciwdziałania suchości oczu. Jednak obecnie jest to składnik wykorzystywany przez firmy kosmetyczne i pielęgnacyjne w celu dodania właściwości nawilżających do receptur, a także skorzystania z jego dodatkowych właściwości błonotwórczych. Polyquaternium 51 to "kopolimer fosfolipidowy, który poprawia zdolność naskórka do zatrzymywania wilgoci, a także służy jako naturalna bariera przed dalszą utratą wody przez skórę, częściowo poprzez tworzenie filmu ochronnego na naskórku, według AMC. Baza danych kosmetyków ocenia Polyquaternium 51 jako składnik w 99% bezpieczny, o niskim stopniu zagrożenia, odnotowując jedynie braki danych jako niepokojące. Nie znaleziono innych badań, w których odnotowano negatywne lub niebezpieczne skutki uboczne dotyczące jego stosowania.