Bilou Hey Lovely

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

SODIUM, AMONIUM, MAGNESIUM ALKYL POLYOXYETYLENE SULPHATES - anionowe środki powierzchniowo czynne. Otrzymywany przez siarczanowanie oksyetylowanych (n = 2-4) alkoholi alifatycznych i zobojętnianie otrzymanego produktu wodorotlenkiem sodu (amonowym, magnezowym). W przeciwieństwie do analogów nieetoksylowanych charakteryzują się większą rozpuszczalnością w wodzie, co bezpośrednio zależy od stopnia oksyetylowania. Zawartość głównej substancji produktów rynkowych wynosi 25-70% maja. Dobrze rozpuszczają się w wodzie. Roztwory wodne są trwałe w obecności soli wapnia i magnezu. Dominujący rodzaj anionowych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w produkcji środków pianotwórczych. Kompozycje na ich bazie są dobrze zagęszczane mono- i dietanoloamidami kwasów karboksylowych, tlenkami amin i innymi kosurfaktantami. Wysoka zdolność pieniąca i myjąca. Łączą się ze związkami polimerowymi, kondycjonującymi i biologicznie aktywnymi składnikami produktów higienicznych i są dobrze zmywane z włosów i skóry. A. typowym przedstawicielem jest sód, jednym z najczęściej spotykanych środków powierzchniowo czynnych jest etoksylowany laurylosiarczan sodu (sodium laureth sulfate).

BUTAN jest bezbarwnym, łatwo ściśliwym gazem należącym do węglowodorów acyklicznych, produktem rafinacji ropy naftowej. Stosowany jest jako gaz pędny w produktach aerozolowych. Jest łatwopalny, w dużych dawkach toksyczny. Ma słabe działanie narkotyczne. Panel ekspertów CIR ocenił dowody naukowe i stwierdził, że butan, izobutan, izopentan i propan są bezpieczne jako składniki kosmetyków przy obecnych stężeniach i praktykach stosowania.

Kokoamfodiacetat monosodowy jest łagodnym amfoterycznym środkiem powierzchniowo czynnym. "Ampho" w nazwie odnosi się do jego amfoteryczności, co oznacza, że w różnych poziomach pH przenosi inny ładunek. Jeśli jest kwaśny, zachowuje się jak kationowy środek powierzchniowo czynny, który ma znaczący wpływ na skórę, oferując właściwości nawilżające i kondycjonujące. Jeśli jest zasadowy, zachowuje się jak anionowy środek powierzchniowo czynny o dobrych właściwościach pieniących i detergentowych. Stosowany jako środek powierzchniowo czynny; nie podrażnia oczu i jest bardzo łagodny. Tworzy bardzo delikatny środek oczyszczający, który nie usunie ze skóry dużej ilości oleju. Sodium Cocoamphodiacetate zwiększa pianę i lepkość, jest stosowany jako bardzo delikatny środek myjący dla skóry wrażliwej. Dinitrium Cocoamphodiacetate faktycznie zwiększa łagodność mieszaniny surfaktantów i zwiększa lepkość produktu.

Propan jest gazem bezbarwnym. W kosmetyce stosowany jest jako propelent w opakowaniach aerozolowych. Alergen

Olej migdałowy to nieschnący olej tłuszczowy otrzymywany w wyniku tłoczenia na zimno nasion migdałowca pospolitego (Amygdalus communis). Bezbarwny, czasem lekko żółty płyn o przyjemnym smaku. Zawiera prawie 90% trioleiny, około 10% glicerydu kwasu linolenowego, enzym emulgujący, witaminę B2, substancje białkowe. Ma dobre działanie zmiękczające i odżywcze. Pod nazwą "olej migdałowy" kryją się oleje otrzymywane w wyniku tłoczenia na zimno z pestek moreli i brzoskwiń. Pod względem właściwości fizykochemicznych prawie nie różnią się od M.O. Wszystkie te oleje łatwo jełczeją, dlatego ich konserwacja wymaga wprowadzenia antyoksydantów. Oleje otrzymane metodą na gorąco (powyżej 65-70 ° C) tracą swoje użyteczne właściwości. M.O. jest stosowany w szerokiej gamie produktów kosmetycznych do pielęgnacji skóry i włosów, ma dobre działanie zmiękczające i odżywcze. M.O. nie ma przeciwwskazań i służy do pielęgnacji każdego rodzaju skóry, także szorstkiej lub bardzo wrażliwej, skłonnej do podrażnień i reakcji alergicznych. Dzięki wysokiej zawartości kwasu oleinowego szybko wchłania się w skórę, łagodzi ją i zmiękcza. Jeden z najsilniejszych naturalnych stymulatorów wzrostu i wzmocnienia włosów. Może być stosowany w zmywaczach tuszu do rzęs, skutecznie w produktach do masażu, kremach odżywczych, maskach, balsamach. Jest popularny w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

OLEJ AVOCADO to tłuszczowy olej nieschnący, produkt tłoczenia lub ekstrakcji owoców awokado (Persea gratissima). Surowy olej ma dość ciemny kolor, charakterystyczny zapach i przyjemny smak przypominający olej z orzechów. Sklarowany olej jest stosowany w kosmetyce. W składzie A.M. znajdują się kwasy: oleinowy (do 60%), palmitynowy (25%), linolowy (6-15%), palmitylenowy, niewielkie ilości kwasów: mirystynowego, stearynowego, linolenowego. Niezmydlalna część oleju zawiera witaminy A, C, D, E, K, PP, witaminy z grupy B2, a także fitosterole, sole kwasu fosforowego, skwalen, pierwiastki śladowe. Jest odporny na jełczenie, łatwo i szybko wchłania się przez skórę, nie powoduje podrażnień. Jeden z najpopularniejszych składników produktów do pielęgnacji skóry.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

CAPRYLIC TRIGLYCERIDES - złożone estry glicerolu z kwasami kaprylowym i kaprynowym, trójglicerydy C8-C10, naturalne emolienty pozyskiwane z oleju kokosowego. Zmiękczają skórę, nie pozostawiając uczucia ciężkości, tłustości, poprawiają właściwości sensoryczne, rozprowadzanie produktu. Posiadają dobre właściwości nawilżające, zapobiegając przeznaskórkowej utracie wody w wyniku odparowywania wody ze skóry. Eliminuje nieprzyjemne uczucie ściągnięcia i suchości skóry. Uzupełniają braki lipidów w cemencie międzykomórkowym, nasycają skórę składnikami tłuszczowymi, mają wysoką odporność na utlenianie. Mają łagodne właściwości dermatologiczne, nie są komedogenne; wzmacniacze są zalecane do produktów kosmetycznych w celu rozpuszczenia/dostarczenia rozpuszczalnych w tłuszczach składników aktywnych, a zwłaszcza filtrów UV. Emulsje mogą być pełnymi lub częściowymi substytutami fazy lipidowej. Powszechne jako emolient w produktach „bezolejowych”, mogą być stosowane w kosmetykach „naturalnych”.

BENZOESAN SODU – sól sodowa kwasu benzoesowego, produkt w postaci białego krystalicznego proszku, bezwonny, o słodkawym smaku. Stosowany jest jako środek antyseptyczny i konserwujący w przemyśle spożywczym, medycznym i kosmetycznym, m.in. w pastach do zębów, kremach do twarzy itp. Nietoksyczny. BM zamienia się w niezdysocjowany kwas w roztworze wraz ze spadkiem pH. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E211.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.