DIOR Addict Lip Glow Oil

Uwodorniony poliizobuten jest syntetyczną cieczą stosowaną jako zamiennik olejów mineralnych i silikonowych w formulacjach. Działa hydrofobizująco i zmiękczająco. Emolient pomaga utrzymać naturalną barierę skóry, zapobiega utracie wilgoci i poprawia teksturę produktu do pielęgnacji skóry. Naturalna bariera skóry jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania skóry. Naruszenie bariery skórnej wiąże się z pogorszeniem chorób skóry, takich jak egzema, zapalenie skóry i łuszczyca. Uwodorniony poliizobuten jest stosowany w produktach takich jak błyszczyk, filtr przeciwsłoneczny i podkład. Stosowany jest głównie w celu zwiększenia trwałości produktu na skórze i poprawy zroszonego, promiennego wyglądu skóry.

Tridecyl Trimellitate to syntetyczny składnik stosowany jako emolient do skóry, środek tworzący film i składnik poprawiający teksturę. Jest również określany jako doskonały dyspergator pigmentów kosmetycznych. Jako surowiec, tridecyl trimellitate jest opisany jako ciecz o wysokiej lepkości. W ocenie przeprowadzonej przez Cosmetic Ingredient Review Panel (zakończonej w 2015 roku) stwierdzono, że tridecyl trimelitate jest bezpieczny w kosmetykach. Zgodnie z wynikami badań, maksymalne zgłoszone stężenie w szmince wynosiło 57,1%.

Polibuten to przezroczysty bezbarwny syntetyczny płynny polimer, który w kosmetykach pełni rolę spoiwa, nabłyszczacza i zagęszczacza. Jego duże rozmiary uniemożliwiają przeniknięcie do górnych warstw skóry. Polibuten jest oligomerycznym olejem, czasami pochodzącym z ropy naftowej, który jest stosowany w postaci uwodornionej w kosmetykach i produktach kosmetycznych, głównie w pomadkach i balsamach, jako spoiwo, środek do usuwania włosów, zagęszczacz i smar. Według badań jest naturalnie lepki lub kleisty i jest również stosowany ze względu na swoje właściwości klejące. Niewiele jest szczegółowych informacji na temat stosowania polibutenu w kosmetykach, chociaż jest on szeroko stosowany i uważany za wszechstronny, skuteczny składnik. Cosmetic Database uznaje polibuten za składnik o niskim stopniu zagrożenia i odnotowuje niewielką liczbę przypadków podrażnienia skóry, oczu i płuc w związku z jego stosowaniem. Jest dopuszczony do użytku przez FDA i CIR.

Tetraizostearynian pentaerytrytolu jest związkiem syntetycznym. Pod względem chemicznym posiada rdzeń fragmentu pentaerytrytolu, który jest zestryfikowany czterema monobazowymi kwasami tłuszczowymi. W postaci fizycznej jest krystalicznym ciałem stałym, a profil rozpuszczalności jest taki, że słabo rozpuszcza się w wodzie. Pentaerythritol Tetraisostearate jest stosowany jako emolient, środek kondycjonujący skórę i zwiększający lepkość w produktach kosmetycznych. Warstwa skóry składa się z wielu martwych komórek, które są uwięzione pomiędzy cząsteczkami lipidów. Ta uszkodzona skóra prowadzi do utraty wilgoci, a także umożliwia przenikanie do głębszych warstw skóry szkodliwych substancji, takich jak alergeny, bakterie i substancje drażniące. Prowadzi to do infekcji takich jak trądzik, egzema, sucha skóra. Jako emolient, tetraizostearynian pentaerytrytolu wypełnia luki w skórze i tworzy barierę. Chroni skórę przed czynnikami zewnętrznymi, a także zmniejsza utratę wilgoci przez skórę. Im więcej wilgoci, tym lepsza integralność warstwy naskórka, ponieważ wszystkie komórki mogą mieć prawidłowy kształt i siłę. Kondycjonuje skórę, sprawia, że jest miękka i nawilżona. Lepkość jest bardzo ważnym czynnikiem, ponieważ produkt zbyt wodnisty lub zbyt lepki nie jest dopuszczalny do stosowania w żadnym produkcie kosmetycznym. Jest również stosowany jako środek zwiększający lepkość w wielu produktach płynnych, takich jak kremy i balsamy. Stosowany jest w kremach, balsamach, szamponach, odżywkach i innych produktach do pielęgnacji ciała i skóry.

Kopolimer etylenowo-propylenowo-styrenowy to polimer monomerów etylenu, propylenu i styrenu, który został przerwany przez uwodornienie. Składnik pomocniczy stosowany jako środek żelujący do olejów wraz ze swoim bratem, kopolimerem butylen/etylen/styren. Te dwa razem mogą być połączone z różnymi rodzajami węglowodorów (np. olejem mineralnym lub różnymi estrami emolientów), tworząc żele o różnych właściwościach sensorycznych i fizycznych. Powstałe w ten sposób żele węglowodorowe mogą poprawić okluzję skóry (i zmniejszyć transepidermalną utratę wody), a także doskonale nadają się do tworzenia zawiesin.

Palmitynian etyloheksylu jest estrem otrzymanym w wyniku interakcji 2-etyloheksanolu z kwasem palmitynowym, specjalnie zaprojektowanym do stosowania w kosmetykach jako emolient, współemulgator i substytut oleju. Przezroczysta, oleista, bezbarwna ciecz w temperaturze pokojowej o lekko oleistym zapachu, nierozpuszczalna w wodzie. Dobrze łączy się z płynami organicznymi. Pomaga zwiększyć lepkość kompozycji. Jest nietoksyczny. W kosmetyce stosowany jest jako współemulgator i substytut oleju, rozpuszczalnik, pigment, środek zwilżający, jako utrwalacz zapachu i emolient. Nadaje skórze uczucie gładkości i zadbania. Stosowany jest jako emolient w produktach do pielęgnacji skóry, kosmetykach dla dzieci, kremach przeciwsłonecznych, odżywkach do włosów. Szeroko stosowany w produktach do makijażu, kremach do ciała i opalania. Nietoksyczne.

CAPRYLIC TRIGLYCERIDES - złożone estry glicerolu z kwasami kaprylowym i kaprynowym, trójglicerydy C8-C10, naturalne emolienty pozyskiwane z oleju kokosowego. Zmiękczają skórę, nie pozostawiając uczucia ciężkości, tłustości, poprawiają właściwości sensoryczne, rozprowadzanie produktu. Posiadają dobre właściwości nawilżające, zapobiegając przeznaskórkowej utracie wody w wyniku odparowywania wody ze skóry. Eliminuje nieprzyjemne uczucie ściągnięcia i suchości skóry. Uzupełniają braki lipidów w cemencie międzykomórkowym, nasycają skórę składnikami tłuszczowymi, mają wysoką odporność na utlenianie. Mają łagodne właściwości dermatologiczne, nie są komedogenne; wzmacniacze są zalecane do produktów kosmetycznych w celu rozpuszczenia/dostarczenia rozpuszczalnych w tłuszczach składników aktywnych, a zwłaszcza filtrów UV. Emulsje mogą być pełnymi lub częściowymi substytutami fazy lipidowej. Powszechne jako emolient w produktach „bezolejowych”, mogą być stosowane w kosmetykach „naturalnych”.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

Substancja pomocnicza stosowana jako środek żelujący wraz z węglowodorem i jego bratem, kopolimerem etylen/propylen/styren. Te dwa razem mogą być połączone z różnymi rodzajami węglowodorów (np. olejem mineralnym lub różnymi estrami emolientów), tworząc żele o różnych właściwościach sensorycznych i fizycznych. Powstałe w ten sposób żele węglowodorowe mogą poprawić okluzję skóry (i zmniejszyć transepidermalną utratę wody), a także doskonale nadają się do tworzenia zawiesin.

Diisostearyl Malate to ester stosowany jako emolient w kosmetykach. Powstaje z kwasu jabłkowego i alkoholu izostearylowego. Składnik ten jest najczęściej stosowany w szminkach i został uznany za bezpieczny do stosowania przez Cosmetic Ingredient Review Commission. Tworzy cienką warstwę na powierzchni skóry, dzięki czemu skóra nie traci wilgoci, a tym samym nawilża skórę. Zaliczany jest do olejów polarnych, ale mimo to nie jest lepki. Jest kompatybilny ze wszystkimi innymi rozpuszczalnikami hydrofobowymi i olejami. Nie jest zbyt lepki i nie za lekki, ma średnią lepkość, która jest idealna do równomiernego rozprowadzania pigmentów. Pełni również rolę pigmentu wiążącego w kosmetykach kolorowych. Stosowany jest w bazie pod makijaż, podkładach, błyszczykach i odżywkach do ust.

WITAMINA E to tokoferol, witamina rozpuszczalna w tłuszczach, główny lipofilowy przeciwutleniacz osocza, błon i tkanek organizmów zwierzęcych. Rodzina związków, tokoferole i tokotrienole, oznaczona pierwszymi literami alfabetu greckiego: alfa, beta, gamma i delta, najbardziej aktywną formą jest a-tokoferol. Tokoferole znajdują się w olejach roślinnych, zielonych warzywach (szpinak, sałata) i mące żytniej. Głównym źródłem jest olej z kiełków pszenicy. Lepka oleista ciecz o jasnożółtym kolorze. V. Ye jest głównym fizjologicznym przeciwutleniaczem bariery skórnej człowieka, niezbędnym do utrzymania stabilności błon komórkowych, uczestniczy w procesach regulacji struktury i funkcjonowania lipoprotein. Ustalono, że V. Ye jest osadzona w lipidowej części warstwy rogowej naskórka i działa wzmacniająco, zmieniając efektywną przepuszczalność błon. Wiadomo, że gdy stosuje się go przed naświetlaniem UV, znacznie zmniejsza się intensywność ostrych reakcji skórnych, a intensywność powstawania zmarszczek podczas długotrwałego naświetlania UV. Wiele V.E zawiera syropowy lubrykant dla noworodków. VE wzmacnia właściwości ochronne innych przeciwutleniaczy: witaminy A i C. Dlatego w „prawidłowych” recepturach kosmetycznych często można spotkać te witaminy razem. Jeden z najczęstszych składników do pielęgnacji skóry. Utlenia się dość wolno, co pozwala na stosowanie tokoferolu w wielu produktach kosmetycznych, a najpopularniejszą postacią jest octan witaminy E. Obecnie witamina E jest szeroko stosowana w produktach do pielęgnacji skóry jako środek przeciwutleniający, nawilżający i zmiękczający, a także stabilizujący inne składniki przed utlenianiem. Miejscowa aplikacja witaminy zwiększa jej zawartość w skórze przez co najmniej 24 godziny. Badania biodostępności skóry wykazały, że witamina E i jej octan równie dobrze przenikają przez naskórek.

Undaria pinnatifida, znana również jako brązowe wodorosty, to rodzaj wodorostów, które są również jadalne. Jak większość wodorostów, jest bogatym źródłem składników odżywczych, a one same przynoszą korzyści skórze, gdy są stosowane zewnętrznie. Wśród korzyści płynących z zastosowania alg brązowych na skórę są antyoksydanty dzięki polifenolom, nawilżenie dzięki polisacharydom i ukojenie dzięki związkowi znanemu jako fukoidan. Badania in vitro (w probówce) wykazały, że ten rodzaj alg odgrywa destrukcyjną rolę w szlaku melaniny (pigmentu skóry), który dociera do powierzchni skóry. W teorii stosowanie miejscowe może zapobiec przebarwieniom. Niektóre badania wskazują, że algi brązowe zawierają więcej antyoksydantów niż algi czerwone czy zielone, ale zastosowane miejscowo wszystkie z nich mogą zapobiec kaskadzie uszkodzeń, jakie powszechne zanieczyszczenia powietrza mogą wywołać na skórze.

Poliglicerol 2 triizostearynian jest di estrem kwasu izostearynowego i diglicerolu. Należy do grupy estrów poliglicerolowych kwasów tłuszczowych. Ten kwas tłuszczowy występuje naturalnie w oleju kokosowym i palmowym. Stosowany jest w wielu produktach kosmetycznych. Polyglyceryl 2 triisostearate jest stosowany jako emolient, surfaktant i emulgator w produktach kosmetycznych. Jako emolient wypełnia luki między martwymi komórkami skóry. Tworzy cienki film na powierzchni skóry. Tworzy barierę i chroni skórę przed alergenami, bakteriami i czynnikami drażniącymi, które wnikają w głębsze warstwy skóry. Zatrzymuje również wilgoć w skórze i sprawia, że staje się ona bardziej miękka, gładka i zdrowsza. Jako środek powierzchniowo czynny zmniejsza napięcie powierzchniowe pomiędzy dwoma składnikami produktu, takimi jak dwie ciecze lub ciecz i ciało stałe. Przyciąga brud, tłuszcz i inne zanieczyszczenia zgromadzone na powierzchni skóry, które następnie można łatwo zmyć wodą. Jako emulgator jest stosowany w celu nadania stabilności produktu. Polyglyceryl-2-triisostearate jest szczególnie kompatybilny z wszelkimi innymi składnikami formuły. Ponadto posiada doskonałą zdolność do dyspersji pigmentów nieorganicznych. Posiada również doskonałą stabilność na utlenianie. Stosowany jest w recepturze pomadek, podkładów, filtrów przeciwsłonecznych, kremów nawilżających i przeciwstarzeniowych.

Tetra-di-tert-butylohydroksyhydrocynamonian pentaerytrytolu to bezwonny syntetyczny przeciwutleniacz, który często dodaje się do preparatów do pielęgnacji skóry, takich jak filtry przeciwsłoneczne, aby zapewnić ciągłą skuteczność i stabilność innych, bardziej delikatnych przeciwutleniaczy. Trochę idzie daleko: zalecany poziom stosowania tetra-di-tert-butylohydroksyhydrocynamonianu pentaerytrytolu wynosi 0,01-0,1%. Ocena bezpieczeństwa tego składnika dotyczyła stężeń od 0,0001% do 0,8% stosowanych w produktach niespłukiwanych. Zwykle stosuje się go w stężeniach 0,5% lub mniejszych w preparatach do spłukiwania. Jego rozpuszczalność w oleju oznacza, że ​​najlepiej współpracuje z innymi olejami i tłuszczami w formule. Chociaż jest dostępny i może być stosowany samodzielnie, ten przeciwutleniacz jest powszechnie stosowany w mieszaninie z innymi składnikami, takimi jak zmiękczający skwalan i polimery błonotwórcze, jako bardziej „kompletny pakiet” zapewniający stabilność, poprawę tekstury, preparaty w sztyfcie (jak w szmince i kremy do opalania w sztyfcie), a także stanowi alternatywę dla składników silikonowych. Wysoka masa cząsteczkowa tetra-di-tert-butylohydroksyhydrocynamonianu pentaerytrytolu nie przenika przez powierzchnię skóry. Jest uważany za bezpieczny, ponieważ jest stosowany w kosmetykach.

WODOROTLENEK ALUMINIUM jest bardzo lepką białą galaretowatą substancją o właściwościach amfoterycznych. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach i zasadach. Posiada właściwości chłonne i wiążące. Znajduje zastosowanie w produkcji spożywczej, farmaceutycznej i kosmetycznej. Dodawany jest do past do zębów, antyperspirantów, talku higienicznego. Stabilizator emulsji i zawiesin, biały barwnik.

Galusan propylu zapobiega lub spowalnia pogorszenie jakości kosmetyków i produktów higieny osobistej spowodowane reakcjami chemicznymi z tlenem. Galusan propylu hamuje powstawanie lub gromadzenie się wolnych rodników, które mogą powodować pogorszenie jakości produktu. Galusan propylu jest przeciwutleniającym środkiem konserwującym stosowanym w wielu produktach kosmetycznych i pielęgnacyjnych, w tym w szminkach, produktach do kąpieli, środkach do oczyszczania skóry, środkach nawilżających, produktach do pielęgnacji skóry, produktach do makijażu, produktach samoopalających oraz filtrach słonecznych i produktach do opalania. Według Wikipedii jest to "ester, który powstaje z kondensacji kwasu galusowego i propanolu" i jest dodawany do żywności i produktów do pielęgnacji skóry zawierających oleje i tłuszcze, aby zapobiec utlenianiu. Jeśli dojdzie do utleniania, może to prowadzić do jełczenia, odbarwienia, zmiany lepkości i pogorszenia składników aktywnych w formułach, negując ich skuteczność. Galusan propylu jest na liście FDA składników, które są ogólnie uznane za bezpieczne (GRAS) do stosowania, ale jego maksymalne stężenie jest ograniczone do 0,02% zawartości tłuszczu lub oleju w żywności. CIR zatwierdził galusan propylu jako bezpieczny składnik kosmetyków i produktów do pielęgnacji ciała w stężeniach mniejszych lub równych 0,1%. Stwierdzono, że galusan propylu zawarty w produktach doustnych "wykazuje działanie profilaktyczne, w tym zmniejszenie zachorowań na raka, wad wrodzonych i próchnicy zębów". Te pozytywne efekty były zgodne ze zdolnością galusanu propylu do zmiatania wolnych rodników." według badań przeprowadzonych przez CIR Safety Review. Galusan propylu jest uważany za kontrowersyjny składnik ze względu na jego powiązania z rakiem i innymi szkodliwymi skutkami ubocznymi. Cosmetics Database uznaje go za składnik umiarkowanie niebezpieczny i odnotowuje obawy dotyczące raka, toksyczności rozwojowej i reprodukcyjnej, alergii i immunotoksyczności, a także mniejsze obawy dotyczące podrażnień. Istnieją silne dowody, że jest to substancja toksyczna dla ludzi, chociaż UE klasyfikuje ją jako "Limited evidence of immune system toxicity". W odniesieniu do toksyczności endokrynologicznej, rozwojowej i reprodukcyjnej, badania wykazały, że efekty były obserwowane, gdy galusan propylu był stosowany w wysokich dawkach, w przeciwieństwie do tych, które występują w preparatach do pielęgnacji skóry. Według Wikipedii, ostatnie badania wykazały, że galusan propylu może naśladować estrogen podobny do innych ksenoestrogenów, potencjalnie powodując, że męskie ciała rozwijają cechy kobiece, a tym samym zwiększając ryzyko raka w tkankach wrażliwych na estrogen, takich jak jajniki, piersi, prostata itp. W badaniu opublikowanym na stronie National Institutes of Health zatytułowanym "Biological Study of Propylgallate Carcinogenesis" skupiającym się na 100 szczurach i 100 myszach, z których 50 otrzymywało propylgallat i 50 nieleczonych, przez 103 tygodnie stwierdzono, że "W warunkach tej próby biologicznej galusan propylu nie został uznany za rakotwórczy dla szczurów F344/N, chociaż istniały dowody na zwiększony odsetek samców szczurów otrzymujących niskie dawki z guzami gruczołu przedodźwiernikowego, guzami komórek wysepek trzustki i guzami chromochłonnymi nadnerczy; rzadkie guzy mózgu wystąpiły u dwóch samic otrzymujących niskie dawki. Wykrycie chłoniaka złośliwego u samców myszy mogło być związane z przyjmowaniem galusanu propylu w diecie." W "raporcie końcowym dotyczącym zmodyfikowanej oceny bezpieczeństwa galusanu propylu" opublikowanym w International Journal of Toxicology stwierdzono również, że galusan propylu jest nietoksyczny po zastosowaniu na skórę. Stwierdzono, że nie działa drażniąco w stężeniach do 10%. Uważany jest jednak za substancję uczulającą w niskich stężeniach do 1%. W ocenie stwierdzono, że "Komisja uważa zatem, że dopuszczalne stężenie w kosmetykach wynoszące 0,1 % jest konieczne (biorąc pod uwagę dowody na działanie uczulające przy stężeniach poniżej 1 %) i wystarczające (biorąc pod uwagę, że obecne produkty nie wywołują reakcji niepożądanych)".

BŁĘKITNY - syntetyczny barwnik niebieski anilinowy (Blue 1). Jest to mieszanina soli amonowych, sodowych i aluminiowych. Posiada silne właściwości antyseptyczne. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E 133. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 009/2011 może być stosowany w kosmetykach bez ograniczeń jako niebieski barwnik. CI 42090. FD&C Blue 1 to syntetyczny barwnik wytwarzany z ropy naftowej; barwnik ten jest zatwierdzony przez FDA do stosowania w żywności, farmaceutykach i kosmetykach.

Red 6 Lake to rodzaj pigmentu, który należy do barwników fluorescencyjnych. Barwniki te zostały po raz pierwszy dopuszczone w 1982 roku do stosowania w lekach i kosmetykach. Barwnik ten powstaje w wyniku oddziaływania prostych barwników z ich solami i wytrąca się. Z reguły składa się z aluminium jako części metalowej. Od dawna wykorzystywany jest do wyrobu biżuterii i sztuki. Red 6 Lake jest stosowany w różnych produktach kosmetycznych jako pigment lub barwnik. Stosowany jest w recepturach produktów takich jak szminka, róż do policzków, podkład i inne produkty do makijażu.