Galderma AS Effezel Epiduo Gel 0,1%

Adapalen jest stabilnym chemicznie związkiem podobnym do retinoidów. Badania profilu biochemicznego i farmakologicznego adapalenu wykazały, że jest on modulatorem różnicowania komórek, keratynizacji (rogowacenia) i zapalenia, które biorą udział w rozwoju trądziku pospolitego. Dokładny mechanizm działania adapalenu nie jest znany, ale przypuszcza się, że stosowany miejscowo normalizuje różnicowanie komórek nabłonka mieszków włosowych i keratynizację, zapobiegając powstawaniu mikrokomedonów, podobnie jak działanie retinoidów. W przeciwieństwie do kwasu retinowego, adapalen wiąże się ze specyficznymi jądrowymi receptorami kwasu retinowego (RARs) i nie wchodzi w interakcje z tzw. cytozolowymi białkami wiążącymi kwas retinowy (CRABPs).

Nadtlenek benzoilu ceniony jest przede wszystkim za swoje działanie przeciwtrądzikowe - składnik ten działa jako aktywny i bezpieczny antyseptyk. Sekret skuteczności nadtlenku benzoilu leży w jego wyjątkowej zdolności do wnikania do mieszka włosowego: tam związek ten dostaje bakterie, które powodują problemy estetyczne, takie jak trądzik, a następnie zabija je, i to przy niskim ryzyku podrażnienia skóry. Mechanizm działania nadtlenku benzoilu jako składnika kosmetyków polega na tym, że hamuje on wzrost i rozprzestrzenianie się bakterii propionowych, częstych winowajców trądziku, a składnik ten jest niedrażniący i kompatybilny z większością olejów, wosków, substancji zapachowych i emulgatorów. Dzięki tym właściwościom producenci kosmetyków do pielęgnacji ciała mogą tworzyć bezpieczne i skuteczne produkty na bazie nadtlenku benzoilu do walki z zaostrzeniami trądziku. Często nadtlenek benzoilu stosowany jest w kompozycjach złożonych z innymi składnikami przeciwtrądzikowymi, w szczególności ziołowymi. Nadtlenek benzoilu jest również stosowany w nowoczesnych systemach dostarczania leków o ukierunkowanym uwalnianiu. Liposomy i inne formy enkapsulowane z tym składnikiem mają znaczną przewagę nad formami wolnymi pod względem skuteczności, stabilności, trwałości i bezpieczeństwa. Jako antyseptyk, nadtlenek benzoilu ogólnie zmniejsza liczbę bakterii na powierzchni skóry, ale nie powoduje oporności bakterii, więc może zmniejszyć ten negatywny efekt uboczny terapii antybakteryjnej trądziku, która była prowadzona przy pomocy antybiotyków. Ponadto nadtlenek benzoilu zmniejsza liczbę drożdżaków na powierzchni skóry, a także działa keratolitycznie i komedolitycznie - działa delikatnie złuszczająco i zmniejsza liczbę zaskórników. Dodatkowo nadtlenek benzoilu ma dość wyraźne właściwości przeciwzapalne.

Kopolimer akrylanu sodu/akrylanu sodu odgrywa wiele ról w preparatach do pielęgnacji skóry, w tym służy jako dyspergator, stabilizator emulsji, czynnik zmętniający i zwiększający lepkość w celu poprawy tekstury. Mówiąc wprost, pomaga dostosować estetykę do optymalnego produktu końcowego. Jest często stosowany w żelowych produktach do pielęgnacji skóry. Z chemicznego punktu widzenia ten syntetyczny składnik jest kopolimerem monomerów akrylanu sodu i akryloilodimetakrylanu sodu (budulca polimerów).

Izoheksadekan (ISOHEXADECANE) jest bezbarwną cieczą węglowodorową o wysokiej czystości, bez zapachu. Tradycyjnie stosowany w kosmetyce jako emolient: pozostawia przyjemne jedwabiste uczucie na skórze. Kompatybilny z silikonami w każdym stężeniu, łatwo emulguje, ma bezpieczny profil - niekomedogenny, nietoksyczny, obojętny. Obszary zastosowania: produkty do pielęgnacji skóry, kosmetyki z filtrem i produkty do opalania, środki do usuwania makijażu. Może powodować alergie i zapalenie skóry.

POLYSORBATE 80 - tween 80, monooleinian bis (polioksyetylenu) sorbitanu. Lepka oleista ciecz o barwie od jasnożółtej do bursztynowej. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, alkoholach, olejach. Niejonowy środek powierzchniowo czynny. Emulgator, dyspergator, defoamer. Dobry solubilizator. Stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry.

Sorbitan Monooleate (Sorbitan Oleate) jest mieszaniną estrów sorbitolu i kwasu oleinowego z przewagą monoeteru. Niejonowy środek powierzchniowo czynny. Lepka masa o barwie od żółtej do jasnobrązowej zastyga w temperaturze pokojowej. W wodzie ulega rozproszeniu. Rozpuszcza się w olejach mineralnych i roślinnych, alkoholu. Jest stosowany jako emulgator oleju/wody w kremach kosmetycznych typu woda/olej, szminkach itp. Posiada dobrą zdolność do rozpuszczania. Surowiec do produkcji pochodnych polioksyetylenu, które są również szeroko stosowane jako emulgatory w kosmetykach. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E494.

Sulfobursztynian dietyloheksylu jest solą sodową diestru alkoholu 2-etyloheksylowego i kwasu sulfobursztynowego. Dioktylosulfobursztynian sodu to anionowy środek powierzchniowo czynny stosowany w kosmetykach, lekach dostępnych bez recepty i na receptę, jako dodatek do żywności oraz w wielu innych zastosowaniach. Na podstawie dostępnych danych panel ekspertów CIR stwierdził, że sulfobursztynian dioktylu sodu jest bezpieczny do stosowania w recepturach kosmetycznych.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Poloksamery pomagają w tworzeniu emulsji poprzez zmniejszenie napięcia powierzchniowego emulgowanych substancji oraz pomagają innym składnikom rozpuścić się w rozpuszczalniku, w którym normalnie by się nie rozpuściły. Oczyszczają również skórę i włosy, pomagając wodzie mieszać się z olejem i brudem, dzięki czemu można je zmyć.

GLIKOL POLIPROPYLENOWY – polimer glikolu propylenowego, bezbarwna lepka ciecz o słabym charakterystycznym zapachu, słodkawym smaku, która posiada właściwości higroskopijne. Nietoksyczny w małych dawkach. Estry P. są szeroko stosowane jako składniki bazowe układów emulsyjnych. Ekstrakt do surowców roślinnych. Może wykazywać właściwości konserwujące ze względu na wpływ na siłę jonową wody.

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.