La Roche-Posay Physiological Cleansing Micellar Foaming Water

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

SODIUM, AMONIUM, MAGNESIUM ALKYL POLYOXYETYLENE SULPHATES - anionowe środki powierzchniowo czynne. Otrzymywany przez siarczanowanie oksyetylowanych (n = 2-4) alkoholi alifatycznych i zobojętnianie otrzymanego produktu wodorotlenkiem sodu (amonowym, magnezowym). W przeciwieństwie do analogów nieetoksylowanych charakteryzują się większą rozpuszczalnością w wodzie, co bezpośrednio zależy od stopnia oksyetylowania. Zawartość głównej substancji produktów rynkowych wynosi 25-70% maja. Dobrze rozpuszczają się w wodzie. Roztwory wodne są trwałe w obecności soli wapnia i magnezu. Dominujący rodzaj anionowych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w produkcji środków pianotwórczych. Kompozycje na ich bazie są dobrze zagęszczane mono- i dietanoloamidami kwasów karboksylowych, tlenkami amin i innymi kosurfaktantami. Wysoka zdolność pieniąca i myjąca. Łączą się ze związkami polimerowymi, kondycjonującymi i biologicznie aktywnymi składnikami produktów higienicznych i są dobrze zmywane z włosów i skóry. A. typowym przedstawicielem jest sód, jednym z najczęściej spotykanych środków powierzchniowo czynnych jest etoksylowany laurylosiarczan sodu (sodium laureth sulfate).

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Mieszanka porcji gliceryny i kwasu palmitynowego stosowana jako emolient, środek powierzchniowo czynny i emulgator. Może być pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. PEG to skrót od glikolu polietylenowego, zaskakująco wszechstronnego składnika produktów do pielęgnacji skóry, ze względu na jego liczne zastosowania i szeroką kompatybilność z różnymi rodzajami składników. PEG jest często mieszany z różnymi nawilżającymi emolientami, korzystnymi kwasami tłuszczowymi i środkami oczyszczającymi. Glikol polietylenowy Trioxystearin jest bardzo skutecznym zagęszczaczem. Szczególnie polecany jest do trudno zagęszczających się preparatów. Jest pochodzenia naturalnego i stosowany jako łagodny dodatek, który jest zalecany do produktów dla niemowląt oraz do innych łagodnych preparatów do pielęgnacji włosów lub skóry delikatnej. Posiada również zdolność do refatowania. W tych różnych kombinacjach, PEG może być stosowany w delikatnych detergentach, eleganckich środkach nawilżających, filtrach przeciwsłonecznych i unikalnych produktach terapeutycznych.

Kokoamfodiacetat monosodowy jest łagodnym amfoterycznym środkiem powierzchniowo czynnym. "Ampho" w nazwie odnosi się do jego amfoteryczności, co oznacza, że w różnych poziomach pH przenosi inny ładunek. Jeśli jest kwaśny, zachowuje się jak kationowy środek powierzchniowo czynny, który ma znaczący wpływ na skórę, oferując właściwości nawilżające i kondycjonujące. Jeśli jest zasadowy, zachowuje się jak anionowy środek powierzchniowo czynny o dobrych właściwościach pieniących i detergentowych. Stosowany jako środek powierzchniowo czynny; nie podrażnia oczu i jest bardzo łagodny. Tworzy bardzo delikatny środek oczyszczający, który nie usunie ze skóry dużej ilości oleju. Sodium Cocoamphodiacetate zwiększa pianę i lepkość, jest stosowany jako bardzo delikatny środek myjący dla skóry wrażliwej. Dinitrium Cocoamphodiacetate faktycznie zwiększa łagodność mieszaniny surfaktantów i zwiększa lepkość produktu.

PEG-30 Glyceryl Cocoate to eter glikolu polietylenowego glyceryl cocoate. W kosmetykach i produktach do pielęgnacji ciała, składniki PEG Glyceryl Cocoate są stosowane w recepturze farb do włosów, szamponów, środków czyszczących, produktów do pielęgnacji skóry i kąpieli.

Kokonian glicerolu PEG-7 to ester glikolu polietylenowego (PEG) kakaonianu glicerolu. Glyceryl Cocoate to monoestry glicerolu i kokosowych kwasów tłuszczowych, które są bardzo korzystne dla skóry. Gliceryna jest naturalnym alkoholem i środkiem utrzymującym wilgoć, który pomaga skórze zatrzymać wilgoć. Kokosowe kwasy tłuszczowe przywracają barierę lipidową skóry, co również pomaga zatrzymać wilgoć w skórze. W kosmetykach i środkach higieny osobistej kokonian glicerolu PEG-7 pełni rolę emolientu, środka powierzchniowo czynnego i emulgatora emulsji typu olej w wodzie. Kokonian glicerolu PEG-7 działa również jako środek powierzchniowo czynny, ponieważ zawiera jeden koniec, który jest hydrofilowy (przyciągany do wody) i jeden koniec, który jest lipofilowy (przyciągany do oleju). Substancje powierzchniowo czynne pozwalają przyciągnąć i zatrzymać oleje, brud i inne zanieczyszczenia, które nagromadziły się na skórze oraz zmyć je. Ze względu na te właściwości PEG-7 Glyceryl Cocoate można znaleźć w wielu różnych środkach czyszczących, szamponach i płynach do mycia ciała. Jako emulgator PEG-7 kokosian glicerolu jest często stosowany w preparatach zawierających zarówno składniki wodne, jak i olejowe. Mieszanie wody i oleju tworzy dyspersję kropelek oleju w wodzie (i odwrotnie). Aby rozwiązać ten problem, do systemu można dodać emulgator, taki jak kokonian glicerolu PEG-7, który utrzymuje rozproszenie kropelek.Ten syntetyczny polimer jest oparty na PEG (glikolu polietylenowym) i kwasach tłuszczowych pochodzących z oleju kokosowego. Ze względu na obecność PEG składnik ten może zawierać potencjalnie toksyczne zanieczyszczenia produkcyjne, takie jak 1,4-dioksan.

Chlorek potasu jest najbardziej znany ze swojego zastosowania w nawozach i śmiertelnych zastrzykach, ale według CosmeticsInfo.org, jest on stosowany w kosmetykach i formułach pielęgnacyjnych jako środek zwiększający lepkość lub zagęszczacz. Jest często stosowany jako składnik produktów do kąpieli, detergentów, makijażu oczu, produktów do pielęgnacji skóry i włosów. Chlorek potasu jest bezwonną solą składającą się z potasu i chloru, która występuje naturalnie jako sylwinit i może być wydobywana ze słonej wody lub wytwarzana przez krystalizację. Jest zatwierdzony przez FDA do stosowania jako dodatek do żywności i często jest łączony z solą w celu nadania smaku. Pomimo faktu, że chlorek potasu jest śmiertelnie niebezpieczny w przypadku spożycia (i został użyty jako główny składnik koktajlu samobójczego dr Kevorkiana), Cosmetics Database uznaje go za składnik niebezpieczny. Powołuje się jednak na raka, neurotoksyczność, toksyczność dla układu narządów i zaburzenia endokrynologiczne i mówi, że badania na zwierzętach wykazały działanie niskich dawek na mózg i układ nerwowy, a badania in vitro na komórkach ssaków wykazały w 1989 roku pozytywne wyniki mutacji. W programie chemicznym Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) High Production Volume (HPV) stwierdzono, że "chlorek potasu podrażnia skórę przy stężeniu 60%. Chlorek potasu nie jest rakotwórczy ani toksyczny dla rozwoju". W karcie charakterystyki chlorek potasu rzeczywiście otrzymał umiarkowane oceny w zakresie zdrowia i kontaktu, a także stwierdzono, że może powodować podrażnienie oczu i skóry lub wysypkę, zwłaszcza na mokrej skórze. Zaleca się, aby podczas pracy z chlorkiem potasu nosić okulary ochronne, fartuch laboratoryjny, rękawice i kaptur wentylacyjny.

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.

Coco-betaina to zmodyfikowana forma znanej betainy kokamidopropylowej, jednak o łagodniejszym działaniu na skórę i włosy. Surfaktant produkowany jest na zamówienie szwajcarskiej firmy Clariant w zakładach Global Amines.Amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”. AMIDOBETAIN- amidobetaina kwasów tłuszczowych oleju kokosowego, amfoteryczna substancja powierzchniowo czynna. Lepka przezroczysta bezbarwna ciecz jest dobrze rozpuszczalna w wodzie. Stabilny w twardej wodzie, w roztworach zasadowych i kwaśnych, posiada właściwości emulgujące, pieniące, lekko bakteriobójcze. Jest stabilizatorem piany. W kompozycjach detergentów stosuje się go w stężeniu do 3%.

Poloxamer 184 jest syntetycznym polimerem, który pełni funkcję detergentu. Poloxamer 184 jest emulsją o wysokiej zawartości GLB, stosowaną w preparatach do oczyszczania wody. Nadają się do stosowania w połączeniu z Poloxamerem 124 w celu zwiększenia skuteczności zmywania makijażu ze skóry. Poloksamer 184 nie jest drażniący dla oczu. Dlatego może być stosowany w preparatach do przecierania makijażu wokół oczu. Syntetyczny polimer (duża cząsteczka składająca się z powtarzających się jednostek), który jest stosowany jako łagodny detergent. Stosuje się go również w płynach do soczewek kontaktowych i regularnie znajduje się na liście składników micelarnych wód oczyszczających. Z chemicznego punktu widzenia jest to ciekawa cząsteczka z częścią lubiącą olej w środku otoczoną przez dwie części lubiące wodę. Liczby w cząsteczce oznaczają całkowitą wielkość cząsteczki oraz jej część lubiącą wodę (40%). Poloxamer 184 jest prawie w połowie rozpuszczalny w oleju i w wodzie, lubi tworzyć micele (cząsteczki złożone w kształt kuli z częściami lubiącymi olej w środku i lubiącymi wodę na zewnątrz) i jest uważany za skuteczny środek czyszczący, który jest również łagodny dla skóry i oczu. Poloxamer 184 jest jednym z wielu rodzajów środków powierzchniowo czynnych stosowanych w tych produktach. Uważa się, że substancja ta jest związana z umiarkowaną toksycznością dla narządów niereprodukcyjnych, ale niewiele badań wskazuje na jej działanie inne niż łagodne podrażnienie skóry. Ocena bezpieczeństwa z 2008 roku w International Journal of Toxicology wykazała, że poloksamer 184 w stężeniu tak niskim jak 5 procent w produktach do pielęgnacji skóry powodował zaczerwienienie i zapalenie skóry podczas testów na królikach. Ale badacze nie zauważyli żadnych innych efektów ogólnoustrojowych poza tymi objawami skórnymi.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.