Micellar Cleansing Water for Sensitive Skin

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

HEXYLENE GLYCOL to alkohol dwuatomowy, substancja difilowa, szeroko stosowana jako rozpuszczalnik i środek regulujący lepkość. G. wykazuje wyraźne właściwości hydrofilowe dzięki obecności w cząsteczce dwóch grup hydroksylowych i jednocześnie jest substancją hydrofobową dzięki obecności trzech rodników metylowych. Difilowe właściwości R. oraz niska wartość równowagi hydrofilowo-lipofilowej (7,95) pozwalają na równie efektywne wykorzystanie go jako rozpuszczalnika substancji zarówno o charakterze hydrofilowym, jak i hydrofobowym. W kosmetyce R. stosowany jest przede wszystkim jako środek złuszczający. G. ma wysoką twardość dermatologiczną i nie jest zalecany dla osób o cienkiej i szczególnie wrażliwej skórze. Komedogenny, czasami powodujący kontaktowe zapalenie skóry.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Poloxamer 184 jest syntetycznym polimerem, który pełni funkcję detergentu. Poloxamer 184 jest emulsją o wysokiej zawartości GLB, stosowaną w preparatach do oczyszczania wody. Nadają się do stosowania w połączeniu z Poloxamerem 124 w celu zwiększenia skuteczności zmywania makijażu ze skóry. Poloksamer 184 nie jest drażniący dla oczu. Dlatego może być stosowany w preparatach do przecierania makijażu wokół oczu. Syntetyczny polimer (duża cząsteczka składająca się z powtarzających się jednostek), który jest stosowany jako łagodny detergent. Stosuje się go również w płynach do soczewek kontaktowych i regularnie znajduje się na liście składników micelarnych wód oczyszczających. Z chemicznego punktu widzenia jest to ciekawa cząsteczka z częścią lubiącą olej w środku otoczoną przez dwie części lubiące wodę. Liczby w cząsteczce oznaczają całkowitą wielkość cząsteczki oraz jej część lubiącą wodę (40%). Poloxamer 184 jest prawie w połowie rozpuszczalny w oleju i w wodzie, lubi tworzyć micele (cząsteczki złożone w kształt kuli z częściami lubiącymi olej w środku i lubiącymi wodę na zewnątrz) i jest uważany za skuteczny środek czyszczący, który jest również łagodny dla skóry i oczu. Poloxamer 184 jest jednym z wielu rodzajów środków powierzchniowo czynnych stosowanych w tych produktach. Uważa się, że substancja ta jest związana z umiarkowaną toksycznością dla narządów niereprodukcyjnych, ale niewiele badań wskazuje na jej działanie inne niż łagodne podrażnienie skóry. Ocena bezpieczeństwa z 2008 roku w International Journal of Toxicology wykazała, że poloksamer 184 w stężeniu tak niskim jak 5 procent w produktach do pielęgnacji skóry powodował zaczerwienienie i zapalenie skóry podczas testów na królikach. Ale badacze nie zauważyli żadnych innych efektów ogólnoustrojowych poza tymi objawami skórnymi.

Kokoamfodiacetat monosodowy jest łagodnym amfoterycznym środkiem powierzchniowo czynnym. "Ampho" w nazwie odnosi się do jego amfoteryczności, co oznacza, że w różnych poziomach pH przenosi inny ładunek. Jeśli jest kwaśny, zachowuje się jak kationowy środek powierzchniowo czynny, który ma znaczący wpływ na skórę, oferując właściwości nawilżające i kondycjonujące. Jeśli jest zasadowy, zachowuje się jak anionowy środek powierzchniowo czynny o dobrych właściwościach pieniących i detergentowych. Stosowany jako środek powierzchniowo czynny; nie podrażnia oczu i jest bardzo łagodny. Tworzy bardzo delikatny środek oczyszczający, który nie usunie ze skóry dużej ilości oleju. Sodium Cocoamphodiacetate zwiększa pianę i lepkość, jest stosowany jako bardzo delikatny środek myjący dla skóry wrażliwej. Dinitrium Cocoamphodiacetate faktycznie zwiększa łagodność mieszaniny surfaktantów i zwiększa lepkość produktu.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

Bromek mirtymonowy jest czwartorzędowym związkiem amoniowym, należącym do grupy soli amoniowych, które zwykle otrzymuje się przez traktowanie aminy i czynnika alkilującego. Wykazują one różnorodne właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne, a większość z nich jest rozpuszczalna w wodzie, gdyż mają właściwości silnych elektrolitów. Ponadto związki te znane są ze zdolności do zakłócania procesów komórkowych mikroorganizmów, są więc doskonałymi konserwantami. Cetrimid (Myrtrimonium Bromide) jest środkiem antyseptycznym, co oznacza, że ma różne właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybiczne i inne i może być stosowany na skórę lub błony śluzowe, aby uniknąć lub zminimalizować ryzyko zakażenia. Jest również surfaktantem, co oznacza, że funkcjonuje jako detergent o właściwościach czyszczących. Jako składnik farmaceutyczny jest stosowany w wielu produktach, głównie do użytku miejscowego w sprayach, żelach i kremach do różnych celów, w tym do oczyszczania oparzeń i ran, dezynfekcji skóry przed zastrzykami lub zabiegami chirurgicznymi oraz leczenia zakażeń grzybiczych lub pieluszkowego zapalenia skóry.