Garnier Skin Naturals Hyaluronic Aloe Micellar

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

HEXYLENE GLYCOL to alkohol dwuatomowy, substancja difilowa, szeroko stosowana jako rozpuszczalnik i środek regulujący lepkość. G. wykazuje wyraźne właściwości hydrofilowe dzięki obecności w cząsteczce dwóch grup hydroksylowych i jednocześnie jest substancją hydrofobową dzięki obecności trzech rodników metylowych. Difilowe właściwości R. oraz niska wartość równowagi hydrofilowo-lipofilowej (7,95) pozwalają na równie efektywne wykorzystanie go jako rozpuszczalnika substancji zarówno o charakterze hydrofilowym, jak i hydrofobowym. W kosmetyce R. stosowany jest przede wszystkim jako środek złuszczający. G. ma wysoką twardość dermatologiczną i nie jest zalecany dla osób o cienkiej i szczególnie wrażliwej skórze. Komedogenny, czasami powodujący kontaktowe zapalenie skóry.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Poloxamer 184 jest syntetycznym polimerem, który pełni funkcję detergentu. Poloxamer 184 jest emulsją o wysokiej zawartości GLB, stosowaną w preparatach do oczyszczania wody. Nadają się do stosowania w połączeniu z Poloxamerem 124 w celu zwiększenia skuteczności zmywania makijażu ze skóry. Poloksamer 184 nie jest drażniący dla oczu. Dlatego może być stosowany w preparatach do przecierania makijażu wokół oczu. Syntetyczny polimer (duża cząsteczka składająca się z powtarzających się jednostek), który jest stosowany jako łagodny detergent. Stosuje się go również w płynach do soczewek kontaktowych i regularnie znajduje się na liście składników micelarnych wód oczyszczających. Z chemicznego punktu widzenia jest to ciekawa cząsteczka z częścią lubiącą olej w środku otoczoną przez dwie części lubiące wodę. Liczby w cząsteczce oznaczają całkowitą wielkość cząsteczki oraz jej część lubiącą wodę (40%). Poloxamer 184 jest prawie w połowie rozpuszczalny w oleju i w wodzie, lubi tworzyć micele (cząsteczki złożone w kształt kuli z częściami lubiącymi olej w środku i lubiącymi wodę na zewnątrz) i jest uważany za skuteczny środek czyszczący, który jest również łagodny dla skóry i oczu. Poloxamer 184 jest jednym z wielu rodzajów środków powierzchniowo czynnych stosowanych w tych produktach. Uważa się, że substancja ta jest związana z umiarkowaną toksycznością dla narządów niereprodukcyjnych, ale niewiele badań wskazuje na jej działanie inne niż łagodne podrażnienie skóry. Ocena bezpieczeństwa z 2008 roku w International Journal of Toxicology wykazała, że poloksamer 184 w stężeniu tak niskim jak 5 procent w produktach do pielęgnacji skóry powodował zaczerwienienie i zapalenie skóry podczas testów na królikach. Ale badacze nie zauważyli żadnych innych efektów ogólnoustrojowych poza tymi objawami skórnymi.

Aloe vera jest w rzeczywistości jednym z 420 gatunków rośliny aloesu. Jest to roślina wymagająca niewielkiej konserwacji, którą można uprawiać w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Ameryce Środkowej i Azji Południowo-Wschodniej. Roślina Aloe Vera składa się z trzech głównych części: wytrzymałego zielonego liścia oraz żelu i soku zawartego w liściu. Żel aloesowy jest najbardziej znanym składnikiem aloesu, ponieważ ma tak wiele właściwości leczniczych. Sok natomiast ma gorzki smak iw dużych ilościach działa przeczyszczająco. Lecznicze właściwości aloesu są legendarne i były używane od czasów starożytnych. Tekst egipski 1550 pne. opisuje wewnętrzne i zewnętrzne zastosowania lecznicze aloesu, a pierwsza wzmianka o nim pojawiła się w języku angielskim w 1655 roku. Do 1830 roku Farmakopea USA sugerowała stosowanie aloesu do ochrony skóry, a dziś zyskał popularność jako pożywienie i tonik leczniczy . W rzeczywistości aloes składa się z 75 aktywnych składników, takich jak witaminy, minerały i aminokwasy, które zwalczają choroby i wspierają ogólne samopoczucie organizmu. Na poziomie kosmetycznym właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe aloesu mogą pomóc złagodzić choroby skóry, takie jak łuszczyca, swędzenie, wysypki, oparzenia słoneczne i suchość. Polisacharydy zawarte w żelu i pudrze Aloe Vera przyczyniają się nawet do regeneracji tkanek skóry. Wszechstronny charakter aloesu i wiele korzystnych właściwości sprawiają, że jest on cennym dodatkiem do większości kosmetyków i produktów higieny osobistej. Pasta do zębów, płyn do płukania ust, szampon, odżywka, środek dezynfekujący do rąk, balsam do skóry, peeling do twarzy i makijaż to tylko niektóre z najpopularniejszych zastosowań proszku z aloesu.

Butet PPG 26 należy do grupy składników PPG Buteth stosowanych w kosmetykach i recepturach pielęgnacyjnych ze względu na zdolność do przywracania wyglądu suchej, zniszczonej skóry i włosów poprzez zmniejszenie łuszczenia się i poprawę elastyczności. Jest on przede wszystkim uważany za środek emulgujący o właściwościach kondycjonujących, ale jest również stosowany jako składnik zapachowy i środek powierzchniowo czynny. PPG 26 Buteth 26 jest szeroko stosowanym składnikiem, ale można go zobaczyć głównie w detergentach, w tym piankach do kąpieli i innych produktach do kąpieli, szamponach i innych produktach do włosów, odświeżaczach skóry, środkach do czyszczenia skóry i produktach do golenia. Butet PPG 26 jest zatwierdzony przez FDA jako dodatek do żywności, chociaż obecnie nie ma zgłoszonych zastosowań tego składnika w żywności. CIR dopuściło jego stosowanie w kosmetykach z ograniczeniami. The Cosmetics Database ocenia PPG 26 Buteth 26 jako składnik o niskim lub umiarkowanym stopniu zagrożenia w zależności od zastosowania. Zwraca uwagę na obawy dotyczące toksyczności dla układów narządowych, a w jednym lub kilku badaniach na zwierzętach wykazano wpływ na zmysły przy bardzo małych dawkach; dlatego należy go stosować ostrożnie w okolicach oczu, ust lub warg. Podano również, że składnik ten może być drażniący, a badania na królikach wykazały, że podrażnienie skóry rzeczywiście występuje przy umiarkowanych dawkach. Jednak International Journal of Toxicology opublikował w 2000 roku raport zatytułowany "Final Safety Assessment Report on PPG-12-Buteth-16, PPG-9-Buteth-12, PPG-26-Buteth-26 i PPG-28- Buteth-35" i stwierdził, że "Badania kliniczne PPG-26-Buteth-26 nie spowodowały podrażnienia skóry ani uczulenia...". Na podstawie dostępnych danych, PPG-26-Buteth-26 i PPG-28-Buteth-35 są uważane za bezpieczne do stosowania w produktach kosmetycznych". Inne obawy związane ze stosowaniem Butetu PPG 26 to potencjalne zanieczyszczenia, 1,4-dioksan i alkohol butylowy. Alkohol butylowy (lub alkohol n-butylowy) może być toksyczny dla rozrodczości i rozwoju; 1,4-dioksan jest znanym czynnikiem rakotwórczym. Stwierdzono jednak, że alkohol butylowy nie jest zawarty w Butecie PPG 26 (ale może być w innych Butetach PPG), a 1,4-dioksan można usunąć przez oczyszczanie. Składnikiem pomocniczym, który zwykle dodaje się do receptury w połączeniu z uwodornionym olejem rycynowym jest PEG-40. Oba razem działają jako środki powierzchniowo czynne i solubilizatory oleju. Jest to nieklejący duet, który działa w niskim stężeniu i jest często używany do rozpuszczania składników zapachowych w formułach na bazie wody.

Uwodorniony olej rycynowy PEG 40 jest pochodną glikolu polietylenowego uwodornionego oleju rycynowego i jest lekko lepką cieczą o bursztynowym kolorze, która ma naturalnie oleisty zapach. Według badań jest stosowany w kosmetykach i produktach kosmetycznych jako emulgator, środek powierzchniowo czynny i środek aromatyzujący. Uwodorniony olej rycynowy PEG-40 jest rozpuszczalny zarówno w wodzie, jak iw oleju i jest tradycyjnie stosowany do emulgowania i rozpuszczania preparatów typu olej w wodzie. Jego właściwości pieniące sprawiają, że idealnie nadaje się do stosowania w płynnych detergentach, a jego właściwości kojące i zmiękczające sprawiają, że jest popularnym dodatkiem do środków nawilżających i preparatów do pielęgnacji włosów. Jako środek powierzchniowo czynny uwodorniony olej rycynowy pomaga zmniejszyć napięcie powierzchniowe między kilkoma cieczami lub między cieczami a ciałami stałymi.

Wodorotlenek potasu to silna zasada (żrący potaż), białe ciało stałe. Zasadowy składnik kremów do rąk, produktów do pielęgnacji paznokci, preparatów do golenia, mydeł itp. W dużych stężeniach powoduje podrażnienie i zaczerwienienie skóry. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/009 i TR CU 009/2011 jest stosowany z ograniczeniami: w stężeniu do 5% w produktach do zmiękczania skórek paznokci z obowiązkową informacją w oznakowaniu "Contains alkali". Unikać kontaktu z oczami. Może powodować ślepotę. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci"; w stężeniu do 2% w produktach do prostowania włosów do użytku ogólnego z obowiązkową informacją w oznakowaniu "Zawiera alkalia. Unikać kontaktu z oczami. Może powodować ślepotę. Przechowywać poza zasięgiem dzieci"; w stężeniu do 4,5% w produktach do prostowania włosów do użytku profesjonalnego z obowiązkowym wskazaniem w oznakowaniu "Do użytku profesjonalnego. Unikać kontaktu z oczami. Może powodować ślepotę"; jako regulator pH dla depilatorów, wartość pH nie powinna przekraczać 12,7 z obowiązkową informacją w oznakowaniu "Unikać kontaktu z oczami. Przechowywać poza zasięgiem dzieci"; jako regulator pH dla innych produktów, wartość pH powinna przekraczać 11,0.

Sodium Hyaluronate - sól sodowa kwasu hialuronowego, tworzy w wodzie lepkie, bezbarwne, lekko opalizujące żele. Wspomaga regenerację tkanek bez powstawania blizn, zmiękcza i wygładza skórę, stymuluje migrację i proliferację komórek, wykazuje wysokie właściwości nawilżające. Stosowany jest jako składnik nawilżający, ochronny i żelujący w kosmetykach nawilżających, regenerujących i tonizujących do twarzy, powiek, ust, ciała i dłoni. W kosmetykach do utrzymania kolorytu skóry i zapobiegania powstawaniu zmarszczek. Główna różnica między kwasem hialuronowym a hialuronianem sodu polega na tym, że hialuronian sodu jest bardziej biodostępny, co oznacza, że ​​skóra wchłania go łatwiej niż kwas hialuronowy. Nie musi to oznaczać, że jest lepszy niż kwas hialuronowy, po prostu wiele produktów do pielęgnacji skóry zawiera obie formy, dzięki czemu Twoja skóra czerpie największe korzyści. Zarówno kwas hialuronowy, jak i hialuronian sodu są dostępne w różnych masach cząsteczkowych, co pozwala uzyskać wielowarstwowe rezultaty (niższe masy cząsteczkowe mogą wnikać głębiej w warstwy skóry, gdzie wyższe masy zapewniają natychmiastowe rezultaty na powierzchni). Według badania z 2012 roku najbardziej dramatyczną zmianą, jaką naukowcy zaobserwowali w starzejącej się skórze, jest utrata hialuronianu sodu, zwłaszcza w górnej warstwie skóry. Dlaczego więc możesz zauważyć, że Twoja skóra staje się sucha i traci młodzieńczą pulchność wraz z wiekiem?

Bromek mirtymonowy jest czwartorzędowym związkiem amoniowym, należącym do grupy soli amoniowych, które zwykle otrzymuje się przez traktowanie aminy i czynnika alkilującego. Wykazują one różnorodne właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne, a większość z nich jest rozpuszczalna w wodzie, gdyż mają właściwości silnych elektrolitów. Ponadto związki te znane są ze zdolności do zakłócania procesów komórkowych mikroorganizmów, są więc doskonałymi konserwantami. Cetrimid (Myrtrimonium Bromide) jest środkiem antyseptycznym, co oznacza, że ma różne właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybiczne i inne i może być stosowany na skórę lub błony śluzowe, aby uniknąć lub zminimalizować ryzyko zakażenia. Jest również surfaktantem, co oznacza, że funkcjonuje jako detergent o właściwościach czyszczących. Jako składnik farmaceutyczny jest stosowany w wielu produktach, głównie do użytku miejscowego w sprayach, żelach i kremach do różnych celów, w tym do oczyszczania oparzeń i ran, dezynfekcji skóry przed zastrzykami lub zabiegami chirurgicznymi oraz leczenia zakażeń grzybiczych lub pieluszkowego zapalenia skóry.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.