Politetrafluoroetylen (PTFE) jest fluoropolimerem powszechnie znanym pod nazwą handlową Teflon®. Unikalne właściwości PTFE obejmują brak reaktywności, hydrofobowość, niski współczynnik tarcia i dobre właściwości izolacyjne. Najczęściej stosowana jako powłoka zapobiegająca przywieraniu naczyń kuchennych.

Politetrafluoroetylen (PTFE) to syntetyczny fluoropolimer tetrafluoroetylenu.

Będąc hydrofobowym, niezwilżającym, o dużej gęstości i odpornym na wysokie temperatury, PTFE jest niezwykle wszechstronnym materiałem o szerokiej gamie zastosowań, chociaż jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich właściwości nieprzywierających.

Związki fluorowane to składniki zbudowane wokół fluoru, pierwiastka halogenowego, o właściwościach podobnych do chloru i bromu, które są powszechne w chemikaliach zmniejszających palność.

Związki fluorowe są wyjątkowo stabilne, dzięki czemu nie rozkładają się w środowisku. Znaleziono je w odległych regionach świata, w tym w polarnych czapach lodowych.

Politetrafluoroetylen (PTFE) wydaje się być najpopularniejszym związkiem fluoru w kosmetykach. Jest najczęściej stosowany w produktach i kosmetykach przeciwstarzeniowych, prawdopodobnie dlatego, że zapewnia gładkie, eleganckie wykończenie. PTFE jest znakiem towarowym Teflon®, przeznaczonym do stosowania w naczyniach kuchennych z powłoką nieprzywierającą.

PTFE wytwarza się przy użyciu innego fluorowanego związku, kwasu perfluorooktonowego (PFOA), który może pozostawiać resztkowe ilości PFOA w końcowym składniku. Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA) zainicjowała program zarządzania PFOA mający na celu zmniejszenie pozostałości PFOA w produktach konsumenckich. Chociaż badania sugerują, że większość narażenia na PFOA wynika z jego stosowania w wyrobach mających kontakt z żywnością, prawdopodobne jest również pośrednie narażenie przez produkty konsumenckie. Zawartość PFOA w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością może wynosić nawet 300 ppb (w torebkach z popcornem); ale według naszej wiedzy żadne badania nie oceniły jeszcze skażenia PFOA w kosmetykach zawierających PTFE.

Trifluorooctan mocznika tetradecyloaminobutyroilwaliloaminomasłowego to syntetyczny tripeptyd, który pomaga poprawić zawartość kwasu hialuronowego w skórze. Poprawia to jej zdolność do utrzymywania nawilżenia powierzchni i pomaga w widoczny sposób przywrócić jędrniejszy wygląd.

TAUT jest również sprzedawany pod nazwą Syn-Hycan (Center Chem). Jest to środek kondycjonujący skórę, który wykazuje aktywność biologiczną poprzez zwiększenie produkcji hiauronianu (HA). Kwas hialuronowy jest bardzo ważną cząsteczką dla nawilżenia skóry, jednak poziom kwasu hialuronowego w organizmie spada wraz z wiekiem. Twierdzono również, że TAUT stymuluje produkcję białek dekoryny i lumikanu (Center Chem, Personal Care Magazine). Dekoryna i lumikan zapewniają włóknom kolagenowym większe wsparcie strukturalne, wiążąc włókna razem, aby nadać skórze pełniejszy i jędrniejszy wygląd. Twierdzenia te zostały poparte zarówno badaniami in vivo, jak i in vitro (Center Chem).

Oznacza to, że ciągłe stosowanie pomaga poprawić zdolność skóry do odbijania się po rozciągnięciu, co naturalnie zmniejsza się wraz z wiekiem i jest potęgowane przez skumulowane szkody środowiskowe. Wykazano również, że wygładza szorstką teksturę i zmniejsza objętość zmarszczek, chociaż tę drugą korzyść osiągnięto również w przypadku produktu placebo. Badania te przeprowadzono na ludzkiej skórze i obiektywnie mierzono przez okres 8 tygodni.

Dane in vitro wskazują, że peptyd ten wspomaga podstawowe elementy skóry, dodatkowo przyczyniając się do wyglądu i dotyku jędrniejszej, gładszej skóry.

Ten peptyd jest dostarczany w postaci płynu, z peptydem połączonym z chlorkiem magnezu i gliceryną lub podobnymi substancjami w celu zwiększenia kompatybilności ze skórą i poprawy penetracji. Zalecane poziomy użycia trifluorooctanu tetradecyloaminobutyroilowaliloaminomasłowego mocznika w takich mieszankach to 2–3%.

Ten składnik należy do klasy związków zwanych substancjami per- i polifluoroalkilowymi lub PFAS. Biorąc pod uwagę wiele skutków zdrowotnych odnotowanych w przypadku kilku dobrze zbadanych substancji PFAS i setek innych PFAS w handlu, dla których brakuje danych dotyczących toksyczności, wymagany jest odpowiedni stopień ostrożności w celu ochrony zdrowia ludzkiego.

Eter metyloperfluorobutylowy to łagodny rozpuszczalnik stosowany w kosmetykach do rzadkich receptur. Jest to fluorowany rozpuszczalnik eterowy, który jest bardzo kompatybilny z wieloma innymi składnikami i uważa się, że ma dobre właściwości poślizgowe i służy jako dobry rozpuszczalnik w formułach na bazie oleju.

Ponieważ eter perfluorobutylowo-metylowy jest powszechnie stosowany do celów przemysłowych, a nie kosmetycznych, dostępnych jest niewiele badań dotyczących jego skutków w przypadku stosowania miejscowego lub w formułach kosmetyków lub produktów upiększających.

Eter metyloperfluorobutylowy to łagodny rozpuszczalnik stosowany w kosmetykach do rzadkich receptur. Jest to fluorowany rozpuszczalnik eterowy, który jest bardzo kompatybilny z wieloma innymi składnikami i uważa się, że ma dobre właściwości poślizgowe i służy jako dobry rozpuszczalnik w formułach na bazie oleju.

Ponieważ eter perfluorobutylowo-metylowy jest powszechnie stosowany do celów przemysłowych, a nie kosmetycznych, dostępnych jest niewiele badań dotyczących jego skutków w przypadku stosowania miejscowego lub w formułach kosmetyków lub produktów upiększających. Jest uważany za łagodny rozpuszczalnik i ogólnie uważa się, że jest bezpieczny w normalnym użyciu.

Ten składnik należy do klasy związków zwanych substancjami per- i polifluoroalkilowymi lub PFAS. Biorąc pod uwagę wiele skutków zdrowotnych odnotowanych w przypadku kilku dobrze zbadanych substancji PFAS i setek innych PFAS w handlu, dla których brakuje danych dotyczących toksyczności, wymagany jest odpowiedni stopień ostrożności w celu ochrony zdrowia ludzkiego.

Ten składnik należy do klasy związków zwanych substancjami per- i polifluoroalkilowymi lub PFAS. Biorąc pod uwagę wiele skutków zdrowotnych odnotowanych w przypadku kilku dobrze zbadanych substancji PFAS i setek innych PFAS w handlu, dla których brakuje danych dotyczących toksyczności, wymagany jest odpowiedni stopień ostrożności w celu ochrony zdrowia ludzkiego.

Perfluorodekalina jest obojętnym (nieaktywnym chemicznie) składnikiem często stosowanym w produktach do pielęgnacji skóry, który rzekomo dostarcza skórze dodatkowy tlen, co rzekomo ma działanie przeciwstarzeniowe. Chociaż prawdą jest, że ten syntetyczny perfluorowęglowodór może pochłaniać i przenosić tlen, może to nie być tak dobre dla skóry, ponieważ zwiększa prawdopodobieństwo niestabilnych, uszkadzających skórę reaktywnych form tlenu (znanych również jako RFT).

Z drugiej strony, poza sferą kosmetyków, istnieją badania pokazujące, że w pewnych warunkach skóra może odnieść korzyści ze zwiększonego natlenienia (dotyczy to zastosowań medycznych).

Perfluorodekalina może być również stosowana jako rozpuszczalnik i środek poprawiający teksturę w kosmetykach. Produkty zawierające perfluorodekalinę obejmują serum do twarzy, środki nawilżające, żele i nowatorskie „maseczki bąbelkowe”, które tworzą na skórze efekt lekkiej piany. Prawie zawsze jest łączony z podobnymi składnikami i stosowany w produktach niespłukiwanych w ilościach do 10%.

Podczas gdy jury wciąż nie zgadza się na perfluorodekalinę, ogólnie nie jest to składnik, który przynosi znaczące korzyści, aw rzeczywistości prawdopodobnie bardziej szkodzi skórze niż pomaga.

Progeline™ (Trifluoroacetyl Tripeptyd-2; sekwencja: TFA-Val-Try-Val-OH) to kompleksowy składnik na bazie peptydów biomimetycznych, który naśladuje specyficzne białko Elafinę odpowiedzialne za hamowanie enzymu elastazy rozkładającego elastynę. Zachowanie elastyny zapobiega wiotczeniu skóry, a powstawaniu zmarszczek pozwala uzyskać efekt całkowitego remodelingu.

Tripeptyd ten wywiera wpływ regulacyjny na ilość białek ECM (macierzy zewnątrzkomórkowej) i chroni integralność, walcząc z grawitacyjnymi i mechanicznymi czynnikami starzenia się skóry. Zmniejszając produkcję progeryny (uszkodzonej wersji białka Lamin A w skórze - biomarkera starzenia), Trifluoroacetyl Tripeptyd-2 spowalnia starzenie się komórek skóry. Wizualnie zmniejsza widoczność oznak starzenia i dojrzewania skóry, wygładzając drobne i głębokie zmarszczki oraz zwalczając wiotkość i wiotczenie.

Zmniejszenie produkcji progeryny zostało udowodnione w serii badań laboratoryjnych i klinicznych. W laboratorium oznaczono ilościowo progerynę w lizatach komórkowych dojrzałych fibroblastów skóry (inkubowanych przez 96 godzin) metodą ELISA, które wykazały znaczną redukcję. Badania kliniczne wykazały jego działanie przeciwstarzeniowe, obejmujące uniesienie linii szczęki oraz poprawę jędrności i elastyczności skóry. Progeline™ uzyskał ogólny wynik zadowolenia na poziomie 92%, ponieważ konsumenci zgadzają się, że pomaga skórze wyglądać na jędrniejszą, pełniejszą i gęstszą.

Eter poliperfluorometyloizopropylowy jest polimerem na bazie fluoru.

Składnik ten należy do klasy związków zwanych substancjami per- i polifluoroalkilowymi, w skrócie PFAS. Biorąc pod uwagę liczne skutki zdrowotne kilku dobrze zbadanych substancji PFAS i setki innych PFAS dostępnych w handlu, dla których brakuje danych na temat toksyczności, wymagany jest odpowiedni poziom środków ostrożności w celu ochrony zdrowia ludzkiego.

Fombliny to nietłuste, przezroczyste, płynne polimery. Są fluorowane, co oznacza, że atomy wodoru zastąpiono fluorem. Są hydrofobowe i lipofobowe, chronią skórę przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych, działają jak tarcza ochronna przed wpływami środowiska, nadając produktowi „aksamitny efekt”.

Eter perfluoropolimetyloizopropylowy (Fomblin HC) wykazał doskonałe wyniki w leczeniu podrażnień i kontaktowego zapalenia skóry u pracowników pracujących z agresywnymi chemikaliami, takimi jak rozpuszczalniki do farb, środki powierzchniowo czynne i smary, a nawet proszki metali.

Przetestowano kilka kremów barierowych zawierających perfluoropolietery pod kątem bezpieczeństwa i właściwości komedogennych. Wyniki badania potwierdziły, że fombliny nie są komedogenne i ogólnie bezpieczne w stosowaniu preparatów do pielęgnacji skóry.

Istniejące, objęte ograniczeniem PFAS w TZO.

PFAS mają niezliczone zastosowania w różnych produktach kosmetycznych, na przykład jako emulgatory, właściwości antystatyczne, stabilizatory, kondycjonujące skórę, wiążące i regulatory lepkości. Do najczęściej identyfikowanych właściwości PFAS w kosmetykach należały: kondycjonujące, błonotwórcze, rozpuszczalnikowe i powierzchniowo czynne. Na podstawie analizy trzech europejskich baz danych (CosIng, Kemiluppen i CosmEthics) stwierdzono, że fosforan fluoroalkoholu C9-15 i PTFE najczęściej występują w produktach kosmetycznych. Poniższa tabela przedstawia nazwy PFAS INCI znalezione w produktach kosmetycznych w różnych bazach danych.