Elmex Sensitive Toothpaste

Monofluorofosforan sodu jest solą nieorganiczną. W Stanach Zjednoczonych monofluorofosforan sodu może być stosowany jako składnik aktywny produktów leczniczych OTC. W przypadku stosowania jako aktywny składnik leku powszechnie stosowaną nazwą jest monofluorofosforan sodu.

Monofluorofosforan sodu zawarty w paście do zębów bezpiecznie i skutecznie pomaga zapobiegać próchnicy zębów, jeśli jest prawidłowo sformułowany i stosowany zgodnie z zaleceniami. Fluor pomaga zmniejszyć demineralizację szkliwa zębów i wzmaga remineralizację potencjalnych słabych punktów, wzmacniając szkliwo.

W swojej wolnej postaci pierwiastkowej fluor jest minerałem śladowym (takim jak jod) zwanym fluorem. Fluor można znaleźć zarówno w wodzie słodkiej, jak i morskiej, w żywności (np. rybach, herbacie) oraz w kościach naszego organizmu. W naturze występuje wyłącznie w postaciach złożonych, takich jak fluoryt rudy (fluorek wapnia) w glebie i skałach. Aby utworzyć monofluorofosforan sodu, metafosforan sodu łączy się z fluorkiem sodu. Metafosforan sodu powstaje w wyniku reakcji kwasu fosforowego (ze skały fosforowej) z wodorotlenkiem sodu (z solanki). Fluorek sodu pochodzi z fluorowodoru (pochodzącego z fluorytu), który został zobojętniony wodorotlenkiem sodu.

Grupa ds. wytycznych Ministerstwa Zdrowia Nowej Zelandii zaleca pastę do zębów z fluorem w stężeniu 1000 ppm (co odpowiada 0,76% monofluorofosforanu sodu) dla wszystkich grup wiekowych i stosowaną dwa razy dziennie.

Pirofosforan tetrasodowy jest solą nieorganiczną stosowaną jako środek buforujący.

W paście do zębów i nici dentystycznej pirofosforan tetrasodowy działa jako środek zwalczający kamień nazębny, służąc do usuwania wapnia i magnezu ze śliny, zapobiegając w ten sposób ich osadzaniu się na zębach. Pirofosforan tetrasodowy jest stosowany w komercyjnych płukankach do zębów przed szczotkowaniem, aby pomóc w redukcji płytki nazębnej.

XANTANOV GUM - kukurydziana guma cukrowa, polisacharyd pochodzenia mikrobiologicznego, otrzymywany w drodze fermentacji z substancji międzykomórkowej bakterii Xanthomonas campestris na podłożach zawierających cukier, najczęściej cukru kukurydzianego. Bardzo mocny zagęszczacz. Kk nietoksyczny, nie podrażnia skóry. Ksantan dość dobrze przechowuje się bez konserwantów. Emulgator i zagęszczacz. Środek wiążący, stabilizator emulsji. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E415.

Główną właściwością gumy ksantanowej jest środek żelujący, który umożliwia wiązanie wielu składników razem w preparacie. Może być również stosowany w formulacjach ze względu na swoje właściwości emulgujące i reologiczne w celu zwiększenia lepkości, stabilności lub zwiększenia zdolności pienienia produktu.

Naturalna alternatywa i ekonomiczna w porównaniu z syntetycznymi emulgatorami i środkami wiążącymi.

Zwykle stosuje się go w małych ilościach, ponieważ może tworzyć żel. Stosowany również w przemyśle spożywczym w kremach do sałatek, gumach itp.

Zwykle stosowany w kremach i balsamach, ponieważ bardzo dobrze zatrzymuje wodę. Po nałożeniu produktu na skórę zapewnia łatwy, gładki poślizg po skórze. Ze względu na to, że jest polisacharydem, ma pewne właściwości nawilżające. Może poprawić trwałość produktu ze względu na jego zdolności stabilizujące.

Po zmieszaniu z płynami może zwiększyć lepkość nawet o 1%, co można stosować w serum, aby uzyskać gładką żelową konsystencję.

Guma ksantanowa może być stosowana w organicznej pielęgnacji skóry ze względu na swoje naturalne pochodzenie i mniejsze uczulenie skóry w porównaniu z innymi składnikami syntetycznymi. W przypadku produktów pieniących, takich jak pieniący się środek czyszczący lub szampon, guma ksantanowa może być stosowana w celu zwiększenia właściwości pieniących się produktów.

Sukraloza jest sprzedawana jako Splenda, sztuczny słodzik często dostępny w żółtym opakowaniu. Różnica między Splenda a innymi słodzikami, takimi jak aspartam (Equal) i sacharyna (Sweet’N Low), polega na tym, że w rzeczywistości jest ona wytwarzana z prawdziwego cukru.

Sukraloza została poddana przemianom chemicznym, dzięki czemu jest 600 razy słodsza od prawdziwego cukru i prawie nie zawiera kalorii. Nie pozostawia posmaku w ustach, dlatego sukralozę stosuje się w żywności takiej jak jogurt, słodycze, lody i napoje gazowane.

Oprócz tego, że zmienia się ze względu na smak, sukraloza ulega również zmianom w taki sposób, że większość z nich przechodzi przez organizm, zamiast być magazynowana do późniejszego wykorzystania jako energia. Aby sukraloza była prawie pozbawiona kalorii, niektóre naturalnie występujące części cząsteczki cukru, zwane grupami hydroksylowymi, zostają zastąpione chlorem.

Badania przeprowadzone w USA i Wielkiej Brytanii wykazały, że słodziki takie jak Splenda nie powodują raka, co kiedyś budziło obawy. FDA przeprowadziła szeroko zakrojone badania na zwierzętach, aby upewnić się, że Splenda nie ma żadnych skutków neurologicznych, rakotwórczych ani reprodukcyjnych.

Mimo że FDA i inne organizacje międzynarodowe uważają sukralozę za bezpieczną, należy zachować ostrożność w przypadku sztucznych słodzików. Wciąż prowadzone są badania nad sztucznymi słodzikami i ich wpływem na nasze zdrowie. Czytaj etykiety produktów, które regularnie jesz, pijesz lub używasz, aby sprawdzić, czy zawierają sukralozę lub inne substancje słodzące.