Farmstay Oil-Free Uv Defence Sun SPF 50+

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

Myristan izopropylu jest estrem alkoholu izopropylowego i kwasu mirystycznego. Przezroczysta bezbarwna ciecz o niskiej lepkości. Pozwala uzyskać emulsje o niskiej lepkości, dobrze wchłaniające się w skórę. Jest szeroko stosowany jako składnik tłuszczowy i emolientowy w kosmetykach. Należy do substancji komedogennych. Nitroetanoloaminy, które często występują w postaci zanieczyszczeń w surowcach kosmetycznych, selektywnie wpływają na I., wielokrotnie zwiększając jej przeznaskórkową przepuszczalność. Razem z I. przez skórę mogą być wchłaniane nitrozoaminy, substancje szczególnie toksyczne dla organizmu, co powinno być uwzględnione przy produkcji produktów nakładanych na dużą powierzchnię skóry i długo na niej przechowywanych.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

ETHYLHEXYL SALICYLATE - salicylan oktylu, salicylan 2-etyloheksylu, bezbarwna lub żółtawa ciecz, słabo rozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w alkoholach i olejach. W kosmetyce stosowany jest jako filtr organiczny, dodatek fotoprotekcyjny w produktach do opalania UVB. Zawarty w niektórych roślinach, na przykład w brzozie. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 009/2011 jako filtr UV jest dopuszczony do stosowania w stężeniach nie przekraczających 5%. Octisalate jest składnikiem filtrów przeciwsłonecznych o ogólnie dobrym profilu bezpieczeństwa.

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i ponownego jego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

Amyloxate lub Neo Heliopane E1000. Filtr UV. Skutecznie chroni przed promieniami UVB i UVA II. Niedostępne w USA. Może powodować podrażnienie. Isoamyl-p-metoksycynamonian jest naturalnym związkiem występującym w korzeniach indyjskiej rośliny galangal, należącej do rodziny imbirowatych. Jest on komercyjnie przygotowywany z kwasu cynamonowego, który znajduje się w liściach drzewa cynamonowego i jest chemicznie identyczny z naturalną cząsteczką. Nie znamy żadnych doniesień o reakcjach skórnych na izoamylo-p-metoksycynamonian, a według wszystkich dowodów naukowych, jakie posiadamy, cząsteczka ta nie ma właściwości estrogennych. Jest to w bezpośrednim przeciwieństwie do podobnie brzmiącego składnika przeciwsłonecznego o nazwie octyl methoxycinnamate. Jest to półsyntetyczny związek, który jak wykazano, może powodować niektóre reakcje skórne. Co ważniejsze, związek ten ma znaczną aktywność estrogenną, co wykazało badanie przeprowadzone przez Schlumpfa i innych z Instytutu Farmakologii i Toksykologii Uniwersytetu w Zurychu. Choć związki te mają podobne nazwy, to jednak różnią się składem chemicznym i mają bardzo różne właściwości.

Diethylamino hydroxybenzoyl hexyl benzoate jest filtrem UV o wysokiej absorpcji w zakresie UV-A. W celu zminimalizowania nadmiernej ekspozycji skóry ludzkiej na promieniowanie ultrafioletowe, które może prowadzić do ostrych i przewlekłych fotouszkodzeń, dietyloamino-hydroksybenzoiloheksylobenzoesan jest rozpuszczalnym w oleju filtrem UV, który może być włączony do fazy olejowej emulsji. Diethylamino-hydroxybenzoyl hexyl benzoate został zatwierdzony w Europie w Europie. 2005 r., a także jest sprzedawany w Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Meksyku, Japonii i na Tajwanie. Ma strukturę chemiczną podobną do klasycznych leków z klasy benzofenonów i wykazuje dobrą fotostabilność. Stosowany jest w stężeniach do 10% w filtrach przeciwsłonecznych, samodzielnie lub w połączeniu z innymi absorberami UV.

Sorbitan Sesquioleate jest stosowany w różnych produktach, w tym w produktach do pielęgnacji skóry, środkach do oczyszczania skóry, nawilżających, do makijażu oczu i innych kosmetykach, głównie jako emolient. Dodawany jest do receptur jako środek łagodzący i nawilżający skórę, a jego źródłem jest sorbitol, humektant. Niewiele jest dostępnych informacji na temat dokładnej roli seskwioleinianu sorbitanu lub cech odróżniających go od innych estrów sorbitanu. Sesquioleinian sorbitanu jest zatwierdzony przez CIR z limitami stężenia. Baza danych kosmetyków uznaje seskwioleinian sorbitanu za składnik niskiego ryzyka z jedynie łagodnymi obawami dotyczącymi układu narządów i toksyczności ze względu na badania na zwierzętach wykazujące wpływ na narządy i skórę przy umiarkowanych dawkach.

Cetyl Polyethylene Glycol, Poly Propylene Glycol - 10, Poly Propylene Glycol i Dimethicone to składniki na bazie silikonu. Pełni kilka funkcji: emulgatora, kondycjonera, emolientu i nawilżacza. Jak wiele komponentów na bazie silikonu ma wysoką płynność i dobrze rozprowadza się na powierzchni. Ale główną zaletą tego składnika jest jego zdolność do zwiększenia żywotności aktywnych składników produktu (szczególnie przydatne, gdy produkt zawiera wiele ekstraktów). Można go znaleźć głównie w kremach zwalczających zmiany skórne związane z wiekiem. Toksyczność produktu w dużej mierze zależy od tego, czy został on oczyszczony - jeśli nie, uzyskaj substancje rakotwórcze; sam lek nie ma ostrej toksyczności, ale jest stosowany w ściśle ograniczonych ilościach, aby uniknąć podrażnienia. Może być zanieczyszczony potencjalnie toksycznymi zanieczyszczeniami produkcyjnymi, takimi jak 1,4-dioksan.

Tlenek cynku jest luźnym białym proszkiem, bez smaku i zapachu, nierozpuszczalnym w wodzie, zmienia kolor na żółty po podgrzaniu i sublimuje w temperaturze 1800 °C. Ma dobre właściwości kryjące i zagęszczające, a także działanie ściągające, antyseptyczne, wybielające i wysuszające, adsorbujące, wiążące. Odporny na oleje mineralne, benzynę, ropę i działanie antyseptyczne. Tworzy albuminaty i denaturuje białka. Nałożony na zmienioną chorobowo powierzchnię zmniejsza wysięk, stan zapalny i podrażnienie tkanek, tworzy barierę ochronną. Jest często stosowany w kosmetykach, zwłaszcza do pielęgnacji skóry wrażliwej. Ma działanie antybakteryjne, tłumi nieprzyjemny zapach, zapobiega rozkładowi potu. C.O. wiąże kwasy tłuszczowe, takie jak kwas izowalerianowy, które są substancjami zapachowymi. Jest ważnym składnikiem kremów dziennych i ochronnych, pudrów, różów, cieni do powiek, masek kosmetycznych, antyperspirantów, depilatorów, kremów do golenia, kosmetyków dla dzieci, produktów do stóp. Dzięki swojej delikatnej strukturze krystalicznej C.O. jest niezawodnym filtrem fizycznym przeciwko promieniom UVA i UVB w produktach do ochrony skóry. W porównaniu z dwutlenkiem tytanu, C.O. jest bardziej przezroczysty, optymalna wielkość cząstek wynosi średnio nieco więcej niż 100 nm. Jest stosowany jako nieorganiczny biały pigment, CI 77947. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.

Uvinul®T 150 jest najsilniejszym i fotostabilnym filtrem UV-B. Ethylhexyl Triazone jest jednym z najbardziej wydajnych filtrów UV-B dla fazy olejowej na rynku. Maksymalna absorpcja promieniowania o długości fali 314 nm. Rozpuszczalny w tłuszczach, dostępny w postaci sypkiego proszku. Doskonała kompatybilność ze wszystkimi filtrami UV. Doskonała fotostabilność, stabilna w stosunku do wpływu światła, nie ulega zmianom nawet pod wpływem silnego promieniowania słonecznego. Uvinul®T 150 jest łączony z filtrami UV-A i UV o szerokim spektrum działania w celu uzyskania wysokiej skuteczności SPF Uvinul®T 150 jest stosowany we Wspólnocie Europejskiej w wielu produktach kosmetycznych (emulsje, żele, aerozole).

Wosk mikrokrystaliczny - jasnożółte łuski, lekko oleiste w dotyku, lżejsze od wody i nierozpuszczalne w niej. Mieszanina estrów wyższych alkoholi i wyższych kwasów karboksylowych. Wosk syntetyczny otrzymywany z produktów naftowych, dokładny skład zależy od metody otrzymywania i parametrów technologicznych przy jego produkcji. Od parafiny różni się przede wszystkim bardzo drobną strukturą krystaliczną, a także większą lepkością i wysoką temperaturą topnienia. Stosowany jest w kosmetykach dekoracyjnych (kredki, tusze barowe), emaliach do paznokci, produktach do pielęgnacji skóry, kremach przeciwsłonecznych, produktach do depilacji w stężeniach od 1 do 30%.

Wosk pszczeli jest stałą drobnoziarnistą dość kruchą masą o drobnoziarnistym pęknięciu o barwie od żółtawobiałej do ciemnożółtej o lekkim zapachu miodu, bez smaku. Materiał do budowy plastra miodu. Skład ilościowy V.P. zależy od źródła. Jest nietoksyczny, stabilny chemicznie, nierozpuszczalny w wodzie, aktywny biologicznie. Gęstość masowa w 15°C wynosi od 0,956 do 0,970. V.P. jest rozpuszczalny w benzynie, eterze, chloroformie, częściowo w gorącym etanolu. Temperatura topnienia wynosi 65-67°C, liczba kwasowa 18,5-22,5. Jest to mieszanina różnych estrów alkoholi C26-C32 z kwasem palmitynowym i innymi wyższymi kwasami tłuszczowymi (mirystycznym, cerotinowym). Są tam węglowodory nasycone (gentriakontan, nonakosan), wolne kwasy tłuszczowe (melisinowy, montanowy, neocerotynowy itd.), wyższe alkohole, laktony, karotenoidy, witamina A, antybiotyki, barwniki i substancje bakteriobójcze oraz wiele innych drobnych składników. Wosk żółty uzyskuje się przez wytopienie plastrów uwolnionych z miodu z jego dalszym oczyszczeniem. Wosk biały, stosowany głównie w produkcji farmaceutycznej i kosmetycznej, otrzymuje się przez bielenie wosku żółtego w świetle słonecznym lub za pomocą środków chemicznych. Jest to składnik strukturotwórczy, odporny na wysokie temperatury i emolientowy w kremach emulsyjnych różnego typu, zwłaszcza "olej/woda", pomadkach, cieniach do powiek, tuszach do rzęs, różach, depilatorach, brylantynach, kosmetykach dla dzieci itp. Nadaje emulsjom matowe wykończenie. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

BUTYLENE GLYCOL - glikol 1,3-butylenowy (1,3-butanodiol, glikol metylotrimetylenowy) diol alifatyczny, alkohol dwuatomowy. Bezbarwna, lepka, mało lotna ciecz o słodkawym smaku. Ma dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci. W recepturach produktów kosmetycznych jest często stosowany jako wzmacniacz chemiczny, tj. składnik wzmacniający działanie innych składników, np. konserwantów, aromatów, dodatków nawilżających. Ma dobrą aktywność przeciwdrobnoustrojową, nietradycyjny środek konserwujący. Jest często stosowany w lakierach do włosów i produktach do stylizacji włosów. Glikol butylenowy to cząsteczka glikolu składająca się z prostego łańcucha czterech atomów węgla z dwiema przyłączonymi grupami hydroksylowymi (-OH). Ta chemia jest ważna z dwóch powodów: po pierwsze, dwie grupy hydroksylowe pozwalają temu składnikowi działać jako środek pochłaniający wilgoć, a po drugie, prosty łańcuch węglowy pozwala temu składnikowi działać jako doskonały rozpuszczalnik. Zawartość wilgoci w glikolu butylenowym, ze względu na jego dwie grupy hydroksylowe, jest dość znacząca. Chociaż nie jest tak silnym środkiem nawilżającym jak gliceryna, która zawiera trzy grupy hydroksylowe, jest drugą najlepszą opcją. To zachowanie opiera się na przyciąganiu grup hydroksylowych do wody. Dlatego, gdy glikol butylenowy jest nakładany na skórę za pomocą balsamu, kremu lub serum, pobiera wilgoć do skóry z otoczenia lub z głębszych warstw skóry. Oprócz działania jako środek utrzymujący wilgoć, glikol butylenowy może również służyć jako doskonały rozpuszczalnik. Ze względu na swój hydrofilowy charakter i bazę węglową na bazie oleju, może pomóc rozpuszczać składniki na bazie wody i oleju, które normalnie są ze sobą niekompatybilne. Wreszcie ta klarowna, bezbarwna ciecz może również kontrolować lepkość, ponieważ zmniejsza lepkość produktów po dodaniu.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

Ekstrakt z korzenia Morus alba (morwy białej) ma właściwości antyoksydacyjne, ale jego główne korzyści dla skóry związane są z łagodzeniem oznak podrażnienia, a także zdolnością do eliminowania przebarwień i nierównomiernego kolorytu skóry. Korzeń morwy białej zawiera związki znane jako flawonoidy, z których część okazała się przerywać proces, który sprawia, że przebarwienia są bardziej widoczne. Co ciekawe, niektóre badania wykazały, że gałązki morwy działają inaczej w poprawie nierównego kolorytu skóry, ponieważ gałązka zawiera inną mieszankę dobroczynnych składników niż korzeń. Podobnie jest z liśćmi tej rośliny, które są bogatym źródłem poprawiającego koloryt skóry antyoksydantu oksyresweratrolu (choć związek ten występuje również w korzeniu, to w liściach jest bardziej skoncentrowany). Ekstrakt z Morus alba działa przeciwbakteryjnie na Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus, Pseudomonas i Candida albicans. Wyniki te wykazały, że ekstrakt z gałęzi i korzeni Morus alba może być stosowany w celu przywrócenia wzrostu włosów lub zapobiegania ich utracie u ludzi. Ogólnie rzecz biorąc, miejscowe stosowanie tego ekstraktu roślinnego pomaga uspokoić napiętą skórę, co z kolei zmniejsza oznaki uszkodzeń środowiskowych i sprzyja jaśniejszemu i bardziej promiennemu kolorytowi skóry.

Ekstrakt z oliwek- Bardzo powoli wchłania się w skórę, gdzie działa szczególnie zmiękczająco, dzięki czemu jest idealny do pielęgnacji szorstkiej i łuszczącej się skóry. Wysoka zawartość kwasu oleinowego sprawia, że ma on właściwości ochronne i nawilżające, a także regenerujące skórę. Oliwa z oliwek jest płynnym, nieschnącym olejem roślinnym z oliwki europejskiej Olea europaea L. Jest to przezroczysta, żółtawa, lekko lepka ciecz o słabym, charakterystycznym zapachu. Oliwa z oliwek charakteryzuje się wysoką zawartością glicerydów nienasyconych kwasu oleinowego (ok. 80%) oraz niską zawartością glicerydów kwasu linolowego (ok. 7%) i glicerydów kwasów nasyconych (ok. 10%), witamin A, O, E, tłuszczów jednonienasyconych. Pod wpływem światła i tlenu ulega szybkiemu utlenieniu. Istnieje kilka kategorii V.O: Extra Virgin Olive Oil - oliwa z pierwszego tłoczenia; najwyższej jakości, używana do celów spożywczych. Virgin Olive Oil - oliwa z drugiego i trzeciego tłoczenia, używana również do celów spożywczych. Oliwa z oliwek - mieszanka oleju naturalnego i rafinowanego, Olive Pomace Oil to przede wszystkim olej z makuchów, uzyskany w wyniku ekstrakcji przy użyciu rozpuszczalników z wytłoków pozostałych po tłoczeniu. W kosmetyce te dwa ostatnie rodzaje olejów są szeroko stosowane w wielu produktach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza suchej, oraz w produktach do pielęgnacji włosów. Ze względu na wysoką zawartość antyoksydantów (w szczególności witaminy E), O.O. jest często stosowany w produktach dla skóry blaknącej.

Ekstrakt z różowego pomelo (Citrus Paradisi), który ma udowodnione działanie keratolityczne, regeneruje i rewitalizuje. Zawiera kwasy owocowe, witaminy, cukry i flawonoidy, może być stosowany jako naturalny środek złuszczający, a także w produktach kosmetycznych poprawiających cerę. Grejpfrut, rzadko nazywany rajskim jabłkiem lub Citrus paradisi, jest owocem drzewa grejpfrutowego, rośliny cytrusowej, subtropikalnego drzewa z rodziny rutowatych. Jego zapach przypomina przede wszystkim pomarańczę. Podobnie jak inne owoce cytrusowe, owoce te są bogate w kwas cytrynowy (popularny AHA), który usuwa z powierzchni skóry matowe i martwe komórki oraz poprawia tempo migracji i odnowy keratynocytów. Dodatkowo ekstrakt z grejpfruta zawiera polifenole, które zmniejszają uszkodzenia spowodowane promieniowaniem UV i chronią błony komórkowe przed utlenianiem, pozostawiając zauważalny efekt antyoksydacyjny. Zawiera również znaczne ilości witaminy C, która stymuluje produkcję kolagenu, chroni przed wolnymi rodnikami i zwalcza przebarwienia poprzez hamowanie syntezy melaniny. Ekstrakt z rajskiego jabłka to naturalny i bezpieczny składnik stworzony z myślą o zachowaniu pierwotnego piękna skóry.

Ekstrakt z pomarańczy jest najczęściej stosowany do redukcji oparzeń słonecznych, plam i ciemnych plam lub plam starczych. Wszelkiego rodzaju przebarwienia skóry wspomaga pomarańcza, ponieważ ma łagodne właściwości wybielające. Pomarańcza ma wiele składników przeciwstarzeniowych, z których najważniejszym jest bogate źródło witaminy E. Witamina E jest pełna antyoksydantów i zapobiega pojawianiu się zmarszczek i bruzd. Ekstrakt z pomarańczy ma delikatne właściwości ściągające, które pomagają złagodzić skórę trądzikową. Jest delikatny i zmniejsza swędzenie i podrażnienia, a także redukuje trądzik i zapobiega powstawaniu blizn. Olejek pomarańczowy może również korygować równowagę olejową skóry. Witamina A jest wielki dla skóry i pomarańcze są pakowane pełne go. Pomaga wzmocnić zewnętrzną warstwę skóry właściwej, co z kolei pomaga wygładzić zmarszczki i drobne linie oraz zwiększyć przepływ krwi do twarzy, wypełniając skórę tlenem i utrzymując ją w czystości i zdrowiu.

Likopen jest naturalnym karotenoidem, krystalicznym proszkiem o barwie ciemnoczerwonej do ciemnobrązowej lub ciemną lepką cieczą. Rozpuszczalny w tłuszczach silny antyoksydant. Ekstrahowany za pomocą zatwierdzonych rozpuszczalników z pomidorów Solanum Lycopersicum. W kosmetyce stosowany jest jako antyoksydant w produktach do blaknięcia skóry, jako naturalny barwnik.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

Tartrazyna jest barwnikiem mono, kwaśnym pirazolem. Proszek lub granulat o jasnopomarańczowej barwie, produkt przeróbki węgla. Dobrze rozpuszcza się w wodzie. Po zafarbowaniu daje żółty kolor. Znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym i kosmetycznym. Jest zakazany do stosowania w produktach leczniczych na terytorium Federacji Rosyjskiej. Wywołuje uczulenie u osób wrażliwych na aspirynę. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 09/2011 jest stosowany w kosmetykach jako żółty barwnik bez ograniczeń. Tartrazyna oznacza sól sodową tartrazyny. W kosmetyce stosowany jest w detergentach, płukankach i farbach do włosów, solach do kąpieli. Wskaźnik koloru C1 19140

FD&C Yellow 6 jest syntetycznym barwnikiem wytwarzanym z ropy naftowej; barwnik ten jest zatwierdzony przez FDA do stosowania w żywności, farmaceutykach i kosmetykach. Ten sztuczny barwnik został zakazany w Norwegii, ponieważ wiadomo, że powoduje zatkanie nosa, pokrzywkę, alergie, guzy nerek, uszkodzenia DNA, nadpobudliwość, bóle brzucha, bóle głowy, migreny, wymioty, nudności, zmiany hormonalne itp.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.