IUNIK Calendula Complete Cleansing Oil

Olej słonecznikowy to półsuchy olej tłuszczowy, produkt ekstrakcji lub tłoczenia nasion słonecznika (Helianthus annuus). W zależności od odmiany i regionu uprawy, skład oleju jest różny. I tak zawartość kwasu oleinowego może wynosić od 15 do 65%, kwasu linolowego - od 20 do 75%. Ma dobre właściwości nawilżające, regenerujące, uplastyczniające. P.m. wzbogacone o kwas oleinowy są szczególnie interesujące dla kosmetyków, ponieważ są bardziej odporne na utlenianie. Stosowany jest w preparatach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza tłustej, jako dodatek emoliencyjny, w preparatach do włosów jako środek filmotwórczy.

Olej CANola (rzepakowy) jest półsuchym olejem tłuszczowym, jasnożółtą cieczą. Rodzaj oleju gorczycowego, wytwarzanego z nasion Brassica napus L., o niskiej zawartości kwasu erukowego. Kanadyjscy hodowcy w 1974 roku wyhodowali odmianę rzepaku o niskiej zawartości kwasu erukowego, odmianę tę nazwano "canola", powstałą z połączenia słów "Canada" i "Oil". O składzie oleju i jego właściwościach decyduje obecność w nim kwasów: oleinowego (60%), linolowego (20%) i linolenowego (12%), duża ilość witaminy E. K.M. jest preferowany w recepturach kosmetycznych niż olej rzepakowy ze względu na mniejszą lepkość i kleistość. Posiada właściwości antyoksydacyjne, tworzy naturalną barierę ochronną w pobliżu skóry i dobrze utrzymuje optymalny poziom jej nawilżenia, spowalnia procesy starzenia, działa przeciwzapalnie. Dobrze nawilża i odżywia, przywraca równowagę wodno-lipidową. Źródło niezbędnych kwasów tłuszczowych. Stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry jako emolient. Pozycjonowany jest jako tańsza alternatywa dla oliwy z oliwek.

SORBET-30 TETRAOLATE jest emulgatorem, niejonowym środkiem powierzchniowo czynnym. Sorbet-30 tetraoleinian jest tetraeterem kwasu oleinowego (q.v.) i sorbitolu eteru glikolu polietylenowego (q.v.), zawierającym średnio 30 moli tlenku etylenu. Tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu stosowany jest w kosmetykach i preparatach pielęgnacyjnych głównie jako środek powierzchniowo czynny i emulgator. Według japońskich badań z 1978 r. zatytułowanych "Some characteristics of polyoxyethylene sorbitol tetraoleate: an oligomeric-type emulsifier" ("Niektóre cechy tetraoleinianu polioksyetylenu sorbitolu: emulgator typu oligomerycznego"), może być skuteczny w niskich stężeniach, pozostawać stabilnym składnikiem i być mniej drażniący niż wiele innych konwencjonalnych środków powierzchniowo czynnych. CosmeticsInfo.org zauważa również, że tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu, jako część grupy estrów kwasów tłuszczowych sorbitolu/ sorbitolu PEG, zmniejsza napięcie powierzchniowe w emulsjach, ułatwiając tym samym rozpuszczanie innych składników. Sprzyja również mieszaniu się wody z olejem oraz oleju z brudem, co pozwala na łatwiejsze usunięcie. Znany również jako sorbet-30 tetraoleate, tetraoleinian polioksyetylenu sorbitolu ma masę cząsteczkową związaną ze wszystkimi PEG-ami. Jego niska masa cząsteczkowa wynosząca 30 oznacza, że może on przenikać do zdrowej skóry, ale minimalnie. Pomimo wielu obaw związanych z PEG-ami, są one rozważane jako składnik wielu produktów ze względu na swoje różnorodne właściwości. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Toxicology w 2005 roku, zatytułowanym "Safety Assessment of Polyethylene Glycols (PEGs) and their Derivatives Used in Cosmetic Products", sformułowano następujący wniosek: "Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne informacje na temat powiązanych związków oraz sposobu i mechanizmu działania, nie można było określić żadnych obaw dotyczących bezpieczeństwa w odniesieniu do tych punktów końcowych. Na podstawie dostępnych danych stwierdza się, że PEG-i o szerokim zakresie mas cząsteczkowych (od 200 do ponad 10 000), ich estry (lauryny, cetyny, cetearyniany, stearyniany i oleiniany) oraz estry kwasów tłuszczowych (lauryny, dilaurany, stearyniany, distearyniany) są bezpieczne do stosowania w kosmetykach." Baza danych kosmetyków uznała, że tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu (wymieniony jako Sorbet-30 tetraoleate) jest w 100% bezpiecznym składnikiem. Polisorbaty, pokrewny składnik, są znane z powodowania problemów z wątrobą i trzustką oraz toksyczności. Według CosmeticsInfo.org, CIR stwierdził, że "składniki te są łatwo hydrolizowane przez lipazy krwi i trzustki, przy czym składnik kwasów tłuszczowych jest wchłaniany i metabolizowany jak każdy dietetyczny kwas tłuszczowy, a fragment PEG-sorbitanu jest wydalany głównie z moczem." Jednakże zauważono również, że "opóźnienie wzrostu i biegunka, mikroskopijne zmiany w pęcherzu moczowym, śledzionie, nerkach i przewodzie pokarmowym oraz zmniejszenie masy ciała i narządów, a także uszkodzenie wątroby, zostały odnotowane w badaniach żywienia podprzewlekłego, podczas gdy inne badania nie stwierdziły żadnych Jedno badanie toksyczności przewlekłej wykazało mikroskopijne zmiany w pęcherzu moczowym, nerkach, śledzionie i przewodzie pokarmowym, podczas gdy inne badania były negatywne." Ponieważ tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu jest w niektórych przypadkach klasyfikowany jako PEG, może powodować problemy związane ze wszystkimi PEG-ami. Według badań opublikowanych w International Journal of Toxicology, PEG-i (w tym tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu) mogą zawierać szkodliwe zanieczyszczenia, m.in. tlenek etylenu, o którym wiadomo, że zwiększa częstość występowania raka macicy i piersi, a także białaczki i raka mózgu, zgodnie z wynikami eksperymentów przedstawionymi przez National Toxicology Program; 1,4-dioxane, znany czynnik rakotwórczy; PAHs, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko wystąpienia raka piersi; ołów; żelazo; i arsen. Produkty i preparaty zawierające tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu nie powinny być stosowane na uszkodzoną lub podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrową skórę, badania wykazały, że pacjenci cierpiący na ciężkie oparzenia leczeni kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG; leczenie to spowodowało toksyczność nerek. "Zawartość PEG w kremie antybakteryjnym została zidentyfikowana jako czynnik sprawczy. Jednak w badaniach z udziałem nienaruszonej skóry nie stwierdzono dowodów na toksyczność ogólnoustrojową. Ze względu na obserwację działania na nerki u pacjentów z oparzeniami, panel ekspertów CIR odwrócił swój wniosek dotyczący bezpieczeństwa składników PEG, aby stwierdzić, że preparaty kosmetyczne zawierające te składniki nie powinny być stosowane na uszkodzoną skórę."

Olej jojoba to produkt otrzymywany z owoców rośliny krzewiastej (Simmondsia chinensis) rosnącej na półpustynnych obszarach Ameryki Środkowej. Pod względem chemicznym nie jest to olej, ale płynny wosk, mieszanina długołańcuchowych nierozgałęzionych ciekłych estrów woskowych. Jest on zawarty w owocach w ilości do 50% wagowo. Otrzymuje się go w wyniku tłoczenia na zimno. Odporność na utlenianie i ogrzewanie tłumaczy się konfiguracją cząsteczki oleju, mimo dużej zawartości w nim nienasyconych kwasów tłuszczowych. Stosowany w mieszaninie z innymi olejami roślinnymi stabilizuje ich stan. Jest bardzo odporny na jełczenie (utlenianie) i doskonale sprawdza się w technologii produkcji kosmetyków. Ma dobre powinowactwo ze skórą, korzystnie wpływa na skórę i włosy, z powodzeniem zastępuje wiele olejów roślinnych i wosków w recepturach kosmetycznych. Znany jest z właściwości przeciwzapalnych, posiadając właściwości normalizujące, O.j. jest przydatny zarówno dla skóry suchej jak i tłustej. Bezwonny, może być mieszany z każdym olejkiem eterycznym bez utraty aromatu. Znajduje zastosowanie w szerokiej gamie produktów do pielęgnacji skóry, włosów, kosmetyków dekoracyjnych.

OLEJ MACADAMIA jest olejem tłuszczowym otrzymywanym w wyniku tłoczenia na zimno z owoców australijskiego orzecha włoskiego, czyli kindla (Macadamia ternifolia). Jest bogaty w witaminy, trójglicerydy kwasów tłuszczowych: stearynowego (ok. 60%) i palmitynowego (21%), a także witaminy z grupy B i PP. Jego właściwości są podobne do tłuszczu norki, łatwo wchłania się w skórę, dobrze ją zmiękcza i odżywia. Znajduje zastosowanie w kosmetykach dekoracyjnych, kremach do skóry, zwłaszcza do pielęgnacji skóry suchej i blednącej, produktach do masażu, kosmetykach przeciwsłonecznych. W temperaturze poniżej 16°C zaczyna krzepnąć. Od innych olejów różni się wysoką zawartością kwasu palmitooleinowego (do 27%), który działa zauważalnie regenerująco na skórę dojrzałą, zwiększając jej elastyczność. Łatwo wchłania się w górne warstwy skóry. Poprawia strukturę włosów i paznokci, zmniejsza procesy zapalne. Stosowany jest jako substytut tłuszczu norkowego. Stosowany jest w kremach odżywczych, kosmetykach przeciwsłonecznych, produktach do pielęgnacji włosów, do masażu.

OLEJEK ILANG-ILANG to olejek eteryczny z kwiatów wiecznie zielonego drzewa tropikalnego Cananga odorata (forma genuina). Otrzymuje się go w wyniku destylacji z parą wodną. Podczas destylacji uzyskuje się cztery frakcje oleju, z których każda stanowi odrębny produkt i jest sprzedawana w swojej cenie. Żółty płyn o niebieskiej fluorescencji. Ma silny charakterystyczny zapach z nutami jaśminu i tuberozy. Kolor i konsystencja I-o-m zależą od czasu przygotowania: w chłodne dni olej jest bezbarwny i płynny, a w ciepłe - kolorowy i gęsty. Należy do cieczy łatwopalnych (temperatura zapłonu 79°C). W składzie najlepszych gatunków olejków znajdują się m.in. linalool, geraniol, octan benzylu, benzoesan metylu, ester metylowy parakrezolu, farnezol, benzoesan benzylu, salicylan benzylu. Ma właściwości antyseptyczne, reguluje wydzielanie gruczołów łojowych, w składzie produktów do masażu ma wspaniałe działanie relaksujące. Nie ma żadnych ograniczeń w stosowaniu. Alergen

Sorbitan Sesquioleate jest stosowany w różnych produktach, w tym w produktach do pielęgnacji skóry, środkach do oczyszczania skóry, nawilżających, do makijażu oczu i innych kosmetykach, głównie jako emolient. Dodawany jest do receptur jako środek łagodzący i nawilżający skórę, a jego źródłem jest sorbitol, humektant. Niewiele jest dostępnych informacji na temat dokładnej roli seskwioleinianu sorbitanu lub cech odróżniających go od innych estrów sorbitanu. Sesquioleinian sorbitanu jest zatwierdzony przez CIR z limitami stężenia. Baza danych kosmetyków uznaje seskwioleinian sorbitanu za składnik niskiego ryzyka z jedynie łagodnymi obawami dotyczącymi układu narządów i toksyczności ze względu na badania na zwierzętach wykazujące wpływ na narządy i skórę przy umiarkowanych dawkach.