Obagi medical Obagi Tretinoin Cream 0,025% • Analiza składu i ich bezpieczeństwa

Opis składnika:

Tretinoina, znana również jako kwas all-trans-retinowy (ATRA), to lek stosowany w leczeniu trądziku i ostrej białaczki promielocytowej. W przypadku trądziku stosuje się go na skórę w postaci kremu, żelu lub maści. W przypadku białaczki przyjmuje się go doustnie przez okres do trzech miesięcy. Miejscowa tretinoina jest również najszerzej zbadaną terapią retinoidową w fotostarzeniu.

Częste działania niepożądane, gdy są stosowane jako krem, ograniczają się do skóry i obejmują zaczerwienienie skóry, łuszczenie się i wrażliwość na słońce. W przypadku stosowania doustnego działania niepożądane obejmują duszność, ból głowy, drętwienie, depresję, suchość skóry, swędzenie, wypadanie włosów, wymioty, bóle mięśni i zmiany widzenia. Inne poważne działania niepożądane obejmują wysoką liczbę białych krwinek i zakrzepy krwi. Stosowanie w ciąży jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wad wrodzonych. Należy do rodziny leków retinoidowych.

Tretinoina została opatentowana w 1957 roku i dopuszczona do użytku medycznego w 1962 roku. Znajduje się na Liście Podstawowych Leków Światowej Organizacji Zdrowia. Tretinoina jest dostępna jako lek generyczny. W 2020 roku był to 230. najczęściej przepisywany lek w Stanach Zjednoczonych, z ponad 2 milionami recept.

Tretinoina jest najczęściej stosowana w leczeniu trądziku, zarówno zapalnego, jak i niezapalnego. Liczne badania potwierdzają skuteczność miejscowych retinoidów w leczeniu trądziku pospolitego. Czasami jest stosowany w połączeniu z innymi miejscowymi lekami przeciwtrądzikowymi w celu zwiększenia ich penetracji. Oprócz leczenia aktywnego trądziku, retinoidy przyspieszają ustąpienie przebarwień pozapalnych wywołanych trądzikiem. Jest również przydatny jako terapia podtrzymująca dla osób, które zareagowały na ich początkowe leczenie, zmniejszając długotrwałe stosowanie antybiotyków na trądzik.

Opis składnika:

KWAS STEARYNOWY i kwas -oktadekanowy, alifatyczny kwas karboksylowy. Biała łuszcząca się masa. Nie rozpuszcza się w wodzie, słabo rozpuszcza się w eterze, benzenie, chloroformie, etanolu. Powszechny w naturalnych tłuszczach i olejach, jeden z głównych kwasów tłuszczowych tkanek ludzkich. Występuje w postaci wolnej w wydzielinie gruczołów łojowych. Stosowany jest w postaci stearyny (mieszaniny kwasu stearynowego, palmitynowego i niewielkiej ilości kwasów nienasyconych), którą otrzymuje się przez rozszczepianie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, w kosmetykach wykorzystuje się i destyluje źródła roślinne....

Opis składnika:

Myristan izopropylu jest estrem alkoholu izopropylowego i kwasu mirystycznego. Przezroczysta bezbarwna ciecz o niskiej lepkości. Pozwala uzyskać emulsje o niskiej lepkości, dobrze wchłaniające się w skórę. Jest szeroko stosowany jako składnik tłuszczowy i emolientowy w kosmetykach. Należy do substancji komedogennych. Nitroetanoloaminy, które często występują w postaci zanieczyszczeń w surowcach kosmetycznych, selektywnie wpływają na I., wielokrotnie zwiększając jej przeznaskórkową przepuszczalność. Razem z I. przez skórę mogą być wchłaniane nitrozoaminy, substancje szczególnie toksyczne dla organizmu, co powinno być uwzględnione przy produkcji produktów nakładanych na dużą powierzchnię skóry i długo na niej przechowywanych.

Opis składnika:

Stearynian polioksylu 40 jest stosowany w kosmetykach i produktach kosmetycznych głównie jako środek powierzchniowo czynny i emulgator. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa występuje w naturze jako biała, woskowata lub łuszcząca się substancja. CosmeticsInfo.org zauważa, że stearynian polioksylu 40, jako część grupy stearynianów PEG, powstaje z naturalnie występującego kwasu tłuszczowego znanego jako kwas stearynowy. Stearyniany PEG są stosowane w kosmetykach i preparatach do pielęgnacji skóry, ponieważ mogą „oczyszczać skórę i włosy, pomagając wodzie mieszać się z olejem i brudem, dzięki czemu można je zmyć”. Znany również jako stearynian PEG-40, stearynian polioksylu 40 ma masę cząsteczkową zgodną ze wszystkimi PEG. Jego niska masa cząsteczkowa wynosząca 40 oznacza, że może penetrować zdrową skórę, ale w minimalnym stopniu. Pomimo wielu obaw związanych z PEG, są one uważane za składnik wielu produktów ze względu na ich różnorodne właściwości. Badanie opublikowane w czasopiśmie Toxicology w 2005 roku, zatytułowane „Ocena bezpieczeństwa glikoli polietylenowych (PEG) i ich pochodnych stosowanych w produktach kosmetycznych”, podsumowało: „Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne informacje na temat powiązanych związków, a także sposób i mechanizmu działania, nie stwierdzono żadnych zagrożeń dla bezpieczeństwa dla tych punktów końcowych. Na podstawie dostępnych danych stwierdza się, że PEG o szerokim zakresie mas cząsteczkowych (od 200 do ponad 10 000), ich estry (laurety, cetety, cetearety, stearety i olety) oraz estry kwasów tłuszczowych (lauryniany, dilauryniany, stearyniany, distearyniany) bezpieczne do stosowania w kosmetykach”. Stearynian polioksylu 40 jest zatwierdzony przez FDA do ograniczonego stosowania jako dodatek do żywności. Baza danych kosmetyków zidentyfikowała stearynian polioksylu 40 (wymieniony jako PEG - 40 stearynian) jako składnik o średnim lub wysokim ryzyku. Donoszono, że powoduje raka, toksyczność rozwojową i reprodukcyjną, zanieczyszczenie, toksyczność narządową i podrażnienie, a także powoduje guzy w umiarkowanych dawkach i podrażnienie skóry u królików przy bardzo niskich dawkach. MSDS stearynianu polioksylu 40 stwierdza również, że może on powodować podrażnienie skóry i oczu, ale mówi, że „powtarzające się lub długotrwałe narażenie nie pogarsza stanu zdrowia”. Ponieważ stearynian polioksylu 40 jest klasyfikowany jako PEG, może nieść ze sobą problemy związane ze wszystkimi PEG. Według badań opublikowanych w International Journal of Toxicology, PEG (w tym stearynian polioksylu 40) mogą zawierać szkodliwe zanieczyszczenia, w tym: tlenek etylenu, o którym wiadomo, że zwiększa częstość występowania raka macicy i piersi, a także białaczki i raka mózgu, zgodnie z raportami wyników eksperymentów Narodowy program toksykologiczny; 1,4-dioksan, znany czynnik rakotwórczy; WWA, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko raka piersi; Ołów; żelazo; i arsenu. Produkty i formuły zawierające stearynian polioksylu 40 nie powinny być stosowane na popękaną lub podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrową skórę, badania wykazały, że pacjenci z ciężkimi oparzeniami leczeni kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG; to leczenie spowodowało toksyczność dla nerek. „Zawartość PEG w kremie antybakteryjnym została zidentyfikowana jako czynnik sprawczy. Jednak w badaniach z nienaruszoną skórą nie znaleziono dowodów na ogólnoustrojową toksyczność. Ze względu na obserwowany wpływ na nerki u pacjentów z oparzeniami panel CIR zmienił swoje wnioski dotyczące bezpieczeństwa składników PEG i stwierdził, że preparatów kosmetycznych zawierających te składniki nie należy stosować na uszkodzoną skórę.”

Opis składnika:

STEARY ALCOHOL - alkohol oktadecylowy, masa przypominająca łuski, temperatura topnienia 59°C. Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu, eterze. Otrzymuje się go w procesie katalitycznego uwodornienia kwasu stearynowego. Kwas stearynowy i jego estry z kwasami tłuszczowymi są stosowane w kosmetyce jako środki kształtujące strukturę i znane emolienty w kremach, defoamery w detergentach.

Opis składnika:

XANTANOV GUM - kukurydziana guma cukrowa, polisacharyd pochodzenia mikrobiologicznego, otrzymywany w drodze fermentacji z substancji międzykomórkowej bakterii Xanthomonas campestris na podłożach zawierających cukier, najczęściej cukru kukurydzianego. Bardzo mocny zagęszczacz. Kk nietoksyczny, nie podrażnia skóry. Ksantan dość dobrze przechowuje się bez konserwantów. Emulgator i zagęszczacz. Środek wiążący, stabilizator emulsji. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E415.

Główną właściwością gumy ksantanowej jest środek żelujący, który umożliwia wiązanie wielu składników razem w preparacie. Może być również stosowany w formulacjach ze względu na swoje właściwości emulgujące i reologiczne w celu zwiększenia lepkości, stabilności lub zwiększenia zdolności pienienia produktu.

Naturalna alternatywa i ekonomiczna w porównaniu z syntetycznymi emulgatorami i środkami wiążącymi.

Zwykle stosuje się go w małych ilościach, ponieważ może tworzyć żel. Stosowany również w przemyśle spożywczym w kremach do sałatek, gumach itp.

Zwykle stosowany w kremach i balsamach, ponieważ bardzo dobrze zatrzymuje wodę. Po nałożeniu produktu na skórę zapewnia łatwy, gładki poślizg po skórze. Ze względu na to, że jest polisacharydem, ma pewne właściwości nawilżające. Może poprawić trwałość produktu ze względu na jego zdolności stabilizujące.

Po zmieszaniu z płynami może zwiększyć lepkość nawet o 1%, co można stosować w serum, aby uzyskać gładką żelową konsystencję.

Guma ksantanowa może być stosowana w organicznej pielęgnacji skóry ze względu na swoje naturalne pochodzenie i mniejsze uczulenie skóry w porównaniu z innymi składnikami syntetycznymi. W przypadku produktów pieniących, takich jak pieniący się środek czyszczący lub szampon, guma ksantanowa może być stosowana w celu zwiększenia właściwości pieniących się produktów.

Opis składnika:

SORBIC ACID - kwas heksandienowy, biała krystaliczna substancja występująca w owocach jarzębiny. Zwykle syntetyzuje się go z surowców chemicznych. W kosmetykach pełni rolę składnika nawilżającego, dodatku konserwującego i uplastyczniającego. Podobnie jak sorbitol stosowany jest w kremach i emulsjach o różnym przeznaczeniu, pastach do zębów, dezodorantach, kosmetykach dekoracyjnych. Jest nietoksyczny. Jako środek konserwujący jest skuteczny przy pH = 4,5 i poniżej. Bardzo skuteczny wobec pleśni, średnio skuteczny wobec drożdży, słabo wobec większości bakterii. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 009/2011 jako środek konserwujący S.K. i jego sole są dopuszczone do stosowania w stężeniach do 0,6% w przeliczeniu na wolny kwas; w Japonii do 0,5%. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E200.

Opis składnika:

BUTYLHYDROXYTOLUOL - 2,6-Di-tert-butylo-p-krezol lub jonol, lipofilowa substancja organiczna, "jonol" biały krystaliczny proszek o bardzo słabym zapachu, nierozpuszczalny w wodzie, ale rozpuszczalny w tłuszczach i olejach. Odporny na działanie wysokich temperatur. Nie wpływa na zapachy głównych składników. Syntetyczny antyoksydant, podobny w swoich właściwościach do butylohydroksyanizolu. Stosowany jest w produktach kosmetycznych z fazą tłuszczową, w produkcji żywności.

BHT jest oskarżany o to, że zaburza gospodarkę hormonalną i ma toksyczny wpływ na wątrobę, nerki i płuca w ekstremalnych dawkach, po spożyciu. Podejrzewa się również, że BHT ma potencjał do bioakumulacji w gatunkach wodnych.

Opis składnika:

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

Obagi Tretinoin Cream 0,025%

Obagi Tretinoin Cream 0,025%

Recenzje