S.Nature Aqua Rice Cleansing Oil

Emolient o dobrej dyspergowalności, zmniejsza lekkie uczucie tłustości, poprawia konsystencję produktu. Zmniejsza suchość skóry i poprawia wygląd. Nadaje kosmetykom właściwości hydrofobowe, poprawia rozprowadzanie produktów. Stosowany jest jako składnik kremów, produktów do włosów i kosmetyków przeciwsłonecznych.

SORBET-30 TETRAOLATE jest emulgatorem, niejonowym środkiem powierzchniowo czynnym. Sorbet-30 tetraoleinian jest tetraeterem kwasu oleinowego (q.v.) i sorbitolu eteru glikolu polietylenowego (q.v.), zawierającym średnio 30 moli tlenku etylenu. Tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu stosowany jest w kosmetykach i preparatach pielęgnacyjnych głównie jako środek powierzchniowo czynny i emulgator. Według japońskich badań z 1978 r. zatytułowanych "Some characteristics of polyoxyethylene sorbitol tetraoleate: an oligomeric-type emulsifier" ("Niektóre cechy tetraoleinianu polioksyetylenu sorbitolu: emulgator typu oligomerycznego"), może być skuteczny w niskich stężeniach, pozostawać stabilnym składnikiem i być mniej drażniący niż wiele innych konwencjonalnych środków powierzchniowo czynnych. CosmeticsInfo.org zauważa również, że tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu, jako część grupy estrów kwasów tłuszczowych sorbitolu/ sorbitolu PEG, zmniejsza napięcie powierzchniowe w emulsjach, ułatwiając tym samym rozpuszczanie innych składników. Sprzyja również mieszaniu się wody z olejem oraz oleju z brudem, co pozwala na łatwiejsze usunięcie. Znany również jako sorbet-30 tetraoleate, tetraoleinian polioksyetylenu sorbitolu ma masę cząsteczkową związaną ze wszystkimi PEG-ami. Jego niska masa cząsteczkowa wynosząca 30 oznacza, że może on przenikać do zdrowej skóry, ale minimalnie. Pomimo wielu obaw związanych z PEG-ami, są one rozważane jako składnik wielu produktów ze względu na swoje różnorodne właściwości. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Toxicology w 2005 roku, zatytułowanym "Safety Assessment of Polyethylene Glycols (PEGs) and their Derivatives Used in Cosmetic Products", sformułowano następujący wniosek: "Biorąc pod uwagę wszystkie dostępne informacje na temat powiązanych związków oraz sposobu i mechanizmu działania, nie można było określić żadnych obaw dotyczących bezpieczeństwa w odniesieniu do tych punktów końcowych. Na podstawie dostępnych danych stwierdza się, że PEG-i o szerokim zakresie mas cząsteczkowych (od 200 do ponad 10 000), ich estry (lauryny, cetyny, cetearyniany, stearyniany i oleiniany) oraz estry kwasów tłuszczowych (lauryny, dilaurany, stearyniany, distearyniany) są bezpieczne do stosowania w kosmetykach." Baza danych kosmetyków uznała, że tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu (wymieniony jako Sorbet-30 tetraoleate) jest w 100% bezpiecznym składnikiem. Polisorbaty, pokrewny składnik, są znane z powodowania problemów z wątrobą i trzustką oraz toksyczności. Według CosmeticsInfo.org, CIR stwierdził, że "składniki te są łatwo hydrolizowane przez lipazy krwi i trzustki, przy czym składnik kwasów tłuszczowych jest wchłaniany i metabolizowany jak każdy dietetyczny kwas tłuszczowy, a fragment PEG-sorbitanu jest wydalany głównie z moczem." Jednakże zauważono również, że "opóźnienie wzrostu i biegunka, mikroskopijne zmiany w pęcherzu moczowym, śledzionie, nerkach i przewodzie pokarmowym oraz zmniejszenie masy ciała i narządów, a także uszkodzenie wątroby, zostały odnotowane w badaniach żywienia podprzewlekłego, podczas gdy inne badania nie stwierdziły żadnych Jedno badanie toksyczności przewlekłej wykazało mikroskopijne zmiany w pęcherzu moczowym, nerkach, śledzionie i przewodzie pokarmowym, podczas gdy inne badania były negatywne." Ponieważ tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu jest w niektórych przypadkach klasyfikowany jako PEG, może powodować problemy związane ze wszystkimi PEG-ami. Według badań opublikowanych w International Journal of Toxicology, PEG-i (w tym tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu) mogą zawierać szkodliwe zanieczyszczenia, m.in. tlenek etylenu, o którym wiadomo, że zwiększa częstość występowania raka macicy i piersi, a także białaczki i raka mózgu, zgodnie z wynikami eksperymentów przedstawionymi przez National Toxicology Program; 1,4-dioxane, znany czynnik rakotwórczy; PAHs, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko wystąpienia raka piersi; ołów; żelazo; i arsen. Produkty i preparaty zawierające tetraoleinian polioksyetylenosorbitolu nie powinny być stosowane na uszkodzoną lub podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrową skórę, badania wykazały, że pacjenci cierpiący na ciężkie oparzenia leczeni kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG; leczenie to spowodowało toksyczność nerek. "Zawartość PEG w kremie antybakteryjnym została zidentyfikowana jako czynnik sprawczy. Jednak w badaniach z udziałem nienaruszonej skóry nie stwierdzono dowodów na toksyczność ogólnoustrojową. Ze względu na obserwację działania na nerki u pacjentów z oparzeniami, panel ekspertów CIR odwrócił swój wniosek dotyczący bezpieczeństwa składników PEG, aby stwierdzić, że preparaty kosmetyczne zawierające te składniki nie powinny być stosowane na uszkodzoną skórę."

CAPRYLIC TRIGLYCERIDES - złożone estry glicerolu z kwasami kaprylowym i kaprynowym, trójglicerydy C8-C10, naturalne emolienty pozyskiwane z oleju kokosowego. Zmiękczają skórę, nie pozostawiając uczucia ciężkości, tłustości, poprawiają właściwości sensoryczne, rozprowadzanie produktu. Posiadają dobre właściwości nawilżające, zapobiegając przeznaskórkowej utracie wody w wyniku odparowywania wody ze skóry. Eliminuje nieprzyjemne uczucie ściągnięcia i suchości skóry. Uzupełniają braki lipidów w cemencie międzykomórkowym, nasycają skórę składnikami tłuszczowymi, mają wysoką odporność na utlenianie. Mają łagodne właściwości dermatologiczne, nie są komedogenne; wzmacniacze są zalecane do produktów kosmetycznych w celu rozpuszczenia/dostarczenia rozpuszczalnych w tłuszczach składników aktywnych, a zwłaszcza filtrów UV. Emulsje mogą być pełnymi lub częściowymi substytutami fazy lipidowej. Powszechne jako emolient w produktach „bezolejowych”, mogą być stosowane w kosmetykach „naturalnych”.

Olej słonecznikowy to półsuchy olej tłuszczowy, produkt ekstrakcji lub tłoczenia nasion słonecznika (Helianthus annuus). W zależności od odmiany i regionu uprawy, skład oleju jest różny. I tak zawartość kwasu oleinowego może wynosić od 15 do 65%, kwasu linolowego - od 20 do 75%. Ma dobre właściwości nawilżające, regenerujące, uplastyczniające. P.m. wzbogacone o kwas oleinowy są szczególnie interesujące dla kosmetyków, ponieważ są bardziej odporne na utlenianie. Stosowany jest w preparatach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza tłustej, jako dodatek emoliencyjny, w preparatach do włosów jako środek filmotwórczy.

OLEJ RYŻOWY lub OLEJ Z BRĄZÓW RYŻOWYCH jest półsuchym olejem tłuszczowym, produktem tłoczenia lub ekstrakcji otrębów ryżowych (rozdrobniona łuska nasion ryżu, Oryza sativa). Zawiera glicerydy kwasu stearynowego (45%), linolowego (35%), palmitynowego (15%) i linolowego (ok. 2%). Jest stosowany jako emolient i składnik utrzymujący wilgoć w produktach dla skóry suchej i zanikającej.

Kwas kapryloilosalicylowy to pochodna (ester) kwasu salicylowego opracowana przez firmę L'Oreal. Jest znany w kręgach chemicznych jako kwas 2-hydroksylo-5-oktanoilobenzoesowy, ale konsumenci produktów do pielęgnacji skóry częściej wiedzą, że zawiera kwas lipohydroksylowy (LHA). Część „lipo” jest rozpuszczalna w tłuszczach, chociaż zwykły kwas salicylowy też. Do tej pory badania nie wykazały wyższości kwasu kaprylowo-salicylowego nad kwasem salicylowym; wiemy jednak, że LHA ma większe cząsteczki i dzięki swojej strukturze kwasu tłuszczowego penetruje skórę wolniej niż kwas salicylowy. Badania in vitro wykazały, że LHA ma tendencję do pozostawania w warstwie rogowej naskórka (najbardziej zewnętrznych warstwach skóry), podczas gdy kwas salicylowy przenika do 58% dalej. To ograniczenie może wyjaśniać, dlaczego kwas kapryloilosalicylowy nie jest uważany za tak skuteczny w walce z trądzikiem jak kwas salicylowy. Mówiąc o trądziku, istnieje badanie porównawcze pokazujące, że kwas kapryloilosalicylowy stosowany z nadtlenkiem benzoilu i/lub miejscowym antybiotykiem dawał nieco lepsze wyniki niż stosowanie samego nadtlenku benzoilu i miejscowego antybiotyku. Chociaż jest to zachęcające, jeśli zmagasz się z trądzikiem, zwykły kwas salicylowy powinien pozostać Twoim środkiem złuszczającym. Podobnie jak kwas salicylowy, kapryloil ma właściwości złuszczające i łagodzące, a także poprawia koloryt skóry, redukuje zmarszczki i odblokowuje pory. Ma również te same wymagania dotyczące formuły dla zakresu pH, w którym działa najlepiej, chociaż w przeciwieństwie do kwasu salicylowego, stężenia LHA w pielęgnacji skóry zazwyczaj nie przekraczają 1%. Co ciekawe, badania porównawcze nie skupiały się na kwasie salicylowym; zamiast tego w jedynym istniejącym badaniu porównano kwas kapryloilosalicylowy z alfa-hydroksykwasem (AHA) kwasem glikolowym. W takich przypadkach wykazano, że mniejsze ilości (5-10%) kwasu kapryloilosalicylowego zapewniają równoważny lub wyższy poziom widocznej poprawy w porównaniu ze znacznie wyższymi (20-50%) stężeniami kwasu glikolowego. Biorąc pod uwagę naturalne właściwości łagodzące kwasu salicylowego, nie jest zaskoczeniem, że peelingi LHA były postrzegane jako mniej drażniące niż peelingi AHA.

EKSTRAKT Z SOAPROOTU jest lepką, pieniącą się cieczą o ciemnobrązowym kolorze i charakterystycznym zapachu. Jest to produkt pozyskiwany z korzeni, kłączy lub całej rośliny Saponaria officinalis, wieloletniej rośliny zielnej z rodziny goździkowatych o silnie rozgałęzionym czerwonobrunatnym kłączu, żółtawym w środku. Naturalny środek pieniący zawiera saponiny trójterpenowe (do 35%), polisacharydy, flawonglikozydy. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwgrzybiczne, oczyszczające, poprawia przemianę materii. Stosowany jest przy chorobach skóry w postaci preparatów do kąpieli, w szamponach przeciwłupieżowych, roztworach oczyszczających. Sprzyja gojeniu się ropnych ran, egzem, stanów zapalnych typu erysipelas. W kosmetyce stosowany jest jako składnik myjący w szamponach, dezynfekujący - w środkach przeciwpotnych, preparatach do pielęgnacji skóry stóp.

WITAMINA E to tokoferol, witamina rozpuszczalna w tłuszczach, główny lipofilowy przeciwutleniacz osocza, błon i tkanek organizmów zwierzęcych. Rodzina związków, tokoferole i tokotrienole, oznaczona pierwszymi literami alfabetu greckiego: alfa, beta, gamma i delta, najbardziej aktywną formą jest a-tokoferol. Tokoferole znajdują się w olejach roślinnych, zielonych warzywach (szpinak, sałata) i mące żytniej. Głównym źródłem jest olej z kiełków pszenicy. Lepka oleista ciecz o jasnożółtym kolorze. V. Ye jest głównym fizjologicznym przeciwutleniaczem bariery skórnej człowieka, niezbędnym do utrzymania stabilności błon komórkowych, uczestniczy w procesach regulacji struktury i funkcjonowania lipoprotein. Ustalono, że V. Ye jest osadzona w lipidowej części warstwy rogowej naskórka i działa wzmacniająco, zmieniając efektywną przepuszczalność błon. Wiadomo, że gdy stosuje się go przed naświetlaniem UV, znacznie zmniejsza się intensywność ostrych reakcji skórnych, a intensywność powstawania zmarszczek podczas długotrwałego naświetlania UV. Wiele V.E zawiera syropowy lubrykant dla noworodków. VE wzmacnia właściwości ochronne innych przeciwutleniaczy: witaminy A i C. Dlatego w „prawidłowych” recepturach kosmetycznych często można spotkać te witaminy razem. Jeden z najczęstszych składników do pielęgnacji skóry. Utlenia się dość wolno, co pozwala na stosowanie tokoferolu w wielu produktach kosmetycznych, a najpopularniejszą postacią jest octan witaminy E. Obecnie witamina E jest szeroko stosowana w produktach do pielęgnacji skóry jako środek przeciwutleniający, nawilżający i zmiękczający, a także stabilizujący inne składniki przed utlenianiem. Miejscowa aplikacja witaminy zwiększa jej zawartość w skórze przez co najmniej 24 godziny. Badania biodostępności skóry wykazały, że witamina E i jej octan równie dobrze przenikają przez naskórek.

BUTYLENE GLYCOL - glikol 1,3-butylenowy (1,3-butanodiol, glikol metylotrimetylenowy) diol alifatyczny, alkohol dwuatomowy. Bezbarwna, lepka, mało lotna ciecz o słodkawym smaku. Ma dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci. W recepturach produktów kosmetycznych jest często stosowany jako wzmacniacz chemiczny, tj. składnik wzmacniający działanie innych składników, np. konserwantów, aromatów, dodatków nawilżających. Ma dobrą aktywność przeciwdrobnoustrojową, nietradycyjny środek konserwujący. Jest często stosowany w lakierach do włosów i produktach do stylizacji włosów. Glikol butylenowy to cząsteczka glikolu składająca się z prostego łańcucha czterech atomów węgla z dwiema przyłączonymi grupami hydroksylowymi (-OH). Ta chemia jest ważna z dwóch powodów: po pierwsze, dwie grupy hydroksylowe pozwalają temu składnikowi działać jako środek pochłaniający wilgoć, a po drugie, prosty łańcuch węglowy pozwala temu składnikowi działać jako doskonały rozpuszczalnik. Zawartość wilgoci w glikolu butylenowym, ze względu na jego dwie grupy hydroksylowe, jest dość znacząca. Chociaż nie jest tak silnym środkiem nawilżającym jak gliceryna, która zawiera trzy grupy hydroksylowe, jest drugą najlepszą opcją. To zachowanie opiera się na przyciąganiu grup hydroksylowych do wody. Dlatego, gdy glikol butylenowy jest nakładany na skórę za pomocą balsamu, kremu lub serum, pobiera wilgoć do skóry z otoczenia lub z głębszych warstw skóry. Oprócz działania jako środek utrzymujący wilgoć, glikol butylenowy może również służyć jako doskonały rozpuszczalnik. Ze względu na swój hydrofilowy charakter i bazę węglową na bazie oleju, może pomóc rozpuszczać składniki na bazie wody i oleju, które normalnie są ze sobą niekompatybilne. Wreszcie ta klarowna, bezbarwna ciecz może również kontrolować lepkość, ponieważ zmniejsza lepkość produktów po dodaniu.

Hydrolite 5 (HYDROLITE. 5) to multifunkcyjny składnik nawilżający i kondycjonujący, doskonały rozpuszczalnik. Rozpuszczalny w wodzie, bezbarwny, przezroczysty płyn. Stabilny w szerokim zakresie temperatur i wartości pH. Zwiększa biodostępność substancji aktywnych. Posiada szeroki zakres działania przeciwdrobnoustrojowego, pozwala na zmniejszenie dawki konserwantów w preparacie. Zmniejsza wielkość cząstek emulsji, przyczyniając się do ich większej stabilności. Zwiększa wodoodporność preparatów przeciwsłonecznych. Brak danych dotyczących niezgodności z innymi składnikami kosmetyków.

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

CAPRYLYL GLYCOL to emolient o właściwościach antybakteryjnych, który działa poprzez zmniejszenie aktywności wody. Stosowany jest jako niekonwencjonalny łagodny środek konserwujący lub substancja wzmacniająca przeciwbakteryjne działanie konserwantów. W niektórych przypadkach stosuje się go zamiast metyloparabenu i propyloparabenu. Stosowany jest w kosmetykach „organicznych” oraz kosmetykach dla dzieci.

1,2-Heksanodiol jest wysoce skutecznym i łagodnym środkiem wiążącym i utrzymującym wilgoć. Jest szczególnie przydatny do łączenia produktów silikonowych i może być stosowany w niższych stężeniach niż wiele innych środków wiążących, co zmniejsza prawdopodobieństwo powodowania podrażnień. 1,2-heksanodiol zawiera w swoim składzie wiele substancji chemicznych, w tym: kwas alfa-liponowy, przeciwutleniacz; chryzyna, przeciwzapalny bioflawonoid; diosgenina, która wspiera zdrowy poziom cholesterolu we krwi; chlorowodorek glukozaminy, który spowalnia proces degeneracji stawów; i indolo-3-karbinol, składnik odżywczy, który może zapobiegać rakowi.