iS Clinical Cleansing Complex

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

Dinitrium Laureth Sulfosuccinate lub DLS to składnik oczyszczający stosowany w celu poprawy właściwości oczyszczających produktów do pielęgnacji skóry. Jest ogólnie uważany za mniej ostry niż inne składniki oczyszczające, takie jak siarczany. DLS jest częstym składnikiem szamponów, środków czyszczących i myjących do ciała. Wynika to głównie z jego zdolności do usuwania oleju i brudu ze skóry, co pozwala na ich łatwe zmycie. DLS pomaga również poprawić pienienie się produktu i pomaga stabilizować produkt. DLS nie jest uważany za siarczan, chociaż nazwa może wydawać się podobna do siarczanów takich jak laurylosiarczan sodu, uważa się, że jest znacznie łagodniejszy dla skóry i nie podrażnia. Sodium Laureth Sulfosuccinate jest środkiem powierzchniowo czynnym. Surfaktanty zmniejszają napięcie powierzchniowe między dwiema cieczami lub ciałami stałymi. Pozwala to usunąć tłuszcz i brud ze skóry oraz łatwo je zmyć. Dlatego DLS jest stosowany głównie w detergentach, mydłach, produktach do kąpieli, szamponach i kremach do golenia. Bezpieczeństwo DLS zostało zweryfikowane przez Cosmetic Ingredient Review Panel, grupę odpowiedzialną za ocenę bezpieczeństwa i skuteczności produktów do pielęgnacji skóry i składników kosmetycznych. Panel ekspertów wskazał, że DLS jest uważany za bezpieczny w obecnych zastosowaniach i stężeniach, o ile formuła nie powoduje podrażnień. Ze względu na dużą masę cząsteczkową i ujemny ładunek nie przenika przez skórę, stanowiąc niewielkie zagrożenie dla zdrowia. Panel ustalił również, że DLS nie jest uważany za substancję uczulającą, ale może podrażniać skórę i oczy, zwłaszcza jeśli produkt nie jest sformułowany w sposób minimalizujący podrażnienia.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

PEG-30 Glyceryl Cocoate to eter glikolu polietylenowego glyceryl cocoate. W kosmetykach i produktach do pielęgnacji ciała, składniki PEG Glyceryl Cocoate są stosowane w recepturze farb do włosów, szamponów, środków czyszczących, produktów do pielęgnacji skóry i kąpieli.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

GLIKOL POLIPROPYLENOWY – polimer glikolu propylenowego, bezbarwna lepka ciecz o słabym charakterystycznym zapachu, słodkawym smaku, która posiada właściwości higroskopijne. Nietoksyczny w małych dawkach. Estry P. są szeroko stosowane jako składniki bazowe układów emulsyjnych. Ekstrakt do surowców roślinnych. Może wykazywać właściwości konserwujące ze względu na wpływ na siłę jonową wody.

Ten bezpieczny materiał syntetyczny, znany również jako guma celulozowa, jest szeroko stosowany jako zagęszczacz i emulgator w przemyśle spożywczym i kosmetycznym. Karboksymetyloceluloza sodowa pochodzi z naturalnej celulozy lub włókna roślinnego. W postaci suchej jest to biały, szary lub żółty bezwonny i bezsmakowy proszek, który rozpuszcza się w wodzie. Stosowana w kosmetykach karboksymetyloceluloza sodowa zapobiega rozdzielaniu się lotionów i kremów oraz kontroluje grubość i konsystencję płynów, kremów i żeli. CMC ma właściwości zagęszczające, wiążące, rozpraszające, zawieszające, homogenizujące, emulgujące i stabilizujące w przemyśle kosmetycznym, więc CMC może być stosowany w każdym kremie do pielęgnacji skóry, kremie wybielającym skórę, pudrze do twarzy, kremie do depilacji, kremie do opalania, szamponach, żelach pod prysznic, masce do twarzy, szmince i innych kosmetykach. CMC może być wchłaniany przez skórę, co zapobiega jej wysuszeniu. Tworzy miękki i elastyczny film, który chroni skórę.

BIAŁA WILLA (Salix alba) to wieloletni krzew drzewiasty z rodziny wierzbowatych, znany również jako wierzba lub wierzba biała. Wyciągi z korzenia i kory są bogate w garbniki, witaminę C, glikozydy salicynę i salingrynę, kwas mlekowy i inne substancje biologicznie czynne. Połączenie ściągającego działania garbników z antyseptycznymi właściwościami salicyny pozwala na zastosowanie ekstraktów z I.b. jako składników przeciwzapalnych, tonizujących, hemostatycznych w produktach do pielęgnacji włosów, zalecanych przy wypadaniu włosów, łupieżu, świądzie. Zwykły suchy wyciąg z I.b.: jasnobrązowy lub brązowy proszek o charakterystycznym zapachu i gorzkim smaku. Główne substancje czynne to glikozyd salicyny (zawierający alkohol salicylowy i glukozę), flawonony, kwas askorbinowy, garbniki, pektyny, lignina, antocyjany. Naturalny antybiotyk Jako składnik eliksirów i past do zębów ekstrakty działają leczniczo i dezynfekująco na dziąsła i błonę śluzową, w kremach do stóp i rąk sprzyjają gojeniu się ran i pęknięć na skórze, w kremach do twarzy mają lekkie działanie wybielające. Stosowane są w kremach, maseczkach, peelingach, produktach do kąpieli, balsamach i dezodorantach w przypadku nadmiernej potliwości (hyperhydrozy), kąpielach stóp w przypadku żylaków i zmęczenia mięśni, w przypadku potliwości stóp. W szamponach, maskach do włosów stosowany jest przy łupieżu, swędzeniu skóry, wypadaniu włosów. Podobne właściwości ma wyciąg z liści I.b.

Saccharum officinarum lub ekstrakty z trzciny cukrowej są niezwykle przydatne w minimalizowaniu wyprysków i utrzymywaniu nawilżenia skóry. Dlatego też są one szeroko stosowane jako składniki różnych maseczek do twarzy. Lecznicze właściwości ekstraktów z trzciny cukrowej szybciej leczą skórę i nawilżają ją od wewnątrz. Kwas glikolowy pochodzi z trzciny cukrowej i jest zasadniczo kwasem owocowym, który działa jako środek złuszczający. Ponieważ jest bardzo kwaśny, ale również wysoce rozpuszczalny i ma najmniejszą liczbę cząsteczek w grupie, jest w stanie wniknąć głęboko i łatwo w skórę, co czyni go najbardziej skutecznym w leczeniu drobnych linii, trądziku, zaskórników, matowości, tłustości itp. Pozostawia gładszą skórę, która również wygląda młodziej. Butylene Glycol to emolient pochodzący z trzciny cukrowej. Zwiększa penetrację innych składników i podnosi ogólną skuteczność produktu. Glikol butylenowy działa jako rozpuszczalnik i ułatwia mieszanie innych składników w formule. Posiada właściwości nawilżające.

Zielona herbata jest naturalnym przeciwutleniaczem stosowanym w produktach kosmetycznych w celu zmniejszenia uszkodzeń posłonecznych, wyrównania kolorytu skóry i zmniejszenia widocznych oznak starzenia. Ekstrakt z liści Camellia oleifera (zielona herbata) pochodzi z rośliny zielonej herbaty, która pochodzi z Chin, ale jest obecnie uprawiana na całym świecie. Podobnie jak jej siostrzana roślina Camellia sinensis (najsłynniejsza forma zielonej herbaty), jest bogatym źródłem przeciwutleniaczy i mile widzianym dodatkiem do każdego programu pielęgnacji skóry. Różne badania wykazały, że Camellia oleifera ma wiele pozytywnych właściwości, w tym właściwości uspokajające. Jako przeciwutleniacz posiada zdolność pochłaniania wolnych rodników, co wpływa wielopoziomowo na widoczne oznaki starzenia. Jednym z kluczowych składników tych korzyści jest galusan epigallokatechiny (EGCG), silny polifenol występujący również w odmianie zielonej herbaty Camellia sinensis.

Matricaria chamomilla to jednoroczna roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Kwiaty zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, pochodne apigeniny, luteoliny, kwercetyny, farnezolu, które mają właściwości przeciwzapalne i przeciwwirusowe; kumaryny, związki polinowe, polisacharydy. Surowce wykorzystywane są do otrzymywania olejku eterycznego oraz do produkcji ekstraktów (alkohol, glikol, (02-ekstrakty). Substancją czynną ekstraktu z kwiatostanów R.a. jest azulen, który ma działanie przeciwzapalne, gojące, antyalergiczne. Znana jest skuteczność fotoprotekcyjna R.a. Ekstrakt stosowany jest w preparatach dla dzieci (mydła, kremy, balsamy), pastach do zębów, kremach do twarzy i rąk, pomadkach, produktach do opalania, olejkach do pielęgnacji skóry ciała, szamponach i płukankach. Napar z kwiatów rumianku działa lekko koloryzująco na włosy, nadając im złoty odcień.

Asiaticoside jest głównym składnikiem saponinowym C. asiatica, rośliny, która od dawna jest stosowana w ajurwedyjskim systemie medycyny do leczenia różnych chorób, w tym zapalenia skóry, cukrzycy, kaszlu, zaćmy, nadciśnienia, a także do gojenia ran i poprawy pamięci. W różnych modelach gojenia się ran wykazano, że miejscowe stosowanie (0,2-0,4%), wstrzykiwanie (1 mg) lub podawanie doustne (1 mg/kg) azjatykozydu zwiększa zawartość hydroksyproliny, poprawia wytrzymałość na rozciąganie, zwiększa syntezę kolagenu i przebudowę skóry, promuje epitelializację, stymuluje syntezę glikozaminoglikanów i zwiększa poziom antyoksydantów. Asiaticoside jest wykorzystywany ze względu na aktywację migracji fibroblastów i właściwości przeciwzapalne.

Kwas azjatycki może nie jest najbardziej znanym składnikiem w pielęgnacji skóry, ale stopniowo staje się jednym z nich. Większość osób uważa, że kwasy działają złuszczająco, ale w przypadku kwasu asialowego tak nie jest. Kwas ten nie należy do alfa- lub beta-hydroksykwasów i zdecydowanie nie jest peelingiem. Ale kwas azjatycki nie bez powodu od jakiegoś czasu pojawia się w naszych serum, kremach i maseczkach. Teraz przejdźmy do sedna i omówmy rolę kwasu azjatyckiego w pielęgnacji skóry i czy jest on dla niej dobry. Kwas azjatycki jest związkiem wyizolowanym z Centella asiatica (Cica), rośliny znanej w K-beauty, która jest chwalona za swoje właściwości nawilżające, przeciwzapalne, wzmacniające barierę ochronną, kojące i antyoksydacyjne. Wśród związków Centella asiatica, czyli asiatikozydu, madekasozydu i kwasu madekasowego, kwas asiatyczny jest najważniejszym składnikiem biologicznie aktywnym. Dokładniej, kwas azjatycki jest naturalnym pentacyklicznym triterpenoidem, który ma ogromny udział w ugruntowanej ochronnej, odbudowującej i gojącej rany zdolności Centella asiatica. Innymi słowy, kwas azjatycki to zmiana życia dla każdego, kto doświadcza podrażnień, zaczerwienienia, swędzenia lub oznak starzenia. Korzyści płynące z zastosowania kwasu azjatyckiego dla skóry to ukojenie szorstkiej, podrażnionej skóry, złagodzenie zmarszczek oraz ochrona bariery ochronnej i zwiększenie produkcji kolagenu. Teoria działania kwasu azjatyckiego wiąże się głównie z jego silną aktywnością przeciwzapalną, leczniczą i antyoksydacyjną. Po pierwsze, kwas azjatycki jest najbardziej znany ze swojej zdolności do pochłaniania wolnych rodników ze względu na zawartość antyoksydantów. Ponieważ kwas azjatycki zwalcza wolne rodniki, zmniejsza uszkodzenia komórek spowodowane stresem oksydacyjnym, zapobiega uszkodzeniom słonecznym i opóźnia oznaki starzenia, pomagając zachować integralność skóry. Jedno z badań opublikowanych przez Frontiers in Pharmacology pokazuje, że zdolność zmiatania wolnych rodników przez kwas azjatycki jest wyższa niż innych znanych antyoksydantów, takich jak witamina C i tokoferol. Kwas azjatycki działa również jako środek przeciwzapalny poprzez blokowanie specyficznych cząsteczek sygnalizacyjnych, które promują stan zapalny. Tak więc kwas azjatycki nie tylko może zmniejszyć stan zapalny, ale również świetnie nadaje się do przyspieszenia procesu naprawy skóry, zwłaszcza po peelingach chemicznych lub oparzeniach słonecznych. Wreszcie, kwas azjatycki słynie z działania przeciwstarzeniowego i plumpingu skóry dzięki zdolności do aktywowania syntezy kolagenu. Dokładniej mówiąc, miejscowo stosowany kwas azjatycki zwiększa poziom kolagenu i białka typu I w organizmie poprzez kontrolę enzymów odpowiedzialnych za rozkład kolagenu. To z kolei poprawia elastyczność i jędrność skóry, zmniejszając jednocześnie widoczność zmarszczek i drobnych linii. W rzeczywistości, wśród związków Centella asiatica, kwas azjatycki jest jedynym składnikiem odpowiedzialnym za stymulację syntezy kolagenu. Poprzez wspieranie produkcji kolagenu, kwas azjatycki może również przyspieszyć gojenie się skóry w miejscach, gdzie kolagen jest potrzebny

Kwas azjatycki może nie być najbardziej znanym składnikiem do pielęgnacji skóry, ale powoli staje się jednym z nich. Większość ludzi myśli, że kwasy działają złuszczająco, ale tak nie jest w przypadku kwasu azjatyckiego. Ten kwas nie jest alfa- lub beta-hydroksykwasem i zdecydowanie nie jest środkiem złuszczającym. Ale kwas azjatycki jest obecny w naszych serum, kremach i maskach już od jakiegoś czasu nie bez powodu. Przejdźmy teraz do sedna i omówmy rolę kwasu azjatyckiego w pielęgnacji skóry i czy jest dobry dla skóry. Kwas azjatycki to związek ekstrahowany z Centella asiatica (Cica), rośliny popularnej w K-beauty, reklamowanej ze względu na swoje właściwości nawilżające, przeciwzapalne, wzmacniające barierę, kojące i przeciwutleniające. Spośród związków Centella asiatica, a mianowicie azjatykozydu, madekazydu i kwasu madekazowego, kwas azjatycki jest najważniejszym biologicznie aktywnym składnikiem. Mówiąc dokładniej, kwas azjatycki jest naturalnie występującym pentacyklicznym triterpenoidem, który w znacznym stopniu przyczynia się do dobrze ugruntowanych właściwości ochronnych, regenerujących i gojenia ran Centella asiatica. Innymi słowy, kwas azjatycki zmienia życie każdego, kto doświadcza podrażnienia, zaczerwienienia, swędzenia lub oznak starzenia. Korzyści skórne kwasu azjatyckiego obejmują ukojenie szorstkiej, podrażnionej skóry, zmiękczenie zmarszczek, a także ochronę bariery i zwiększoną produkcję kolagenu. Teoria stojąca za działaniem kwasu azjatyckiego wynika głównie z jego silnych właściwości przeciwzapalnych, leczniczych i przeciwutleniających. Po pierwsze, kwas azjatycki jest najlepiej znany ze swojej zdolności do usuwania wolnych rodników dzięki zawartości przeciwutleniaczy. Ponieważ kwas azjatycki zwalcza wolne rodniki, zmniejsza uszkodzenia komórek spowodowane stresem oksydacyjnym, zapobiega uszkodzeniom słonecznym i opóźnia oznaki starzenia, pomagając zachować integralność skóry. Jedno z badań opublikowanych w Frontiers in Pharmacology pokazuje, że zdolność kwasu azjatyckiego do hamowania wolnych rodników jest większa niż innych znanych przeciwutleniaczy, takich jak witamina C i tokoferol. Kwas azjatycki działa również przeciwzapalnie, blokując określone cząsteczki sygnałowe, które promują stany zapalne. Tak więc kwas azjatycki nie tylko może zmniejszać stany zapalne, ale także doskonale przyspiesza proces naprawy skóry, zwłaszcza po peelingach chemicznych lub oparzeniach słonecznych. Wreszcie, kwas azjatycki jest znany ze swojego działania przeciwstarzeniowego i ujędrniającego skórę dzięki zdolności do aktywacji syntezy kolagenu. Mówiąc dokładniej, miejscowy kwas azjatycki zwiększa poziom kolagenu typu I i białka w organizmie poprzez kontrolowanie enzymów odpowiedzialnych za rozkład kolagenu. To z kolei poprawia elastyczność i jędrność skóry, jednocześnie zmniejszając widoczność zmarszczek i drobnych linii. W rzeczywistości spośród związków Centella asiatica kwas azjatycki jest jedynym składnikiem odpowiedzialnym za stymulację syntezy kolagenu. Wspomagając produkcję kolagenu, kwas azjatycki może również przyspieszyć gojenie się skóry, gdzie kolagen jest potrzebny do zamykania ran. Ponadto stwierdzono, że kwas azjatycki zapobiega przedwczesnemu starzeniu się skóry spowodowanemu ekspozycją na promieniowanie UV, czynnikami genetycznymi i agresorami środowiskowymi poprzez wychwytywanie wolnych rodników i działanie przeciwzapalne.[6] Według badań działanie kwasu azjatyckiego na poprawę fotostarzenia skóry i redukcję zmarszczek jest porównywalne z działaniem kwasu retinowego, formy witaminy A, której działanie przeciwstarzeniowe zostało udowodnione klinicznie.

ASCORBYL PALMITATE to pochodna kwasu askorbinowego i palmitynowego, bardziej stabilna forma kwasu askorbinowego. Synonim ascorbyl-6-palmitate – rozpuszczalna w tłuszczach forma witaminy C z kwasem palmitynowym na szóstej pozycji. Z łatwością przenika zarówno przez warstwę rogową naskórka, jak i przez błony komórkowe i działa antyoksydacyjnie. Nie ma właściwości drażniących przy neutralnym pH, dzięki czemu idealnie nadaje się do aplikacji na skórę. Wiadomo, że A. P. skutecznie redukuje rumień wywołany promieniowaniem UV. W produktach kosmetycznych stosowany jest jako środek konserwujący, przeciwutleniacz drugiego rzutu, a także składnik odżywczy i wybielający skórę, który pomaga zmniejszyć kruchość drobnych naczynek. Palmitynianowa część tego składnika nadaje mu właściwości nawilżające, których nie ma wiele innych form witaminy C. Co ciekawe, chociaż palmitynian askorbylu jest uważany za stabilną postać witaminy C, badania wykazały, że inne formy są bardziej stabilne, a skóra łatwiej się wchłania. przekształcić te formy w kwas askorbinowy. Jednak badanie porównawcze wykazało, że kapsułkowany palmitynian askorbylu zachowuje odpowiednią stabilność w różnych rodzajach emulsji. Palmitynian askorbylu jest często stosowany w pielęgnacji skóry w ilości od 0,1 do 1%, gdzie jego zdolność przeciwutleniająca pomaga stabilizować delikatniejsze składniki, w tym czystą witaminę C; nie jest jednak odporny na degradację pod stałą ekspozycją na ciepło i tlen, o czym świadczą dane wielu dostawców składników. Jest uważany za bezpieczny w ilościach powszechnie stosowanych w produktach do pielęgnacji skóry i makijażu.

FOSFOLIPIDY - złożone lipidy, estry alkoholi wieloatomowych i wyższych kwasów tłuszczowych. Zawierają one resztę kwasu fosforowego i połączoną z nią dodatkową grupę atomów o różnym charakterze chemicznym. Substancje amfifilowe. Główny składnik strukturalny błon biologicznych, decydujący o ich dwuwarstwowej, ciekłokrystalicznej budowie. Zapewniają płynne i plastyczne właściwości błon komórkowych i organoidów komórkowych, natomiast cholesterol zapewnia sztywność i stabilność błon. Zarówno fosfolipidy, jak i cholesterol wchodzą często w skład lipoprotein błon komórkowych, ale są też obecne w błonach w stanie wolnym, niezwiązanym. Stosunek cholesterolu do fosfolipidów decyduje głównie o płynności i sztywności błony komórkowej. W produktach kosmetycznych są stosowane w celu przywrócenia prawidłowej struktury skóry i równowagi lipidowej, zwłaszcza w produktach dla skóry suchej.

TOCOFERYL AETATE jest produktem acetylacji tokoferolu, estrem tokoferolu. Żółta krystaliczna substancja, która praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, rozpuszcza się w alkoholu, eterach, acetonie, olejach roślinnych. Skuteczny jako przeciwutleniacz zapobiegający utlenianiu nienasyconych lipidów. Ma działanie witaminowe, wnikając w głębokie warstwy naskórka, hydrolizuje do witaminy E. Wprowadzany jest do kosmetyków do pielęgnacji skóry.

Retinyl Palmitate to ester kwasu palmitynowego i witaminy A, którego stabilność jest wyższa niż czystej witaminy A. Na jego stabilność wpływa ciepło, światło, tlen, śladowe stężenia metali. W produktach kosmetycznych stosuje się ją głównie w połączeniu z witaminą D. Działa zmiękczająco na skórę, zwiększa jej elastyczność, aktywuje proces odnowy komórek, wygładza drobne zmarszczki. R.P. wchodzi w skład kremów na dzień i na noc, produktów przeciwstarzeniowych, przeciw plamom i trądzikowi, balsamów wzmacniających włosy, płynów po goleniu itp. Badania FDA wskazują, że palmitynian retinylu stosowany na skórę w obecności światła słonecznego może przyspieszać rozwój guzów i zmian skórnych.

DMDM HYDANTOIN to konserwant przeciwbakteryjny 1,3-dimetylo-5,5-dimetylo-hydantoina, związek organiczny z klasy hydantoin. Suchy proszek lub roztwór wodny. Rozpuszczalny w wodzie i glikolu propylenowym. Termostabilny do 80°(, w temperaturze poniżej -15°( możliwa jest odwracalna krystalizacja. Aktywny wobec bakterii, ale nieskuteczny wobec drożdży i grzybów. Może wchodzić w interakcje z filtrami UV (awobenzon) i kwasem dehydrooctowym. Stosuje się go zwykle w połączeniu z fun Działanie polega na uwalnianiu formaliny już w produkcie kosmetycznym Maksymalne dopuszczalne stężenie konserwantu uwalniającego formalinę oblicza się tak, aby ilość uwolnionej z nich formaliny nie przekraczała 0,2%. DMDM G. jest stosowany w produkcji szamponów, odżywek i żeli do włosów, produktów do pielęgnacji skóry. DMDM hydantoina jest antybakteryjnym środkiem konserwującym, który uwalnia formaldehyd. U osób narażonych na działanie takich składników uwalniających formaldehyd może wystąpić alergia na formaldehyd lub uczulenie na sam składnik i produkty jego rozkładu.

Butylokarbaminian jodopropionowy lub IPBC jest środkiem konserwującym stosowanym w chusteczkach nawilżanych, farbach, podkładach, powłokach i kosmetykach, aby zapobiec rozwojowi bakterii i grzybów w produktach. Został zatwierdzony przez FDA do stosowania jako składnik kleju, który może być bezpiecznie stosowany w produktach przeznaczonych do pakowania i przechowywania żywności. IPBC został opracowany w latach 70-tych do użytku przemysłowego w przemyśle drzewnym jako środek konserwujący do farb i powłok, a w 1996 roku został dopuszczony do stosowania w kosmetykach. W UE stosowanie IPBC w produktach dla małych dzieci (≤3 lata) jest zabronione. Przez długi czas uważano, że IPBC ma niski potencjał alergizujący. Jednak ze względu na jego powszechne zastosowanie w wielu produktach oraz fakt, że jest to mała cząsteczka, która może przenikać przez skórę, może powodować kontaktowe zapalenie skóry, szczególnie na produktach z niektórych grup produktowych. Alergia na IPBC występowała istotnie częściej wśród mężczyzn i pacjentów z zawodowym zapaleniem skóry. W badaniu stwierdzono, że IPBC nadal należy do rzadziej występujących alergenów, a ponadto, że alergia na IPBC dotyczy najczęściej mężczyzn po 40 roku życia, którzy pracują w przemyśle drzewnym i mają wyprysk rąk.