Clio Kill Cover Calming Cushion

PROPANEDIOL (ZEMEA PROPANEDIOL™) to wysoko oczyszczony glikol pozyskiwany ze źródeł odnawialnych (cukier kukurydziany). Naturalna alternatywa dla tradycyjnych glikoli - glikolu propylenowego, glikolu butylenowego, gliceryny. Produkt posiada atest Ecocert. Jako składnik kosmetyków propanodiol charakteryzuje się doskonałymi właściwościami nawilżającymi, wzmacnia działanie konserwantów, pełni rolę rozpuszczalnika i nośnika dla składników aktywnych, działa emolientowo.

Propanodiol występuje w dwóch powszechnych postaciach, 1,2-propanodiol (glikol propylenowy) i 1,3-propanodiol. Różnica strukturalna między tymi dwoma związkami polegająca na względnym położeniu grup alkoholowych w cząsteczce może być subtelna.

Glikol propylenowy jest użyteczną małą cząsteczką i znalazł zastosowanie jako środek kondycjonujący skórę, środek utrzymujący wilgoć (nawilżacz), składnik zapachowy, rozpuszczalnik i jest stosowany w celu zmniejszenia lepkości preparatu. Występuje w szerokiej gamie produktów, w tym między innymi w: odżywkach, szamponach, podkładach, tuszach do rzęs, płynach do mycia ciała, lakierach do włosów, środkach czyszczących i nawilżających (baza danych kosmetyków).

1,3-propanodiol stosowany jest głównie jako rozpuszczalnik i środek zmniejszający lepkość przy opracowywaniu kosmetyków.

Z glikolem propylenowym wiąże się wiele problemów związanych z bezpieczeństwem. Powszechnie wiadomo, że działa drażniąco na skórę i oczy oraz powoduje kontaktowe zapalenie skóry i wysypkę u ludzi. Jednak Agencja ds. Rejestru Substancji Toksycznych i Chorób kwestionuje poziom toksyczności i twierdzi, że „glikol propylenowy rzadko powoduje skutki toksyczne i to tylko w bardzo nietypowych okolicznościach”. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że glikol propylenowy jest powszechnie stosowany w małych stężeniach i bardzo niewiele osób jest na niego uczulonych w takim stężeniu. Pomimo tego FDA dopuściła go do powszechnego użytku pod numerem E1520 i może być stosowany w kosmetykach zgodnie z ograniczeniami w zakresie stężeń (Baza danych kosmetyków). Według przeglądu składników kosmetyków, stężenie to wynosi obecnie <50%, chociaż badania wykazały, że organizm może być wrażliwy na składnik już w ilościach tak niskich jak 2%. Przegląd składników kosmetyków wykazał, że glikol propylenowy hamuje skurcz kolagenu.

1,3-propanodiol jest zwykle wytwarzany z cukru i w bazie danych kosmetyków uznawany jest za produkt o niskim ryzyku dla zdrowia organizmu. Narodowa Biblioteka Medyczna klasyfikuje ten składnik jako drażniący skórę i oczy. Badanie wykazało, że wdychanie związku w postaci aerozolu nie stwarza znaczącego ryzyka (Informa Healthcare). EWG klasyfikuje propanodiol jako składnik niskiego ryzyka.

NIACINAMIDE to heterocykliczny amid aromatyczny, jedna z form witaminy B. Biały krystaliczny proszek bez zapachu. Łagodny, niedrażniący składnik kosmetyczny o wielu zaletach w poprawie wyglądu skóry, fotouszkodzonej i problematycznej. Stosowanie N. poprawia ogólny wygląd skóry przy przebarwieniach, uogólnionych defektach skórnych, oparzeniach, cerze problematycznej, zmiękcza i wyrównuje koloryt skóry ze zmarszczkami. Stymuluje syntezę kolagenu i wytwarza ceramidy. W kosmetyce stosuje się chemię przemysłową - salicylan niacynamidu, mleczan niacynamidu, hydroksybenzoesan niacynamidu itp. jako środki kondycjonujące.

Forma witaminy B3, pojawia się w organizmie, gdy wchłania więcej niacyny niż potrzebuje. Witaminę można znaleźć w różnych produktach spożywczych, takich jak fasola, ryby, jajka i mięso.

W kosmetyce niacynamid stosuje się w celu poprawy kolorytu i tekstury skóry. Niektóre badania sugerują, że niacynamid może poprawić elastyczność skóry, zmniejszyć trądzik i prawdopodobnie trądzik różowaty poprzez zmniejszenie stanu zapalnego. Niacynamid może nawet zwiększać skuteczność filtrów przeciwsłonecznych, zwiększając ochronę przed wolnymi rodnikami.

Stosowanie kremów z niacynamidem najlepiej zacząć od niewielkiej ilości, aby zobaczyć reakcję skóry, ponieważ może powodować zaczerwienienie, łuszczenie się, zawsze najpierw skonsultuj się ze specjalistą,

Niacynamid można stosować z innymi witaminami, takimi jak witamina E, C, aby poprawić blask skóry.

Siarczan baru jest solą nieorganiczną występującą w przyrodzie. Jako składnik kosmetyczny stosuje się formę syntetyczną, aby uniknąć zanieczyszczeń kwasu siarkowego, które mogą podrażniać skórę. Działa matująco na produkty, takie jak kremy i balsamy, ale jest szeroko stosowany w niewodnych produktach do makijażu, takich jak szminki, róże i tusze do rzęs, ponieważ pomaga przedłużyć trwałość pigmentów kosmetycznych, a także nadaje własne „zabarwienie” w podobny sposób dwutlenek tytanu dodaje bieli.

Siarczan baru może odgrywać rolę w odbudowie bariery skórnej, zapobiegając utracie wody z jej najwyższych warstw.

W 2018 r. Komisja ds. Przeglądu Składników Kosmetycznych ponownie zbadała bezpieczeństwo siarczanu baru stosowanego w kosmetykach, którego zawartość waha się od 0,99% do 37% w produktach spłukiwanych lub niespłukiwanych. Rada stwierdziła, że siarczan baru jest bezpieczny i nie uczula, pod warunkiem, że jego formuła nie działa drażniąco (co oznacza, że gotowy składnik nie zawiera drażniących soli kwasu siarkowego). Ponieważ w kosmetykach dostępna jest syntetyczna forma siarczanu baru, nie ma potrzeby obawiać się, że może on podrażnić skórę; jednakże, jak w przypadku każdego składnika kosmetycznego, może nadal wystąpić indywidualna reakcja alergiczna (chociaż jest to uważane za rzadkie).

Stosowany jest w kosmetyce jako przedłużacz pigmentu, w pudrze do twarzy. Czasami stosuje się go razem z dwutlenkiem tytanu, aby uzyskać efekt rozpraszający światło, co z kolei pomaga zminimalizować widoczność zmarszczek. Można go również stosować do pochłaniania nadmiaru wilgoci. Badania sugerują, że siarczan baru może wykazywać toksyczność do pewnego poziomu. Jest również stosowany w filtrach przeciwsłonecznych jako stabilizator emulsji i do tworzenia mydła nieorganicznego.

Płyn pochodzenia roślinnego, który producent określa jako „bardzo szkodliwy dla skóry”. Nadaje formułom amortyzację i rozprowadzalność oraz działa jako środek dyspergujący pigment. Świetnie nadaje się do stosowania w szminkach lub do tworzenia dyspersji nieorganicznych filtrów przeciwsłonecznych (znanych również jako dwutlenek tytanu/tlenek cynku).

Polyglyceryl-6 polyrinciooleate to polimeryczny ester (poliester) wykonany z mieszanki oleju rycynowego i utrzymującej wilgoć poligliceryny-6. Ma właściwości zmiękczające i emulgujące w kosmetykach, co pomaga zapobiegać rozdzielaniu się produktów o odmiennych składnikach (np. olej i woda).

Ten składnik ma również zalety estetyczne: wraz z gładkim, nawilżającym odczuciem dodaje również amortyzację i poprawia rozprowadzanie balsamów i kremów. Pomaga również utrzymać pigmenty i inne składniki odpowiednio rozproszone w formułach.

Poziomy wykorzystania polirycynooleinianu poliglicerylu-6 wahają się od 0,25–2%, przy czym stosuje się ilości do 10%, gdy ten składnik jest częścią mieszanki z podobnymi składnikami. Może być pochodzenia roślinnego lub syntetycznego i jest uważany za bezpieczny i niedrażniący jako stosowany w kosmetykach.

Castor Oil/IPDI Copolymer to kopolimer oleju rycynowego i diizocyjanianu izoforonu. Olej rycynowy/kopolimer IPDI (i) trójgliceryd kaprylowo-kaprynowy. EstoGel® firmy PolymerExpert to łatwo rozprowadzający się, niezawierający konserwantów środek zagęszczający olej. Ten olejowy środek żelujący pochodzi w 93% z oleju rycynowego. Pomaga w tworzeniu klarownych żeli o bardzo dobrych właściwościach zawieszających przy niskim stężeniu. Składnik ten ma działanie tiksotropowe i stabilizuje emulsje typu W/O. Zapewnia miękki i jedwabisty dotyk oraz tworzenie żelu od miękkiego do twardego w zależności od stężenia. Zjawisko żelowania opiera się na chemii supramolekularnej z wykorzystaniem wiązań wodorowych. Żeluje olejki polarne, w 80% niepolarne zmieszane z olejkiem polarnym, glikolami i substancjami zapachowymi. Nadaje się do roztworów wolnych od EO. EstoGel® jest stosowany w postaci żelu olejowego do rozpylania, żelu brokatowego, błyszczyka, balsamu, kremu W/O i żelu z zapachem. Okres trwałości tego składnika wynosi 12 miesięcy.

Kopolimer kwasu dilinolowego/butanodiolu jest kopolimerem kwasu dilinolowego i monomerów 1,4-butanodiolu. Nazwa składnika „linolowy” oznacza, że składnik zawiera, jako składnik kwasu tłuszczowego, między innymi kwas linolowy (przeważnie wprowadzany w reakcji acylowania).

Polimer, kopolimer lub estry na bazie butanodiolu (1,2- lub 1,4-butanodiolu).

„Kopolimer” odnosi się do polimeru złożonego z kilku różnych (przeważnie dwóch) jednostek podstawowych (monomerów).

ADENOZYNA jest nukleozydem składającym się z azotowej zasady adeniny i pięciowęglowego cukru rybozy. Powstaje podczas rozpadu kwasów nukleinowych i nukleotydów adenylowych. Podczas deaminacji A. powstaje inozyna. Badania nad nałożeniem go na naszą twarz są również obiecujące i jak dotąd pokazują kilka rzeczy: może pomóc w gojeniu się ran, jest dobrym środkiem przeciwzapalnym, może nawet pomóc w produkcji kolagenu przez skórę oraz poprawić jędrność i elastyczność skóry.

Adenozyna to rozpuszczalny w wodzie składnik pochodzący z drożdży, który działa jako dobry środek łagodzący i regenerujący skórę. Ma udowodnione działanie przeciwzmarszczkowe i jest bezpiecznym, korzystnym składnikiem, z którego mogą korzystać wszystkie rodzaje skóry. Badania wskazują również na duży potencjał właściwości kojących.

Jedną ze szczególnie wyjątkowych właściwości adenozyny jest to, że jest ona naturalnym składnikiem organizmu, a jej receptory zostały specjalnie zidentyfikowane w komórkach skóry, co pozwala na bezpośrednie połączenie i imponującą skuteczność przy stosowaniu miejscowym.

W jednym badaniu (prowadzonym przez L’Oreal) adenozyna wykazała skuteczność już w stężeniu 0,1% w poprawie głębokich zmarszczek w okolicy okołooczodołowej (np.

W 2020 roku Panel Ekspertów ds. Bezpieczeństwa Składników Kosmetycznych stwierdził, że adenozyna jest bezpieczna w stężeniach do 1% w produktach do pielęgnacji skóry.

Adenozyna jest opisana jako biały, bezwonny, krystaliczny proszek w swojej surowej postaci.

DNA sodu działa głębiej w skórę, pomagając wspierać zdrowie skóry i zapewniając bardziej wyraźny kontur twarzy.

Badania nad fragmentami kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), biologicznie aktywnego składnika funkcjonalnego, składającego się z kwasu dezoksyrybonukleinowego ekstrahowanego z tkanki gonad samca jesiotra, oczyszczonego, depolimeryzowanego i zneutralizowanego jonami sodu DNA-Na lub DNA sodu. Jest to wynik eksperymentów z dezoksyrybonukleinem sodu przeprowadzonych w Rosji, których celem było opracowanie skutecznej metody leczenia patologii wywołanych promieniowaniem jonizującym.

Pierwsze odkrycia funkcjonalne pojawiły się w 1986 roku, kiedy zaczęto go stosować w leczeniu patologii wywołanych katastrofą w Czarnobylu. W kolejnych latach liczne badania kliniczne mające na celu leczenie różnego rodzaju zmian i chorób (11 lat) potwierdziły ich skuteczność: obserwacja, że fragmenty nukleotydowe DNA o masie cząsteczkowej pomiędzy 250 a 500 kDa były w stanie spowolnić pojawianie się zmarszczek, utorowało drogę do badań nad DNA sodu jako aktywnym składnikiem przeciwstarzeniowym.

W testach in vitro na przestrzeni lat tempo odnowy komórek skóry w naturalny sposób spada: powoduje to wszystkie zdarzenia charakteryzujące starzenie się skóry. Za pomocą testów in vitro oceniono działanie regeneracyjne i fotoprotekcyjne DNA sodu w stosunku do dwóch różnych typów komórek: keratynocytów i fibroblastów. Wyniki wykazały, że DNA sodu stymuluje proliferację komórek i skutecznie je chroni: w szczególności działa na keratynolity, stymulując ich wzrost.

Sól sodowa DNA działa również poprzez zwiększenie żywotności fibroblastów, co skutkuje zwiększoną statystycznie istotną proliferacją komórek. Po miejscowym zastosowaniu Sodium DNA poprawia spoistość powierzchniowych warstw skóry oraz zwiększa grubość i elastyczność skóry.

Wspomagając procesy regeneracyjne i poprawiając nawilżenie skóry, Sodium DNA pozostawia na skórze znaczące działanie przeciwstarzeniowe. Jest skutecznym lekarstwem na cellulit i rozstępy, drobne linie i głębokie zmarszczki oraz uszkodzenia wywołane promieniowaniem UV.