Dermotivin Original Sabonete Líquido Facial

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

CALENDULA officinalis to jednoroczna roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Kwiaty C.l. zawierają karotenoidy, flawonoidy, fitoncydy, olejek eteryczny, kwasy salicylowy i jabłkowy, gumy, substancje białkowe, saponiny trójterpenowe, śluzy. Wszystkie rodzaje ekstraktów są wykorzystywane w kosmetyce, mają działanie bakteriobójcze, dezynfekujące i gojące rany. Naturalne filtry ultrafioletowe. Ekstrakty, w tym olejowe, stosowane są w kremach i żelach nawilżających, kremach odżywczych do skóry wrażliwej, kremach po opalaniu, balsamach i żelach do skóry tłustej, kosmetykach dla dzieci, balsamach do stóp, produktach do golenia, pastach i eliksirach do zębów, produktach do pielęgnacji włosów. Ekstrakty z Cl. dobrze uzupełniają działanie innych ekstraktów roślinnych o podobnym kierunku działania.

BŁĘKITNY - syntetyczny barwnik niebieski anilinowy (Blue 1). Jest to mieszanina soli amonowych, sodowych i aluminiowych. Posiada silne właściwości antyseptyczne. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E 133. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 009/2011 może być stosowany w kosmetykach bez ograniczeń jako niebieski barwnik. CI 42090. FD&C Blue 1 to syntetyczny barwnik wytwarzany z ropy naftowej; barwnik ten jest zatwierdzony przez FDA do stosowania w żywności, farmaceutykach i kosmetykach.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

PEG-120 Methyl Glucose Dioleate jest połączeniem eteru glikolu polietylenowego i naturalnego diestru glukozy metylowej i kwasu oleinowego. Jest to związek o dużej masie cząsteczkowej i mniej efektywnej penetracji do głębszych warstw skóry. PEG-120 Methyl Glucose Dioleate jest stosowany jako środek powierzchniowo czynny i emulgator w wielu produktach kosmetycznych. Po nałożeniu na skórę tworzy cienką warstwę, która stanowi barierę ochronną. Chroni skórę przed utratą wilgoci i innymi czynnikami zewnętrznymi. Wiadomo również, że zwiększa zdolność zatrzymywania wody w skórze, dzięki czemu staje się ona gładsza i zdrowsza. Dodatkowo kondycjonuje włosy, czyniąc je miękkimi i jedwabistymi. Stosowany jest również jako emulgator w produktach kosmetycznych. Nadaje produktowi stabilność i zapobiega oddzielaniu się składników oleju i wody w produkcie. Jako środek powierzchniowo czynny pomaga cząsteczkom brudu, które weszły w kontakt ze skórą z olejem, zmieszać się z wodą, dzięki czemu można je łatwo zmyć wodą. Stosowany jest również jako zagęszczacz w produktach do pielęgnacji włosów. Dodatkowo zmniejsza działanie drażniące produktu kosmetycznego. Stosowany jest w recepturze kremów, balsamów, szamponów, odżywek, produktów do kąpieli, detergentów i innych produktów do pielęgnacji skóry i włosów.

METYLIZOTIAZOLINON jest bezbarwną cieczą o słabym zapachu. Środek konserwujący o szerokim spektrum działania przeciwko bakteriom jest mniej aktywny przeciwko grzybom. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223\2009 i TR TS 009/2011 dopuszczony jest do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 2,5%. Dozwolone w Stanach Zjednoczonych. Znajduje zastosowanie we wszelkiego rodzaju produktach pieniących, emulsjach, lotionach, chusteczkach nawilżanych. Metyloizotiazolinon jest szeroko stosowanym środkiem konserwującym; związane z reakcjami alergicznymi. Badania laboratoryjne komórek mózgowych ssaków pokazują również, że metyloizotiazolinon może działać neurotoksycznie.

METHYLCHLOROISOTHIAZOLINONE / METHYLISOTHIAZOLINONE to mieszanina konserwantów, nietoksycznych składników antybakteryjnych, które wykazują szerokie spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego przeciwko bakteriom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim, grzybom drożdżowym. W kosmetyce są szeroko stosowane jako konserwanty w produktach do włosów, pod prysznic i do kąpieli oraz w produktach do pielęgnacji skóry. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i ТР TC 009/2011 dopuszczony jest do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,0015% dla mieszaniny 3:1. Metyloizotiazolinon jest szeroko stosowanym środkiem konserwującym; związane z reakcjami alergicznymi. Badania laboratoryjne komórek mózgowych ssaków pokazują również, że metyloizotiazolinon może działać neurotoksycznie.

Cocamide DEA - dietanolamidy kwasów tłuszczowych oleju kokosowego, przezroczysta, żółta lepka ciecz. Niejonowy środek powierzchniowo czynny. Stosowany jest jako zagęszczacz i środek powierzchniowo czynny w detergentach pianowych. Środek pieniący i stabilizator piany, zmiękczacz włókien, antystatyk, regulator lepkości wraz z solami nieorganicznymi, utrwalacz i rozpuszczalnik zapachowy, dyspergator. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym". Alergiczny i prawdopodobnie toksyczny

Dinitrium Laureth Sulfosuccinate lub DLS to składnik oczyszczający stosowany w celu poprawy właściwości oczyszczających produktów do pielęgnacji skóry. Jest ogólnie uważany za mniej ostry niż inne składniki oczyszczające, takie jak siarczany. DLS jest częstym składnikiem szamponów, środków czyszczących i myjących do ciała. Wynika to głównie z jego zdolności do usuwania oleju i brudu ze skóry, co pozwala na ich łatwe zmycie. DLS pomaga również poprawić pienienie się produktu i pomaga stabilizować produkt. DLS nie jest uważany za siarczan, chociaż nazwa może wydawać się podobna do siarczanów takich jak laurylosiarczan sodu, uważa się, że jest znacznie łagodniejszy dla skóry i nie podrażnia. Sodium Laureth Sulfosuccinate jest środkiem powierzchniowo czynnym. Surfaktanty zmniejszają napięcie powierzchniowe między dwiema cieczami lub ciałami stałymi. Pozwala to usunąć tłuszcz i brud ze skóry oraz łatwo je zmyć. Dlatego DLS jest stosowany głównie w detergentach, mydłach, produktach do kąpieli, szamponach i kremach do golenia. Bezpieczeństwo DLS zostało zweryfikowane przez Cosmetic Ingredient Review Panel, grupę odpowiedzialną za ocenę bezpieczeństwa i skuteczności produktów do pielęgnacji skóry i składników kosmetycznych. Panel ekspertów wskazał, że DLS jest uważany za bezpieczny w obecnych zastosowaniach i stężeniach, o ile formuła nie powoduje podrażnień. Ze względu na dużą masę cząsteczkową i ujemny ładunek nie przenika przez skórę, stanowiąc niewielkie zagrożenie dla zdrowia. Panel ustalił również, że DLS nie jest uważany za substancję uczulającą, ale może podrażniać skórę i oczy, zwłaszcza jeśli produkt nie jest sformułowany w sposób minimalizujący podrażnienia.

Sodium C14-16 Olefin Sulfonate jest anionowym środkiem powierzchniowo czynnym powszechnie występującym w detergentach do kąpieli, pod prysznic i do pielęgnacji włosów. Jest mieszaniną długołańcuchowych soli sulfonianowych otrzymywanych w procesie sulfonowania C14-16 alfa-olefin. Można go uzyskać z kokosa i tworzy on bogatą pianę. Nazwa może być myląca, ale sulfonian sodu C14-16 olefin nie jest siarczanem. Sulfonian jest spokrewniony, ale nie jest tym samym co siarczany. W sulfonianie siarka jest związana bezpośrednio z atomem węgla, a siarczan jest związany z łańcuchem węglowym poprzez atom tlenu. Rzeczywiście mają podobne właściwości, jeśli chodzi o skłonność do podrażniania skóry, ale olefinosulfonian sodu C14-16 nie jest siarczanem.

Methyl Glucet 20 to glukozyd metylu stosowany w kosmetykach jako emolient i środek nawilżający.

BENZYL SALICYLATE to ester kwasu salicylowego, bezbarwna ciecz o słabym balsamicznym zapachu i właściwościach utrwalających. Stosowany jest w kompozycjach perfum, aromatów do mydeł i detergentów, jako utrwalacz zapachów. Zawarte na liście substancji, które mogą powodować reakcje alergiczne.

GERANIOL jest bezbarwną cieczą o różanym zapachu. Wchodzi w skład geranium, róży, trawy cytrynowej i wielu innych olejków eterycznych. W postaci złożonych estrów do 70% zawarte jest w olejku eterycznym z owoców dzikiej marchwi. Na skalę przemysłową pozyskuje się go zazwyczaj z olejku cytronelowego. Wykorzystywany jest w kompozycji kompozycji perfumeryjnych, zapachów do kosmetyków, mydeł i detergentów. Stosowany jest w syntezie substancji aromatycznych. G. jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych.

HEXYLCINNAMON ALDEHYDE - heksylocynamon, oleista żółta ciecz o zielonkawym odcieniu i kwiatowym zapachu przypominającym jaśmin. Służy do komponowania kompozycji perfumeryjnych, sztucznych olejków eterycznych, aromatów o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%. AK jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych.

LINALOOL to płyn o silnym kwiatowym zapachu z nutą drzewną. Jest częścią olejków eterycznych z drzewa różanego, lawendy, lawendy, szałwii muszkatołowej, kolendry, olejku petigrain itp. Tradycyjne metody pozyskiwania L. poprzez ekstrakcję z tych olejków eterycznych są coraz rzadziej stosowane ze względu na wysoki koszt surowców. Produkcja syntetycznego L. osiągnęła kilkadziesiąt ton rocznie i jest zwykle połączona z produkcją witamin A i E. L. jest bardzo często wykorzystywana w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych do różnych celów, a także służy jako ważny wyjściowy półprodukt do syntezy szeregu innych substancji aromatycznych oraz witaminy E.

Lotny składnik zapachowy i smakowy, który musi być wymieniony w produktach, które go zawierają, ponieważ może powodować reakcję uczuleniową w stężeniach tak niskich jak 0,001%. Jest to składnik, którego należy unikać, jeśli masz wrażliwą skórę, zwłaszcza że prawie zawsze jest połączony z innymi lotnymi składnikami zapachowymi, takimi jak linalol i eugenol.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.