Dermotivin Original Sabonete Líquido Facial

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

CALENDULA officinalis to jednoroczna roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Kwiaty C.l. zawierają karotenoidy, flawonoidy, fitoncydy, olejek eteryczny, kwasy salicylowy i jabłkowy, gumy, substancje białkowe, saponiny trójterpenowe, śluzy. Wszystkie rodzaje ekstraktów są wykorzystywane w kosmetyce, mają działanie bakteriobójcze, dezynfekujące i gojące rany. Naturalne filtry ultrafioletowe. Ekstrakty, w tym olejowe, stosowane są w kremach i żelach nawilżających, kremach odżywczych do skóry wrażliwej, kremach po opalaniu, balsamach i żelach do skóry tłustej, kosmetykach dla dzieci, balsamach do stóp, produktach do golenia, pastach i eliksirach do zębów, produktach do pielęgnacji włosów. Ekstrakty z Cl. dobrze uzupełniają działanie innych ekstraktów roślinnych o podobnym kierunku działania.

BŁĘKITNY - syntetyczny barwnik niebieski anilinowy (Blue 1). Jest to mieszanina soli amonowych, sodowych i aluminiowych. Posiada silne właściwości antyseptyczne. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E 133. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 009/2011 może być stosowany w kosmetykach bez ograniczeń jako niebieski barwnik. CI 42090. FD&C Blue 1 to syntetyczny barwnik wytwarzany z ropy naftowej; barwnik ten jest zatwierdzony przez FDA do stosowania w żywności, farmaceutykach i kosmetykach.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

PEG-120 Methyl Glucose Dioleate jest połączeniem eteru glikolu polietylenowego i naturalnego diestru glukozy metylowej i kwasu oleinowego. Jest to związek o dużej masie cząsteczkowej i mniej efektywnej penetracji do głębszych warstw skóry. PEG-120 Methyl Glucose Dioleate jest stosowany jako środek powierzchniowo czynny i emulgator w wielu produktach kosmetycznych. Po nałożeniu na skórę tworzy cienką warstwę, która stanowi barierę ochronną. Chroni skórę przed utratą wilgoci i innymi czynnikami zewnętrznymi. Wiadomo również, że zwiększa zdolność zatrzymywania wody w skórze, dzięki czemu staje się ona gładsza i zdrowsza. Dodatkowo kondycjonuje włosy, czyniąc je miękkimi i jedwabistymi. Stosowany jest również jako emulgator w produktach kosmetycznych. Nadaje produktowi stabilność i zapobiega oddzielaniu się składników oleju i wody w produkcie. Jako środek powierzchniowo czynny pomaga cząsteczkom brudu, które weszły w kontakt ze skórą z olejem, zmieszać się z wodą, dzięki czemu można je łatwo zmyć wodą. Stosowany jest również jako zagęszczacz w produktach do pielęgnacji włosów. Dodatkowo zmniejsza działanie drażniące produktu kosmetycznego. Stosowany jest w recepturze kremów, balsamów, szamponów, odżywek, produktów do kąpieli, detergentów i innych produktów do pielęgnacji skóry i włosów.

METYLIZOTIAZOLINON jest bezbarwną cieczą o słabym zapachu. Środek konserwujący o szerokim spektrum działania przeciwko bakteriom jest mniej aktywny przeciwko grzybom. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223\2009 i TR TS 009/2011 dopuszczony jest do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 2,5%. Dozwolone w Stanach Zjednoczonych. Znajduje zastosowanie we wszelkiego rodzaju produktach pieniących, emulsjach, lotionach, chusteczkach nawilżanych. Metyloizotiazolinon jest szeroko stosowanym środkiem konserwującym; związane z reakcjami alergicznymi. Badania laboratoryjne komórek mózgowych ssaków pokazują również, że metyloizotiazolinon może działać neurotoksycznie.

METHYLCHLOROISOTHIAZOLINONE / METHYLISOTHIAZOLINONE to mieszanina konserwantów, nietoksycznych składników antybakteryjnych, które wykazują szerokie spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego przeciwko bakteriom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim, grzybom drożdżowym. W kosmetyce są szeroko stosowane jako konserwanty w produktach do włosów, pod prysznic i do kąpieli oraz w produktach do pielęgnacji skóry. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i ТР TC 009/2011 dopuszczony jest do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,0015% dla mieszaniny 3:1. Metyloizotiazolinon jest szeroko stosowanym środkiem konserwującym; związane z reakcjami alergicznymi. Badania laboratoryjne komórek mózgowych ssaków pokazują również, że metyloizotiazolinon może działać neurotoksycznie.

Cocamide DEA - dietanolamidy kwasów tłuszczowych oleju kokosowego, przezroczysta, żółta lepka ciecz. Niejonowy środek powierzchniowo czynny. Stosowany jest jako zagęszczacz i środek powierzchniowo czynny w detergentach pianowych. Środek pieniący i stabilizator piany, zmiękczacz włókien, antystatyk, regulator lepkości wraz z solami nieorganicznymi, utrwalacz i rozpuszczalnik zapachowy, dyspergator. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym". Alergiczny i prawdopodobnie toksyczny

Dinitrium Laureth Sulfosuccinate lub DLS to składnik oczyszczający stosowany w celu poprawy właściwości oczyszczających produktów do pielęgnacji skóry. Jest ogólnie uważany za mniej ostry niż inne składniki oczyszczające, takie jak siarczany. DLS jest częstym składnikiem szamponów, środków czyszczących i myjących do ciała. Wynika to głównie z jego zdolności do usuwania oleju i brudu ze skóry, co pozwala na ich łatwe zmycie. DLS pomaga również poprawić pienienie się produktu i pomaga stabilizować produkt. DLS nie jest uważany za siarczan, chociaż nazwa może wydawać się podobna do siarczanów takich jak laurylosiarczan sodu, uważa się, że jest znacznie łagodniejszy dla skóry i nie podrażnia. Sodium Laureth Sulfosuccinate jest środkiem powierzchniowo czynnym. Surfaktanty zmniejszają napięcie powierzchniowe między dwiema cieczami lub ciałami stałymi. Pozwala to usunąć tłuszcz i brud ze skóry oraz łatwo je zmyć. Dlatego DLS jest stosowany głównie w detergentach, mydłach, produktach do kąpieli, szamponach i kremach do golenia. Bezpieczeństwo DLS zostało zweryfikowane przez Cosmetic Ingredient Review Panel, grupę odpowiedzialną za ocenę bezpieczeństwa i skuteczności produktów do pielęgnacji skóry i składników kosmetycznych. Panel ekspertów wskazał, że DLS jest uważany za bezpieczny w obecnych zastosowaniach i stężeniach, o ile formuła nie powoduje podrażnień. Ze względu na dużą masę cząsteczkową i ujemny ładunek nie przenika przez skórę, stanowiąc niewielkie zagrożenie dla zdrowia. Panel ustalił również, że DLS nie jest uważany za substancję uczulającą, ale może podrażniać skórę i oczy, zwłaszcza jeśli produkt nie jest sformułowany w sposób minimalizujący podrażnienia.

Sodium C14-16 Olefin Sulfonate jest anionowym środkiem powierzchniowo czynnym powszechnie występującym w detergentach do kąpieli, pod prysznic i do pielęgnacji włosów. Jest mieszaniną długołańcuchowych soli sulfonianowych otrzymywanych w procesie sulfonowania C14-16 alfa-olefin. Można go uzyskać z kokosa i tworzy on bogatą pianę. Nazwa może być myląca, ale sulfonian sodu C14-16 olefin nie jest siarczanem. Sulfonian jest spokrewniony, ale nie jest tym samym co siarczany. W sulfonianie siarka jest związana bezpośrednio z atomem węgla, a siarczan jest związany z łańcuchem węglowym poprzez atom tlenu. Rzeczywiście mają podobne właściwości, jeśli chodzi o skłonność do podrażniania skóry, ale olefinosulfonian sodu C14-16 nie jest siarczanem.

Methyl Glucet 20 to glukozyd metylu stosowany w kosmetykach jako emolient i środek nawilżający.

BENZYL SALICYLATE to ester kwasu salicylowego, bezbarwna ciecz o słabym balsamicznym zapachu i właściwościach utrwalających. Stosowany jest w kompozycjach perfum, aromatów do mydeł i detergentów, jako utrwalacz zapachów. Zawarte na liście substancji, które mogą powodować reakcje alergiczne.

GERANIOL jest bezbarwną cieczą o różanym zapachu. Wchodzi w skład geranium, róży, trawy cytrynowej i wielu innych olejków eterycznych. W postaci złożonych estrów do 70% zawarte jest w olejku eterycznym z owoców dzikiej marchwi. Na skalę przemysłową pozyskuje się go zazwyczaj z olejku cytronelowego. Wykorzystywany jest w kompozycji kompozycji perfumeryjnych, zapachów do kosmetyków, mydeł i detergentów. Stosowany jest w syntezie substancji aromatycznych. G. jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych.

HEXYLCINNAMON ALDEHYDE - heksylocynamon, oleista żółta ciecz o zielonkawym odcieniu i kwiatowym zapachu przypominającym jaśmin. Służy do komponowania kompozycji perfumeryjnych, sztucznych olejków eterycznych, aromatów o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%. AK jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych.

LINALOOL to płyn o silnym kwiatowym zapachu z nutą drzewną. Jest częścią olejków eterycznych z drzewa różanego, lawendy, lawendy, szałwii muszkatołowej, kolendry, olejku petigrain itp. Tradycyjne metody pozyskiwania L. poprzez ekstrakcję z tych olejków eterycznych są coraz rzadziej stosowane ze względu na wysoki koszt surowców. Produkcja syntetycznego L. osiągnęła kilkadziesiąt ton rocznie i jest zwykle połączona z produkcją witamin A i E. L. jest bardzo często wykorzystywana w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych do różnych celów, a także służy jako ważny wyjściowy półprodukt do syntezy szeregu innych substancji aromatycznych oraz witaminy E.

Lotny składnik zapachowy i smakowy, który musi być wymieniony w produktach, które go zawierają, ponieważ może powodować reakcję uczuleniową w stężeniach tak niskich jak 0,001%. Jest to składnik, którego należy unikać, jeśli masz wrażliwą skórę, zwłaszcza że prawie zawsze jest połączony z innymi lotnymi składnikami zapachowymi, takimi jak linalol i eugenol.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.