Dr. Wild Tebodont-F

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

DWUTLENEK KRZEMU (TLENEK KRZEMU) - biały bezpostaciowy proszek z cząsteczkami o kulistym lub prawie kulistym kształcie, ścierny składnik polerujący i zagęszczający w pastach do zębów, zagęszczacz do układów olejowych. Działa silnie wysuszająco na skórę i błony śluzowe. Ma łagodniejszy wpływ na szkliwo zębów niż kreda. Poprawia konsystencję past do zębów, zapobiega ich twardnieniu (wapnieniu). Dk. może być stosowany jako składnik produktów do pielęgnacji skóry: kremów, peelingów, peelingów i pudrów - jego ścieralność można łatwo kontrolować. Dobrze utrwala matowość skóry, gdyż masa wchłanianych przez nią wydzielin łojowych jest dziesięciokrotnie większa niż masa samego SiO2. Stosowany jest we wszystkich kategoriach produktów kosmetycznych. KD amorficzny jest zarejestrowany jako dodatek do żywności E551.

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

Ksylitol jest alkoholem pięcioatomowym. Bezbarwne higroskopijne kryształy. Ma słodki smak (dwukrotnie słodszy od sacharozy), nie jest wchłaniany przez organizm człowieka. Rozpuszczalny w wodzie, metanolu, etanolu, glikolach, nierozpuszczalny w estrach, węglowodorach, propanolu, butanolu. Otrzymuje się go w wyniku redukcji ksylozy przy użyciu odpadów rolniczych i drewna liściastego. K, oraz ksylitan (1,4-anhydryd ksylitolu) są stosowane w przemyśle papierniczym oraz w produkcji celofanu, żywic alkidowych, lakierów, klejów. W produkcji kosmetycznej K. lub jego pochodna ksylitan są czasami stosowane jako substytut gliceryny. Jest zarejestrowany jako dodatek do żywności E967.

GLIKOL POLIPROPYLENOWY – polimer glikolu propylenowego, bezbarwna lepka ciecz o słabym charakterystycznym zapachu, słodkawym smaku, która posiada właściwości higroskopijne. Nietoksyczny w małych dawkach. Estry P. są szeroko stosowane jako składniki bazowe układów emulsyjnych. Ekstrakt do surowców roślinnych. Może wykazywać właściwości konserwujące ze względu na wpływ na siłę jonową wody.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

Uwodorniony olej rycynowy PEG 40 jest pochodną glikolu polietylenowego uwodornionego oleju rycynowego i jest lekko lepką cieczą o bursztynowym kolorze, która ma naturalnie oleisty zapach. Według badań jest stosowany w kosmetykach i produktach kosmetycznych jako emulgator, środek powierzchniowo czynny i środek aromatyzujący. Uwodorniony olej rycynowy PEG-40 jest rozpuszczalny zarówno w wodzie, jak iw oleju i jest tradycyjnie stosowany do emulgowania i rozpuszczania preparatów typu olej w wodzie. Jego właściwości pieniące sprawiają, że idealnie nadaje się do stosowania w płynnych detergentach, a jego właściwości kojące i zmiękczające sprawiają, że jest popularnym dodatkiem do środków nawilżających i preparatów do pielęgnacji włosów. Jako środek powierzchniowo czynny uwodorniony olej rycynowy pomaga zmniejszyć napięcie powierzchniowe między kilkoma cieczami lub między cieczami a ciałami stałymi.

PEG 8 to ester glikolu polietylenowego i kwasu laurynowego stosowany w kosmetykach i preparatach pielęgnacyjnych jako środek powierzchniowo czynny i emulgator. Niska masa cząsteczkowa PEG 8 Laurate oznacza, że jest on minimalnie wchłaniany przez skórę. Włączenie kwasu laurynowego lub oleju kokosowego sprawia, że ten PEG jest bardziej drażniący niż inne PEG, które są ogólnie uważane za niedrażniące. Chociaż olej kokosowy jest reklamowany ze względu na swoje właściwości nawilżające i antybakteryjne, jest uważany za alergen. Stosowany jest głównie jako substancja zapachowa i powierzchniowo czynna w kosmetykach i preparatach pielęgnacyjnych. Żywność i preparaty zawierające PEG nie powinny być stosowane na podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrowej skórze, badania wykazały, że pacjenci cierpiący na ciężkie oparzenia byli leczeni kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG. Polimery glikolu polietylenowego-8 są stosowane w szerokiej gamie produktów, w tym w produktach do kąpieli, produktach do golenia, produktach do pielęgnacji skóry, makijażu, środkach do czyszczenia skóry, szamponach, odżywkach do włosów i dezodorantach. Termin "PEG" oznacza (glikol polietylenowy) jest stosowany do syntetycznych polimerów tlenku etylenu; polimery te mogą być zanieczyszczone potencjalnie toksycznymi zanieczyszczeniami produkcyjnymi, takimi jak 1,4-dioksan.

KARBOKSYMETYLOCELULOZA (CMC) jest eterem celulozy, produktem jego interakcji z kwasem monochlorooctowym. Jeden z najczęściej spotykanych hydrokoloidów. Biała sproszkowana substancja bez zapachu i smaku. Otrzymywany jako produkt uboczny przetwarzania bawełny. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów karboksymetylocelulozy (CMC), różniących się między sobą stopniem oczyszczenia i lepkością. Dobrze rozpuszczalny w wodzie, bezwonny, nietoksyczny, odporny na oleje zwierzęce/roślinne i jasne światło. Główną właściwością K. jest zdolność do tworzenia bardzo lepkiego roztworu koloidalnego po zmieszaniu z zimną wodą, który nie traci swojej lepkości przez długi czas, a po zmieszaniu z gorącą wodą - żelu. KMC jest termostabilny, nie rozkłada się podczas gotowania, jest odporny na działanie zasad, ale może depolimeryzować w obecności kwasów (pH 3). Hydroliza kwasowa zachodzi szczególnie szybko podczas ogrzewania. KMC jest kompatybilny z gliceryną, glikolem propylenowym, skrobią, eterami celulozy, pektyną, alkoholem poliwinylowym, trietanoloaminą i krzemianem sodu, ale jest tylko częściowo kompatybilny z karagenem, tragakantą, żelatyną i kazeiną. CMC rozpuszcza się w gorącej glicerolu iw rozcieńczonych roztworach etanolu (nie więcej niż 50%). Posiada właściwości emulgujące, zagęszczające, pianotwórcze, stabilizujące, zmiękczające, żelujące, błonotwórcze. Może być dobrym zamiennikiem żelatyny, gliceryny, skrobi. CMC dodaje się do każdego rodzaju mydła jako stabilizator pienienia. Sól sodowa KMC ma największe znaczenie w produkcji kosmetyków. Szeroko stosowany w pastach do zębów, kremach i maskach kosmetycznych, szamponach, kremach do golenia, odżywkach do włosów, produktach do kąpieli itp. Wykorzystywane są również w przemyśle spożywczym. Nietoksyczny.

Fosforan dwuwapniowy, znany również w skrócie jako DKP, jest syntetyczną solą nieorganiczną, która jest wysoce rozpuszczalna w wodzie. Występuje w postaci bezbarwnej i bezwonnej białej krystalicznej konsystencji lub proszku. Szybko wchłania wilgoć, dlatego należy ją odpowiednio przechowywać. Fosforan dwuwapniowy jest chelatorem lub sekwestratorem. Jest to właściwie rodzaj środka konserwującego. Kiedy fosforan dwuwapniowy jest dodawany do jakiejkolwiek formy użytkowej, przyciąga on kationy wielowartościowe, takie jak żelazo, nikiel lub miedź, które w przeciwnym razie tworzyłyby kompleksy z innymi składnikami aktywnymi i mogłyby degradować formę użytkową poprzez utlenianie. Jest również stosowany jako środek buforujący, aby utrzymać pewien poziom kwaśnego środowiska w dowolnym produkcie. Pewien produkt rozkłada się przy zmianie pH, z powodu innych składników lub pewnych zanieczyszczeń, środek buforujący obniża pH leku dla pełnego efektu. Zgodnie ze stanem prawnym nosi nazwę GRAS (generally recognized as safe).

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i ponownego jego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.

Sacharyna jest pochodną kwasu benzoesowego, imidem kwasu 2-sulfobenzoesowego. Biały krystaliczny bezwonny proszek o intensywnym słodkim smaku i gorzko-metalicznym posmaku. Słabo rozpuszczalny w wodzie, nieznacznie - w chloroformie, eterze; tworzy sole z zasadami. W przemyśle produkuje się go syntetycznie. Sztuczny substytut cukru. W kosmetyce stosowany jest jako sól sodowa do słodzenia past do zębów, eliksirów, pomadek. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E954.

Drzewo herbaciane (Melaleuca alternifolia) to wiecznie zielony krzew lub małe drzewo z rodziny mirtowatych o miękkiej, lekko łuszczącej się korze, wydłużonych, białych lub żółtawych, puszystych kwiatach i suchych, wąskich liściach, które nie dają prawie żadnego cienia. Liście są bogate w olejki eteryczne o zapachu przypominającym kamforę. Najbardziej aktywnymi składnikami liści są: terpinen-4-ol, a-pinen, f3-pinen, sabinen, mircen, a-fenandren, a-terpinen, linalool oraz y-terpinen, a-terpineol, p-cinen. Lipofilne terpineole przenikają przez błonę komórkową mikroorganizmów i działają toksycznie na ich strukturę i funkcjonowanie błony, co powoduje przeciwbakteryjne, bakteriobójcze, grzybobójcze działanie fitoproduktów C.d. Liście poddawane są destylacji parowej w celu uzyskania olejku eterycznego, który wykazuje skuteczne działanie przeciwbakteryjne, wielokrotnie przewyższające bakteriobójcze działanie kwasu karbolowego (patrz olejek z drzewa herbacianego). Rozdrobnione liście i proszek z liści C.d. są używane jako środek ścierny w produktach spa. Ekstrakt z kwiatów, liści i gałęzi stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry tłustej i włosów.

Zapach perfum. Jest dokładnie tak, jak brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się przyjemnie pachnące substancje, aby produkt końcowy również ładnie pachniał. Zapach w USA i perfumy w UE to ogólny termin dla listy składników, która średnio składa się z 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik mogą być stosowane zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

Fluorek sodu jest bezbarwną substancją krystaliczną. Rozpuszcza się w wodzie, alkoholu metylowym, słabo w acetonie. Stosowany jest w pastach do zębów jako aktywny dodatek w profilaktyce próchnicy, a także jako składnik dezynfekujący i konserwujący. Zgodnie z TR CU 009/2011 i rozporządzeniem UE 1223/2009 dopuszcza się zawartość wolnego F. w stężeniu do O, 15% w produktach do higieny jamy ustnej w przeliczeniu na F, w mieszaninie z innymi związkami zawierającymi fluorki dopuszczonymi w TR. Etykieta musi informować, że produkt zawiera fluorek sodu. Dla wszystkich past do zębów zawierających fluorki w stężeniu O, 1 - 0,15 procent należy podać informację o ułamku masowym fluorków. W przypadku past do zębów przeznaczonych dla dzieci poniżej 6 roku życia należy wskazać zalecenia dotyczące stosowania. Istnieją pewne obawy, że fluor może być związany z różnymi chorobami. Przeglądy ryzyka nie znalazły jeszcze rozstrzygających dowodów na poparcie tych obaw. Jednak stan zwany fluorozą zębową może czasami wystąpić, jeśli zęby dziecka są narażone na zbyt dużą ilość fluoru podczas rozwoju.

LIMONEN - (4R)-1-metylo-4-(1-metyloetenylo)cykloheksen, bezbarwna przezroczysta ciecz o przyjemnym cytrusowym zapachu. Ma właściwości owadobójcze. Występuje w olejku pomarańczowym, prawie wszystkich owocach cytrusowych i wielu innych olejkach eterycznych. L. otrzymuje się w wyniku destylacji frakcyjnej mieszanin terpenów powstałych w procesie ich izolacji z cytrusowych olejków eterycznych. Stosowany jest w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%, jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR TC 009/2011 obecność L. w użytej kompozycji zapachowej musi być wskazana na etykiecie produktu kosmetycznego lub perfumeryjnego, jeżeli jego stężenie przekracza 0,001 v/v w produktach, które nie są wypłukanych i 0,01 wypłukanych produktów.