Marvis The Mints Cinnamon

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

WODOROTLENEK ALUMINIUM jest bardzo lepką białą galaretowatą substancją o właściwościach amfoterycznych. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach i zasadach. Posiada właściwości chłonne i wiążące. Znajduje zastosowanie w produkcji spożywczej, farmaceutycznej i kosmetycznej. Dodawany jest do past do zębów, antyperspirantów, talku higienicznego. Stabilizator emulsji i zawiesin, biały barwnik.

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

DWUTLENEK KRZEMU (TLENEK KRZEMU) - biały bezpostaciowy proszek z cząsteczkami o kulistym lub prawie kulistym kształcie, ścierny składnik polerujący i zagęszczający w pastach do zębów, zagęszczacz do układów olejowych. Działa silnie wysuszająco na skórę i błony śluzowe. Ma łagodniejszy wpływ na szkliwo zębów niż kreda. Poprawia konsystencję past do zębów, zapobiega ich twardnieniu (wapnieniu). Dk. może być stosowany jako składnik produktów do pielęgnacji skóry: kremów, peelingów, peelingów i pudrów - jego ścieralność można łatwo kontrolować. Dobrze utrwala matowość skóry, gdyż masa wchłanianych przez nią wydzielin łojowych jest dziesięciokrotnie większa niż masa samego SiO2. Stosowany jest we wszystkich kategoriach produktów kosmetycznych. KD amorficzny jest zarejestrowany jako dodatek do żywności E551.

Zapach perfum. Jest dokładnie tak, jak brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się przyjemnie pachnące substancje, aby produkt końcowy również ładnie pachniał. Zapach w USA i perfumy w UE to ogólny termin dla listy składników, która średnio składa się z 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik mogą być stosowane zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i ponownego jego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

KARBOKSYMETYLOCELULOZA (CMC) jest eterem celulozy, produktem jego interakcji z kwasem monochlorooctowym. Jeden z najczęściej spotykanych hydrokoloidów. Biała sproszkowana substancja bez zapachu i smaku. Otrzymywany jako produkt uboczny przetwarzania bawełny. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów karboksymetylocelulozy (CMC), różniących się między sobą stopniem oczyszczenia i lepkością. Dobrze rozpuszczalny w wodzie, bezwonny, nietoksyczny, odporny na oleje zwierzęce/roślinne i jasne światło. Główną właściwością K. jest zdolność do tworzenia bardzo lepkiego roztworu koloidalnego po zmieszaniu z zimną wodą, który nie traci swojej lepkości przez długi czas, a po zmieszaniu z gorącą wodą - żelu. KMC jest termostabilny, nie rozkłada się podczas gotowania, jest odporny na działanie zasad, ale może depolimeryzować w obecności kwasów (pH 3). Hydroliza kwasowa zachodzi szczególnie szybko podczas ogrzewania. KMC jest kompatybilny z gliceryną, glikolem propylenowym, skrobią, eterami celulozy, pektyną, alkoholem poliwinylowym, trietanoloaminą i krzemianem sodu, ale jest tylko częściowo kompatybilny z karagenem, tragakantą, żelatyną i kazeiną. CMC rozpuszcza się w gorącej glicerolu iw rozcieńczonych roztworach etanolu (nie więcej niż 50%). Posiada właściwości emulgujące, zagęszczające, pianotwórcze, stabilizujące, zmiękczające, żelujące, błonotwórcze. Może być dobrym zamiennikiem żelatyny, gliceryny, skrobi. CMC dodaje się do każdego rodzaju mydła jako stabilizator pienienia. Sól sodowa KMC ma największe znaczenie w produkcji kosmetyków. Szeroko stosowany w pastach do zębów, kremach i maskach kosmetycznych, szamponach, kremach do golenia, odżywkach do włosów, produktach do kąpieli itp. Wykorzystywane są również w przemyśle spożywczym. Nietoksyczny.

Ksylitol jest alkoholem pięcioatomowym. Bezbarwne higroskopijne kryształy. Ma słodki smak (dwukrotnie słodszy od sacharozy), nie jest wchłaniany przez organizm człowieka. Rozpuszczalny w wodzie, metanolu, etanolu, glikolach, nierozpuszczalny w estrach, węglowodorach, propanolu, butanolu. Otrzymuje się go w wyniku redukcji ksylozy przy użyciu odpadów rolniczych i drewna liściastego. K, oraz ksylitan (1,4-anhydryd ksylitolu) są stosowane w przemyśle papierniczym oraz w produkcji celofanu, żywic alkidowych, lakierów, klejów. W produkcji kosmetycznej K. lub jego pochodna ksylitan są czasami stosowane jako substytut gliceryny. Jest zarejestrowany jako dodatek do żywności E967.

Sodium Lauryl Sulfate jest anionowym środkiem powierzchniowo czynnym. Biały proszek (lub granulki) z dużą zawartością substancji podstawowej lub przezroczysty roztwór od bezbarwnego do jasnożółtego. Otrzymuje się go przez sulfatację alkoholi alifatycznych (frakcja 12-C14) na bazie surowców naturalnych lub syntetycznych. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w niepolarnych rozpuszczalnikach organicznych. Posiada silne właściwości detergentowe i pianotwórcze. Jeden z głównych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w pastach do zębów. Tworzy słabo rozpuszczalne sole z solami wapnia i magnezu. Kompozycje z dużą zawartością laurylosiarczanu sodu są niekorzystne dermatologicznie ze względu na drażniące i odtłuszczające działanie na skórę.

Sacharyna sodowa to sztuczny słodzik, który smakuje ponad 300 razy słodszy od zwykłego cukru. W kosmetyce stosowany jest w postaci soli sodowej do słodzenia past do zębów, eliksirów, pomadek.

Fluorek sodu jest bezbarwną substancją krystaliczną. Rozpuszcza się w wodzie, alkoholu metylowym, słabo w acetonie. Stosowany jest w pastach do zębów jako aktywny dodatek w profilaktyce próchnicy, a także jako składnik dezynfekujący i konserwujący. Zgodnie z TR CU 009/2011 i rozporządzeniem UE 1223/2009 dopuszcza się zawartość wolnego F. w stężeniu do O, 15% w produktach do higieny jamy ustnej w przeliczeniu na F, w mieszaninie z innymi związkami zawierającymi fluorki dopuszczonymi w TR. Etykieta musi informować, że produkt zawiera fluorek sodu. Dla wszystkich past do zębów zawierających fluorki w stężeniu O, 1 - 0,15 procent należy podać informację o ułamku masowym fluorków. W przypadku past do zębów przeznaczonych dla dzieci poniżej 6 roku życia należy wskazać zalecenia dotyczące stosowania. Istnieją pewne obawy, że fluor może być związany z różnymi chorobami. Przeglądy ryzyka nie znalazły jeszcze rozstrzygających dowodów na poparcie tych obaw. Jednak stan zwany fluorozą zębową może czasami wystąpić, jeśli zęby dziecka są narażone na zbyt dużą ilość fluoru podczas rozwoju.

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

Cytrynian sodu to biała krystaliczna substancja o przyjemnym kwaśnym smaku, bezwonna. Rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu. Otrzymywany w wyniku interakcji siarczanu sodu z cytrynianem wapnia. Służy do neutralizacji śladów metali w roztworach. W kosmetyce stosowany jako środek powierzchniowo czynny oraz jako składnik buforowy (w zasadowym zakresie pH). Środek kompleksujący, środek dyspergujący, środek chelatujący.

Alkohol cynamonowy - C-fenylo-2-propen-1-ol, występuje w styraksie, niektórych balsamach i olejkach eterycznych. Zapach jest balsamiczny, słodko-kwiatowy z nutą hiacyntu. W zależności od formy izomerycznej jest masą krystaliczną lub cieczą. Przemysłowa synteza cynamaldehydu opiera się najczęściej na redukcji cynamaldehydu alkoholem benzylowym według reakcji Meyerweina-Pondorffa-Werlei. Znany jest sposób syntezy według schematu: chlorek styrenu chlorek cynamylu alkohol cynamylowy, który jednak nie znalazł zastosowania przemysłowego. c. w dużych ilościach jest stosowany w perfumiarstwie, produkcji różnych substancji zapachowych oraz do wytwarzania aromatów spożywczych. Zgodnie z zaleceniami IFRA, jego wprowadzenie ogranicza się do 4%. Jest to substancja mogąca wywołać reakcje alergiczne.

Cynamal jest aldehydem aromatycznym. Cinnamal to 2-propanal, 3-fenyl, ciecz o ostrym balsamicznym zapachu przypominającym cynamon, mimozę. Zawarty w cynamonie, paczuli, róży i innych olejkach eterycznych. Do celów przemysłowych otrzymuje się go syntetycznie przez kondensację benzaldehydu z aldehydem octowym. Stosowany jest w kompozycjach zapachowych i zapachach do past do zębów i produktów do włosów w dawce do 4%. IFRA zaleca jego stosowanie razem z eugenolem lub limonenem. Estry kwasu cynamonowego (cynaminiany), jak również szereg związków będących jego pochodnymi, wykazują działanie przeciwsłoneczne i są stosowane w produktach kosmetycznych jako filtry UV. C. jest substancją, która może powodować reakcje alergiczne. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 009/2011 obecność C. w składzie użytej kompozycji zapachowej musi być wskazana na etykiecie produktu kosmetycznego lub perfumeryjnego, jeśli jej stężenie przekracza 0,001 % w produktach niespłukiwalnych i 0,01 % w produktach spłukiwalnych.

LIMONEN - (4R)-1-metylo-4-(1-metyloetenylo)cykloheksen, bezbarwna przezroczysta ciecz o przyjemnym cytrusowym zapachu. Ma właściwości owadobójcze. Występuje w olejku pomarańczowym, prawie wszystkich owocach cytrusowych i wielu innych olejkach eterycznych. L. otrzymuje się w wyniku destylacji frakcyjnej mieszanin terpenów powstałych w procesie ich izolacji z cytrusowych olejków eterycznych. Stosowany jest w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%, jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR TC 009/2011 obecność L. w użytej kompozycji zapachowej musi być wskazana na etykiecie produktu kosmetycznego lub perfumeryjnego, jeżeli jego stężenie przekracza 0,001 v/v w produktach, które nie są wypłukanych i 0,01 wypłukanych produktów.

Eugenol to 2-metoksy-4-allilofenol, ciecz o silnym korzennym goździkowym zapachu. Jest składnikiem goździków, bazylii, lauru, cynamonu i wielu innych olejków eterycznych. Na skalę przemysłową pozyskuje się go z olejków eterycznych. Stosowany jest w kompozycjach zapachowych, aromatach spożywczych. Jest to substancja, która może powodować reakcje alergiczne.