La'dor Moisture Balancing Shampoo

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

SODIUM, AMONIUM, MAGNESIUM ALKYL POLYOXYETYLENE SULPHATES - anionowe środki powierzchniowo czynne. Otrzymywany przez siarczanowanie oksyetylowanych (n = 2-4) alkoholi alifatycznych i zobojętnianie otrzymanego produktu wodorotlenkiem sodu (amonowym, magnezowym). W przeciwieństwie do analogów nieetoksylowanych charakteryzują się większą rozpuszczalnością w wodzie, co bezpośrednio zależy od stopnia oksyetylowania. Zawartość głównej substancji produktów rynkowych wynosi 25-70% maja. Dobrze rozpuszczają się w wodzie. Roztwory wodne są trwałe w obecności soli wapnia i magnezu. Dominujący rodzaj anionowych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w produkcji środków pianotwórczych. Kompozycje na ich bazie są dobrze zagęszczane mono- i dietanoloamidami kwasów karboksylowych, tlenkami amin i innymi kosurfaktantami. Wysoka zdolność pieniąca i myjąca. Łączą się ze związkami polimerowymi, kondycjonującymi i biologicznie aktywnymi składnikami produktów higienicznych i są dobrze zmywane z włosów i skóry. A. typowym przedstawicielem jest sód, jednym z najczęściej spotykanych środków powierzchniowo czynnych jest etoksylowany laurylosiarczan sodu (sodium laureth sulfate).

Sodium Lauryl Sulfate jest anionowym środkiem powierzchniowo czynnym. Biały proszek (lub granulki) z dużą zawartością substancji podstawowej lub przezroczysty roztwór od bezbarwnego do jasnożółtego. Otrzymuje się go przez sulfatację alkoholi alifatycznych (frakcja 12-C14) na bazie surowców naturalnych lub syntetycznych. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w niepolarnych rozpuszczalnikach organicznych. Posiada silne właściwości detergentowe i pianotwórcze. Jeden z głównych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w pastach do zębów. Tworzy słabo rozpuszczalne sole z solami wapnia i magnezu. Kompozycje z dużą zawartością laurylosiarczanu sodu są niekorzystne dermatologicznie ze względu na drażniące i odtłuszczające działanie na skórę.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

MONOETANOLAMIDY KWASU WĘGLOWEGO to niejonowe środki powierzchniowo czynne. Przezroczyste lub żółte lepkie ciecze. Rozpuścić w zimnej wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Roztwory wodne są stabilne w obecności kwasów, zasad i soli. Stabilizatory pianek i emulsji, zagęszczacze szamponów i kremów. Dyspergatory wosku. Przykładem jest kokamid monoetanoloamidu.

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.

Podobnie jak stearynian glikolu i stearynian glikolu SE, distearynian glikolu jest woskowatą substancją stałą o barwie białej do kremowej, stosowaną do kondycjonowania skóry, zagęszczania niektórych produktów kosmetycznych (takich jak kremy i balsamy) oraz zmniejszania przezroczystego lub przezroczystego wyglądu. kosmetyki, na przykład w kosmetykach. W szczególności distearynian glikolu jest często stosowany jako środek „perłujący” w płynach do mycia ciała, aby nadać formule perłowy wygląd, który wydaje się tak pociągający. Substancja chemiczna może pochodzić ze źródeł zwierzęcych (bydlęcych lub świńskich) lub ze źródeł roślinnych, takich jak olej sojowy i olej rzepakowy. Można go również otrzymać syntetycznie przez traktowanie kwasem stearynowym.

Seria ESAFLOR (ESAFLOR) - pochodne guaru, dodatki kondycjonujące do szamponów, odżywek, masek do włosów. Suchy proszek pęcznieje w fazie wodnej, tworząc żel. Pomagają zwiększyć objętość włosów, ułatwiają rozczesywanie, nadają włosom połysk. Produkty mogą być również stosowane w preparatach do pielęgnacji skóry dłoni, twarzy i ciała, tworząc na powierzchni skóry film ochronny. Stosowane są w mydle w płynie do rąk, pozostawiając przyjemne, miękkie uczucie.

KAO SOFKARE GP-1 (KAO SOFKARE GP-1) to środek kondycjonujący pochodzenia roślinnego, niejonowy środek powierzchniowo czynny. Bezbarwna, przezroczysta ciecz, 100% substancji czynnej. Może częściowo lub całkowicie zastąpić silikon w produktach do pielęgnacji włosów, zapewniając odczuwalność i właściwości podobne do silikonu. Łatwo wprowadza się do formulacji szamponów i odżywek do włosów, nie wymaga stabilizacji polimerami.Pozwala na uzyskanie transparentnych formulacji szamponów, w których obok doskonałego efektu kondycjonującego wykazuje dobre właściwości utwardzające i stabilizujące pianę.Zastosowanie preparatu w produktach do włosów zapewnia: doskonałe odżywienie, połysk i miękkość Zalecany wkład: 0,3-1,3%.

Polyquaternium 7 to środek antystatyczny i środek tworzący film, który znajduje się głównie w produktach do pielęgnacji włosów, takich jak szampony, odżywki i lakiery do włosów, ale można go również znaleźć w mydłach i środkach czyszczących do kąpieli. Zapobiega gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych i tworzy na łodydze włosa cienką powłokę, która jest wchłaniana przez włosy, uniemożliwiając wchłanianie wilgoci i tworząc puszące się włosy. W kosmetyce i pielęgnacji osobistej jest stosowany w wielu produktach, w tym w szamponach, odżywkach do włosów i innych produktach do włosów, mydłach do kąpieli i detergentach.

Quaternium-80 to składnik kondycjonujący występujący w nawilżających szamponach i odżywkach. Podobno jest doskonałym emolientem i środkiem rozplątującym, ale jego nazwa powoduje spore zamieszanie co do jego roli i mechanizmu działania w produktach. System nazewnictwa w Międzynarodowej Nomenklaturze Składników Kosmetycznych (INCI) nie zawsze jest tak opisowy i szczegółowy jak system Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC), więc czasami nazwy są nieco kryptyczne. Termin quaternium jest słowem hybrydowym używanym jako skrót chemiczny do opisania kwaternizowanych kationowych związków amonowych. Kwaty to cząsteczki lub części cząsteczek, które zawierają centralny atom azotu związany z czterema różnymi gatunkami, co daje dodatni ładunek centralnemu atomowi azotu. W kosmetyce quaternium odnosi się do pewnych kationowych środków powierzchniowo czynnych, które mają hydrofobowy ogon pochodzący z kwasu tłuszczowego z hydrofilową, czwartorzędową głową amonową. Niektóre przykłady powszechnie stosowanych związków quaternium w produktach do pielęgnacji włosów to chlorek stearalkonium, chlorek cetrimonium, bromek cetrimonium i metosiarczan behentrimonium. Cząsteczki te są rozpuszczalne w wodzie, bardzo uniwersalne i stosowane w systemach olej w wodzie jako środki kondycjonujące, a także jako emulgatory dla składników nierozpuszczalnych w wodzie, takich jak silikony. Powierzchnia osłonki włosa ma słaby ogólny ładunek ujemny, który staje się bardziej wyraźny w przypadku włosów farbowanych, poddawanych zabiegom chemicznym lub w inny sposób uszkodzonych. Dodatnio naładowane grupy główne czwartorzędowych surfaktantów amoniowych adsorbują się na powierzchni włosów w wyniku elektrostatycznego przyciągania do tych ujemnie naładowanych miejsc. Cząsteczki są utrzymywane w miejscu, a hydrofobowy ogon cząsteczki środka powierzchniowo czynnego ściele się wzdłuż osi pasma włosów, tworząc film na powierzchni otoczki. Folia ta zapewnia kilka korzyści, w tym łatwiejsze rozczesywanie i szczotkowanie na mokro i na sucho, eliminację elektryczności statycznej i fruwających włosów oraz lepszy poślizg i odczucie w dotyku, co oznacza, że włosy stają się jedwabiste. Materiały polikwaterniowe to polimery, które zostały zmodyfikowane tak, aby posiadały wiele kationowo naładowanych miejsc czwartorzędowych amonowych wzdłuż ich szkieletu lub wiszących zawiesin od szkieletu. Substancje te wyjątkowo dobrze przylegają do włosów i tworzą gładką warstwę ochronną, ponieważ wiele miejsc pozytywnych łączy się z wieloma miejscami negatywnymi na powierzchni kutikuli. To czyni je świetnymi odżywkami dla wielu osób i zapewniają wiele korzyści, takich jak lepsza trwałość koloru i pewna ochrona termiczna. Jednak u niektórych osób dochodzi do gromadzenia się lub niechcianej akumulacji tych materiałów na powierzchni włosów ze względu na silne wiązanie polimeru z otoczką. Quaternium-80 jest członkiem grupy specjalistycznych quatów (czasami nazywanych siliquatami lub quatami silikonowymi), które mają czwartorzędową głowę amonową i ogon silikonowy, a nie ogon węglowodorowy. Chociaż quaternium-80 nie jest polikwatem, jest to w rzeczywistości polimer ze środkiem silikonowym i dodatnio naładowanym jonem amonowym na każdym końcu. Część silikonowa nie posiada wielu miejsc kationowych wzdłuż swojego szkieletu, więc nie stwarza takich problemów jak polikwaty w zakresie usuwania. Jego rozpuszczalność w wodzie sprawia, że do usunięcia go z powierzchni włosów w zupełności wystarczy delikatny szampon lub odżywka. Ten wyspecjalizowany polimerowy środek powierzchniowo czynny zapewnia doskonałe ukierunkowane odżywianie i właściwości antystatyczne podobne do innych quatów, ale z doskonałą łatwością rozczesywania i rozplątywania po zmoczeniu. Wyróżnia się wysokim poziomem połysku, jaki zapewnia, a także bardzo jedwabistym dotykiem zgłaszanym przez użytkowników podczas testów laboratoryjnych. Za wyjątkowe działanie tego składnika odpowiada niewątpliwie jego silikonowa część. Ponieważ jest rozpuszczalny w wodzie, można cieszyć się wzmacniającymi właściwościami polimeru silikonowego bez obawy, że się nagromadzi.

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

BUTYLENE GLYCOL - glikol 1,3-butylenowy (1,3-butanodiol, glikol metylotrimetylenowy) diol alifatyczny, alkohol dwuatomowy. Bezbarwna, lepka, mało lotna ciecz o słodkawym smaku. Ma dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci. W recepturach produktów kosmetycznych jest często stosowany jako wzmacniacz chemiczny, tj. składnik wzmacniający działanie innych składników, np. konserwantów, aromatów, dodatków nawilżających. Ma dobrą aktywność przeciwdrobnoustrojową, nietradycyjny środek konserwujący. Jest często stosowany w lakierach do włosów i produktach do stylizacji włosów. Glikol butylenowy to cząsteczka glikolu składająca się z prostego łańcucha czterech atomów węgla z dwiema przyłączonymi grupami hydroksylowymi (-OH). Ta chemia jest ważna z dwóch powodów: po pierwsze, dwie grupy hydroksylowe pozwalają temu składnikowi działać jako środek pochłaniający wilgoć, a po drugie, prosty łańcuch węglowy pozwala temu składnikowi działać jako doskonały rozpuszczalnik. Zawartość wilgoci w glikolu butylenowym, ze względu na jego dwie grupy hydroksylowe, jest dość znacząca. Chociaż nie jest tak silnym środkiem nawilżającym jak gliceryna, która zawiera trzy grupy hydroksylowe, jest drugą najlepszą opcją. To zachowanie opiera się na przyciąganiu grup hydroksylowych do wody. Dlatego, gdy glikol butylenowy jest nakładany na skórę za pomocą balsamu, kremu lub serum, pobiera wilgoć do skóry z otoczenia lub z głębszych warstw skóry. Oprócz działania jako środek utrzymujący wilgoć, glikol butylenowy może również służyć jako doskonały rozpuszczalnik. Ze względu na swój hydrofilowy charakter i bazę węglową na bazie oleju, może pomóc rozpuszczać składniki na bazie wody i oleju, które normalnie są ze sobą niekompatybilne. Wreszcie ta klarowna, bezbarwna ciecz może również kontrolować lepkość, ponieważ zmniejsza lepkość produktów po dodaniu.

PRAWDZIWA LAWENDA (Lavandula Angustifolia) - roślina zielna, gatunek z rodzaju Lawenda z rodziny Jasnotowatych. Wiecznie zielony, półkrzew o silnym korzennym zapachu i korzenno-cierpkim smaku. Olejek eteryczny L.n. jest szeroko stosowany w produkcji perfum i kosmetyków oraz w przemyśle napojów alkoholowych. Z kwiatów, łodyg i liści L.n. otrzymuje się wyciąg, najczęściej glicerynowy, wzbogacony olejkiem eterycznym. Posiada zestaw właściwości podobnych do lawendowego olejku eterycznego. Wykazano oczyszczające, dezodorujące, odświeżające, tonizujące działanie ekstraktów. Poprawia stan skóry, zwłaszcza tłustej, jest stosowany w produktach do higieny jamy ustnej, do perfumowania kosmetyków.

Monarda didyma to bylina pochodząca z Ameryki Północnej, która kwitnie na czerwono przez miesiąc późną wiosną do wczesnego lata i jest zapylana głównie przez kolibry. Powszechnie znana jako balsam pszczeli, urośnie na wysokość 2-4 stóp w pełnym słońcu i dobrze nasłonecznionej glebie w warunkach wilgotnych do średnich. Wykonanie maści z balsamu pszczelego to sposób na przeniesienie antybakteryjnych właściwości balsamu pszczelego tak, aby można go było wygodnie stosować na podrapaną, podrażnioną, swędzącą skórę.

Mięta (Mentha) to wieloletnia roślina zielna z rodziny wargowych, która ma kilka gatunków, np. mięta pieprzowa, kędzierzawa, wodna, japońska. Liście i łodygi zawierają olejek eteryczny o charakterystycznym miętowym zapachu i orzeźwiającym na zimno smaku. Skład chemiczny oleju z różnych odmian M. jest różny. Główne składniki to przede wszystkim mentol, menton, fellandren, cineole. O aktywności biologicznej olejku i ekstraktu miętowego decyduje również obecność karotenu, hesperydyny, betainy, glukozy, kwasów linolowego i oleanolowego. Produktem przetwarzania mięty jest mentol. W produkcji kosmetycznej fitoprodukty M. są stosowane w produktach do pielęgnacji jamy ustnej, produktach do golenia, kremach na dzień, lotionach, tonikach, dezodorantach jako składnik odświeżający, tonizujący, przeciwzapalny. Mentha piperita, potocznie zwana miętą pieprzową, jest miętą hybrydową, pomiędzy miętą wodną a spearmintą. Jest rdzennym mieszkańcem Europy i Bliskiego Wschodu. Jest to zioło o fioletowych kwiatach, rosnące głównie w miejscach wilgotnych, takich jak brzegi strumieni. Olejek z mięty pieprzowej jest bezbarwny lub bladożółty o silnym aromacie. Olejek jest pozyskiwany z liści rośliny. Zawiera głównie mentol, menton, następnie cytrynę, metofuran i pulegon. Ma ostry smak i wyjątkowe uczucie chłodzenia, które wywołuje po nałożeniu lub spożyciu. Jej aromat i smak są najwyższe spośród wszystkich odmian mięty. Ma działanie chłodzące i kojące. Ze swej natury jest tłuszczolubny, więc stosowany w niskich stężeniach łatwo przenika przez skórę, zapewniając korzystne działanie. Ta właściwość jest szczególnie przydatna w preparatach dla skóry wrażliwej, ponieważ może zapewnić oznaki ukojenia. Używa się go również do komercyjnego wyizolowania mentolu i mentonu. W niektórych preparatach, gdy uzyskany zapach produktu nie jest atrakcyjny, do maskowania takich zapachów stosuje się ekstrakt z mięty pieprzowej. Znajduje się również w preparatach nie wymagających spłukiwania i spłukiwanych. Preparaty miejscowe olejku z mięty pieprzowej to pasty do zębów, odświeżacze, płyny do ust, produkty do kąpieli i produkty do pielęgnacji skóry. Alergen

Matricaria chamomilla to jednoroczna roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Kwiaty zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, pochodne apigeniny, luteoliny, kwercetyny, farnezolu, które mają właściwości przeciwzapalne i przeciwwirusowe; kumaryny, związki polinowe, polisacharydy. Surowce wykorzystywane są do otrzymywania olejku eterycznego oraz do produkcji ekstraktów (alkohol, glikol, (02-ekstrakty). Substancją czynną ekstraktu z kwiatostanów R.a. jest azulen, który ma działanie przeciwzapalne, gojące, antyalergiczne. Znana jest skuteczność fotoprotekcyjna R.a. Ekstrakt stosowany jest w preparatach dla dzieci (mydła, kremy, balsamy), pastach do zębów, kremach do twarzy i rąk, pomadkach, produktach do opalania, olejkach do pielęgnacji skóry ciała, szamponach i płukankach. Napar z kwiatów rumianku działa lekko koloryzująco na włosy, nadając im złoty odcień.

Rozmaryn (Rosmarinus offlcinalis L.) to wiecznie zielony krzew z rodziny Lablatae. Ekstrakt z liści R.l. zawiera grupę antyoksydantów, głównie diterpeny fenolowe, związki triterpenowe, kwasy fenolowe - karnozol i kwas karnozowy, które odpowiadają za 90% właściwości antyoksydacyjnych. Występują tu kwas rozmarynowy, kwas kofeinowy, flawonoidy (glukuronidy luteoliny, hiosferydyny), rosmaricyna, saponiny, terpenoidy. Zawiera minerały: żelazo, magnez, fosfor, potas, sód i cynk, ma dobre właściwości tonizujące. Zawiera olejek eteryczny z rozmarynu zawierający a- i b-pinen, borneol, kamforę, octan bornylu, kamforę, 1,8-kineol, limonen. Ma właściwości antybakteryjne i działanie przeciwgrzybiczne, tonizuje skórę, odświeża, pobudza krążenie krwi, działa antyseptycznie i przeciwzapalnie, łagodzi podrażnienia skóry, łagodzi zmęczenie mięśni, wzmacnia włosy. Znajduje zastosowanie w produktach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza tłustej, produktach do opalania, kosmetykach dekoracyjnych, produktach do pielęgnacji włosów, olejkach, solach, piankach do kąpieli, mydłach, żelach pod prysznic itp.

EKSTRAKT Z SOAPROOTU jest lepką, pieniącą się cieczą o ciemnobrązowym kolorze i charakterystycznym zapachu. Jest to produkt pozyskiwany z korzeni, kłączy lub całej rośliny Saponaria officinalis, wieloletniej rośliny zielnej z rodziny goździkowatych o silnie rozgałęzionym czerwonobrunatnym kłączu, żółtawym w środku. Naturalny środek pieniący zawiera saponiny trójterpenowe (do 35%), polisacharydy, flawonglikozydy. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwgrzybiczne, oczyszczające, poprawia przemianę materii. Stosowany jest przy chorobach skóry w postaci preparatów do kąpieli, w szamponach przeciwłupieżowych, roztworach oczyszczających. Sprzyja gojeniu się ropnych ran, egzem, stanów zapalnych typu erysipelas. W kosmetyce stosowany jest jako składnik myjący w szamponach, dezynfekujący - w środkach przeciwpotnych, preparatach do pielęgnacji skóry stóp.

BENZOESAN SODU – sól sodowa kwasu benzoesowego, produkt w postaci białego krystalicznego proszku, bezwonny, o słodkawym smaku. Stosowany jest jako środek antyseptyczny i konserwujący w przemyśle spożywczym, medycznym i kosmetycznym, m.in. w pastach do zębów, kremach do twarzy itp. Nietoksyczny. BM zamienia się w niezdysocjowany kwas w roztworze wraz ze spadkiem pH. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E211.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.