Raywell BIO HIDRA Shampoo

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

Sodium C14-16 Olefin Sulfonate jest anionowym środkiem powierzchniowo czynnym powszechnie występującym w detergentach do kąpieli, pod prysznic i do pielęgnacji włosów. Jest mieszaniną długołańcuchowych soli sulfonianowych otrzymywanych w procesie sulfonowania C14-16 alfa-olefin. Można go uzyskać z kokosa i tworzy on bogatą pianę. Nazwa może być myląca, ale sulfonian sodu C14-16 olefin nie jest siarczanem. Sulfonian jest spokrewniony, ale nie jest tym samym co siarczany. W sulfonianie siarka jest związana bezpośrednio z atomem węgla, a siarczan jest związany z łańcuchem węglowym poprzez atom tlenu. Rzeczywiście mają podobne właściwości, jeśli chodzi o skłonność do podrażniania skóry, ale olefinosulfonian sodu C14-16 nie jest siarczanem.

Sodium COCOAMPOACETATE to miękki amfoteryczny środek powierzchniowo czynny, środek pieniący, środek myjący, odżywka do włosów. Stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry i włosów, kosmetykach dla dzieci, produktach do higieny intymnej.

COCAMIDOPROPYL BETAINE to amfoteryczny środek powierzchniowo czynny. Pochodna amidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego. Przezroczysta, lekko lepka ciecz o jasnożółtym kolorze. Stabilny w środowisku kwaśnym i zasadowym w obecności soli wapnia i magnezu. Ma niską zdolność zagęszczania. W kompozycjach szamponów i innych środków pieniących występują kosurfaktanty o bardzo dobrych właściwościach myjących i pieniących. Działa łagodniej na skórę niż anionowe środki powierzchniowo czynne, w połączeniu z którym znacząco poprawiają się właściwości dermatologiczne finalnego produktu kosmetycznego. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

Kokonian glicerolu PEG-7 to ester glikolu polietylenowego (PEG) kakaonianu glicerolu. Glyceryl Cocoate to monoestry glicerolu i kokosowych kwasów tłuszczowych, które są bardzo korzystne dla skóry. Gliceryna jest naturalnym alkoholem i środkiem utrzymującym wilgoć, który pomaga skórze zatrzymać wilgoć. Kokosowe kwasy tłuszczowe przywracają barierę lipidową skóry, co również pomaga zatrzymać wilgoć w skórze. W kosmetykach i środkach higieny osobistej kokonian glicerolu PEG-7 pełni rolę emolientu, środka powierzchniowo czynnego i emulgatora emulsji typu olej w wodzie. Kokonian glicerolu PEG-7 działa również jako środek powierzchniowo czynny, ponieważ zawiera jeden koniec, który jest hydrofilowy (przyciągany do wody) i jeden koniec, który jest lipofilowy (przyciągany do oleju). Substancje powierzchniowo czynne pozwalają przyciągnąć i zatrzymać oleje, brud i inne zanieczyszczenia, które nagromadziły się na skórze oraz zmyć je. Ze względu na te właściwości PEG-7 Glyceryl Cocoate można znaleźć w wielu różnych środkach czyszczących, szamponach i płynach do mycia ciała. Jako emulgator PEG-7 kokosian glicerolu jest często stosowany w preparatach zawierających zarówno składniki wodne, jak i olejowe. Mieszanie wody i oleju tworzy dyspersję kropelek oleju w wodzie (i odwrotnie). Aby rozwiązać ten problem, do systemu można dodać emulgator, taki jak kokonian glicerolu PEG-7, który utrzymuje rozproszenie kropelek.Ten syntetyczny polimer jest oparty na PEG (glikolu polietylenowym) i kwasach tłuszczowych pochodzących z oleju kokosowego. Ze względu na obecność PEG składnik ten może zawierać potencjalnie toksyczne zanieczyszczenia produkcyjne, takie jak 1,4-dioksan.

MONOETANOLAMIDY KWASU WĘGLOWEGO to niejonowe środki powierzchniowo czynne. Przezroczyste lub żółte lepkie ciecze. Rozpuścić w zimnej wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Roztwory wodne są stabilne w obecności kwasów, zasad i soli. Stabilizatory pianek i emulsji, zagęszczacze szamponów i kremów. Dyspergatory wosku. Przykładem jest kokamid monoetanoloamidu.

Polyquaternium 7 to środek antystatyczny i środek tworzący film, który znajduje się głównie w produktach do pielęgnacji włosów, takich jak szampony, odżywki i lakiery do włosów, ale można go również znaleźć w mydłach i środkach czyszczących do kąpieli. Zapobiega gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych i tworzy na łodydze włosa cienką powłokę, która jest wchłaniana przez włosy, uniemożliwiając wchłanianie wilgoci i tworząc puszące się włosy. W kosmetyce i pielęgnacji osobistej jest stosowany w wielu produktach, w tym w szamponach, odżywkach do włosów i innych produktach do włosów, mydłach do kąpieli i detergentach.

Hydroxypropyl Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride jest stosowany głównie jako regulator lepkości, odżywka do włosów i składnik błonotwórczy. Hydroxypropyl Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride jako regulator lepkości stosowany jest w celu zwiększenia gęstości płynnych produktów kosmetycznych. Hydroxypropyl Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride jako składnik błonotwórczy i odżywka do włosów, po wyschnięciu tworzy cienką powłokę na włosach, która pomaga zwiększyć miękkość lub gładkość włosów, zmniejszyć splątanie i zmniejszyć szorstkość powierzchni. Guar Hydroxypropyltrimonium Chloride to rozpuszczalna w wodzie pochodna naturalnej gumy guar, która zapewnia właściwości kondycjonujące szamponom i odżywkom. Nie zidentyfikowano żadnych niepożądanych skutków ubocznych dla chlorku guar hydroksypropylotrimoniowego i został on zatwierdzony do użytku przez Grupę Roboczą ds. Ochrony Środowiska.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

GLIKOL POLIPROPYLENOWY – polimer glikolu propylenowego, bezbarwna lepka ciecz o słabym charakterystycznym zapachu, słodkawym smaku, która posiada właściwości higroskopijne. Nietoksyczny w małych dawkach. Estry P. są szeroko stosowane jako składniki bazowe układów emulsyjnych. Ekstrakt do surowców roślinnych. Może wykazywać właściwości konserwujące ze względu na wpływ na siłę jonową wody.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

OLEJ TSUBAKI - olejek z kamelii japońskiej (Tsubaki). Olej ten charakteryzuje się wysoką zawartością kwasów jednonienasyconych (kwas oleinowy), a także jest bogaty w składniki bioaktywne. Stosowany jest w celu odżywienia i wygładzenia skóry, utrzymania elastyczności, nawilżenia, zmniejszenia podrażnień; w produktach do pielęgnacji skóry wieku, zwalcza oznaki starzenia, przyczynia się do redukcji zmarszczek i syntezy kolagenu. W Japonii olej Tsubaka od wieków stosowany jest w produktach do pielęgnacji włosów, aby nadać im blask i zdrowy wygląd. Olejek z kamelii japońskiej lub „zimowej róży” Camellia Japonica (rodzina roślin herbacianych, wyspa Jeju, Korea Południowa). Unikalny olejek medycyny chińskiej i koreańskiej. Klasyczny azjatycki produkt do pielęgnacji włosów. Ma działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne, łagodzące, gojące rany, antystresowe, wygładzające (działanie przeciwzmarszczkowe porównywalne z działaniem TGF-15) i nawilżające, odbudowuje i wzmacnia skuteczność bariery skórnej. Kompleksowe działanie przeciwstarzeniowe. Skuteczność potwierdzona in vitro, in vivo. Zalecany do preparatów jednofazowych (wodnych lub olejowych) oraz emulsyjnych do pielęgnacji skóry i włosów, zużycie 1-5%.

OLEJEK ILANG-ILANG to olejek eteryczny z kwiatów wiecznie zielonego drzewa tropikalnego Cananga odorata (forma genuina). Otrzymuje się go w wyniku destylacji z parą wodną. Podczas destylacji uzyskuje się cztery frakcje oleju, z których każda stanowi odrębny produkt i jest sprzedawana w swojej cenie. Żółty płyn o niebieskiej fluorescencji. Ma silny charakterystyczny zapach z nutami jaśminu i tuberozy. Kolor i konsystencja I-o-m zależą od czasu przygotowania: w chłodne dni olej jest bezbarwny i płynny, a w ciepłe - kolorowy i gęsty. Należy do cieczy łatwopalnych (temperatura zapłonu 79°C). W składzie najlepszych gatunków olejków znajdują się m.in. linalool, geraniol, octan benzylu, benzoesan metylu, ester metylowy parakrezolu, farnezol, benzoesan benzylu, salicylan benzylu. Ma właściwości antyseptyczne, reguluje wydzielanie gruczołów łojowych, w składzie produktów do masażu ma wspaniałe działanie relaksujące. Nie ma żadnych ograniczeń w stosowaniu. Alergen

IMIDAZOLIDINYLUREA A-N,N-dimetylo-bis-(N-(hydroksymetylo)-2b5-diokso-imidazolidyn-4-ylo)mocznik. Biały, higroskopijny, bezwonny proszek, rozpuszczalny w wodzie. Konserwant o szerokim spektrum działania, który uzupełnia działanie innych konserwantów, takich jak parabeny. Bardzo skuteczny wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, nieaktywny wobec grzybów i drożdży. Dobrze współpracuje z wieloma rodzajami surowców kosmetycznych. Kompatybilny ze wszystkimi rodzajami surfaktantów i protein, reaguje z awobenzonem (filtr UV) i kwasem dehydrooctowym. Maloksyczny, chociaż w niektórych przypadkach może powodować podrażnienie skóry. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR 009/2011 dopuszczony do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,6%, w Japonii - 0,3% z ograniczeniami. Jednak w wysokich temperaturach wydziela formaldehyd, który jest bardzo toksyczny. alergen

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

KWAS BENZOESOWY to bezbarwna, bezwonna, krystaliczna substancja odporna na ciepło i światło. Występuje w postaci związanej w borówce brusznicy, jagodzie, miodzie, malinie, herbacie, anyżu, korze akacji i drzewie wiśniowym. W postaci estrów występuje w niektórych olejkach eterycznych. Ma właściwości antyseptyczne i konserwujące. Stosowany jest w produkcji spożywczej i kosmetycznej jako konserwant tłuszczów i olejów. Ma umiarkowane działanie grzybobójcze, słabo działa na bakterie, słabo działa na pseudomonady. Ma działanie wybielające, może być zawarty w składzie produktów do usuwania piegów i plam starczych. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E21. Dozwolony jako konserwant w kosmetykach „naturalnych”.

DEHYDROACTIC ACID - kwas dehydrooctowy, 3-acetylo-6-metylopirano-2,4(3H)-dion, biała, sproszkowana substancja bez zapachu. Konserwant o działaniu bakteriobójczym i przeciwgrzybiczym. Ma umiarkowane działanie grzybobójcze, słabo skuteczne wobec bakterii, nieskuteczne wobec pseudomonad. Dk. ma niską stałą dysocjacji i dlatego w przeciwieństwie do kwasu benzoesowego i sorbinowego jest stosunkowo skuteczny w zakresie lekko kwaśnych, a nawet obojętnych wartości pH. Optymalny zakres pH wynosi od 3 do 5,5. Ze względu na słabą rozpuszczalność w wodzie często podawana jest w postaci soli sodowej. Czasami używany jako plastyfikator. Stosowany w produktach pieniących się. Nie stosować w aerozolach. Zarejestrowany jako dodatek do żywności

ETHYLHEXYLGLYCERIN to monoalkilowy eter glicerolu, bezbarwna ciecz. Jeden z najsilniejszych „zielonych” konserwantów, porównywalny siłą do analogów parabenu. Kolejną zaletą jest nieformalny odwodorniacz. Może być stosowany w szerokim zakresie pH. Pozyskuje się go z różnych zbóż. Jego budowa chemiczna jest podobna do eterów alkilowo-gliceryny, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe. W kosmetyce polecany jako składnik wielofunkcyjny, który jest: dodatkiem zmiękczającym w produktach do pielęgnacji skóry; poprawia właściwości dotykowe emulsji dodatku; dezodorant, dodatek szczególnie aktywny przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, dodatek wzmacniający działanie innych środków przeciwdrobnoustrojowych, takich jak glikole i alkohole kosmetyczne. Emostretch, który pomaga nawilżyć skórę. Jest stosowany jako utrwalacz smaku. Syntetyczna substancja podobna do naturalnych estrów alkilogliceroli, które występują w tkankach ludzkich i zwierzęcych. Wielofunkcyjny składnik kosmetyków. Substancja czynna do dezodorantów.

Poliaminopropylobiguanid to środek konserwujący, najbardziej aktywny wobec bakterii, umiarkowanie aktywny wobec grzybów. Niezgodny z anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi i mydłami. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223/2009 oraz TR ti 009/2011 jako środek konserwujący jest dopuszczony do stosowania w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,3%. Dozwolony w Brazylii w stężeniu do 0,3%, niedozwolony w Japonii.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

METHYLCHLOROISOTHIAZOLINONE / METHYLISOTHIAZOLINONE to mieszanina konserwantów, nietoksycznych składników antybakteryjnych, które wykazują szerokie spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego przeciwko bakteriom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim, grzybom drożdżowym. W kosmetyce są szeroko stosowane jako konserwanty w produktach do włosów, pod prysznic i do kąpieli oraz w produktach do pielęgnacji skóry. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i ТР TC 009/2011 dopuszczony jest do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 0,0015% dla mieszaniny 3:1. Metyloizotiazolinon jest szeroko stosowanym środkiem konserwującym; związane z reakcjami alergicznymi. Badania laboratoryjne komórek mózgowych ssaków pokazują również, że metyloizotiazolinon może działać neurotoksycznie.

METYLIZOTIAZOLINON jest bezbarwną cieczą o słabym zapachu. Środek konserwujący o szerokim spektrum działania przeciwko bakteriom jest mniej aktywny przeciwko grzybom. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223\2009 i TR TS 009/2011 dopuszczony jest do stosowania jako środek konserwujący w maksymalnym dopuszczalnym stężeniu 2,5%. Dozwolone w Stanach Zjednoczonych. Znajduje zastosowanie we wszelkiego rodzaju produktach pieniących, emulsjach, lotionach, chusteczkach nawilżanych. Metyloizotiazolinon jest szeroko stosowanym środkiem konserwującym; związane z reakcjami alergicznymi. Badania laboratoryjne komórek mózgowych ssaków pokazują również, że metyloizotiazolinon może działać neurotoksycznie.