Splat Professional White Plus

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

Uwodorniony hydrolizat skrobi ma właściwości wielofunkcyjne, głównie działając jako środek utrzymujący wilgoć (nawilżacz) i błonotwórczy dla dodatkowej ochrony barierowej w produktach do pielęgnacji skóry. Składnik ten może być pochodzenia roślinnego lub syntetycznego. Powstaje w wyniku kontrolowanego uwodornienia hydrolizowanej skrobi. W 2015 roku panel ds. przeglądu składników kosmetycznych stwierdził, że uwodorniony hydrolizat skrobi jest bezpieczny do stosowania w kosmetykach. W swoim raporcie zbadali produkty zawierające do 3,8%. Oprócz pielęgnacji skóry składnik ten wykorzystywany jest również do pielęgnacji jamy ustnej.

Uwodniona krzemionka pochodzi z uwodnionej formy krzemu. Czy wiesz, że krzemionka jest substancją, która stanowi dużą część skorupy ziemskiej? Najbardziej rozpowszechnioną formą krzemionki, którą możesz znać, jest piasek! Ale uwodniona wersja dwutlenku krzemu jest substancją używaną w wielu przedmiotach codziennego użytku, takich jak powlekanie papieru i tekstyliów. Jest również bardzo prawdopodobne, że ten składnik znajdziesz w swojej łazienkowej apteczce w niektórych produktach codziennego użytku. Uwodniona krzemionka jest powszechnym składnikiem wielu produktów higieny osobistej, w tym kosmetyków i past do zębów. Jest środkiem ściernym, chłonnym i wypełniającym w preparatach do higieny osobistej i jest całkowicie bezpieczny w stosowaniu w pastach do zębów. Główną zaletą uwodnionej krzemionki jest jej ścieralność. Inną użyteczną właściwością uwodnionej krzemionki jest jej zdolność czyszcząca. Jeśli wybierzesz pastę do zębów z uwodnioną krzemionką lub innymi składnikami ściernymi, upewnij się, że ma ona pieczęć American Dental Association (ADA) na tubie. ADA przyznaje pastę do zębów z tym uszczelniaczem tylko wtedy, gdy ma on względną ścieralność zębiny 250 lub mniej. Oznacza to, że przy regularnym codziennym stosowaniu i prawidłowym szczotkowaniu pasta nie ściera zębów. Gdy znajdziesz tę pieczęć na swojej ulubionej paście do zębów, potwierdzasz, że jest skuteczna i bezpieczna. W zależności od konkretnego materiału i preparatu, uwodniona krzemionka może być stosowana jako zagęszczacz do żelowej pasty do zębów, łagodny środek ścierny do czyszczenia lub jako środek wybielający w paście do zębów. Krzemionka jest krystaliczna, ponieważ występuje naturalnie. Piasek i obsydian to powszechne formy. Piasek jest podgrzewany węglanem sodu i rozpuszczany w wodzie, tworząc ciekły krzemian sodu. Ciekły krzemian sodu jest mieszany z kwasem i wytrącany w celu wytworzenia uwodnionej krzemionki, która jest białym, bezwonnym i pozbawionym smaku proszkiem. Uwodniona krzemionka jest następnie mielona i, w zależności od wielkości cząstek materiału, może być wykorzystywana do różnych zastosowań. Uwodniona krzemionka ma długą historię bezpiecznego stosowania jako składnik żywności. Wymienione jako ogólnie bezpieczne przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA).

PEG 8 to ester glikolu polietylenowego i kwasu laurynowego stosowany w kosmetykach i preparatach pielęgnacyjnych jako środek powierzchniowo czynny i emulgator. Niska masa cząsteczkowa PEG 8 Laurate oznacza, że jest on minimalnie wchłaniany przez skórę. Włączenie kwasu laurynowego lub oleju kokosowego sprawia, że ten PEG jest bardziej drażniący niż inne PEG, które są ogólnie uważane za niedrażniące. Chociaż olej kokosowy jest reklamowany ze względu na swoje właściwości nawilżające i antybakteryjne, jest uważany za alergen. Stosowany jest głównie jako substancja zapachowa i powierzchniowo czynna w kosmetykach i preparatach pielęgnacyjnych. Żywność i preparaty zawierające PEG nie powinny być stosowane na podrażnioną skórę. Chociaż PEG są uważane za bezpieczne do stosowania miejscowego na zdrowej skórze, badania wykazały, że pacjenci cierpiący na ciężkie oparzenia byli leczeni kremem przeciwbakteryjnym na bazie PEG. Polimery glikolu polietylenowego-8 są stosowane w szerokiej gamie produktów, w tym w produktach do kąpieli, produktach do golenia, produktach do pielęgnacji skóry, makijażu, środkach do czyszczenia skóry, szamponach, odżywkach do włosów i dezodorantach. Termin "PEG" oznacza (glikol polietylenowy) jest stosowany do syntetycznych polimerów tlenku etylenu; polimery te mogą być zanieczyszczone potencjalnie toksycznymi zanieczyszczeniami produkcyjnymi, takimi jak 1,4-dioksan.

Zapach perfum. Jest dokładnie tak, jak brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się przyjemnie pachnące substancje, aby produkt końcowy również ładnie pachniał. Zapach w USA i perfumy w UE to ogólny termin dla listy składników, która średnio składa się z 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik mogą być stosowane zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

Sodium Cocosulfate pochodzi z oleju kokosowego i palmowego, więc jest lepszy od produktu na bazie ropy naftowej. Coconut Sodium Sulfate jest zatwierdzony przez COSMOS i tworzy bogatą pianę oczyszczającą w produktach do pielęgnacji włosów i skóry, pozostawiając skórę czystą i miękką, dodając jednocześnie włosom blasku. Zasadnicza różnica polega na długości ogonów kwasów tłuszczowych. Na przykład laurylosiarczan sodu składa się z pojedynczej długości kwasu tłuszczowego zwanego kwasem laurynowym. Jest to najbardziej wydajny z siarczanów kosmetycznych, co oznacza, że świetnie radzi sobie z tworzeniem bąbelków wokół brudu i zanieczyszczeń. Sodium cocosulfate jest otrzymywany z mieszaniny kwasów tłuszczowych, w tym kwasu laurynowego; jest mniej skuteczny i jest jednym z łagodniejszych siarczanów kosmetycznych. CIR nie ogłosił maksymalnego poziomu stosowania kokosiarczanu sodu (SCS) w produktach spłukiwanych, stwierdzając, że jest on "bezpieczny do stosowania w produktach spłukiwanych". Jego ilość jest ograniczona do 1% w preparatach bez rozczynników. Ponieważ kokosiarczan sodu (SCS) jest bardzo skutecznym detergentem, 1-15% jest zwykle odpowiednie dla preparatów płynnych. Detergenty stałe mają tendencję do używania znacznie więcej, ponieważ kokosiarczan sodu (SCS) jest częścią siły. Ponieważ CIR nie ogłosił maksymalnego dopuszczalnego poziomu stosowania, niech skuteczność preparatu będzie Twoim przewodnikiem.

KARBOKSYMETYLOCELULOZA (CMC) jest eterem celulozy, produktem jego interakcji z kwasem monochlorooctowym. Jeden z najczęściej spotykanych hydrokoloidów. Biała sproszkowana substancja bez zapachu i smaku. Otrzymywany jako produkt uboczny przetwarzania bawełny. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów karboksymetylocelulozy (CMC), różniących się między sobą stopniem oczyszczenia i lepkością. Dobrze rozpuszczalny w wodzie, bezwonny, nietoksyczny, odporny na oleje zwierzęce/roślinne i jasne światło. Główną właściwością K. jest zdolność do tworzenia bardzo lepkiego roztworu koloidalnego po zmieszaniu z zimną wodą, który nie traci swojej lepkości przez długi czas, a po zmieszaniu z gorącą wodą - żelu. KMC jest termostabilny, nie rozkłada się podczas gotowania, jest odporny na działanie zasad, ale może depolimeryzować w obecności kwasów (pH 3). Hydroliza kwasowa zachodzi szczególnie szybko podczas ogrzewania. KMC jest kompatybilny z gliceryną, glikolem propylenowym, skrobią, eterami celulozy, pektyną, alkoholem poliwinylowym, trietanoloaminą i krzemianem sodu, ale jest tylko częściowo kompatybilny z karagenem, tragakantą, żelatyną i kazeiną. CMC rozpuszcza się w gorącej glicerolu iw rozcieńczonych roztworach etanolu (nie więcej niż 50%). Posiada właściwości emulgujące, zagęszczające, pianotwórcze, stabilizujące, zmiękczające, żelujące, błonotwórcze. Może być dobrym zamiennikiem żelatyny, gliceryny, skrobi. CMC dodaje się do każdego rodzaju mydła jako stabilizator pienienia. Sól sodowa KMC ma największe znaczenie w produkcji kosmetyków. Szeroko stosowany w pastach do zębów, kremach i maskach kosmetycznych, szamponach, kremach do golenia, odżywkach do włosów, produktach do kąpieli itp. Wykorzystywane są również w przemyśle spożywczym. Nietoksyczny.

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i ponownego jego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

Sodium Lauryl Sarcosinate jest anionowym środkiem powierzchniowo czynnym. Przezroczysta ciecz o słabym specyficznym zapachu, gorzkim smaku. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, olejach mineralnych, płynach krzemoorganicznych. Rozpuszczalny w wodzie, silikonach, glicerynie, węglowodorach. Roztwory są stabilne w obecności soli wapnia i magnezu, nadtlenku wodoru. Piana jest najbardziej stabilna przy pH 5,5 - 6,0. Posiada właściwości przeciw próchnicy. Hamuje działanie bakterii kwasu mlekowego w jamie ustnej w stężeniu 0,3%. Nie wpływa na skórę i błony śluzowe. Znajduje zastosowanie w kompozycjach past do zębów, produktach oczyszczających do skóry i włosów.

PVP, skrót od poliwinylopirolidonu, jest jednym z głównych składników używanych w produktach do stylizacji włosów, aby utrzymać je w miejscu. Obecny w niewielkich ilościach w produktach do pielęgnacji skóry, tworzy na niej niewidzialny film, który, jak się uważa, wiąże wodę i pomaga nadać skórze jędrniejszy wygląd. U niektórych osób może pogorszyć choroby skóry. Poliwinylopirolidon jest mieszaniną amorficznych polimerów liniowych o różnym stopniu lepkości. Biały higroskopijny proszek. Rozpuszczalny w wodzie, węglowodorach aromatycznych, nierozpuszczalny w eterze, węglowodorach alifatycznych. Zagęszczacz i środek żelujący do kremów i past do zębów. Stabilizuje pianę w moich produktach. Tworzy błyszczące, przezroczyste filmy, dzięki czemu jest stosowany w produktach do pielęgnacji włosów. W systemach wodnych może być modyfikatorem lepkości. Nietoksyczne.

Metyloparaben jest stosowany jako środek konserwujący w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym od ponad 50 lat. Wzór chemiczny metyloparabenu sodu to C8H7NaO3. Może również występować naturalnie w owocach, takich jak jagody, gdzie ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe. Sodium methylparaben to sól sodowa metyloparabenu. Metylparaben jest całkowicie wchłaniany przez skórę lub po spożyciu, hydrolizowany do kwasu parahydroksybenzoesowego, a metabolity są szybko wydalane z moczem. Nie ma dowodów na akumulację. Jest wymieniony przez FDA jako ogólnie uważany za bezpieczny. Badania ostrej toksyczności na zwierzętach wykazały, że metyloparaben jest praktycznie nietoksyczny zarówno przy podawaniu doustnym, jak i zastrzykowym. Nie wykazano działania teratogennego, rakotwórczego, mutagennego ani embriotoksycznego. Nie podrażnia, gdy jest stosowany miejscowo, chociaż niektóre osoby mogą wykazywać nadwrażliwość krzyżową u osób uczulonych na miejscowe środki znieczulające, które są metabolizowane do kwasu para-aminobenzoesowego. Zgłaszano przypadki miejscowego kontaktowego zapalenia skóry. Wszystkie parabeny mają podobną budowę do estrogenu. Badania przeprowadzone na początku XXI wieku wykazały ślady parabenów w guzach piersi, ale dowody nie łączą parabenów z rakiem piersi. Przegląd składników kosmetycznych (CIR) przetestował bezpieczeństwo metyloparabenu, propyloparabenu i butyloparabenu w 1984 roku i stwierdził, że można je bezpiecznie stosować w produktach kosmetycznych na poziomie do 25%. Zazwyczaj parabeny stosuje się na poziomie od 0,01 do 0,3%.

Sacharyna sodowa to sztuczny słodzik, który smakuje ponad 300 razy słodszy od zwykłego cukru. W kosmetyce stosowany jest w postaci soli sodowej do słodzenia past do zębów, eliksirów, pomadek.

MENTHOL to biała, krystaliczna substancja o charakterystycznym świeżym, miętowym zapachu i działaniu chłodzącym (para-mentan-3-ol). Nierozpuszczalny w wodzie, częściowo rozpuszczalny w etanolu i ftalanie dietylu, całkowicie w 1,2-propanediolu, łatwo topi się w temperaturze pokojowej. Jest to substancja organiczna, ważny wtórny metabolit roślin z rodziny jesionowatych, naturalnie występujący w olejkach eterycznych mięty pieprzowej, mięty japońskiej, trochę w geranium i niektórych innych olejkach. Tradycyjnym sposobem pozyskiwania M. jest mrożenie z olejku miętowego. Metoda półsyntetyczna polega na wykorzystaniu cytronellalu, wyizolowanego z olejku cytronelowego w procesie destylacji, lub piperytonu, zawartego w olejku eukaliptusowym. Otrzymuje się go również na drodze syntezy przemysłowej. Istnieje 8 izomerów o dość podobnych właściwościach. Ma słabe właściwości miejscowo znieczulające, pobudza receptory zimna skóry i błon śluzowych, jest słabym antyseptykiem, ma łagodne działanie przeciwbakteryjne. O-mentol nie jest stosowany w kosmetykach. L-mentol ma wyrazisty zapach i smak, nadaje miętowej świeżości, zapewnia silny efekt chłodzący. Stosowany jest w perfumach i kosmetykach (O, 1-1,0%), produktach farmaceutycznych i spożywczych, wyrobach tytoniowych. Racemic M. jest stosowany głównie w produktach farmaceutycznych i perfumeryjno-kosmetycznych. Ma słabsze działanie chłodzące niż L-mentol. Jako ekonomiczną alternatywę dla racemicznego i !-mentolu można zastosować tzw. "płynny" M. o szerszym składzie izomerycznym. Zalecane dawkowanie: О, 1-1,0 %. Jest szeroko stosowany w aromatach spożywczych, zapachach past do zębów, preparatach farmaceutycznych, w wielu perfumach.

Papaina jest enzymem roślinnym z klasy hydrolaz. Katalizuje hydrolizę białek, peptydów, amidów, estrów i tioestrów. Jest wyizolowany jako krystaliczny biały proszek z soku drzewa melonowego, czyli papai (Carica Raraua). W kosmetyce stosowany jest w preparatach oczyszczających, wybielających i złuszczających skórę, peelingach enzymatycznych, preparatach antycellulitowych. Jest aktywny w szerokim zakresie pH 3-12 (optymalne pH 5). Jest odporny na działanie wysokich temperatur. Stabilny w liofilizowanym stanie inaktywowanym. Standaryzacja odbywa się według jednostek aktywności fermentacyjnej (od 25 do 600 TU). Stosowany jest w peelingach, środkach złuszczających, produktach do głębokiego oczyszczania i depilacji skóry, w produktach do skóry tłustej i włosów (wspomaga oczyszczanie gruczołów łojowych i likwiduje procesy zapalne).

LIMONEN - (4R)-1-metylo-4-(1-metyloetenylo)cykloheksen, bezbarwna przezroczysta ciecz o przyjemnym cytrusowym zapachu. Ma właściwości owadobójcze. Występuje w olejku pomarańczowym, prawie wszystkich owocach cytrusowych i wielu innych olejkach eterycznych. L. otrzymuje się w wyniku destylacji frakcyjnej mieszanin terpenów powstałych w procesie ich izolacji z cytrusowych olejków eterycznych. Stosowany jest w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%, jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR TC 009/2011 obecność L. w użytej kompozycji zapachowej musi być wskazana na etykiecie produktu kosmetycznego lub perfumeryjnego, jeżeli jego stężenie przekracza 0,001 v/v w produktach, które nie są wypłukanych i 0,01 wypłukanych produktów.