Mediheal Phyto-Enzyme Peeling Pad

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

BUTYLENE GLYCOL - glikol 1,3-butylenowy (1,3-butanodiol, glikol metylotrimetylenowy) diol alifatyczny, alkohol dwuatomowy. Bezbarwna, lepka, mało lotna ciecz o słodkawym smaku. Ma dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci. W recepturach produktów kosmetycznych jest często stosowany jako wzmacniacz chemiczny, tj. składnik wzmacniający działanie innych składników, np. konserwantów, aromatów, dodatków nawilżających. Ma dobrą aktywność przeciwdrobnoustrojową, nietradycyjny środek konserwujący. Jest często stosowany w lakierach do włosów i produktach do stylizacji włosów. Glikol butylenowy to cząsteczka glikolu składająca się z prostego łańcucha czterech atomów węgla z dwiema przyłączonymi grupami hydroksylowymi (-OH). Ta chemia jest ważna z dwóch powodów: po pierwsze, dwie grupy hydroksylowe pozwalają temu składnikowi działać jako środek pochłaniający wilgoć, a po drugie, prosty łańcuch węglowy pozwala temu składnikowi działać jako doskonały rozpuszczalnik. Zawartość wilgoci w glikolu butylenowym, ze względu na jego dwie grupy hydroksylowe, jest dość znacząca. Chociaż nie jest tak silnym środkiem nawilżającym jak gliceryna, która zawiera trzy grupy hydroksylowe, jest drugą najlepszą opcją. To zachowanie opiera się na przyciąganiu grup hydroksylowych do wody. Dlatego, gdy glikol butylenowy jest nakładany na skórę za pomocą balsamu, kremu lub serum, pobiera wilgoć do skóry z otoczenia lub z głębszych warstw skóry. Oprócz działania jako środek utrzymujący wilgoć, glikol butylenowy może również służyć jako doskonały rozpuszczalnik. Ze względu na swój hydrofilowy charakter i bazę węglową na bazie oleju, może pomóc rozpuszczać składniki na bazie wody i oleju, które normalnie są ze sobą niekompatybilne. Wreszcie ta klarowna, bezbarwna ciecz może również kontrolować lepkość, ponieważ zmniejsza lepkość produktów po dodaniu.

1,2-Heksanodiol jest wysoce skutecznym i łagodnym środkiem wiążącym i utrzymującym wilgoć. Jest szczególnie przydatny do łączenia produktów silikonowych i może być stosowany w niższych stężeniach niż wiele innych środków wiążących, co zmniejsza prawdopodobieństwo powodowania podrażnień. 1,2-heksanodiol zawiera w swoim składzie wiele substancji chemicznych, w tym: kwas alfa-liponowy, przeciwutleniacz; chryzyna, przeciwzapalny bioflawonoid; diosgenina, która wspiera zdrowy poziom cholesterolu we krwi; chlorowodorek glukozaminy, który spowalnia proces degeneracji stawów; i indolo-3-karbinol, składnik odżywczy, który może zapobiegać rakowi.

Ten składnik, pochodzący z buraków cukrowych, jest czasami stosowany jako alternatywa dla składnika złuszczającego kwasu salicylowego w krajach, w których stosowanie kwasu salicylowego jest zabronione lub dozwolone ilości są ściśle ograniczone. Chociaż salicylan betainy wygląda obiecująco, nie ma niezależnych badań ani niezależnych badań porównujących jego skuteczność z dobrze znanym składnikiem BHA, kwasem salicylowym.

Betaina – trimetyloglicyna przemysłowa, trimetyloglicyna, czyli kwas trimetyloaminooctowy. Jest to związek obojnaczy. Grupa B obejmuje również inne podobne związki, ale nazwa betaina została wzmocniona od trimetyloglicyny. B. glicyna pozyskiwana jest z buraków cukrowych. Amfoteryczne środki powierzchniowo czynne nie zmieniają swojej rozpuszczalności i właściwości konsumenckich wraz ze zmianą pH środowiska. W środowisku wodnym są dobrze kompatybilne z anionowymi i kationowymi środkami powierzchniowo czynnymi. B. do wysokopieniących miękkich środków powierzchniowo czynnych i są szeroko stosowane w kompozycjach środków pieniących, produktów do pielęgnacji skóry. Biały proszek. Posiada doskonałe właściwości nawilżające i promujące. Polecany jest do cery wrażliwej i problematycznej, a także do kosmetyków i past do zębów dla dzieci.

Hydroksyacetofenon (SYMSAVE. H) to uniwersalny wzmacniacz konserwujący. Stała biała substancja o charakterystycznym zapachu. Częściowo rozpuszczalny w glicerynie, glikolach i alkoholu etylowym. Rozpuszczalny w wodzie do stężenia 1%, co jest maksymalną zalecaną dawką. Nadaje się do wszystkich rodzajów formuł, w tym do kremów przeciwsłonecznych o wysokim SPF i systemów o wysokiej zawartości środków powierzchniowo czynnych. Pozwala zmniejszyć stężenie niepożądanych konserwantów lub usunąć je z formulacji (claim "preservative-free"). Posiada aktywność antyoksydacyjną i przeciwpodrażnieniową.

Związek organiczny stosowany głównie jako roztwór buforowy (roztwór o lekko zmiennym poziomie pH). Jest stosowany w leczeniu oparzeń. W kosmetykach jest stosowany jako emulgator i rozpuszczalnik. Zauważono, że trometamina sama w sobie dobrze rozpuszcza związki aromatyczne. Składnik w kremach jest bezpieczny. Organiczny aminowy akceptor protonów. Znajduje zastosowanie w syntezie surfaktantów i farmaceutyków; jako emulgator do kremów i balsamów kosmetycznych, emulsji oleju mineralnego i wosku parafinowego, jako bufor biologiczny oraz stosowany jako alkalizator.

Octyldodecet-16 - eter glikolu polietylenowego oktylododekanolu

Cytrynian sodu to biała krystaliczna substancja o przyjemnym kwaśnym smaku, bezwonna. Rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu. Otrzymywany w wyniku interakcji siarczanu sodu z cytrynianem wapnia. Służy do neutralizacji śladów metali w roztworach. W kosmetyce stosowany jako środek powierzchniowo czynny oraz jako składnik buforowy (w zasadowym zakresie pH). Środek kompleksujący, środek dyspergujący, środek chelatujący.

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

Papaina jest enzymem roślinnym z klasy hydrolaz. Katalizuje hydrolizę białek, peptydów, amidów, estrów i tioestrów. Jest wyizolowany jako krystaliczny biały proszek z soku drzewa melonowego, czyli papai (Carica Raraua). W kosmetyce stosowany jest w preparatach oczyszczających, wybielających i złuszczających skórę, peelingach enzymatycznych, preparatach antycellulitowych. Jest aktywny w szerokim zakresie pH 3-12 (optymalne pH 5). Jest odporny na działanie wysokich temperatur. Stabilny w liofilizowanym stanie inaktywowanym. Standaryzacja odbywa się według jednostek aktywności fermentacyjnej (od 25 do 600 TU). Stosowany jest w peelingach, środkach złuszczających, produktach do głębokiego oczyszczania i depilacji skóry, w produktach do skóry tłustej i włosów (wspomaga oczyszczanie gruczołów łojowych i likwiduje procesy zapalne).

OLEJ PATCZULOWY – olejek eteryczny z suchych liści paczuli (Pogestemon patchouli), rośliny wieloletniej z rodziny Labiataceae. Czerwono-brązowa lub zielonkawo-brązowa lepka ciecz o silnym charakterystycznym drzewno-balsamicznym zapachu o zwiększonej stabilności. Skład olejku obejmuje a- i b-pachulen, a-guaien, caryophyllene, bulnesen, norpachulenol, alkohol paczulowy itp. Poseł. nie wykazuje działania fototoksycznego i jest szeroko stosowany w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych do kosmetyków i mydeł toaletowych, produktów do masażu. P.m. jest stosowany w aromaterapii. przy stanach zapalnych skóry, a nawet przeciw łysieniu.

Cedr wirginijski, znany również jako cedr czerwony, w rzeczywistości pochodzi z drzewa jałowca (Juniperus virginiana). Virginia Cedarwood Essential Oil ma drzewny, balsamiczny aromat i jest olejkiem o bursztynowej barwie z bardzo bogatym podtekstem. Drzewo cedrowe jest uziemiające, równoważące i pomaga uspokoić umysł. Wielu wie, że energetyzuje skórę i pomaga zrównoważyć problemy skórne, takie jak trądzik i podrażnienia. Również świetny olej do pielęgnacji skóry głowy, nawilżający suche miejsca. Olej z drzewa cedrowego może promować wzrost włosów poprzez stymulację skóry głowy. Juniperus Virginiana Oil to olejek lotny pochodzący z Juniperus virginiana. Olejek jałowcowy to olejek eteryczny ze świeżych lub suszonych jagód (szyszek) Juniperus communis. Bezbarwna lub żółtawa ciecz o świeżym drzewno-balsamicznym zapachu i gorzkim smaku. Skład chemiczny olejku z jagód jest bardzo złożony, zawiera a- i ?-pinen, kamforę, sabinen, mircen, a- i ?4-ol, octan bornylu, kariofilen, a także w niewielkich ilościach limonen, kamforę, linalol, octan linalilu, borneol, nerol. M.M. nie ma działania fototoksycznego i jest stosowany bez ograniczeń w perfumerii i kosmetyce, jednak ze względu na wysoką cenę jego zastosowanie jest ograniczone. Do produkcji napojów alkoholowych zużywa się znaczne ilości ropy naftowej. Jest skutecznym środkiem w leczeniu różnych chorób skóry. W kosmetyce stosowany jest w produktach do ciała, stóp, masażu i po goleniu.

Kwas kapryloilosalicylowy to pochodna (ester) kwasu salicylowego opracowana przez firmę L'Oreal. Jest znany w kręgach chemicznych jako kwas 2-hydroksylo-5-oktanoilobenzoesowy, ale konsumenci produktów do pielęgnacji skóry częściej wiedzą, że zawiera kwas lipohydroksylowy (LHA). Część „lipo” jest rozpuszczalna w tłuszczach, chociaż zwykły kwas salicylowy też. Do tej pory badania nie wykazały wyższości kwasu kaprylowo-salicylowego nad kwasem salicylowym; wiemy jednak, że LHA ma większe cząsteczki i dzięki swojej strukturze kwasu tłuszczowego penetruje skórę wolniej niż kwas salicylowy. Badania in vitro wykazały, że LHA ma tendencję do pozostawania w warstwie rogowej naskórka (najbardziej zewnętrznych warstwach skóry), podczas gdy kwas salicylowy przenika do 58% dalej. To ograniczenie może wyjaśniać, dlaczego kwas kapryloilosalicylowy nie jest uważany za tak skuteczny w walce z trądzikiem jak kwas salicylowy. Mówiąc o trądziku, istnieje badanie porównawcze pokazujące, że kwas kapryloilosalicylowy stosowany z nadtlenkiem benzoilu i/lub miejscowym antybiotykiem dawał nieco lepsze wyniki niż stosowanie samego nadtlenku benzoilu i miejscowego antybiotyku. Chociaż jest to zachęcające, jeśli zmagasz się z trądzikiem, zwykły kwas salicylowy powinien pozostać Twoim środkiem złuszczającym. Podobnie jak kwas salicylowy, kapryloil ma właściwości złuszczające i łagodzące, a także poprawia koloryt skóry, redukuje zmarszczki i odblokowuje pory. Ma również te same wymagania dotyczące formuły dla zakresu pH, w którym działa najlepiej, chociaż w przeciwieństwie do kwasu salicylowego, stężenia LHA w pielęgnacji skóry zazwyczaj nie przekraczają 1%. Co ciekawe, badania porównawcze nie skupiały się na kwasie salicylowym; zamiast tego w jedynym istniejącym badaniu porównano kwas kapryloilosalicylowy z alfa-hydroksykwasem (AHA) kwasem glikolowym. W takich przypadkach wykazano, że mniejsze ilości (5-10%) kwasu kapryloilosalicylowego zapewniają równoważny lub wyższy poziom widocznej poprawy w porównaniu ze znacznie wyższymi (20-50%) stężeniami kwasu glikolowego. Biorąc pod uwagę naturalne właściwości łagodzące kwasu salicylowego, nie jest zaskoczeniem, że peelingi LHA były postrzegane jako mniej drażniące niż peelingi AHA.

Olejek piołunowy to olejek eteryczny z nadziemnej części piołunu pospolitego (Artemisia vulgaris). Bezbarwny lub żółty płyn o świeżym zapachu kamfory i słabej nucie cedru. Olejek zawiera a- i b-tujony, 1,8-kineol, kamforę, kariofylen. Nie występuje efekt fototoksyczny. Olejek jest stosowany bez ograniczeń w perfumerii i kosmetyce. Podręczniki aromaterapii zalecają jego stosowanie w procesach zapalnych. Wyciągi z piołunu zawierające M.p.g. są stosowane w kosmetyce w małych stężeniach w produktach do ciała.

Beta-glukan jest rozpuszczalnym w wodzie monosacharydem. Wprowadzany jest do produktów do pielęgnacji skóry jako składnik nawilżający, który pozostawia na skórze cienki elastyczny film. Przyczynia się do poprawy tekstury gotowych produktów.

JAPANESE MINT OIL to olejek eteryczny z liści i kwiatostanów mięty japońskiej (Mentha arvensis). Głównym przeznaczeniem przemysłowym olejku jest ekstrakcja z niego (-)-mentolu. Pozostały olej jest doprowadzany do postaci rynkowej i nazywany jest dementowanym. Skład chemiczny M.M.Y. różni się od składu oleju pieprzowego. Oprócz mentolu, M.m.y. zawiera menton i estry mentolu, a także niewielkie ilości menthofuranu i 1,8-kinolu. Zdementowane tanie olejki (chińskie i brazylijskie) z mięty japońskiej Mentha arvensis nie mają w składzie nic wspólnego z olejkiem z mięty pieprzowej. Zapach jest ostrzejszy, a smak gorszy niż w przypadku olejku z mięty pieprzowej. Olejek nie ma działania fototoksycznego i jest stosowany bez ograniczeń w perfumerii. Mentha arvensis jest powszechnie znana jako mięta kukurydziana lub dzika mięta. Jest to zielna roślina kwitnąca pochodząca z umiarkowanych regionów Europy, Azji Zachodniej i Środkowej oraz Ameryki Północnej. Z liści rośliny pozyskuje się głównie olejek lub ekstrakt, które są bogate w składniki takie jak mentol i menton. Ma charakterystyczny smak i aromat mięty. Olejek jest bezbarwny o miętowym aromacie. W jej skład wchodzi mentol, garbniki, flawonoidy i terpeny.