St. Moriz Advanced Pro Formula Tan Boosting Facial Serum

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

DENATURATED ALCOHOL (alkohol skażony) - alkohol etylowy zawierający specjalne dodatki, które powodują jego nieprzyjemny zapach i smak oraz sprawiają, że nie nadaje się do spożycia. W szczególności do alkoholu dodaje się barwniki, które nadają mu niebiesko-fioletowy kolor. W kosmetyce D.S. jest stosowany jako rozpuszczalnik oraz do produkcji perfum i kosmetyków. Każdy kraj ma swoje ograniczenia i normy dotyczące stężenia dozwolonego D.S. w zależności od substancji denaturującej. Lista substancji denaturujących jest również inna w każdym kraju.

GLIKOL POLIPROPYLENOWY – polimer glikolu propylenowego, bezbarwna lepka ciecz o słabym charakterystycznym zapachu, słodkawym smaku, która posiada właściwości higroskopijne. Nietoksyczny w małych dawkach. Estry P. są szeroko stosowane jako składniki bazowe układów emulsyjnych. Ekstrakt do surowców roślinnych. Może wykazywać właściwości konserwujące ze względu na wpływ na siłę jonową wody.

Etoksydiglikol to glikol dietylenowy, eter monoetylowy, dokładnie oczyszczona, przezroczysta ciecz. Ma silne działanie nawilżające, zmiękczające, kompatybilne z niemal wszystkimi istniejącymi rodzajami preparatów, najczęściej stosowany w kosmetyce jako rozpuszczalnik różnych składników aktywnych. Jako rozpuszczalnik stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry twarzy i ciała. Jako bezwonny rozpuszczalnik stosowany jest do przygotowania perfum. W zmywaczu do paznokci E. może znacznie zmniejszyć zawartość acetonu. W produktach przeznaczonych do pielęgnacji włosów i skóry głowy pozwala zapewnić najbardziej jednorodną i trwałą koloryzację, skutecznie rozwiązując problem rozdwojonych końcówek. Ponadto E. może być stosowany jako środek powierzchniowo czynny w mikroemulsjach i znacznie zwiększyć skuteczność składników aktywnych (chemicznych dodatków przeciwsłonecznych, składników bakteriobójczych i chlorohydratu glinu). Jak wszystkie enhancery, wzmacnia kilkakrotnie działanie odbudowujące, napinające, regulujące i nawilżające produktów kosmetycznych poprzez zwiększenie skuteczności działania substancji aktywnych.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

Hydroksyetyloceluloza - eter celulozy, lekko kwaśny polielektrolit, biały proszek. Dobrze rozpuszcza się w gorącej wodzie. Kompatybilny z prawie wszystkimi solami elektrolitów, ale niestabilny w obecności siarczanów, zwłaszcza w obecności siarczanu amonu. Jest dobrze kompatybilny z gumą tragakantową, CMC, skrobią, dekstryną, żelatyną, sorbitolem, gliceryną, glikolem propylenowym, płynnymi poliglikolami i długołańcuchowymi alkoholami dwuskładnikowymi, ale jednocześnie jest tylko częściowo kompatybilny z metylocelulozą i poliwinylem. Jako skuteczny zagęszczacz, HEC jest dodawany do past do zębów, emulsji i szamponów, stosowany jako środek błonotwórczy, jako zagęszczacz w kompozycjach o dużej zawartości soli (dezodoranty, antyperspiranty), układach wodno-alkoholowych. Otrzymuje się go w wyniku estryfikacji włókien pozyskiwanych z drewna, bawełny, lnu i innych surowców. Stosowany jest również jako modyfikator lepkości i dodatek reologiczny, środek utrzymujący wodę, środek wspomagający dyspergowanie, zwłaszcza w obecności materiału niejonowego; stabilizator emulsji, środek powierzchniowo czynny i środek żelujący, zapewniający miękką i jednorodną teksturę produktom kosmetycznym o różnym przeznaczeniu, pastom do zębów itp. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E1525.

ETHYLHEXYLGLYCERIN to monoalkilowy eter glicerolu, bezbarwna ciecz. Jeden z najsilniejszych „zielonych” konserwantów, porównywalny siłą do analogów parabenu. Kolejną zaletą jest nieformalny odwodorniacz. Może być stosowany w szerokim zakresie pH. Pozyskuje się go z różnych zbóż. Jego budowa chemiczna jest podobna do eterów alkilowo-gliceryny, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe. W kosmetyce polecany jako składnik wielofunkcyjny, który jest: dodatkiem zmiękczającym w produktach do pielęgnacji skóry; poprawia właściwości dotykowe emulsji dodatku; dezodorant, dodatek szczególnie aktywny przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, dodatek wzmacniający działanie innych środków przeciwdrobnoustrojowych, takich jak glikole i alkohole kosmetyczne. Emostretch, który pomaga nawilżyć skórę. Jest stosowany jako utrwalacz smaku. Syntetyczna substancja podobna do naturalnych estrów alkilogliceroli, które występują w tkankach ludzkich i zwierzęcych. Wielofunkcyjny składnik kosmetyków. Substancja czynna do dezodorantów.

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Sacharoza jest disacharydem, najprostszym i najważniejszym oligosacharydem. Jest to substancja krystaliczna. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, słabo w etanolu, nierozpuszczalny w eterze, benzenie, chloroformie. Stosowany jest jako dodatek słodzący w pastach do zębów, pomadkach. Właściwości sacharozy: - Jest to środek ścierny, który pozwala delikatnie oczyścić skórę. Sacharoza występuje w postaci małych, krystalicznych cząsteczek, co pozwala temu składnikowi działać jak łagodny środek ścierny. Produkty zawierające sacharozę jako środek ścierny pomogą złuszczyć górne warstwy skóry, usuwając makijaż, nadmiar oleju, brud i inne zanieczyszczenia, które mogły się nagromadzić w ciągu dnia; - Nawilża skórę. Scruby, które zawierają sacharozę, mogą nie tylko oczyścić skórę z martwych komórek, ale także nawilżyć, ponieważ sacharoza jest doskonałym środkiem nawilżającym; - Emulgator. Sacharoza i estry kwasów tłuszczowych są zwykle dodawane do preparatów kosmetycznych jako emulgatory. Emulgator jest niezbędny w produktach, które zawierają zarówno składniki wodne jak i olejowe, aby utrzymać stabilną emulsję.

SORBINIAN POTASU – kwas sorbinowy potasu, sól potasowa kwasu sorbinowego – biały proszek lub granulki, prawie bezwonny, smak neutralny. Konserwant aktywnie hamujący rozwój drożdży, bakterii, grzybów pleśniowych. Spowalnia jedynie rozwój mikroorganizmów i nie ma działania biobójczego. Wykazuje aktywność przeciwdrobnoustrojową dopiero przy pH poniżej 6,5. Może być pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E202.

BENZOESAN SODU – sól sodowa kwasu benzoesowego, produkt w postaci białego krystalicznego proszku, bezwonny, o słodkawym smaku. Stosowany jest jako środek antyseptyczny i konserwujący w przemyśle spożywczym, medycznym i kosmetycznym, m.in. w pastach do zębów, kremach do twarzy itp. Nietoksyczny. BM zamienia się w niezdysocjowany kwas w roztworze wraz ze spadkiem pH. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E211.

Od wielu lat karmel jest stosowany w przemyśle higieny osobistej jako naturalny barwnik. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na naturalne produkty do pielęgnacji ciała, wzrosło również zainteresowanie karmelem jako barwnikiem do pielęgnacji ciała. Karmel jest zatwierdzonym barwnikiem w Stanach Zjednoczonych i Europie, ale niewiele wiadomo o tym, jak skuteczność karmelu może się różnić w preparatach do pielęgnacji ciała. Chemia karmelizacji jest złożona i trudna do krótkiego wyjaśnienia. Nowoczesna produkcja karmelu odbywa się w zamkniętym naczyniu o kontrolowanej temperaturze, w którym zachodzi reakcja karmelizacji. W tej reakcji cukry, czyli duże cząsteczki węglowodanów ulegają odwodnieniu, a następnie zmniejszeniu do cukrów prostych pod wpływem kwasu, ciepła i ciśnienia. W kosmetykach i produktach do pielęgnacji ciała karmel jest stosowany w recepturze wielu różnych produktów.