Bobbi Brown Long-Wear Even Finish Foundation SPF 15

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i ponownego jego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

DIMETHYCON to silikonowy polimer liniowy, silikon. Lepka, oleista ciecz. Bezbarwne, przezroczyste, bezwonne ciecze. W zależności od masy cząsteczkowej lepkość D. zmienia się w szerokim zakresie wartości. Niskocząsteczkowe D. dobrze łączą się z olejami mineralnymi. Stosowany jest w produktach kosmetycznych jako składnik poprawiający strukturę i kompatybilność różnych składników w recepturze. Ma łagodne działanie ochronne na skórę. W kosmetycznych kremach do rąk, preparatach chroniących skórę, balsamach do opalania i produktach do pielęgnacji włosów tworzy nietłustą warstwę ochronną, która odpycha wodę i zawarte w niej substancje drażniące, jednocześnie pozwalając skórze oddychać. Stosowany jest w większości past samochodowych i meblowych ze względu na łatwość użycia, wysoki połysk przy minimalnym polerowaniu i silną warstwę hydrofobową. Stosowany również w wielu innych specjalistycznych preparatach, w tym w skrobiach aerozolowych i preparatach do kondycjonowania tkanin.

Baza danych kosmetyków wymienia trimetylosiloksykrzemian jako niebezpieczny składnik, chociaż istnieją luki w danych. Jednak ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że trimetylosiloksykrzemian jest pochodną silikonu, a związki silikonowe mogą być toksyczne po spożyciu (aw niektórych przypadkach wstrzyknięciu) i wykazano w niektórych badaniach, że powodują reakcje alergiczne. Trimetylosiloksykrzemian jest ogólnie uważany za bezpieczny, gdy jest stosowany miejscowo w produktach do pielęgnacji skóry.

Cetyl Polyethylene Glycol, Poly Propylene Glycol - 10, Poly Propylene Glycol i Dimethicone to składniki na bazie silikonu. Pełni kilka funkcji: emulgatora, kondycjonera, emolientu i nawilżacza. Jak wiele komponentów na bazie silikonu ma wysoką płynność i dobrze rozprowadza się na powierzchni. Ale główną zaletą tego składnika jest jego zdolność do zwiększenia żywotności aktywnych składników produktu (szczególnie przydatne, gdy produkt zawiera wiele ekstraktów). Można go znaleźć głównie w kremach zwalczających zmiany skórne związane z wiekiem. Toksyczność produktu w dużej mierze zależy od tego, czy został on oczyszczony - jeśli nie, uzyskaj substancje rakotwórcze; sam lek nie ma ostrej toksyczności, ale jest stosowany w ściśle ograniczonych ilościach, aby uniknąć podrażnienia. Może być zanieczyszczony potencjalnie toksycznymi zanieczyszczeniami produkcyjnymi, takimi jak 1,4-dioksan.

BUTYLENE GLYCOL - glikol 1,3-butylenowy (1,3-butanodiol, glikol metylotrimetylenowy) diol alifatyczny, alkohol dwuatomowy. Bezbarwna, lepka, mało lotna ciecz o słodkawym smaku. Ma dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci. W recepturach produktów kosmetycznych jest często stosowany jako wzmacniacz chemiczny, tj. składnik wzmacniający działanie innych składników, np. konserwantów, aromatów, dodatków nawilżających. Ma dobrą aktywność przeciwdrobnoustrojową, nietradycyjny środek konserwujący. Jest często stosowany w lakierach do włosów i produktach do stylizacji włosów. Glikol butylenowy to cząsteczka glikolu składająca się z prostego łańcucha czterech atomów węgla z dwiema przyłączonymi grupami hydroksylowymi (-OH). Ta chemia jest ważna z dwóch powodów: po pierwsze, dwie grupy hydroksylowe pozwalają temu składnikowi działać jako środek pochłaniający wilgoć, a po drugie, prosty łańcuch węglowy pozwala temu składnikowi działać jako doskonały rozpuszczalnik. Zawartość wilgoci w glikolu butylenowym, ze względu na jego dwie grupy hydroksylowe, jest dość znacząca. Chociaż nie jest tak silnym środkiem nawilżającym jak gliceryna, która zawiera trzy grupy hydroksylowe, jest drugą najlepszą opcją. To zachowanie opiera się na przyciąganiu grup hydroksylowych do wody. Dlatego, gdy glikol butylenowy jest nakładany na skórę za pomocą balsamu, kremu lub serum, pobiera wilgoć do skóry z otoczenia lub z głębszych warstw skóry. Oprócz działania jako środek utrzymujący wilgoć, glikol butylenowy może również służyć jako doskonały rozpuszczalnik. Ze względu na swój hydrofilowy charakter i bazę węglową na bazie oleju, może pomóc rozpuszczać składniki na bazie wody i oleju, które normalnie są ze sobą niekompatybilne. Wreszcie ta klarowna, bezbarwna ciecz może również kontrolować lepkość, ponieważ zmniejsza lepkość produktów po dodaniu.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Komponent oparty na złożu mineralnym Hectorite. Składnik ten oparty jest na złożu mineralnym Hektoryt. Składnik ten dobrze współgra z olejem - zagęszcza olej i doskonale stabilizuje emulsje. często stosowany jest w kremach, kosmetykach dekoracyjnych, dezodorantach itp. - w celu zwiększenia lepkości produktu i tworzenia stabilnych zawiesin. Również ten składnik jest źródłem minerałów i może być stosowany jako składnik odżywczych maseczek do skóry. W kosmetykach dekoracyjnych stosowany jest do zwiększenia stabilności pigmentów zarówno na bazie organicznej jak i nieorganicznej. Jest całkowicie bezpieczny na skórze, w przypadku kontaktu z oczami może powodować łagodne podrażnienie, nietoksyczny.

Polyglyceryl-3-diisostearate to diester (grupy węgla połączone z innymi atomami) stosowany jako emolient (składnik nawilżający) i środek powierzchniowo czynny w kosmetykach. Według jednego z dostawców, pomaga emulgować mieszaniny oleju i wody i jest wystarczająco łagodny, aby stosować go na wrażliwej skórze. W postaci surowej jest jasnożółtą cieczą, którą stosuje się w produktach nielotnych w ilości do 39%. Niezależna komisja ekspertów ds. badań kosmetycznych stwierdziła, że diizostearynian poliglicerolu-3 nie powoduje uczuleń i jest bezpieczny w przypadku stosowania w produktach kosmetycznych do pielęgnacji skóry i włosów. Zgodnie z bazą danych kosmetyków, poliglicerylo-2-diizostearynian jest składnikiem o niskim stopniu zagrożenia, z jedynie brakami danych i obawami dotyczącymi bioakumulacji; Wpis w bazie danych kosmetyków dla poliglicerylo-3-diizostearynianu stwierdza, że jest on w 100% bezpieczny do stosowania w kosmetykach i produktach kosmetycznych. Comedogenic

CHLOREK Sodu jest białą krystaliczną substancją o słonym smaku. Rozpuszcza się w wodzie. W kosmetyce stosowany jest jako środek antyseptyczny oraz regulator lepkości i aktywności jonowej roztworów. Znajduje zastosowanie w proszkach i eliksirach do zębów, balsamach, produktach pieniących, mydłach, solach do kąpieli.

Laminaria saccharina, znana również jako kelp cukrowy, to gatunek brązowej algi, którą można znaleźć w kilku oceanach na całym świecie. W pielęgnacji skóry ekstrakt z kelpu cukrowego jest stosowany jako suplement nawilżający i przeciwzapalny ze względu na swoje właściwości nawilżające i łagodzące. Ekstrakt z kelpu cukrowego jest pozyskiwany z jednego z rodzajów żółtych/brązowych alg. Naukowcy zauważają, że Laminaria saccharina jest bogatym źródłem karotenoidów i polisacharydów, które zapewniają znaczne właściwości antyoksydacyjne i działają przeciwstarzeniowo. Liście Laminaria saccharina znane są jako źródło beta-glukanu, który łagodzi skórę. Ogólnie rzecz biorąc, badania pokazują, że ten składnik ma duży potencjał do poprawy uszkodzonej skóry i może również pomóc w zwiększeniu nawilżenia. Istnieją również badania, które wskazują, że Laminaria saccharina ma właściwości chelatujące, które mogą pomóc zapobiec wiązaniu się minerałów i metali obecnych w preparatach kosmetycznych z innymi składnikami i wpływać na ich skuteczność. Czynniki chelatujące zapobiegają również niepożądanym zmianom tekstury, zapachu i/lub konsystencji produktu. W 2019 roku Cosmetic Ingredient Review Panel ocenił bezpieczeństwo ekstraktu z sacharyny kelp. W raporcie przebadano 136 produktów higieny osobistej zawierających 0,00001-0,54% ekstraktu z sacharyny kelp, gdzie określono, że jest ona "bezpieczna, gdy jest stosowana w kosmetykach w obecnych praktykach użytkowania".

Masło shea, karite to olej tłuszczowy otrzymywany z miazgi jąder owoców drzewa karite (Butyrospermum parkii) z rodziny sapowatych. Drzewo shea ma w Afryce wiele nazw: karite, kare lub kolo, se (stąd angielska nazwa shea-shea). Prawie połowa zawartości miazgi w kości to udział "oleju". Ma konsystencję masła i utrzymuje je w temperaturze do 35°C. Ma bogatą konsystencję, kremowy odcień. Głównymi składnikami są trójglicerydy kwasów tłuszczowych oleinowego (40-45%), stearynowego (35-45%), palmitynowego i innych nasyconych. Charakteryzuje się stosunkowo wysoką zawartością tłuszczów niezmydlających się (do 17%), w tym tokoferoli, triterpenów, steroidów itp. co decyduje o aktywności antyoksydacyjnej i regeneracyjnej oleju, właściwościach fotoprotekcyjnych. Istnieją różne odmiany oleju, do ekstrakcji których jako rozpuszczalnika używa się heksanu. Ale bardziej popularne produkty przyjazne środowisku - otrzymywane tradycyjnymi metodami lub mechaniczną ekstrakcją bez użycia rozpuszczalników. Dobry emolient, odżywia, nawilża, zmiękcza, łagodzi, chroni skórę przed promieniowaniem słonecznym i sprzyja jej regeneracji, ma działanie przeciwzapalne i regenerujące. Triglicerydy M.s. mają działanie uplastyczniające i wpływ na właściwości barierowe skóry. Wzmacniacz dla polarnych składników aktywnych może ułatwić ich dostarczenie do głębszych warstw skóry. Afrykańscy producenci mydła używają M.s. jako surowca. Osoby stosujące M.s. nie cierpią prawie na żadne choroby skóry, a ich skóra jest gładka i elastyczna. Stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry i włosów, w tym w produktach do skóry starzejącej się; w produktach do włosów zniszczonych, suchych i łamliwych.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

ASCORBYL PALMITATE to pochodna kwasu askorbinowego i palmitynowego, bardziej stabilna forma kwasu askorbinowego. Synonim ascorbyl-6-palmitate – rozpuszczalna w tłuszczach forma witaminy C z kwasem palmitynowym na szóstej pozycji. Z łatwością przenika zarówno przez warstwę rogową naskórka, jak i przez błony komórkowe i działa antyoksydacyjnie. Nie ma właściwości drażniących przy neutralnym pH, dzięki czemu idealnie nadaje się do aplikacji na skórę. Wiadomo, że A. P. skutecznie redukuje rumień wywołany promieniowaniem UV. W produktach kosmetycznych stosowany jest jako środek konserwujący, przeciwutleniacz drugiego rzutu, a także składnik odżywczy i wybielający skórę, który pomaga zmniejszyć kruchość drobnych naczynek. Palmitynianowa część tego składnika nadaje mu właściwości nawilżające, których nie ma wiele innych form witaminy C. Co ciekawe, chociaż palmitynian askorbylu jest uważany za stabilną postać witaminy C, badania wykazały, że inne formy są bardziej stabilne, a skóra łatwiej się wchłania. przekształcić te formy w kwas askorbinowy. Jednak badanie porównawcze wykazało, że kapsułkowany palmitynian askorbylu zachowuje odpowiednią stabilność w różnych rodzajach emulsji. Palmitynian askorbylu jest często stosowany w pielęgnacji skóry w ilości od 0,1 do 1%, gdzie jego zdolność przeciwutleniająca pomaga stabilizować delikatniejsze składniki, w tym czystą witaminę C; nie jest jednak odporny na degradację pod stałą ekspozycją na ciepło i tlen, o czym świadczą dane wielu dostawców składników. Jest uważany za bezpieczny w ilościach powszechnie stosowanych w produktach do pielęgnacji skóry i makijażu.

WITAMINA E to tokoferol, witamina rozpuszczalna w tłuszczach, główny lipofilowy przeciwutleniacz osocza, błon i tkanek organizmów zwierzęcych. Rodzina związków, tokoferole i tokotrienole, oznaczona pierwszymi literami alfabetu greckiego: alfa, beta, gamma i delta, najbardziej aktywną formą jest a-tokoferol. Tokoferole znajdują się w olejach roślinnych, zielonych warzywach (szpinak, sałata) i mące żytniej. Głównym źródłem jest olej z kiełków pszenicy. Lepka oleista ciecz o jasnożółtym kolorze. V. Ye jest głównym fizjologicznym przeciwutleniaczem bariery skórnej człowieka, niezbędnym do utrzymania stabilności błon komórkowych, uczestniczy w procesach regulacji struktury i funkcjonowania lipoprotein. Ustalono, że V. Ye jest osadzona w lipidowej części warstwy rogowej naskórka i działa wzmacniająco, zmieniając efektywną przepuszczalność błon. Wiadomo, że gdy stosuje się go przed naświetlaniem UV, znacznie zmniejsza się intensywność ostrych reakcji skórnych, a intensywność powstawania zmarszczek podczas długotrwałego naświetlania UV. Wiele V.E zawiera syropowy lubrykant dla noworodków. VE wzmacnia właściwości ochronne innych przeciwutleniaczy: witaminy A i C. Dlatego w „prawidłowych” recepturach kosmetycznych często można spotkać te witaminy razem. Jeden z najczęstszych składników do pielęgnacji skóry. Utlenia się dość wolno, co pozwala na stosowanie tokoferolu w wielu produktach kosmetycznych, a najpopularniejszą postacią jest octan witaminy E. Obecnie witamina E jest szeroko stosowana w produktach do pielęgnacji skóry jako środek przeciwutleniający, nawilżający i zmiękczający, a także stabilizujący inne składniki przed utlenianiem. Miejscowa aplikacja witaminy zwiększa jej zawartość w skórze przez co najmniej 24 godziny. Badania biodostępności skóry wykazały, że witamina E i jej octan równie dobrze przenikają przez naskórek.

Dimethicone crosslinker jest rodzajem silikonu. Silikony to syntetyczne polimery złożone z powtarzających się połączeń siloksanowych (pierwiastek krzemu i tlen), dlatego silikony mogą być również nazywane polisiloksanami. Często pojęcia "silikon" i "silikon" są mylnie używane zamiennie, gdy w rzeczywistości są to zupełnie inne pojęcia. Krzem jest 14. pierwiastkiem w układzie okresowym i drugim po tlenie najobficiej występującym w skorupie ziemskiej. Natomiast silikony są zawsze produkowane syntetycznie. Jako klasa, silikony poprawiają odczucie, wygląd i działanie produktów. Działają jako jedwabiste humektanty, kondycjonery, rozpuszczalniki i nośniki innych składników, a także poprawiają zdolność do rozprowadzania produktu. Silikony mają strukturę przypominającą siatkę molekularną z szerokimi przestrzeniami pomiędzy każdą cząsteczką. Dokładniej, gdy krosspolimer dimetikonu jest nakładany na skórę, film służy do tworzenia warstwy, która może zawierać substancje zapachowe lub składniki aktywne. Dzięki tej właściwości polimer sieciujący dimetikon może zapewnić kontrolowane właściwości uwalniania i zapewnić długotrwałe działanie. Te same właściwości kondycjonujące sprawiają, że dimethicone crosslinker jest doskonałym składnikiem produktów do pielęgnacji włosów, takich jak odżywki i serum leave-in. Zapewnia kontrolowany efekt kondycjonowania, pozostawiając niezdrowe, zniszczone włosy jedwabistymi i gładkimi.

Metikon jest jednym z najprostszych silikonów ze względu na mniej złożoną strukturę molekularną. Nadaje produktom do pielęgnacji skóry jedwabistość i pomaga skórze zachować wilgoć. Blisko spokrewniony ze słynnym dimetikonem, metikon jest nieco skróconą wersją, w której brakuje grup metylowych (-CH3) po jednej stronie łańcucha silikonowego. Jak większość silikonów ma doskonałe właściwości emoliencyjne i poprawia rozprowadzanie produktów. Ale w praktyce najważniejsze jest to, że Methicone nie jest emolientem, tylko płynem silikonowym do hydrofobizacji pudrów, czyli uczynienia pudrów stałych (filtrów mineralnych i pigmentów kolorowych) bardzo wodoodpornymi i łatwymi do rozprowadzenia. Metikon robi to poprzez pochłanianie śladowych ilości wody z powierzchni pigmentów, co jest bardzo przydatne w przypadku mineralnych kremów przeciwsłonecznych i kosmetyków. Metikon to polimer na bazie silikonu stosowany jako środek kondycjonujący skórę i modyfikator powierzchni w kosmetykach, kosmeceutykach i kremach do skóry. Służy głównie do tworzenia filmu lub bariery, na której utrzymuje się makijaż. Bariera ta zapobiega przenikaniu potu i oleju, które zwykle powodują ścieranie się makijażu. Metikon i wszystkie polimery silikonowe mają dużą masę cząsteczkową; jest mało prawdopodobne, aby zostały wchłonięte przez skórę, co pomaga im służyć jako bariera między skórą a innymi produktami, jak również zapobiega przenikaniu do samej skóry (RealSelf.com). CIR dopuścił metikon do stosowania w stężeniach do 15%. Jednak silikony w ogóle uważane są za kontrowersyjne. Ponieważ metikon ma tak duże cząsteczki i powleka skórę, zapobiegając przenikaniu potu i innych substancji chemicznych do skóry właściwej, istnieją pewne obawy, że może nie pozwolić na wydostanie się potu i toksyn.

KWAS STEARYNOWY i kwas -oktadekanowy, alifatyczny kwas karboksylowy. Biała łuszcząca się masa. Nie rozpuszcza się w wodzie, słabo rozpuszcza się w eterze, benzenie, chloroformie, etanolu. Powszechny w naturalnych tłuszczach i olejach, jeden z głównych kwasów tłuszczowych tkanek ludzkich. Występuje w postaci wolnej w wydzielinie gruczołów łojowych. Stosowany jest w postaci stearyny (mieszaniny kwasu stearynowego, palmitynowego i niewielkiej ilości kwasów nienasyconych), którą otrzymuje się przez rozszczepianie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, w kosmetykach wykorzystuje się i destyluje źródła roślinne....

TOCOFERYL AETATE jest produktem acetylacji tokoferolu, estrem tokoferolu. Żółta krystaliczna substancja, która praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, rozpuszcza się w alkoholu, eterach, acetonie, olejach roślinnych. Skuteczny jako przeciwutleniacz zapobiegający utlenianiu nienasyconych lipidów. Ma działanie witaminowe, wnikając w głębokie warstwy naskórka, hydrolizuje do witaminy E. Wprowadzany jest do kosmetyków do pielęgnacji skóry. Zobacz także tokoferol.

Związek gliceryny i kwasu oleinowego, który działa głównie jako koemulgator i stabilizator do tworzenia stabilnych mieszanin wody i oleju, znanych jako emulsje. Jest również popularny wśród produktów oczyszczających, ponieważ pomaga je zagęścić i ma pewne działanie natłuszczające i wygładzające skórę. Oleinian glicerolu można otrzymać w wyniku reakcji kwasu oleinowego (z wysokoleinowych olejów roślinnych) z gliceryną. Składnik ten może być stosowany w produktach do pielęgnacji włosów jako odżywcza, biodegradowalna alternatywa dla silikonów. W produktach do pielęgnacji ciała działa jak identyczny ze skórą lipid, wspomagając nawilżenie i naprawę skóry. Pod względem profilu bezpieczeństwa grupa monoestrów glicerolu, w tym glicerol, została oceniona przez panel ekspertów Cosmetic Ingredient Review (CIR) w 2004 r., z kontynuacją analizy w 2020 r. Dokonali przeglądu ich bezpieczeństwa dla ekspozycji skóry w kosmetykach i stwierdzili, że są "bezpieczne w kosmetykach przy obecnych praktykach stosowania i przy stężeniach opisanych w tej ocenie bezpieczeństwa". Należy do grupy związków wymienionych również przez Europejską Agencję Chemikaliów (ECHA) jako łatwo ulegające biodegradacji, o niskim potencjale bioakumulacji lub toksyczności dla organizmów wodnych.

LECYTYNA – fosfatydylocholina, higroskopijna substancja woskowa, koloid hydrofilowy, mieszanina związków zawierających różne reszty nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Glicerol polarny. Główny składnik strukturalny błon komórkowych organizmów żywych. W przypadku L. błony komórkowe są w dużej mierze uformowane. Wpływa na przywrócenie funkcji barierowych skóry, procesy odżywiania komórek, pozbycie się zanieczyszczeń. Bez L. proces powstawania nowych komórek i odbudowy uszkodzonych jest niemożliwy; ma bezpośrednie działanie membranotropowe poprzez bezpośrednie wbudowywanie się w strukturę fosfolipidową uszkodzonych błon komórkowych. L. jako składnik produktów kosmetycznych jest szybko wchłaniany przez skórę i działa zmiękczająco i tonizująco. Dzięki wyraźnym właściwościom powierzchniowo czynnym przyczynia się do głębszej penetracji substancji tłuszczowych, czyli naskórka. Istnieją dane na temat właściwości przeciwutleniających L. Fosfolipidy zawarte w L. przyciągają wodę z powietrza, dzięki czemu pomagają nawilżyć skórę. Posiada właściwości emulgujące, stabilizujące i zagęszczające. Stosowany jest w produktach do pielęgnacji skóry jako aktywny dodatek i emulgator, do produkcji szamponów, odżywek, balsamów do ust i wielu innych produktów, w kremach regenerujących i produktach do skóry dojrzałej i suchej.

GLYCERIN STEARATE to mieszanina mono- i diestrów stearyny i gliceryny. Niejonowy środek powierzchniowo czynny. Lepka masa w kolorze białym lub kremowym. Składnik monoglicerydów destylowanych, stosowany jako emulgatory w produkcji kremów kosmetycznych. Nie rozpuszcza się w zimnej wodzie. Podczas dyspergowania tworzy stabilną zawiesinę. Stosowany w stężeniu 0,5-7% do otrzymywania bezpośrednich emulsji jako składnik stabilizujący i nadający strukturę. Skuteczny w połączeniu z anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi.

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

WODOROTLENEK ALUMINIUM jest bardzo lepką białą galaretowatą substancją o właściwościach amfoterycznych. Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach i zasadach. Posiada właściwości chłonne i wiążące. Znajduje zastosowanie w produkcji spożywczej, farmaceutycznej i kosmetycznej. Dodawany jest do past do zębów, antyperspirantów, talku higienicznego. Stabilizator emulsji i zawiesin, biały barwnik.

TALK - naturalny minerał z grupy krzemianów warstwowych, proszek, zwykle biały, lekko żółtawy lub jasnozielony, czasem brązowy, szary, żółty, niebieski lub różowy. Kryształy T. mają kształt igieł, płytek lub włókien. Białość najlepszych gatunków talku wynosi 85-94. Tłusta w dotyku, bez zapachu. T. jest chemicznie bardzo obojętny, nierozpuszczalny w wodzie i kwasach nieorganicznych, daje proszkowi dobrą sypkość. Ma niską zdolność krycia, dobrze wchłania się w skórę i nadaje jej tłusty połysk. W przyrodzie czysty T. występuje bardzo rzadko, skład zmienia się w zależności od złoża. Najczęstsze zanieczyszczenia to CaO, A12O3 oraz tlenki żelaza i magnezu. T. jest bardzo miękkim minerałem. Występuje w postaci blaszek, łusek, promienistych, rzadziej włóknistych agregatów. Ze względu na miękkość i efekt poślizgu, talk stosowany jest w pudrach, różach, suchych cieniach do powiek w ilości do 50-70% wagowych. Talk jest sproszkowanym naturalnym wodnym krzemianem magnezu, który czasami zawiera niewielką część krzemianu glinu. Talk może być zanieczyszczony włóknami azbestu, stwarzając ryzyko zatrucia układu oddechowego i raka. Badania przeprowadzone przez National Group of Toxicologists wykazały, że bezazbestowy talk kosmetyczny jest formą krzemianu magnezu, który również może być toksyczny i rakotwórczy.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

LINALOOL to płyn o silnym kwiatowym zapachu z nutą drzewną. Jest częścią olejków eterycznych z drzewa różanego, lawendy, lawendy, szałwii muszkatołowej, kolendry, olejku petigrain itp. Tradycyjne metody pozyskiwania L. poprzez ekstrakcję z tych olejków eterycznych są coraz rzadziej stosowane ze względu na wysoki koszt surowców. Produkcja syntetycznego L. osiągnęła kilkadziesiąt ton rocznie i jest zwykle połączona z produkcją witamin A i E. L. jest bardzo często wykorzystywana w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych do różnych celów, a także służy jako ważny wyjściowy półprodukt do syntezy szeregu innych substancji aromatycznych oraz witaminy E.

SODIUM DEHYDROACETATE to biała, proszkowa substancja o działaniu przeciwbakteryjnym. Jest szczególnie skuteczny w walce z drożdżami i pleśnią. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Stosowany jest jako środek konserwujący w produktach kosmetycznych. Stosowany jest w pastach do zębów, w tym do zapobiegania powstawaniu płytki nazębnej, szamponach, płynach higienicznych itp. Jest dopuszczony do stosowania w UE, USA, Japonii. W wielu krajach jest stosowany w przemyśle spożywczym. Dopuszczony do użytku w USA, Japonii. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 oraz TR CU 009/2011 maksymalne dopuszczalne stężenie dehydrooctanu sodu w kosmetykach wynosi 0,6% w przeliczeniu na wolny kwas. Zabrania się stosowania w aerozolach.

Fenoksyetanol jest klarowną, bezbarwną oleistą cieczą o przyjemnym zapachu i palącym smaku. Produkt syntetyczny. Trudno rozpuszcza się w wodzie, olejach, dobrze rozpuszcza się w acetonie i glicerynie, dobrze miesza się z glikolem propylenowym. W kosmetyce - jako konserwant, składnik o działaniu antyseptycznym, lekko nawilżający, stosowany również jako repelent. F. jest skuteczny wobec bakterii Gram-ujemnych, ale słaby wobec grzybów i bakterii Gram-dodatnich. Połączenie parabenów i F. skutecznie hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, drożdży i pleśni, zapewniając zachowanie szerokiej gamy receptur. Istnieją sprzeczne dane dotyczące jego bezpieczeństwa. Największe obawy budzą przypadki niepożądanych reakcji skórnych i interakcji ze strony układu nerwowego u niemowląt. Obecnie FDA dopuszcza stosowanie tego składnika w kosmetykach, a także jako pośredni dodatek do żywności. Uważa się, że fenoksyetanol powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u niemowląt. Jednak nie ma znanego znaczącego ryzyka dla matki lub innych zdrowych, niealergicznych osób dorosłych. Powinieneś unikać tej substancji chemicznej, jeśli jesteś: uczulony na nią, w ciąży, karmisz piersią, rozważasz zastosowanie u dziecka w wieku poniżej 3 lat. W takich przypadkach ryzyko przewyższa możliwe korzyści. Jednakże, jeśli jesteś zdrową osobą dorosłą bez historii kontaktowego zapalenia skóry, prawdopodobnie nie musisz się martwić narażeniem na kosmetyki w stężeniach poniżej 1%. Należy jednak uważać na nakładanie zbyt wielu produktów zawierających ten składnik, ponieważ może się on kumulować.

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i jego ponownego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".

Tlenek żelaza jest naturalnym pigmentem, który zapewnia szereg różnych odcieni w pudrach i podkładach do twarzy jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. Reguluje wilgotność skóry. CI 77489 - pomarańczowy; C1 77491 - czerwony, CI 77492 - żółty i C1 77499 - czarny są zarejestrowane jako dodatek do żywności El 72. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 09/2011 jest stosowany bez ograniczeń.

Tlenek żelaza jest naturalnym pigmentem, który zapewnia szereg różnych odcieni w pudrach i podkładach do twarzy jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. Reguluje wilgotność skóry. CI 77489 pomarańczowy; C1 77491 czerwony, CI 77492 żółty i C1 77499 czarny są zarejestrowane jako dodatek do żywności E 172. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 09/2011 jest stosowany bez ograniczeń.