Korres Olympus Tea Cleansing Foaming Cream

PROPANEDIOL (ZEMEA PROPANEDIOL™) to wysoko oczyszczony glikol pozyskiwany ze źródeł odnawialnych (cukier kukurydziany). Naturalna alternatywa dla tradycyjnych glikoli - glikolu propylenowego, glikolu butylenowego, gliceryny. Produkt posiada atest Ecocert. Jako składnik kosmetyków propanodiol charakteryzuje się doskonałymi właściwościami nawilżającymi, wzmacnia działanie konserwantów, pełni rolę rozpuszczalnika i nośnika dla składników aktywnych, działa emolientowo.

Propanodiol występuje w dwóch powszechnych postaciach, 1,2-propanodiol (glikol propylenowy) i 1,3-propanodiol. Różnica strukturalna między tymi dwoma związkami polegająca na względnym położeniu grup alkoholowych w cząsteczce może być subtelna.

Glikol propylenowy jest użyteczną małą cząsteczką i znalazł zastosowanie jako środek kondycjonujący skórę, środek utrzymujący wilgoć (nawilżacz), składnik zapachowy, rozpuszczalnik i jest stosowany w celu zmniejszenia lepkości preparatu. Występuje w szerokiej gamie produktów, w tym między innymi w: odżywkach, szamponach, podkładach, tuszach do rzęs, płynach do mycia ciała, lakierach do włosów, środkach czyszczących i nawilżających (baza danych kosmetyków).

1,3-propanodiol stosowany jest głównie jako rozpuszczalnik i środek zmniejszający lepkość przy opracowywaniu kosmetyków.

Z glikolem propylenowym wiąże się wiele problemów związanych z bezpieczeństwem. Powszechnie wiadomo, że działa drażniąco na skórę i oczy oraz powoduje kontaktowe zapalenie skóry i wysypkę u ludzi. Jednak Agencja ds. Rejestru Substancji Toksycznych i Chorób kwestionuje poziom toksyczności i twierdzi, że „glikol propylenowy rzadko powoduje skutki toksyczne i to tylko w bardzo nietypowych okolicznościach”. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że glikol propylenowy jest powszechnie stosowany w małych stężeniach i bardzo niewiele osób jest na niego uczulonych w takim stężeniu. Pomimo tego FDA dopuściła go do powszechnego użytku pod numerem E1520 i może być stosowany w kosmetykach zgodnie z ograniczeniami w zakresie stężeń (Baza danych kosmetyków). Według przeglądu składników kosmetyków, stężenie to wynosi obecnie <50%, chociaż badania wykazały, że organizm może być wrażliwy na składnik już w ilościach tak niskich jak 2%. Przegląd składników kosmetyków wykazał, że glikol propylenowy hamuje skurcz kolagenu.

1,3-propanodiol jest zwykle wytwarzany z cukru i w bazie danych kosmetyków uznawany jest za produkt o niskim ryzyku dla zdrowia organizmu. Narodowa Biblioteka Medyczna klasyfikuje ten składnik jako drażniący skórę i oczy. Badanie wykazało, że wdychanie związku w postaci aerozolu nie stwarza znaczącego ryzyka (Informa Healthcare). EWG klasyfikuje propanodiol jako składnik niskiego ryzyka.

Bioflawonoidy to klasa naturalnych pochodnych benzo-γ-piranu, szeroko rozpowszechnionych w owocach i warzywach. Stwierdzono, że bioflawonoidy działają ochronnie na uszkodzenia DNA spowodowane przez rodniki hydroksylowe z udziałem jonów chelatujących, takich jak żelazo czy miedź.

Bioflawonoidy to grupa związków występujących w roślinach. Na przykład zielona herbata, cebula, owoce cytrusowe, wiśnie, śliwki i jagody zawierają największą ilość bioflawonoidów. Flawonoidy są spożywane przez organizm nie tylko w celu wywierania działania przeciwutleniającego, ale także działają na wiele enzymów, na przykład cyklooksygenazę, syntetazę prostaglandyn, kinazę białkową, hialuronidazę i wiele innych. Stosowany miejscowo Działa jako przeciwutleniacz, zapobiega niszczeniu kolagenu przez wolne rodniki. Zapobiega również zniszczeniu kwasu hialuronowego, zapobiegając enzymowi hialuronidazy. Dzięki temu pomaga lepiej utrzymać wilgotność skóry. Ma charakter przeciwzapalny, ponieważ hamuje również uwalnianie histaminy, która jest odpowiedzialna za zaczerwienienie i zaczerwienienie skóry.

Są polifenolami, co odnosi się do ich struktury chemicznej zawierającej pierścień fenolowy.

W rzeczywistości istnieje sześć różnych klas bioflawonoidów w oparciu o niewielkie różnice w ich strukturze chemicznej. Podklasy te obejmują flawonole, flawano-3-ole, flawony, flawonony, flawony i antocyjanidyny. Łącznie istnieje ponad 4000 różnych zidentyfikowanych bioflawonoidów, co daje naukowcom mnóstwo materiału do badań. Wiele flawonoidów to pigmenty roślinne, które nadają roślinie kolor.

Sideritis Scardica występuje endemicznie na Półwyspie Bałkańskim, gdzie występuje na dużych wysokościach w skalistych obszarach górskich. Jest poddawany intensywnemu zbiorowi ze środowiska naturalnego, co wiąże się z rosnącym zapotrzebowaniem na jego wartość leczniczą. Rośliny te były w przeszłości cenną rośliną leczniczą. Nazwa „Sideritis” pochodzi od greckiego słowa „sideros” oznaczającego żelazo; w starożytnej przeszłości Sideritis było ogólnym odniesieniem do roślin używanych do leczenia ran zadanych żelazną bronią podczas bitew. Jest również powszechnie używana do przygotowania doskonałej herbaty górskiej (Herbata Mursalskiego). Jest bogata we flawonoidy, terpeny i olejki eteryczne, irydoidy, kumaryny, lignany i sterole.

W regionie śródziemnomorskim tradycyjnie spożywana jest w postaci herbaty zwanej lokalnie herbatą górską, herbatą Olympus, herbatą Pirin lub herbatą Mursalskiego. Badania naukowe przeprowadzone na S. Scardica wykazały również, że ma on właściwości przeciwdziałające otyłości i insulinooporności. Dodatkowo donoszono także o obiecującym wpływie S. Scardica na pamięć i funkcje poznawcze u osób starszych, a także o jego właściwościach antyseptycznych. Badania fitochemiczne wykazały, że główne klasy związków występujących w S. Scardica obejmują mono-, di-, tri- i seskwiterpenoidy, kwasy tłuszczowe, estry i flawonoidy.