Round Lab Pine Calming Cica Toner

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, różnego rodzaju emulsji, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przezroczystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla części składników kremu. Jakość wody podlega szczególnym wymaganiom w zakresie czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego i właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosuje się różne metody: filtrację, destylację, demineralizację, jonowymienne zmiękczanie wody itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej, oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z mineralnych sole, chlor i zanieczyszczenia mikrobiologiczne.

Ekstrakt z liści Pinus densiflora chroni fibroblasty ludzkiej skóry przed fotostarzeniem wywołanym promieniowaniem UVA poprzez hamowanie ekspresji MMP i zwiększanie ekspresji prokolagenu typu I. Ekstrakt z igieł Pinus densiflora (PDNE) jest szeroko opisywany jako posiadający wiele aktywności farmakologicznych, w tym potencjał antyoksydacyjny. Jednak system rozpuszczalników zastosowany do ekstrakcji silnie wpływa na jego jakość antyoksydacyjną.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

CENTELLA AZJATYCKA (Centella Asiatica) to azjatycki liścień, wieloletnia roślina z rodziny parasolowatych, która rośnie w wodzie iw jej pobliżu, występująca w Indiach, Chinach, Indonezji, Madagaskarze, Afryce Wschodniej i Środkowej. Liście zawierają saponiny triterpenowe, z których głównym jest azjatykozyd, pochodne kwasów triterpenowych (azjatycki, madasiatyczny, centylowy, centoilowy itp.), witamina C. Ekstrakt z liści T.a. stymuluje procesy nabłonkowe, wspomaga gojenie się drobnych ran i oparzeń, regeneruje komórki skóry, normalizuje gospodarkę wodno-solną i tłuszczową, zwiększa elastyczność i sprężystość skóry, uelastycznia, stymuluje tworzenie kolagenu, wzmacnia tkankę łączną. Neutralizuje wolne rodniki. Udowodniono działanie przeciwutleniające jednej z badanych roślin przy zastosowaniu zewnętrznym. W kosmetyce znajduje zastosowanie w wysoce skutecznych produktach do pielęgnacji starzejącej się skóry, balsamach i olejkach po opalaniu oraz preparatach antycellulitowych.

1,2-Heksanodiol jest wysoce skutecznym i łagodnym środkiem wiążącym i utrzymującym wilgoć. Jest szczególnie przydatny do łączenia produktów silikonowych i może być stosowany w niższych stężeniach niż wiele innych środków wiążących, co zmniejsza prawdopodobieństwo powodowania podrażnień. 1,2-heksanodiol zawiera w swoim składzie wiele substancji chemicznych, w tym: kwas alfa-liponowy, przeciwutleniacz; chryzyna, przeciwzapalny bioflawonoid; diosgenina, która wspiera zdrowy poziom cholesterolu we krwi; chlorowodorek glukozaminy, który spowalnia proces degeneracji stawów; i indolo-3-karbinol, składnik odżywczy, który może zapobiegać rakowi.

BUTYLENE GLYCOL - glikol 1,3-butylenowy (1,3-butanodiol, glikol metylotrimetylenowy) diol alifatyczny, alkohol dwuatomowy. Bezbarwna, lepka, mało lotna ciecz o słodkawym smaku. Ma dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci. W recepturach produktów kosmetycznych jest często stosowany jako wzmacniacz chemiczny, tj. składnik wzmacniający działanie innych składników, np. konserwantów, aromatów, dodatków nawilżających. Ma dobrą aktywność przeciwdrobnoustrojową, nietradycyjny środek konserwujący. Jest często stosowany w lakierach do włosów i produktach do stylizacji włosów. Glikol butylenowy to cząsteczka glikolu składająca się z prostego łańcucha czterech atomów węgla z dwiema przyłączonymi grupami hydroksylowymi (-OH). Ta chemia jest ważna z dwóch powodów: po pierwsze, dwie grupy hydroksylowe pozwalają temu składnikowi działać jako środek pochłaniający wilgoć, a po drugie, prosty łańcuch węglowy pozwala temu składnikowi działać jako doskonały rozpuszczalnik. Zawartość wilgoci w glikolu butylenowym, ze względu na jego dwie grupy hydroksylowe, jest dość znacząca. Chociaż nie jest tak silnym środkiem nawilżającym jak gliceryna, która zawiera trzy grupy hydroksylowe, jest drugą najlepszą opcją. To zachowanie opiera się na przyciąganiu grup hydroksylowych do wody. Dlatego, gdy glikol butylenowy jest nakładany na skórę za pomocą balsamu, kremu lub serum, pobiera wilgoć do skóry z otoczenia lub z głębszych warstw skóry. Oprócz działania jako środek utrzymujący wilgoć, glikol butylenowy może również służyć jako doskonały rozpuszczalnik. Ze względu na swój hydrofilowy charakter i bazę węglową na bazie oleju, może pomóc rozpuszczać składniki na bazie wody i oleju, które normalnie są ze sobą niekompatybilne. Wreszcie ta klarowna, bezbarwna ciecz może również kontrolować lepkość, ponieważ zmniejsza lepkość produktów po dodaniu.

KWAS HIALURONOWY I JEGO SOLE - liniowy polisacharyd, niesulfonowany glikozaminoglikan pochodzenia zwierzęcego, który wchodzi w skład tkanki łącznej, nabłonkowej i nerwowej. Jeden z głównych składników macierzy pozakomórkowej znajduje się w wielu płynach biologicznych (ślinie, mazi stawowej itp.). Bierze znaczący udział w proliferacji i migracji komórek, może brać udział w rozwoju nowotworów złośliwych. Wytwarzane przez niektóre bakterie (na przykład Streptococcus). Ciało osoby ważącej 70 kg zawiera średnio około 15 g kwasu hialuronowego, z czego jedna trzecia jest przetwarzana każdego dnia. Wytwarzany jest z surowców pochodzenia zwierzęcego: grzebieni kogutów, ciała szklistego bydła, a także syntetyzowany metodami biotechnologicznymi. Naturalny środek żelujący. Gk - ważny składnik chrząstki stawowej, który ma postać otoczki każdej komórki (chondrocytu). jest częścią skóry, gdzie bierze udział w regeneracji tkanek. Kiedy skóra jest nadmiernie narażona na działanie promieni ultrafioletowych, dochodzi do stanu zapalnego („oparzenia słonecznego”), podczas gdy synteza Hc zatrzymuje się w komórkach skóry właściwej. a tempo jego rozpadu wzrasta. Ze względu na wysoką hydrofilowość pomaga w utrzymaniu prawidłowego bilansu wodnego w komórkach skóry. Funkcje biologiczne H.K. polega nie tylko na działaniu nawilżającym, ale również regenerującym, przeciwwirusowym, bakteriobójczym, gojącym rany. Szeroko stosowany w nowoczesnej kosmetyce, najczęściej wprowadzany jest w postaci soli sodowej – hialuronianu sodu. Emulsje na jego bazie mają miękką i rzadką konsystencję, nie pozostawiają uczucia tłustości, są dobrze tolerowane przez skórę, skutecznie nawilżają i chronią skórę. W połączeniu z innymi aktywnymi składnikami G.K. działają synergicznie, często zwiększając ich aktywność. Może mieć różną długość łańcucha polisacharydowego i odpowiednio różną masę cząsteczkową, co w dużej mierze determinuje jego właściwości. Cząsteczki GK o niskiej masie cząsteczkowej lepiej i szybciej wnikają w skórę i zapewniają szybki efekt nawilżenia, podczas gdy H.K. o średniej i dużej masie cząsteczkowej przeznaczone są do długotrwałego nawodnienia. Nietoksyczny. Powiązana baza dla H.k. zwany hialuronianem. Ponieważ cząsteczka w organizmie zwykle występuje w pośredniej formie polianionowej, za bardziej poprawne uważa się użycie terminu hialuronian. Może być stosowany w kosmetykach „naturalnych”.

Hydrolizowany kwas hialuronowy otrzymuje się w wyniku hydrolizy kwasu hialuronowego o dużej masie cząsteczkowej, który jest lepiej rozpuszczalny niż kwas hialuronowy. Dzięki niskiej masie cząsteczkowej jest powoli wchłaniany przez skórę i działa nawilżająco. Jest bardzo podobny do zwykłego kwasu hialuronowego. Jedyna różnica polega na tym, że nazywa on technikę przetwarzania stosowaną po zbiorach. Producenci składników pozyskują kwas hialuronowy z tkanek zwierzęcych lub zbierają go poprzez fermentację bakteryjną. Kiedy oczyszczają kwas hialuronowy podczas przetwarzania, mogą go również hydrolizować. Hydroliza to proces chemiczny, który rozkłada polimery. Po złożeniu biopolimeru kwasu hialuronowego jest on polidyspersyjny. Oznacza to, że istnieje szeroki zakres mas/rozmiarów cząsteczkowych kwasu hialuronowego. Producenci składników mogą oddzielać kwas hialuronowy według wielkości. Istnieją jednak sposoby, aby uczynić je bardziej monodyspersyjnymi, wszystko według rozmiaru. Hydroliza to proces kinetyczny, w którym polimery są rozkładane przez wodę i inne chemikalia. Hydroliza jest procesem kinetycznym, co oznacza, że ​​im dłużej trwa, tym bardziej rozpada się polimer. Ta kontrolowana czasowo reakcja sugeruje, że mogą dokładniej kontrolować wielkość produktu kwasu hialuronowego, który oczyszczają. Jest to korzystne, ponieważ producenci mogą sprzedawać go w bardzo wąskich zakresach masy/rozmiaru cząsteczkowego producentom i markom kosmetycznym. Jeśli więc lista składników zawiera hydrolizowany kwas hialuronowy, oznacza to, że po zebraniu kwasu hialuronowego został on rozbity do pewnego zakresu wielkości w drodze hydrolizy. Hydrolizowany kwas hialuronowy jest powszechnie stosowany w preparacie do wytwarzania postaci kwasu hialuronowego, która jest zdolna do penetracji bariery skórnej i nawilżania głębiej niż warstwa naskórka skóry. Istnieją pewne dowody na to, że jeśli poziom kwasu hialuronowego jest wystarczająco niski, może on przenikać przez skórę właściwą. Dlatego kwas hialuronowy o niższej masie cząsteczkowej/rozmiarze jest zwykle stosowany, gdy marka kosmetyczna próbuje stworzyć produkt, który będzie nawilżał głębsze warstwy skóry. Należy zauważyć, że kwas hialuronowy jest wrażliwy na hydrolizę po dodaniu do preparatu na bazie wody. Oznacza to, że z czasem może się zepsuć. Zatem preparaty, które zaczynają się od większej masy cząsteczkowej, mogą rozkładać się na kwas hialuronowy o niższej masie cząsteczkowej.

Sodium Hyaluronate - sól sodowa kwasu hialuronowego, tworzy w wodzie lepkie, bezbarwne, lekko opalizujące żele. Wspomaga regenerację tkanek bez powstawania blizn, zmiękcza i wygładza skórę, stymuluje migrację i proliferację komórek, wykazuje wysokie właściwości nawilżające. Stosowany jest jako składnik nawilżający, ochronny i żelujący w kosmetykach nawilżających, regenerujących i tonizujących do twarzy, powiek, ust, ciała i dłoni. W kosmetykach do utrzymania kolorytu skóry i zapobiegania powstawaniu zmarszczek. Główna różnica między kwasem hialuronowym a hialuronianem sodu polega na tym, że hialuronian sodu jest bardziej biodostępny, co oznacza, że ​​skóra wchłania go łatwiej niż kwas hialuronowy. Nie musi to oznaczać, że jest lepszy niż kwas hialuronowy, po prostu wiele produktów do pielęgnacji skóry zawiera obie formy, dzięki czemu Twoja skóra czerpie największe korzyści. Zarówno kwas hialuronowy, jak i hialuronian sodu są dostępne w różnych masach cząsteczkowych, co pozwala uzyskać wielowarstwowe rezultaty (niższe masy cząsteczkowe mogą wnikać głębiej w warstwy skóry, gdzie wyższe masy zapewniają natychmiastowe rezultaty na powierzchni). Według badania z 2012 roku najbardziej dramatyczną zmianą, jaką naukowcy zaobserwowali w starzejącej się skórze, jest utrata hialuronianu sodu, zwłaszcza w górnej warstwie skóry. Dlaczego więc możesz zauważyć, że Twoja skóra staje się sucha i traci młodzieńczą pulchność wraz z wiekiem?

ETHYLHEXYLGLYCERIN to monoalkilowy eter glicerolu, bezbarwna ciecz. Jeden z najsilniejszych „zielonych” konserwantów, porównywalny siłą do analogów parabenu. Kolejną zaletą jest nieformalny odwodorniacz. Może być stosowany w szerokim zakresie pH. Pozyskuje się go z różnych zbóż. Jego budowa chemiczna jest podobna do eterów alkilowo-gliceryny, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe. W kosmetyce polecany jako składnik wielofunkcyjny, który jest: dodatkiem zmiękczającym w produktach do pielęgnacji skóry; poprawia właściwości dotykowe emulsji dodatku; dezodorant, dodatek szczególnie aktywny przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, dodatek wzmacniający działanie innych środków przeciwdrobnoustrojowych, takich jak glikole i alkohole kosmetyczne. Emostretch, który pomaga nawilżyć skórę. Jest stosowany jako utrwalacz smaku. Syntetyczna substancja podobna do naturalnych estrów alkilogliceroli, które występują w tkankach ludzkich i zwierzęcych. Wielofunkcyjny składnik kosmetyków. Substancja czynna do dezodorantów.

Ekstrakt Neem pozyskiwany jest z kory, nasion lub liści tej rośliny. Korzenie, kwiaty i owoce są rzadko stosowane w produktach do pielęgnacji skóry. Polisacharydy zawarte w ekstrakcie z neem pomagają nawilżyć skórę, a przeciwutleniacze, kwercetyna i beta-sitosterol, mają właściwości łagodzące i antybakteryjne. Ekstrakt zawiera różnorodne zdrowe dla skóry składniki, które, jak się uważa, pomagają nawilżyć skórę i wizualnie przywrócić jej wygląd.

Ekstrakt z kwiatów Melia azadirachta, znany również jako chinaberry, pochodzi z rośliny popularnej w całych Indiach, gdzie wykorzystanie każdej części rośliny można zauważyć w praktyce medycyny ajurwedyjskiej. Zawiera antyoksydanty, o których wiadomo, że są szczególnie skuteczne w neutralizowaniu rodników peroksylowych, rodzaju wolnych rodników, które są uważane za jedne z najbardziej szkodliwych dla organizmu, jeśli ich produkcja nie jest regulowana. Olej z melisy (NIMA) jest olejem tłuszczowym pochodzącym z nasion indyjskiej melisy (Azadirachta indica) - tropikalnego dzikiego drzewa, powszechnego w szczególności w Indiach. Nasiona owoców zawierają 40-50% stałego oleju tłuszczowego. Główne składniki: glicerydy kwasów oleinowego (50%), palmitynowego (18%), stearynowego (15%), linolowego (13%), arachidonowego (2%), substancje goryczkowe, a także niektóre związki zawierające siarkę. W medycynie orientalnej M.M. jest znany jako środek na trąd. Ma działanie regenerujące, gojące, nawilżające, zmiękczające. Stosowany jest do blaknięcia skóry; jako dodatek antybakteryjny, w produktach dla skóry tłustej.

Asiaticoside jest głównym składnikiem saponinowym C. asiatica, rośliny, która od dawna jest stosowana w ajurwedyjskim systemie medycyny do leczenia różnych chorób, w tym zapalenia skóry, cukrzycy, kaszlu, zaćmy, nadciśnienia, a także do gojenia ran i poprawy pamięci. W różnych modelach gojenia się ran wykazano, że miejscowe stosowanie (0,2-0,4%), wstrzykiwanie (1 mg) lub podawanie doustne (1 mg/kg) azjatykozydu zwiększa zawartość hydroksyproliny, poprawia wytrzymałość na rozciąganie, zwiększa syntezę kolagenu i przebudowę skóry, promuje epitelializację, stymuluje syntezę glikozaminoglikanów i zwiększa poziom antyoksydantów. Asiaticoside jest wykorzystywany ze względu na aktywację migracji fibroblastów i właściwości przeciwzapalne.

Kwas azjatycki może nie jest najbardziej znanym składnikiem w pielęgnacji skóry, ale stopniowo staje się jednym z nich. Większość osób uważa, że kwasy działają złuszczająco, ale w przypadku kwasu asialowego tak nie jest. Kwas ten nie należy do alfa- lub beta-hydroksykwasów i zdecydowanie nie jest peelingiem. Ale kwas azjatycki nie bez powodu od jakiegoś czasu pojawia się w naszych serum, kremach i maseczkach. Teraz przejdźmy do sedna i omówmy rolę kwasu azjatyckiego w pielęgnacji skóry i czy jest on dla niej dobry. Kwas azjatycki jest związkiem wyizolowanym z Centella asiatica (Cica), rośliny znanej w K-beauty, która jest chwalona za swoje właściwości nawilżające, przeciwzapalne, wzmacniające barierę ochronną, kojące i antyoksydacyjne. Wśród związków Centella asiatica, czyli asiatikozydu, madekasozydu i kwasu madekasowego, kwas asiatyczny jest najważniejszym składnikiem biologicznie aktywnym. Dokładniej, kwas azjatycki jest naturalnym pentacyklicznym triterpenoidem, który ma ogromny udział w ugruntowanej ochronnej, odbudowującej i gojącej rany zdolności Centella asiatica. Innymi słowy, kwas azjatycki to zmiana życia dla każdego, kto doświadcza podrażnień, zaczerwienienia, swędzenia lub oznak starzenia. Korzyści płynące z zastosowania kwasu azjatyckiego dla skóry to ukojenie szorstkiej, podrażnionej skóry, złagodzenie zmarszczek oraz ochrona bariery ochronnej i zwiększenie produkcji kolagenu. Teoria działania kwasu azjatyckiego wiąże się głównie z jego silną aktywnością przeciwzapalną, leczniczą i antyoksydacyjną. Po pierwsze, kwas azjatycki jest najbardziej znany ze swojej zdolności do pochłaniania wolnych rodników ze względu na zawartość antyoksydantów. Ponieważ kwas azjatycki zwalcza wolne rodniki, zmniejsza uszkodzenia komórek spowodowane stresem oksydacyjnym, zapobiega uszkodzeniom słonecznym i opóźnia oznaki starzenia, pomagając zachować integralność skóry. Jedno z badań opublikowanych przez Frontiers in Pharmacology pokazuje, że zdolność zmiatania wolnych rodników przez kwas azjatycki jest wyższa niż innych znanych antyoksydantów, takich jak witamina C i tokoferol. Kwas azjatycki działa również jako środek przeciwzapalny poprzez blokowanie specyficznych cząsteczek sygnalizacyjnych, które promują stan zapalny. Tak więc kwas azjatycki nie tylko może zmniejszyć stan zapalny, ale również świetnie nadaje się do przyspieszenia procesu naprawy skóry, zwłaszcza po peelingach chemicznych lub oparzeniach słonecznych. Wreszcie, kwas azjatycki słynie z działania przeciwstarzeniowego i plumpingu skóry dzięki zdolności do aktywowania syntezy kolagenu. Dokładniej mówiąc, miejscowo stosowany kwas azjatycki zwiększa poziom kolagenu i białka typu I w organizmie poprzez kontrolę enzymów odpowiedzialnych za rozkład kolagenu. To z kolei poprawia elastyczność i jędrność skóry, zmniejszając jednocześnie widoczność zmarszczek i drobnych linii. W rzeczywistości, wśród związków Centella asiatica, kwas azjatycki jest jedynym składnikiem odpowiedzialnym za stymulację syntezy kolagenu. Poprzez wspieranie produkcji kolagenu, kwas azjatycki może również przyspieszyć gojenie się skóry w miejscach, gdzie kolagen jest potrzebny

Madekasozyd jest aktywnym składnikiem rośliny Centella Asiatic i jest szeroko stosowany w wielu produktach do pielęgnacji skóry i środkach nawilżających. Wiadomo, że zwalcza różne problemy skórne, takie jak stany zapalne i zaczerwienienia oraz poprawia jakość skóry. Madekazyd działa jako środek naprawczy skóry. Jest bogaty w aminokwasy, kwasy tłuszczowe i fitochemikalia, dobrze znane ze swoich właściwości leczniczych i kojących. Poniżej przedstawiamy niektóre korzyści płynące ze stosowania madekazydu dla Twojej skóry. Może pomóc w zwalczaniu stanów zapalnych: Madekazyd może pomóc w zwalczaniu stanów zapalnych, trądziku lub zaczerwienienia skóry. Może również pomóc w leczeniu fotouszkodzonej skóry. Madecassoside chroni również skórę przed szkodliwym działaniem promieni UV i zanieczyszczeń. Może być odpowiedni dla wszystkich rodzajów skóry: Madecassoside może być odpowiedni dla wszystkich rodzajów skóry. Może zwiększyć nawilżenie suchej skóry i łagodzić stany zapalne w skórze skłonnej do trądziku lub wrażliwej. Brakuje jednak szczegółowych badań w tym zakresie, dlatego potrzebne są dodatkowe informacje. Ma właściwości przeciwstarzeniowe: Madekasozyd może również sprawić, że będziesz wyglądać młodziej dzięki swoim doskonałym właściwościom przeciwstarzeniowym. Składnik ten może odgrywać ogromną rolę w stymulowaniu syntezy kolagenu oraz redukcji zmarszczek, suchości i szorstkości skóry. Połączenie witaminy C i madekazydu wspomaga produkcję kolagenu. Składniki te są powszechnie spotykane w różnych serum i można je stosować dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Kolejnym połączeniem jest madekazyd z kwasem hialuronowym, który dodatkowo nawilża skórę i uelastycznia ją. Kwas hialuronowy głęboko nawilża i zmiękcza skórę. Ta kombinacja może być również stosowana na dzień i na noc na oczyszczoną i stonizowaną twarz.

Kwas azjatycki może nie być najbardziej znanym składnikiem do pielęgnacji skóry, ale powoli staje się jednym z nich. Większość ludzi myśli, że kwasy działają złuszczająco, ale tak nie jest w przypadku kwasu azjatyckiego. Ten kwas nie jest alfa- lub beta-hydroksykwasem i zdecydowanie nie jest środkiem złuszczającym. Ale kwas azjatycki jest obecny w naszych serum, kremach i maskach już od jakiegoś czasu nie bez powodu. Przejdźmy teraz do sedna i omówmy rolę kwasu azjatyckiego w pielęgnacji skóry i czy jest dobry dla skóry. Kwas azjatycki to związek ekstrahowany z Centella asiatica (Cica), rośliny popularnej w K-beauty, reklamowanej ze względu na swoje właściwości nawilżające, przeciwzapalne, wzmacniające barierę, kojące i przeciwutleniające. Spośród związków Centella asiatica, a mianowicie azjatykozydu, madekazydu i kwasu madekazowego, kwas azjatycki jest najważniejszym biologicznie aktywnym składnikiem. Mówiąc dokładniej, kwas azjatycki jest naturalnie występującym pentacyklicznym triterpenoidem, który w znacznym stopniu przyczynia się do dobrze ugruntowanych właściwości ochronnych, regenerujących i gojenia ran Centella asiatica. Innymi słowy, kwas azjatycki zmienia życie każdego, kto doświadcza podrażnienia, zaczerwienienia, swędzenia lub oznak starzenia. Korzyści skórne kwasu azjatyckiego obejmują ukojenie szorstkiej, podrażnionej skóry, zmiękczenie zmarszczek, a także ochronę bariery i zwiększoną produkcję kolagenu. Teoria stojąca za działaniem kwasu azjatyckiego wynika głównie z jego silnych właściwości przeciwzapalnych, leczniczych i przeciwutleniających. Po pierwsze, kwas azjatycki jest najlepiej znany ze swojej zdolności do usuwania wolnych rodników dzięki zawartości przeciwutleniaczy. Ponieważ kwas azjatycki zwalcza wolne rodniki, zmniejsza uszkodzenia komórek spowodowane stresem oksydacyjnym, zapobiega uszkodzeniom słonecznym i opóźnia oznaki starzenia, pomagając zachować integralność skóry. Jedno z badań opublikowanych w Frontiers in Pharmacology pokazuje, że zdolność kwasu azjatyckiego do hamowania wolnych rodników jest większa niż innych znanych przeciwutleniaczy, takich jak witamina C i tokoferol. Kwas azjatycki działa również przeciwzapalnie, blokując określone cząsteczki sygnałowe, które promują stany zapalne. Tak więc kwas azjatycki nie tylko może zmniejszać stany zapalne, ale także doskonale przyspiesza proces naprawy skóry, zwłaszcza po peelingach chemicznych lub oparzeniach słonecznych. Wreszcie, kwas azjatycki jest znany ze swojego działania przeciwstarzeniowego i ujędrniającego skórę dzięki zdolności do aktywacji syntezy kolagenu. Mówiąc dokładniej, miejscowy kwas azjatycki zwiększa poziom kolagenu typu I i białka w organizmie poprzez kontrolowanie enzymów odpowiedzialnych za rozkład kolagenu. To z kolei poprawia elastyczność i jędrność skóry, jednocześnie zmniejszając widoczność zmarszczek i drobnych linii. W rzeczywistości spośród związków Centella asiatica kwas azjatycki jest jedynym składnikiem odpowiedzialnym za stymulację syntezy kolagenu. Wspomagając produkcję kolagenu, kwas azjatycki może również przyspieszyć gojenie się skóry, gdzie kolagen jest potrzebny do zamykania ran. Ponadto stwierdzono, że kwas azjatycki zapobiega przedwczesnemu starzeniu się skóry spowodowanemu ekspozycją na promieniowanie UV, czynnikami genetycznymi i agresorami środowiskowymi poprzez wychwytywanie wolnych rodników i działanie przeciwzapalne.[6] Według badań działanie kwasu azjatyckiego na poprawę fotostarzenia skóry i redukcję zmarszczek jest porównywalne z działaniem kwasu retinowego, formy witaminy A, której działanie przeciwstarzeniowe zostało udowodnione klinicznie.

GLUCONOLACTONE to polihydroksykwas, organiczny kwas karboksylowy, który ma kilka grup hydroksylowych. P. bierze udział w szlaku pentozofosforanowym energii przetaczania żywych komórek, normalnie występuje w skórze, utrzymując niezbędny poziom nawilżenia, jest naturalnym przeciwutleniaczem, porównywalnym w działaniu z kwasem askorbinowym i tokoferolem. R. ma niską zdolność drażniącą, ponieważ grupa kwasowa jest „ukryta”, a cząsteczka nie powoduje pieczenia w kontakcie ze skórą. Niższy potencjał drażniący umożliwia stosowanie R. w przypadku skóry wyjątkowo wrażliwej. Dobre nawilżenie, łagodne działanie keratolityczne i nieco antyoksydacyjne - optymalna kombinacja do pielęgnacji bardzo suchej i wrażliwej skóry. Nie zwiększa wrażliwości skóry na światło słoneczne i może być stosowany w kompleksowym programie zawierającym retinoidy. Pomaga przywrócić integralność bariery skórnej, delikatnie obniża pH płaszcza kwaśnego, zmniejszając tym samym aktywność proteaz serynowych, które niszczą białkowe składniki korneodesmosomów oraz poprawia właściwości barierowe warstwy rogowej naskórka. Zdolny do transportu cząsteczek wody oraz poprzez mechanizm regulacji stężenia wapnia w skórze, pomaga stymulować procesy odbudowy bariery lipidowej skóry. D. zmniejsza wpływ promieniowania UV na skórę, ale nie sprzyja hiperproliferacji komórek. Tworzy kompleksy chelatowe z metalami, inicjuje procesy ekspresji szeregu cytokin, chemokin i czynników wzrostu, które z kolei stymulują proliferację keratynocytów i produkcję przez nie kwasu hialuronowego. Przydatny dla skóry problematycznej, której bariera i systemy ochronne są uszkodzone, skuteczny w walce z trądzikiem. Koryguje objawy fotostarzenia, poprawia elastyczność skóry poprzez wzmocnienie kolagenu i elastyny. Posiada lekkie właściwości konserwujące. Biały krystaliczny proszek o słabym charakterystycznym zapachu. Używany do kremów do skóry wokół oczu; Balsamy po goleniu; kremy liftingujące, peelingi, maseczki do każdego rodzaju cery, w tym wrażliwe, regenerujące szampony, odżywki.

Kwas kapryloilosalicylowy to pochodna (ester) kwasu salicylowego opracowana przez firmę L'Oreal. Jest znany w kręgach chemicznych jako kwas 2-hydroksylo-5-oktanoilobenzoesowy, ale konsumenci produktów do pielęgnacji skóry częściej wiedzą, że zawiera kwas lipohydroksylowy (LHA). Część „lipo” jest rozpuszczalna w tłuszczach, chociaż zwykły kwas salicylowy też. Do tej pory badania nie wykazały wyższości kwasu kaprylowo-salicylowego nad kwasem salicylowym; wiemy jednak, że LHA ma większe cząsteczki i dzięki swojej strukturze kwasu tłuszczowego penetruje skórę wolniej niż kwas salicylowy. Badania in vitro wykazały, że LHA ma tendencję do pozostawania w warstwie rogowej naskórka (najbardziej zewnętrznych warstwach skóry), podczas gdy kwas salicylowy przenika do 58% dalej. To ograniczenie może wyjaśniać, dlaczego kwas kapryloilosalicylowy nie jest uważany za tak skuteczny w walce z trądzikiem jak kwas salicylowy. Mówiąc o trądziku, istnieje badanie porównawcze pokazujące, że kwas kapryloilosalicylowy stosowany z nadtlenkiem benzoilu i/lub miejscowym antybiotykiem dawał nieco lepsze wyniki niż stosowanie samego nadtlenku benzoilu i miejscowego antybiotyku. Chociaż jest to zachęcające, jeśli zmagasz się z trądzikiem, zwykły kwas salicylowy powinien pozostać Twoim środkiem złuszczającym. Podobnie jak kwas salicylowy, kapryloil ma właściwości złuszczające i łagodzące, a także poprawia koloryt skóry, redukuje zmarszczki i odblokowuje pory. Ma również te same wymagania dotyczące formuły dla zakresu pH, w którym działa najlepiej, chociaż w przeciwieństwie do kwasu salicylowego, stężenia LHA w pielęgnacji skóry zazwyczaj nie przekraczają 1%. Co ciekawe, badania porównawcze nie skupiały się na kwasie salicylowym; zamiast tego w jedynym istniejącym badaniu porównano kwas kapryloilosalicylowy z alfa-hydroksykwasem (AHA) kwasem glikolowym. W takich przypadkach wykazano, że mniejsze ilości (5-10%) kwasu kapryloilosalicylowego zapewniają równoważny lub wyższy poziom widocznej poprawy w porównaniu ze znacznie wyższymi (20-50%) stężeniami kwasu glikolowego. Biorąc pod uwagę naturalne właściwości łagodzące kwasu salicylowego, nie jest zaskoczeniem, że peelingi LHA były postrzegane jako mniej drażniące niż peelingi AHA.

Cytrynian sodu to biała krystaliczna substancja o przyjemnym kwaśnym smaku, bezwonna. Rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu. Otrzymywany w wyniku interakcji siarczanu sodu z cytrynianem wapnia. Służy do neutralizacji śladów metali w roztworach. W kosmetyce stosowany jako środek powierzchniowo czynny oraz jako składnik buforowy (w zasadowym zakresie pH). Środek kompleksujący, środek dyspergujący, środek chelatujący.

Hydroksyacetofenon (SYMSAVE. H) to uniwersalny wzmacniacz konserwujący. Stała biała substancja o charakterystycznym zapachu. Częściowo rozpuszczalny w glicerynie, glikolach i alkoholu etylowym. Rozpuszczalny w wodzie do stężenia 1%, co jest maksymalną zalecaną dawką. Nadaje się do wszystkich rodzajów formuł, w tym do kremów przeciwsłonecznych o wysokim SPF i systemów o wysokiej zawartości środków powierzchniowo czynnych. Pozwala zmniejszyć stężenie niepożądanych konserwantów lub usunąć je z formulacji (claim "preservative-free"). Posiada aktywność antyoksydacyjną i przeciwpodrażnieniową.

DINODIUM EDTA – sól disodowa diwodorku etylenodiaminotetraoctanu, substancja kompleksująca. Tworzy silne kompleksy z kationami metali ciężkich, usuwając je ze „środowiska wodnego”. Stosowany jest w kosmetyce do produkcji preparatów do pielęgnacji skóry i włosów do zmiękczania środowiska wodnego, wiązania jonów metali dwuwartościowych, przede wszystkim wapnia i magnezu. Sam EDTA DISODOWY ma niską toksyczność. Jeśli technologia produkcji zostanie naruszona, może potencjalnie zawierać dioksan, który jest najsilniejszym czynnikiem rakotwórczym. Ponadto, ponieważ wiąże się z jonami metali, zapobiega gromadzeniu się metali na skórze, skórze głowy lub włosach. Ponieważ jednak disodowy EDTA działa również jako środek wzmacniający wchłanianie produktu, należy zachować ostrożność w przypadku całej formuły, jeśli zawiera jakiekolwiek inne potencjalnie szkodliwe substancje chemiczne/składniki, które mogą swobodnie wchłaniać się w skórę poprzez „pomoc” disodowego EDTA. Na marginesie: chociaż disodowy EDTA jest zatwierdzony do użytku komercyjnego przez społeczeństwo, kilka krajów, w tym Australia i niektóre części Europy, zakazało stosowania tego składnika ze względu na potencjalne problemy zdrowotne wynikające z nadmiernego narażenia. Dla większości ludzi produkty zawierające sól wapniowo-disodową EDTA wydają się być bezpieczne. Chociaż wiele pakowanych produktów spożywczych zawiera ten środek konserwujący, szybkość wchłaniania doustnej soli wapniowo-disodowej EDTA jest minimalna. Twój przewód pokarmowy faktycznie wchłania nie więcej niż 5%

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.