SKINBAR Retinol 0.2% & Ceramides 0.5% Face Serum

Lotos orzechowy (Nelumblum nucifera) to wieloletnia roślina z rodziny lilii wodnych. Kłącza zawierają asparaginę, dużą ilość skrobi. W medycynie ludowej i tybetańskiej liście, kwiaty i kłącza od dawna stosowane są w postaci naparów, odwarów, proszków jako środek nasercowy, hemostatyczny i tonizujący. Głównymi substancjami czynnymi ekstraktu L.O. są flawonoidy (kwercetyna, izokwercetyna, nelumbozyd), leukoantocyjanidyny (leukocyanidyna, leukodelfinidyna), alkaloidy; są też kwasy organiczne, węglowodany, peptydy, tłuszcze. Istnieje wiele odmian ekstraktów z L.o. W zależności od użytej części rośliny (kwiaty i liście lub korzenie) opisywane jest działanie odświeżające, relaksujące, tonizujące, antyseptyczne. Ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne i hemostatyczne, jest stosowany przy krwawieniu dziąseł, w produktach do wybielania skóry. W kosmetyce ekstrakty z L.o. znane są jako składnik o działaniu oczyszczającym, pobudzającym, odświeżającym, lekko nawilżającym w kremach i balsamach do ciała, stosowanych po prysznicu i kąpieli, płynach do płukania ust.

Ceramidy pochodzenia roślinnego (w tym glikosfingolipidy) zawarte w naszych kremach na noc mają właściwości ochronne i natłuszczające. Tworzą barierę lipidową, która chroni skórę przed odwodnieniem i zagrożeniami zewnętrznymi (zimno, mikroorganizmy itp.). Ponieważ regeneracja skóry jest maksymalna w nocy, ten składnik pomaga skórze się zregenerować.

Glikosfingolipidy są pomniejszymi składnikami błon komórkowych i przedziałów błonowych i są związane ze wzrostem komórek, różnicowaniem oraz transformacjami wirusowymi i onkogennymi. Podobnie jak białka zakotwiczone w GPI, glikosfingolipidy gromadzą się, tworząc tratwy błonowe na mikromembranie i zewnętrznym płatku błony wierzchołkowej. Hydrofobowy ogon lipidowy jest osadzony w zewnętrznej ulotce błon komórkowych, umieszczając strukturę glikanu w macierzy pozakomórkowej. Gangliozydy są głównymi składnikami błon komórkowych neuronów i retikulum endoplazmatycznego.

Uważa się, że glikosfingolipidy zapewniają ochronę przed trudnymi warunkami w środowisku zewnątrzkomórkowym, takimi jak niskie pH i rozkładające się enzymy. Pomagają komórkom w interakcji z macierzami pozakomórkowymi i innymi komórkami oraz służą jako receptory powierzchniowe dla toksyn bakteryjnych i prawdopodobnie endogennych cząsteczek zewnątrzkomórkowych. Oprócz pełnienia funkcji składników błon, glikosfingolipidy są prekursorami lipidów biorących udział w przekazywaniu sygnału i przyczyniają się do tworzenia bariery przepuszczalności wody w skórze.