Rituals The Ritual Of Karma Body Shimmer Oil

CAPRYLIC TRIGLYCERIDES - złożone estry glicerolu z kwasami kaprylowym i kaprynowym, trójglicerydy C8-C10, naturalne emolienty pozyskiwane z oleju kokosowego. Zmiękczają skórę, nie pozostawiając uczucia ciężkości, tłustości, poprawiają właściwości sensoryczne, rozprowadzanie produktu. Posiadają dobre właściwości nawilżające, zapobiegając przeznaskórkowej utracie wody w wyniku odparowywania wody ze skóry. Eliminuje nieprzyjemne uczucie ściągnięcia i suchości skóry. Uzupełniają braki lipidów w cemencie międzykomórkowym, nasycają skórę składnikami tłuszczowymi, mają wysoką odporność na utlenianie. Mają łagodne właściwości dermatologiczne, nie są komedogenne; wzmacniacze są zalecane do produktów kosmetycznych w celu rozpuszczenia/dostarczenia rozpuszczalnych w tłuszczach składników aktywnych, a zwłaszcza filtrów UV. Emulsje mogą być pełnymi lub częściowymi substytutami fazy lipidowej. Powszechne jako emolient w produktach „bezolejowych”, mogą być stosowane w kosmetykach „naturalnych”.

Olej krokoszowy jest półsuchym olejem tłuszczowym otrzymywanym z nasion krokosza barwierskiego (Carthamus tinctoria) - rocznej ciernistej krzewinki uprawianej w suchych regionach leśno-stepowych. Nasiona zawierają 25-30% oleju tłuszczowego. W produktach kosmetycznych olej krokoszowy może z powodzeniem zastąpić olej mineralny. Skład w dużej mierze zależy od technologii produkcji. Olej uzyskany w wyniku tłoczenia charakteryzuje się wysoką zawartością (do 75%) kwasu linolowego. W odmianach M.s. pozyskanych metodą ekstrakcji przeważa kwas oleinowy, co zwiększa jego odporność na utlenianie. Ma działanie zmiękczające i nawilżające, wzmacniające i odżywiające skórę, normalizuje funkcje komórkowe, poprawia krążenie krwi, ma działanie przeciwzapalne, wysoką zdolność zatrzymywania i regulowania wilgoci. Wzmacniacz, przewodnik innych składników kosmetyków w głębsze warstwy skóry. Znajduje zastosowanie w szerokiej gamie produktów kosmetycznych: skóra, włosy, opalenizna i kosmetyki dekoracyjne.

Oliwa z oliwek jest płynnym, nieschnącym olejem roślinnym z oliwki europejskiej Olea europaea L. Jest to przezroczysta, żółtawa, lekko lepka ciecz o słabym, charakterystycznym zapachu. Oliwa z oliwek charakteryzuje się wysoką zawartością glicerydów nienasyconych kwasu oleinowego (ok. 80%) oraz niską zawartością glicerydów kwasu linolowego (ok. 7%) i glicerydów kwasów nasyconych (ok. 10%), witamin A, O, E, tłuszczów jednonienasyconych. Pod wpływem światła i tlenu ulega szybkiemu utlenieniu. Istnieje kilka kategorii V.O: Extra Virgin Olive Oil - oliwa z pierwszego tłoczenia; najwyższej jakości, używana do celów spożywczych. Virgin Olive Oil - oliwa z drugiego i trzeciego tłoczenia, używana również do celów spożywczych. Oliwa z oliwek - mieszanka oleju naturalnego i rafinowanego, Olive Pomace Oil to przede wszystkim olej z makuchów, uzyskany w wyniku ekstrakcji przy użyciu rozpuszczalników z wytłoków pozostałych po tłoczeniu. W kosmetyce te dwa ostatnie rodzaje olejów są szeroko stosowane w wielu produktach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza suchej, oraz w produktach do pielęgnacji włosów. Ze względu na wysoką zawartość antyoksydantów (w szczególności witaminy E), O.O. jest często stosowany w produktach dla skóry blaknącej.

Olej jojoba to produkt otrzymywany z owoców rośliny krzewiastej (Simmondsia chinensis) rosnącej na półpustynnych obszarach Ameryki Środkowej. Pod względem chemicznym nie jest to olej, ale płynny wosk, mieszanina długołańcuchowych nierozgałęzionych ciekłych estrów woskowych. Jest on zawarty w owocach w ilości do 50% wagowo. Otrzymuje się go w wyniku tłoczenia na zimno. Odporność na utlenianie i ogrzewanie tłumaczy się konfiguracją cząsteczki oleju, mimo dużej zawartości w nim nienasyconych kwasów tłuszczowych. Stosowany w mieszaninie z innymi olejami roślinnymi stabilizuje ich stan. Jest bardzo odporny na jełczenie (utlenianie) i doskonale sprawdza się w technologii produkcji kosmetyków. Ma dobre powinowactwo ze skórą, korzystnie wpływa na skórę i włosy, z powodzeniem zastępuje wiele olejów roślinnych i wosków w recepturach kosmetycznych. Znany jest z właściwości przeciwzapalnych, posiadając właściwości normalizujące, O.j. jest przydatny zarówno dla skóry suchej jak i tłustej. Bezwonny, może być mieszany z każdym olejkiem eterycznym bez utraty aromatu. Znajduje zastosowanie w szerokiej gamie produktów do pielęgnacji skóry, włosów, kosmetyków dekoracyjnych.

Zielona herbata (camellia sinensis) to herbata niesfermentowana. Wyciąg suchy Ch.z. to brązowo-zielony proszek o specyficznym zapachu i lepkim smaku. O wartości biologicznej decyduje bogaty skład chemiczny. Duża ilość witaminy C w naturalnym kompleksie z żelazem i pierwiastkami śladowymi. Jest witamina K (filochinon lub fitonakton). Stwierdzono wysoką zawartość fluoru. O działaniu przeciwutleniającym i właściwościach fotoochronnych decyduje kompleks flawonoidów, karotenoidów, tokoferoli, witamina C, minerały Cr, Mn, Se, Zn oraz szereg innych składników wzmacniających właściwości antyoksydacyjne. Zmniejszenie masy ciała podczas stosowania Ch.z. związane z jej katechinami i kofeiną, które wzajemnie nasilają swoje działanie. Kompleks polifenoli i jego poszczególne katechiny uważane są za jeden z najskuteczniejszych środków ziołowych do profilaktyki i leczenia chorób skóry oraz ich zewnętrznego stosowania. katechiny C.Z. wykazują również działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, w tym przeciw wirusowi Herpes simplex, działanie przeciwgrzybicze przeciw Candida alblcans, są stosowane przy oparzeniach i ukąszeniach owadów. Ekstrakt wzmacnia ściany naczyń krwionośnych i naczyń włosowatych, zapobiegając ich przepuszczalności i łamliwości; normalizuje oddychanie tkankowe. Jeden z najlepiej przebadanych ekstraktów, którego skuteczność została potwierdzona badaniami klinicznymi. Wyciąg z Ch.Z. stosowany w kremach przeciwstarzeniowych, chroniących przed promieniowaniem UV, wrażliwych, tłustych, tonizujących, antycellulitowych i do masażu. Stosowany jest we wszelkiego rodzaju kosmetykach do pielęgnacji skóry i włosów, stosowany jest w kosmetykach „naturalnych”.

Lotos orzechowy (Nelumblum nucifera) to wieloletnia roślina z rodziny lilii wodnych. Kłącza zawierają asparaginę, dużą ilość skrobi. W medycynie ludowej i tybetańskiej liście, kwiaty i kłącza od dawna stosowane są w postaci naparów, odwarów, proszków jako środek nasercowy, hemostatyczny i tonizujący. Głównymi substancjami czynnymi ekstraktu L.O. są flawonoidy (kwercetyna, izokwercetyna, nelumbozyd), leukoantocyjanidyny (leukocyanidyna, leukodelfinidyna), alkaloidy; są też kwasy organiczne, węglowodany, peptydy, tłuszcze. Istnieje wiele odmian ekstraktów z L.o. W zależności od użytej części rośliny (kwiaty i liście lub korzenie) opisywane jest działanie odświeżające, relaksujące, tonizujące, antyseptyczne. Ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne i hemostatyczne, jest stosowany przy krwawieniu dziąseł, w produktach do wybielania skóry. W kosmetyce ekstrakty z L.o. znane są jako składnik o działaniu oczyszczającym, pobudzającym, odświeżającym, lekko nawilżającym w kremach i balsamach do ciała, stosowanych po prysznicu i kąpieli, płynach do płukania ust.

Ekstrakt Macrocystis pyrifera (kelp) to rodzaj wodorostów bogatych w wiele dobroczynnych składników. Jego główna wartość w pielęgnacji skóry wynika z właściwości przeciwutleniających. Ekstrakt Macrocystis Pyrifera to wyciąg z olbrzymich brunatnych wodorostów Macrocystis Pyrifera występujących na Antarktydzie. Według badań wodorosty są ogólnie uważane za korzystne w produktach do pielęgnacji skóry ze względu na wysoką zawartość jodu, witamin i minerałów. Uważany jest za środek antyseptyczny i przeciwdrażniący, który nie tylko leczy uszkodzoną słońcem skórę, ale także zapobiega pojawianiu się zmarszczek. Jest również stosowany w produktach kosmetycznych ze względu na swoje galaretowate właściwości, które dodają włosom blasku i blasku skórze. Ekstrakt z Macrocystis Pyrifera był szczególnie niedostatecznie zbadany, chociaż jedno badanie opublikowane w Cosmetics and Toiletries w 2001 roku wykazało, że „ekstrakt z wodorostów Macrocystis pyrifera wykazał zdolność do hamowania ekspresji metaloproteinaz w badaniu hodowli dwóch komórek. Kiedy ekstrakt został zawarty w preparacie do stosowania miejscowego i zastosowany na skórę ochotników, skóra wykazywała redukcję zmarszczek, co sugeruje jego zastosowanie w preparatach, które rzekomo działają przeciwstarzeniowo. Ekstrakt Macrocystis Pyrifera nie ma negatywnych skutków ubocznych i otrzymał 100% ocenę bezpieczeństwa od Grupy Roboczej ds. Ochrony Środowiska, chociaż nie jest zatwierdzony przez CIR ani FDA.

ALOE (Aloe) to rodzaj roślin z rodziny Asphodelaceae, który obejmuje ponad 200 gatunków. Występowanie: Afryka Wschodnia i Południowa, Ameryka Środkowa i Łacińska, chociaż niektóre gatunki z rodzaju Aloe występują w basenie Morza Śródziemnego i niektórych obszarach Indii. Soczyste rośliny drzewiaste, krzewiaste lub zielne są wieloletnie. Liście są mięsiste, u wielu gatunków pokryte woskiem i kolczastymi naroślami na krawędziach. Aloes podobny do drzewa, który jest uprawiany jako roślina doniczkowa, nazywany jest stulatkiem. Surowce dla przemysłu kosmetycznego pozyskiwane są głównie z roślin obecnego gatunku Aloe, będącego synonimem Aloe Vera, czyli Aloe Barbadensis (Aloe Barbadensis Miller). Sok uzyskany ze świeżych liści poprzez wyciskanie pod prasą zawiera enzymy, witaminy, śluzy i inne polisacharydy, prostaglandyny, substancje antracenopodobne, glikoproteiny, flawonoidy, związki fenolowe, enzymy, gorycz, żywice, związki hormonopodobne, niewielką ilość olejek eteryczny. Oprócz trywialnych polisacharydów występują również mukopolisacharydy, glikoproteiny składające się z różnych cukrów, w tym acetylowana mannoza, kwas askorbinowy, witaminy z grupy B, kwas foliowy, karoteny, cholina, K, Ca, Mg, Zn, Cu. Wśród nich ważne są glikozydy antrachinonowe, których mieszanina, częściowo w stanie wolnym, a głównie w stanie związanym, nazywana jest aloiną. Ma działanie lecznicze, bakteriobójcze, tonizujące. Ekstrakt z liści zawiera cały kompleks substancji aktywnych charakterystycznych dla tego gatunku. Zmiękcza skórę, łagodzi podrażnienia. Wspomaga gojenie, działa przeciwzapalnie. Działa antyalergicznie i przeciwzapalnie, przyspiesza procesy regeneracji w organizmie, chroni przed wolnymi rodnikami i zwiększa syntezę kolagenu, stymuluje procesy metaboliczne, uelastycznia i nawilża skórę. Szczególnie polecany jest do stosowania w preparatach do cery wrażliwej, przeciw wypryskom trądzikowym, tłustemu łojotokowi i łupieżowi, przeciw wypadaniu włosów. Badania nad aloesem były prowadzone wspólnie przez NTP (National Toxicology Program) i Narodowe Centrum Badań Toksykologicznych FDA przez dwa lata. W wyniku badań naukowych stwierdzono, że ekstrakt z całych surowych liści Aloe vera ma działanie rakotwórcze i powoduje nowotwory jelita grubego u szczurów doświadczalnych. Jaka jest różnica między przetworzonym a surowym aloesem? W procesie przetwarzania z liści aloesu usuwane są niektóre składniki, w tym antrachinony, które zapewniają działanie przeczyszczające aloesu.

WITAMINA E to tokoferol, witamina rozpuszczalna w tłuszczach, główny lipofilowy przeciwutleniacz osocza, błon i tkanek organizmów zwierzęcych. Rodzina związków, tokoferole i tokotrienole, oznaczona pierwszymi literami alfabetu greckiego: alfa, beta, gamma i delta, najbardziej aktywną formą jest a-tokoferol. Tokoferole znajdują się w olejach roślinnych, zielonych warzywach (szpinak, sałata) i mące żytniej. Głównym źródłem jest olej z kiełków pszenicy. Lepka oleista ciecz o jasnożółtym kolorze. V. Ye jest głównym fizjologicznym przeciwutleniaczem bariery skórnej człowieka, niezbędnym do utrzymania stabilności błon komórkowych, uczestniczy w procesach regulacji struktury i funkcjonowania lipoprotein. Ustalono, że V. Ye jest osadzona w lipidowej części warstwy rogowej naskórka i działa wzmacniająco, zmieniając efektywną przepuszczalność błon. Wiadomo, że gdy stosuje się go przed naświetlaniem UV, znacznie zmniejsza się intensywność ostrych reakcji skórnych, a intensywność powstawania zmarszczek podczas długotrwałego naświetlania UV. Wiele V.E zawiera syropowy lubrykant dla noworodków. VE wzmacnia właściwości ochronne innych przeciwutleniaczy: witaminy A i C. Dlatego w „prawidłowych” recepturach kosmetycznych często można spotkać te witaminy razem. Jeden z najczęstszych składników do pielęgnacji skóry. Utlenia się dość wolno, co pozwala na stosowanie tokoferolu w wielu produktach kosmetycznych, a najpopularniejszą postacią jest octan witaminy E. Obecnie witamina E jest szeroko stosowana w produktach do pielęgnacji skóry jako środek przeciwutleniający, nawilżający i zmiękczający, a także stabilizujący inne składniki przed utlenianiem. Miejscowa aplikacja witaminy zwiększa jej zawartość w skórze przez co najmniej 24 godziny. Badania biodostępności skóry wykazały, że witamina E i jej octan równie dobrze przenikają przez naskórek.

Olej słonecznikowy to półsuchy olej tłuszczowy, produkt ekstrakcji lub tłoczenia nasion słonecznika (Helianthus annuus). W zależności od odmiany i regionu uprawy, skład oleju jest różny. I tak zawartość kwasu oleinowego może wynosić od 15 do 65%, kwasu linolowego - od 20 do 75%. Ma dobre właściwości nawilżające, regenerujące, uplastyczniające. P.m. wzbogacone o kwas oleinowy są szczególnie interesujące dla kosmetyków, ponieważ są bardziej odporne na utlenianie. Stosowany jest w preparatach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza tłustej, jako dodatek emoliencyjny, w preparatach do włosów jako środek filmotwórczy.

Tetra-di-tert-butylohydroksyhydrocynamonian pentaerytrytolu to bezwonny syntetyczny przeciwutleniacz, który często dodaje się do preparatów do pielęgnacji skóry, takich jak filtry przeciwsłoneczne, aby zapewnić ciągłą skuteczność i stabilność innych, bardziej delikatnych przeciwutleniaczy. Trochę idzie daleko: zalecany poziom stosowania tetra-di-tert-butylohydroksyhydrocynamonianu pentaerytrytolu wynosi 0,01-0,1%. Ocena bezpieczeństwa tego składnika dotyczyła stężeń od 0,0001% do 0,8% stosowanych w produktach niespłukiwanych. Zwykle stosuje się go w stężeniach 0,5% lub mniejszych w preparatach do spłukiwania. Jego rozpuszczalność w oleju oznacza, że ​​najlepiej współpracuje z innymi olejami i tłuszczami w formule. Chociaż jest dostępny i może być stosowany samodzielnie, ten przeciwutleniacz jest powszechnie stosowany w mieszaninie z innymi składnikami, takimi jak zmiękczający skwalan i polimery błonotwórcze, jako bardziej „kompletny pakiet” zapewniający stabilność, poprawę tekstury, preparaty w sztyfcie (jak w szmince i kremy do opalania w sztyfcie), a także stanowi alternatywę dla składników silikonowych. Wysoka masa cząsteczkowa tetra-di-tert-butylohydroksyhydrocynamonianu pentaerytrytolu nie przenika przez powierzchnię skóry. Jest uważany za bezpieczny, ponieważ jest stosowany w kosmetykach.

Syntetyczny fluoroflogopit, bardziej znany jako syntetyczna mika, to mieniący się proszek złożony z drobnych, błyszczących płatków. Mika jest jednym z głównych związków granitu i jest to nazwa nadana grupie podobnych minerałów krzemianowych, które razem tworzą mieniący się i warstwowy minerał. Jest szeroko stosowany w kosmetyce, zwłaszcza w makijażu, aby nadać efekt połysku. Syntetyczna mika nie ulega biodegradacji, ale jest uważana za przyjazną środowisku. Składa się z osadowych składników mineralnych, co oznacza, że tonie i osiada na dnie układu wodnego. Syntetyczny fluoroflogopit jest minerałem z domieszką fluoru, produkowanym w bardzo wysokich temperaturach i składającym się z arkuszy magnezowo-aluminiowo-krzemianowych luźno związanych potasem. Stwierdzono, że substancja ta występuje w postaci bardzo dużych ciężkich cząstek ze względu na dużą masę cząsteczkową. To właśnie ta wysoka masa cząsteczkowa sprawia, że idealnie nadaje się do zwiększania lepkości kompozycji oraz do stosowania jako wypełniacz (baza kosmetyczna). To właśnie duży rozmiar cząsteczek oznacza również, że substancja ta będzie przenikać przez skórę tylko w bardzo ograniczonym stopniu, uniemożliwiając organizmowi wchłonięcie wszelkich potencjalnie szkodliwych elementów, które są zawarte w tym składniku. Według Cosmetic Ingredient Review, jest on stosowany w produktach w wysokim stężeniu do 67% i został znaleziony w produktach takich jak lakier do paznokci, cień do powiek, błyszczyk do ust i eyeliner. Badania nad działaniem tego składnika na naskórek i okolice oczu przeprowadzone na ludziach wykazały, że nie jest on drażniący. Badania zarówno na osobach nie będących ludźmi, jak i na ludziach wykazały, że ten składnik nie powoduje uczuleń. Ze względu na duży rozmiar cząsteczek tego związku uważa się, że tylko bardzo ograniczona ilość substancji przeniknie przez skórę, co zapobiega wypłukiwaniu jonów fluoru i glinu do organizmu w jakiejkolwiek znaczącej ilości, a także powoduje Według Cosmetic Ingredient Review związek ten jest w dużej mierze biologicznie nieaktywny. Obecnie nie ma badań dotyczących ewentualnych właściwości rakotwórczych tego związku. Cosmetics Ingredient Review zaleca stosowanie składnika w stężeniach od 0,05 do 2% w aerozolach i od 0,6 do 67% w pudrach.

DWUTLENEK KRZEMU (TLENEK KRZEMU) - biały bezpostaciowy proszek z cząsteczkami o kulistym lub prawie kulistym kształcie, ścierny składnik polerujący i zagęszczający w pastach do zębów, zagęszczacz do układów olejowych. Działa silnie wysuszająco na skórę i błony śluzowe. Ma łagodniejszy wpływ na szkliwo zębów niż kreda. Poprawia konsystencję past do zębów, zapobiega ich twardnieniu (wapnieniu). Dk. może być stosowany jako składnik produktów do pielęgnacji skóry: kremów, peelingów, peelingów i pudrów - jego ścieralność można łatwo kontrolować. Dobrze utrwala matowość skóry, gdyż masa wchłanianych przez nią wydzielin łojowych jest dziesięciokrotnie większa niż masa samego SiO2. Stosowany jest we wszystkich kategoriach produktów kosmetycznych. KD amorficzny jest zarejestrowany jako dodatek do żywności E551.

Tlenek cyny znajduje się w wielu błyszczących produktach, ponieważ jest częścią błyszczącej formuły PET-free. Jest on uznawany za bezpieczny do stosowania w kosmetykach i nigdy nie używaliśmy jego wersji nano. Minerał jest prasowany z syntetycznym fluoroflogopitem lub borokrzemianem sodowo-wapniowym i pigmentami, aby uzyskać różne kolory i efekty wizualne, co pomaga stworzyć szeroką gamę doświadczeń musujących. Jest to nieorganiczny związek pochodzący z minerału znanego jako kasyteryt, który jest główną rudą cyny. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa "kassíteros", które odnosi się do wysp na zachodnim wybrzeżu Europy, które w czasach przedromańskich znane były jako Cassiterides lub "Tin Islands" i dostarczały Europie cyny w epoce brązu.

SCVALENE jest naturalnym nienasyconym węglowodorem. Lepka oleista ciecz bez zapachu i koloru. Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w eterze, acetonie, dobrze miesza się z olejami roślinnymi i mineralnymi. Otrzymuje się go z tłuszczu z wątroby rekina. W niewielkich ilościach zawarty jest w oliwie z oliwek i oleju ryżowym, w oleju z kiełków pszenicy. Ma właściwości zmiękczające, bakteriobójcze. Jest łatwo wchłaniany przez skórę. Ze względu na wysoki koszt skwalenu, można go częściowo zastąpić uwodornionym poliizobutanem. Jest nietoksyczny.

WODA jest jednym z głównych składników receptur większości produktów kosmetycznych: balsamów, szamponów, płukanek, emulsji różnego typu, past do zębów, eliksirów itp. Zapewnia produktom niezbędną bazę, przejrzystość, lepkość, stężenie, kolor, rozpuszczalnik dla niektórych składników kremu. Jakość wody ma specjalne wymagania dotyczące czystości mikrobiologicznej, składu chemicznego, właściwości organoleptycznych. Do oczyszczania wody stosowane są różne metody: filtracja, destylacja, demineralizacja, zmiękczanie wody metodą wymiany jonowej itp. W produkcji wyrobów gotowych zaleca się stosowanie wody demineralizowanej, destylowanej, dejonizowanej oczyszczonej specjalnymi metodami filtracji i mikrofiltracji z soli mineralnych, chloru, zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

Gliceryna - 1,2,3-propanotriol, trójatomowy alkohol, lepka, bezbarwna, bezwonna ciecz o słodkim smaku, łatwo mieszająca się z wodą i etanolem w dowolnych proporcjach. Główny składnik tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Charakteryzuje się wysoką higroskopijnością i dlatego jest stosowany wyłącznie w postaci rozcieńczonej. Może wchłonąć do 40% wody z powietrza w stosunku do masy początkowej. G. dodaje się do kosmetyków (kremów i żeli) częściowo w celu zmniejszenia parowania wody. W małych stężeniach nawilża skórę, w dużych stężeniach (powyżej 30%) - wysusza, a także działa antyseptycznie. Popularne ekstrakty roślinne wodno-gliceryna. Gliceryna jest składnikiem odbudowującym skórę, czyli substancją naturalnie występującą w skórze, pomagającą przywrócić jej równowagę i nawilżenie.

Zapach jest perfumeryjny. Dokładnie tak to brzmi: do produktów kosmetycznych dodaje się substancje o przyjemnym zapachu, aby produkt końcowy również przyjemnie pachniał. Aromat w USA i perfumy w UE to ogólne określenie listy składników, która zawiera średnio 30-50 substancji chemicznych (ale może zawierać nawet 200 składników!). Jako ten składnik można stosować zarówno składniki naturalne, jak i syntetyczne. W kosmetykach naturalnych producenci stosują naturalne olejki eteryczne lub składniki olejków eterycznych.

BENZYL SALICYLATE to ester kwasu salicylowego, bezbarwna ciecz o słabym balsamicznym zapachu i właściwościach utrwalających. Stosowany jest w kompozycjach perfum, aromatów do mydeł i detergentów, jako utrwalacz zapachów. Zawarte na liście substancji, które mogą powodować reakcje alergiczne.

Citral to płyn o silnym cytrynowym zapachu. Zawarty w olejkach eterycznych z trawy cytrynowej, kubebu, cytrusów i innych. Natural T. traci swoje dawne znaczenie ze względu na wzrost cen surowców. Syntetyczny T. można otrzymać na bazie izoprenu, acetonu, acetylenu. Stosowany jest w wielu kompozycjach perfumeryjnych i zapachach w dawce dochodzącej do 10%. IFRA zaleca stosowanie go razem z substancjami zapobiegającymi efektom uczulającym, np. z limonenem, α-pinenem itp. Półprodukt do syntezy szerokiej gamy substancji aromatycznych. Jest to substancja zdolna do wywoływania reakcji alergicznych.

CITRONELOL jest nienasyconym alkoholem tłuszczowym. Bezbarwna lepka ciecz o zapachu róży. Występuje w olejkach eterycznych z geranium i róży, winogronach. Izolowany z olejku geraniowego lub otrzymywany przez uwodornienie geraniolu. Jest to substancja zdolna do wywoływania reakcji alergicznych.

HEXYLCINNAMON ALDEHYDE - heksylocynamon, oleista żółta ciecz o zielonkawym odcieniu i kwiatowym zapachu przypominającym jaśmin. Służy do komponowania kompozycji perfumeryjnych, sztucznych olejków eterycznych, aromatów o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%. AK jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych.

LINALOOL to płyn o silnym kwiatowym zapachu z nutą drzewną. Jest częścią olejków eterycznych z drzewa różanego, lawendy, lawendy, szałwii muszkatołowej, kolendry, olejku petigrain itp. Tradycyjne metody pozyskiwania L. poprzez ekstrakcję z tych olejków eterycznych są coraz rzadziej stosowane ze względu na wysoki koszt surowców. Produkcja syntetycznego L. osiągnęła kilkadziesiąt ton rocznie i jest zwykle połączona z produkcją witamin A i E. L. jest bardzo często wykorzystywana w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych do różnych celów, a także służy jako ważny wyjściowy półprodukt do syntezy szeregu innych substancji aromatycznych oraz witaminy E.

Substancja syntetyczna klasy środków aromatyzujących. Posiada przyjemny zapach fiołków. Znajduje zastosowanie zarówno w kosmetykach, jak i chemii gospodarczej w celu nadania produktom aromatu lub zamaskowania niepożądanych zapachów. Jest to substancja zdolna do wywoływania reakcji alergicznych. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR TS 009/2011 obecność B.s. w składzie użytej kompozycji zapachowej należy wskazać na etykiecie produktu kosmetycznego lub perfumeryjnego, czy jego stężenie przekracza 0,001% w produktach, które się nie zmywają, i 0,01% w produktach, które się zmywają.

LIMONEN - (4R)-1-metylo-4-(1-metyloetenylo)cykloheksen, bezbarwna przezroczysta ciecz o przyjemnym cytrusowym zapachu. Ma właściwości owadobójcze. Występuje w olejku pomarańczowym, prawie wszystkich owocach cytrusowych i wielu innych olejkach eterycznych. L. otrzymuje się w wyniku destylacji frakcyjnej mieszanin terpenów powstałych w procesie ich izolacji z cytrusowych olejków eterycznych. Stosowany jest w kompozycjach perfumeryjnych i zapachowych o różnym przeznaczeniu w stężeniu do 30%, jest substancją zdolną do wywoływania reakcji alergicznych. Zgodnie z Rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR TC 009/2011 obecność L. w użytej kompozycji zapachowej musi być wskazana na etykiecie produktu kosmetycznego lub perfumeryjnego, jeżeli jego stężenie przekracza 0,001 v/v w produktach, które nie są wypłukanych i 0,01 wypłukanych produktów.

BENZOESAN SODU – sól sodowa kwasu benzoesowego, produkt w postaci białego krystalicznego proszku, bezwonny, o słodkawym smaku. Stosowany jest jako środek antyseptyczny i konserwujący w przemyśle spożywczym, medycznym i kosmetycznym, m.in. w pastach do zębów, kremach do twarzy itp. Nietoksyczny. BM zamienia się w niezdysocjowany kwas w roztworze wraz ze spadkiem pH. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E211.

SORBINIAN POTASU – kwas sorbinowy potasu, sól potasowa kwasu sorbinowego – biały proszek lub granulki, prawie bezwonny, smak neutralny. Konserwant aktywnie hamujący rozwój drożdży, bakterii, grzybów pleśniowych. Spowalnia jedynie rozwój mikroorganizmów i nie ma działania biobójczego. Wykazuje aktywność przeciwdrobnoustrojową dopiero przy pH poniżej 6,5. Może być pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Zarejestrowany jako dodatek do żywności E202.

KWAS CYTRYNOWY – kwas oksypropanotrikarboksylowy, biała, bezwonna krystaliczna substancja o przyjemnym smaku. Rozpuszczalny w wodzie i etanolu. Szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, pozyskiwany z naturalnych źródeł roślinnych (cytryna, borówka brusznica itp.) lub fermentacji z cukru. Stosowany jest w preparatach kosmetycznych jako środek konserwujący, rozcieńczalnik, modyfikator pH, środek przeciwpieniący, środek chelatujący. Działa ściągająco, oczyszczająco i wybielająco na skórę. Wchodzi w skład kremów oczyszczających, depilatorów, płukanek do włosów, farb do włosów, kremów przeciwłupieżowych. Czasami stosowany jako regulator pH produktów kosmetycznych.

Tlenek żelaza jest naturalnym pigmentem, który zapewnia szereg różnych odcieni w pudrach i podkładach do twarzy jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. Reguluje wilgotność skóry. CI 77489 pomarańczowy; C1 77491 czerwony, CI 77492 żółty i C1 77499 czarny są zarejestrowane jako dodatek do żywności E 172. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1223/2009 i TR CU 09/2011 jest stosowany bez ograniczeń.

TITANIUM DIOXIDE - dwutlenek tytanu, biała proszkowa substancja, biały nieorganiczny pigment. Chemicznie obojętny, nierozpuszczalny w wodzie, odporny na większość kwasów nieorganicznych, benzynę i olej, słabo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych. Posiada właściwości półprzewodnikowe. W produkcji kosmetycznej stosuje się wysoko oczyszczony i drobno zdyspergowany D.t., który ma wysoki efekt kryjący, barwiący i opalizujący. Zdolny do odbijania promieni UV, jest skutecznym fizycznym filtrem UV. Aktywność fotochemiczna polega na zdolności do uwalniania niewielkich ilości tlenu i ponownego jego pochłaniania pod wpływem promieniowania UV. W ostatnich latach uzyskano mikronizowane cząstki D.T. mniejsze niż 200 nm. Wykazano, że zmniejszenie wielkości cząstek do 50 nm, a nawet niższych gwałtownie poprawia właściwości konsumpcyjne kosmetyków z D.T., są one przezroczyste po nałożeniu na skórę i nie pozostawiają białego nalotu, nawet jeśli jest to kosmetyk przeciwsłoneczny i stężenie pigmentu w nim jest wysokie. W zależności od warunków D.t. jest stosowany jako wypełniacz, jako biały pigment, jako dodatek fotoprotekcyjny w różnych produktach: kosmetykach dekoracyjnych, antyperspirantach, kremach ochronnych, balsamach do rąk itp. Może być stosowany w produktach kosmetycznych o kierunku "naturalnym".