Clinique Moisture Surge Extended Replenishing Hydrator 100H

Silybum marianum to roślina jednoroczna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Surowiec leczniczy - nasiona. Głównymi substancjami czynnymi są flawonoidy i flawonolignany (silybina, silychrystyna, silydianina); zawarte są również alkaloidy, saponiny, olej tłuszczowy (do 25%), białka, witamina K, żywice, śluzy, tyramina, histamina oraz makro- i mikroelementy. Stosuje się olej z nasion R.p. oraz wyciągi z nasion i liści. R.p. ma działanie gojące rany, przeciwzapalne, tonizujące, może być stosowany w kremach na noc, środkach na zmarszczki, kremach do stóp itp. Olej z nasion Silybum marianum pochodzi z rośliny ostropestu mlecznego. W zależności od metody ekstrakcji (etanol lub tłoczenie na zimno), olej z tych nasion jest bogatym źródłem licznych rodzajów antyoksydantów zwanych polifenolami. Główną z nich jest sylimaryna, która zawiera flawonolignany. To właśnie ona odpowiada za kojące, odbudowujące działanie sylimaryny po zastosowaniu na skórę. Te antyoksydanty dają również temu botanicznemu składnikowi zdolność do neutralizowania bardzo szkodliwych rodników hydroksylowych, które mogą tworzyć się, gdy skóra jest wystawiona na działanie promieni UV. Silymaryna i inne związki zawarte w tym oleju z nasion mogą pomóc w hamowaniu destrukcyjnych enzymów w górnych warstwach skóry, które w przeciwnym razie uszkodziłyby kolagen, elastynę i kwas hialuronowy, prowadząc do widocznego starzenia się skóry. Silymaryna i jej pochodna silybina również widocznie zmniejszają ciemne plamy. Badania stężenia od 0,7 do 1,4% w kremach wykazały, że miejscowe stosowanie ostropestu mlecznego może pomóc w zaniku przebarwień powstałych w wyniku ekspozycji na słońce i z innych źródeł bez skutków ubocznych. Niektóre badania wskazują, że preferowana jest ekstrakcja etanolem, ponieważ zawartość sylimaryny w oleju z nasion jest niższa przy tłoczeniu na zimno. Jednak tłoczenie na zimno uwalnia więcej pochodnej silymaryny - silybiny, która jest jeszcze silniejszym przeciwutleniaczem i środkiem łagodzącym skórę niż silymaryna. Każda z tych metod jest dobrym źródłem alfa-tokoferolu (witaminy E), fosfolipidów i skwalenu, a także polifenoli takich jak kwas waniliowy i p-kumarowy.

WHITE BIRCH EXTRACTS – ekstrakty pozyskiwane z pączków, kory i liści brzozy. p.n.e. z pąków i liści mają właściwości lotne, są stosowane jako środek przeciwzapalny i witaminizujący. Nerki zawierają olejek eteryczny, żywicę, garbniki, saponinę, betulinę, kwas betuloretynowy. W składzie olejku z nerki dominują związki z grupy sekswiterpenów. W liściach znaleziono karoten, kwas askorbinowy, cukier winogronowy. Nalewka alkoholowa z liści polecana jest do stosowania zewnętrznego w leczeniu egzemy, ropnych stanów zapalnych, ran i obrzęków skóry. Skład soku B.b. zawiera fruktozę i dekstrozę, kwasy organiczne, fosforany wapnia i magnezu. Ekstrakt z kory zawiera betulinę, sole mineralne, substancje wiążące, żywice. Z kory pozyskiwana jest dziegieć brzozowa. Wszystkie ekstrakty stosowane są w kosmetykach do pielęgnacji włosów i skóry.

Palmitoyl hexapeptide-12 to laboratoryjny peptyd, który łączy kwas palmitynowy kwasu tłuszczowego z kilkoma aminokwasami, w tym glicyną, histydyną i lizyną. Połączenie tego specjalnie opracowanego peptydu z kwasem palmitynowym zwiększa jego penetrację w głąb skóry, jak również stabilność peptydu.

Znany również jako pal-KTTKS, we wczesnych dniach peptydów w pielęgnacji skóry był znany jako oligopeptyd palmitoilowy. Sekwencja aminokwasowa tego peptydu naśladuje sekwencję peptydów naturalnie występujących w skórze, co oznacza, że skóra rozpoznaje ją i może z łatwością ją wykorzystać.

Działa na i w najwyższych warstwach skóry, wpływając na kluczowe elementy wspierające w skórze, co skutkuje jędrniejszą powierzchnią i zminimalizowaniem pojawiania się zmarszczek. Wzmacnia również barierę ochronną skóry, poprawiając zatrzymywanie wilgoci, pozostawiając skórę elastyczną zamiast szorstką. Jako peptyd sygnałowy może „powiedzieć” skórze, by wyglądała młodziej.

Uważany jest za bezpieczny jako stosowany w kosmetykach, gdzie jego obliczona skuteczność mieści się w zakresie części na milion. Przekłada się to na bardzo niskie wartości procentowe stosowane w pielęgnacji skóry, zaledwie 0,0000001%; jednak badania jasno pokazują, że niewielkie ilości tego peptydu mogą dawać imponujące wyniki.

Heksapeptyd-12 palmitoilu jest najczęściej stosowany samodzielnie, a nie jako część mieszanki z innymi peptydami, chociaż takie mieszanki są dostępne.

Polisacharydy z liści Aloe Barbadensis to frakcja polisacharydowa izolowana z liści Aloe barbadensis.

Podsumowując, w skórze Aloe Vera znajdowały się duże ilości bioaktywnych polisacharydów o różnych strukturach. We frakcjach tych znaleziono kilka monosacharydów, w tym ramnozę, glukozę, mannozę, galaktozę, ksylozę i kwasy uronowe.

Materiał na bazie aloesu ma działanie grzybobójcze, przeciwdrobnoustrojowe i przeciwwirusowe oraz jest skuteczny w gojeniu ran i leczeniu infekcji u zwierząt. Substancje pochodzące z aloesu działają przede wszystkim jako środki kondycjonujące skórę i zazwyczaj są zawarte w kosmetykach jedynie w niskich stężeniach. Liść aloesu składa się z komórek pericyklicznych, znajdujących się tuż pod skórką rośliny oraz wewnętrznej środkowej części liścia, czyli żelu, który jest używany w produktach kosmetycznych. Komórki pericykliczne wytwarzają gorzki, żółty lateks. Żel zawiera polisacharydy, które mogą być acetylowane, częściowo acetylowane lub nieacetylowane.

MAGNESIUM ASCORBYL FOSPHATE – sól magnezowa kwasu askorbinowego, jednej z trzech powszechnie stosowanych form witaminy C. Najbardziej stabilna w standardowych warunkach i neutralnym pH. Przeciwutleniacz, stymulator syntezy kolagenu, blokuje peroksydację lipidów wywołaną promieniowaniem UV. Ustalono, że A.F.M. stymuluje syntezę kolagenu, reguluje produkcję kolagenu typu I. A.F.M. o wiele łatwiej niż kwas L-askorbinowy jest transportowany do skóry właściwej, gdzie na szlakach metabolicznych jest przekształcany w sam kwas L-askorbinowy. Różnica w przepuszczalności jest najprawdopodobniej związana ze stopniem lipofilności tych substancji. W przeciwieństwie do kwasu L-askorbinowego nie rozkłada się w preparatach zawierających wodę.

Fosforan askorbylu magnezu (MAP; sól magnezowa 3-fosforanu kwasu L-askorbinowego) to estryfikowana pochodna witaminy C, biały lub jasnożółty proszek, rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu; nierozpuszczalny w oleju mineralnym i IPP. W przeciwieństwie do kwasu L-askorbinowego, który jest lipofobowy (rozpuszczalny tylko w wodzie), ma niskie pH i jest niestabilny; MAP to lipofilowa i rozpuszczalna w wodzie forma witaminy C, która jest stabilna w neutralnym pH i łatwo wchłaniana przez skórę. Ponadto jest odporny na hydrolizę w roztworach obojętnych lub zasadowych. Natomiast łatwo ulega hydrolizie w skórze do kwasu L-askorbinowego, a nieorganiczny fosforan przez kwaśne fosfatazy występuje naturalnie w ludzkiej skórze. Jednakże kwas askorbinowy jest lotny pod wpływem światła i tlenu, dlatego stabilna sól fosforanu magnezu i askorbylu jest idealna do dostarczania witaminy C.

Jest to jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy dla skóry, a fosforan askorbylu magnezu chroni przed fotostarzeniem, immunosupresją wywołaną promieniami UV lub powstawaniem nowotworów. Zwiększa także syntezę kolagenu, stabilizuje te włókna i zmniejsza ich niszczenie.

Podobnie jak kwas L-askorbinowy zmniejsza syntezę melaniny (poprzez hamowanie tyrozynazy – enzymu regulującego odpowiedzialnego za produkcję melaniny), działając jako bardzo skuteczny środek rozjaśniający i rozjaśniający skórę o nierównomiernym kolorycie lub obszarach z niechcianymi przebarwieniami (tj. plamami starczymi). Ponadto MAP jest początkowym obrońcą tokoferoli i działa razem z witaminą E w celu ochrony przed stresem oksydacyjnym.

Jest to bardzo bezpieczny składnik, pozbawiony toksyczności i podrażnień. Ostatnie badania wykazały, że fosforan askorbylu magnezu może wspomagać wzrost włosów, szczególnie w połączeniu z MSM. W przeciwieństwie do innych pochodnych witaminy C, takich jak palmitynian czy stearynian askorbylu, fosforan askorbylu magnezu nie destabilizuje preparatów i znalazł swoją praktyczną niszę w branży wysokiej klasy produktów do pielęgnacji skóry.

BUTYLHYDROXYTOLUOL - 2,6-Di-tert-butylo-p-krezol lub jonol, lipofilowa substancja organiczna, "jonol" biały krystaliczny proszek o bardzo słabym zapachu, nierozpuszczalny w wodzie, ale rozpuszczalny w tłuszczach i olejach. Odporny na działanie wysokich temperatur. Nie wpływa na zapachy głównych składników. Syntetyczny antyoksydant, podobny w swoich właściwościach do butylohydroksyanizolu. Stosowany jest w produktach kosmetycznych z fazą tłuszczową, w produkcji żywności.

BHT jest oskarżany o to, że zaburza gospodarkę hormonalną i ma toksyczny wpływ na wątrobę, nerki i płuca w ekstremalnych dawkach, po spożyciu. Podejrzewa się również, że BHT ma potencjał do bioakumulacji w gatunkach wodnych.

Syntetyczny barwnik znany również jako FD&C Red No. 4.

CI 14700 to czerwony barwnik azowy stosowany jako barwnik kosmetyczny, dopuszczony do stosowania w kosmetykach w Stanach Zjednoczonych i Europie. Jest to silnie skoncentrowany kolorowy proszek i podlega ograniczeniom w stosowaniu.

Ograniczenia w Europie: IV/18 ( CI 14700) II/1341 (Ponceau SX; CI 14700: stosowany jako substancja w produktach do farbowania włosów)

Maksymalne dopuszczalne stężenie w kosmetykach to: 2,0%.